Ομοφυλοφιλία: Ας ανοιχτούμε επιτέλους...

Δεν υπάρχει ούτε ένα π.μ μου παρενόχλησης προς κανένα μέλος πέραν του ότι στην κανονική ζωή πάω με το αέρινο στυλ μου
όπου γουστάρω λέγοντας ότι νιώθω με εξαιρετικά ευγενικό τρόπο και δεχόμενος το ναι ή το όχι.
Μπορείτε να έρθετε να πάρετε μάτι.  
Επίσης εκτός του χιούμορ μου που τονίζω "και με" ιμότικον όποτε θελήσω γιατί διανθίζω τον λόγο μου, δεν είδα να μου γίνουν
και παράπονα για παρενόχληση κτλ.
Συνεπώς για να "κουβαληθεί" η απο πάνω, θα έχει τους λόγους της. Ύποπτο μέλος.
Αναμένεται κάποιο "δεκανίκι" να στηρίξει το λόγια της. Έτσι πιστεύω τώρα αφού κι αυτό πιστεύει ότι πιστεύει
και δεν θέλω καμία στήριξη από κανέναν.
Στην τελική μπορείτε να με διώξετε. Δεν είστε υποχρεωμένοι να με έχετε μέσα στα πόδια σας. Έχω υπάρξει σαφής.
Εγώ καλά περνάω. Φαίνεται ενοχλεί αυτό. Υποβόσκει κάποιος ρατσισμός ή είναι η ιδέα μου;

 

 

Κάποιες σημειώσεις εφ'όλης της ύλης:

• Το προσωπικό είναι πολιτικό

Η σύγκριση του εγκλήματος στο Ιράν με αυτό στην Ελλάδα που Εξέθεσε Ο @Iagos είναι απολύτως εύστοχη διότι αποκαλύπτει τον ίδιο συντηρητισμό, φόβο και μίσος απέναντι στην ομοφυλοφιλία, ανεξαρτήτως πολιτισμού και κουλτούρας. Άλλες τοποθετήσεις που παρουσιάστηκαν βασιζόμενες σε επιχειρήματα που προτάσσονται ως "ηλίου φαεινότερα" (βλ. @You_only_live_once) δεικνύουν έλλειψη γνώσης και συνείδησης σχετικά με την ιστορική και κοινωνικοπολιτική διάσταση που φέρει οποιαδήποτε σεξουαλική ταυτότητα, η οποία δεν μπορεί εκ των πραγμάτων να περιοριστεί στα "του κρεββατιού".

• Αποδοχή στην οικογένεια, στην κοινωνία, στον χώρο εργασίας κλπ.

Η έννοια της αποδοχής δεν μπορεί, εκ των πραγμάτων, να βασίζεται σε επιχειρηματολογία "ναι μεν...ΑΛΛΑ!!!" (βλ. @You_only_live_once). Η αποδοχή της διαφορετικότητας δεν γίνεται υπό όρους. Και στο κάτω-κάτω, ποιος είναι αυτός ο αναξιοπρεπής ομοφυλόφιλος άνθρωπος, που χωρίς αυτοσεβασμό, "εξασκεί τη δική του σεξουαλική ταυτότητα και τοποθέτηση (?!)" στον εργασιακό χώρο; Είναι αυτό που λέμε "επαγγελματίας ομοφυλόφιλος"'; γελάω

• Αποκλεισμός

Ο αποκλεισμός δεν σχετίζεται με την ενασχόληση σε συγκεκριμένο τομέα (βλ. @You_only_live_once), αλλά με τη μη δυνατότητα πρόσβασης σε τομείς δράσης (κοινωνικούς, επαγγελματικούς, εκπαίδευσης, κλπ) λόγω διακρίσεων απέναντι στη διαφορετικότητα, ό,ποια και αν είναι αυτή.

• Pride

Η προσπάθεια απαξίωσης του pride μέσα από απόψεις πολιτικής εκμετάλλευσης του LGBTQI+ κινήματος και της δήθεν διοργάνωσης "δημόσιων πηδημάτων", "βεβήλωσης μνημείων" και "προσβολής των ιερών και των οσίων του πολιτισμού μιας χώρας" (βλ. @You_only_live_once) είναι καθαρά προβοκατόρικη με άρωμα Ελένης Λουκά, απαξιώνει τον λόγο για τον οποίο υπήρχαν και υπάρχουν ακόμη pride (και όχι straight pride), ο οποίος είναι: οι διακρίσεις απέναντι στα LGBTQI+ άτομα.

period

 

Θεωρώ άδικη την μεταχείριση και την επίθεση που δέχτηκα (σάμπως πρώτη φορά είναι; )
καθώς και τους χαρακτηρισμούς που μου αποδόθηκαν.
Άδικα όλα αυτά για παρενοχλήσεις, κουλτούρας βιασμού, δεδομένων θεμάτων κτλ.
Αλλά δεν πειράζει. Καλά να περνάμε.  
Υπάρχει μια φανερή επιλεκτική οξεία παραθεσίαση όπως και ευκολία στο να αποδίδονται πολλά στον γάμο του καραγκιόζη.

Περιμένω να με διώξετε κι όχι τίποτα άλλο, τι θα κάνω μετά;;; μα η ζωή μου είναι άχαρη, τσίχλα δίχως ζάχαρη.
Αν δεν ήμουν εγώ, ποιος θα σας τσίγκλαγε;

Αλλά ξέχασα, σκοτώνεστε μόνοι σας στα θέματα...κατά τα άλλα σας φταίω εγώ. Αυτά.

 

 

Η διαχείριση όπως σίγουρα γνωρίζετε τόσο καιρό δεν τοποθετείτε δημόσια. Ευχαρίστως να ανοίξετε το νήμα σας στο support.

 

Μπα; τώρα που εξευτελίστηκα δημοσίως; πως θα κυκλοφορώ στα νήματα έτσι; δεν είχα συναινέσει.

 

Ηρεμήστε λίγο εδώ μέσα. Γενικά μιλάω. Οι ιδέες φέρνουν εντάσεις κι οι εντάσεις φέρνουν ιδέες. Μην βλέπετε παντού αρνητίλα.

 

αυτό το πράγμα, που δεν λογοκρίνονται αυτόματα, όσοι δεν γράφουν αυτό που θέλω, και μερικοί φαντασιώνονται κιόλας χωρίς να αυτολογοκριθούν, και βάζουν κι εικονίτσες και περιγραφές, δεν μπορώ να το χωνέψω.

 

Σε κάθε ελεύθερο φόρουμ συμμετέχει όποιος θέλει με ότι κέφι-διάθεση θέλει.
Δεν μπαίνουμε όλοι για τους ίδιους λόγους, ούτε παίζει τον ίδιο ρόλο σε όλους ένα φόρουμ.
Αν κάποια μέλη δεν μας κάνουν ή δεν τα γουστάρουμε, έρχεται η διεύθυνση και λέει κοιτάξτε έτσι κι έτσι
γιατί εμείς λειτουργούμε έτσι κι έτσι.
Οπότε, αν αυτά τα μέλη δεν τηρήσουν την γραμμή και δε τους θέλουν οι υπόλοιποι, επειδή έχουν άλλο τρόπο λειτουργίας
αντί να τσακωνόμαστε μαζί τους και να σεναριογραφούμε, αναλαμβάνει η διεύθυνση με "χαρήκαμε, πάρτε δρόμο"
οπότε φεύγουν κι όλα καλά. Να μιλήσουμε δηλαδή στην γλώσσα τους αντί να περιμένουμε να μάθουν την δική μας.
Αργεί το δεύτερο μάστορα.
Το κάθε λίγο και λιγάκι σύσταση και αυτάκι (ειδικά από μέλη) είναι γεροντίστικο και καθόλου σοφό.
Οπότε ενδυναμώνεται η δράση-αντίδραση.  
Δεν είναι όλοι στην τσίλια για γκρίνιες, είναι στην ρέκλα και στο γέλιο τους. Θα τους υποχρεώσουμε;
Παρόλο το χόμπυ σας ως διαφορετικό, δεν αντιλαμβάνεστε-δέχεστε τον άλλον ως διαφορετικό. Τι να λέμε τώρα;
Στην θέση σας, θα το έκανα πριβέ και δεν τρέχει μία. Να μην στενοχωριέστε κιόλας...

 

 

Με αφορμή το Pride month ,
Ας θυμηθούμε την προσφορα της Μαρσα Π. Τζόνσον στους αγώνες για τα δικαιώματα της LGBTQ κοινότητας, και όχι μόνο.

Η Τζόνσον Ήταν μια Αφρο-αμερικανιδα ντραγκκουίν, ιερόδουλη και ακτιβίστρια για την απελευθέρωση των ομοφυλοφίλων, ενεργή στην εξέγερση του Stone Wall, μια σειρά από έντονες διαδηλώσεις του γκει κινήματος εναντίον της αστυνομίας, μια εξέγερση που πλέον θεωρείται πως αποτέλεσε τον γνώμονα για την αλλαγή της αντιμετώπισης των lgbtq ατομων από το νομικό σύστημα και όχι μόνο, αλλά και για το AIDS σε συνεργασία με το ACT UP.

Στις αρχές του 1970, Η τζονσον και η φίλη της Σύλβια Ριβέρα ίδρυσαν μαζί το κίνημα '' Επαναστάτες Δράσης Τραβεστί Δρόμου '' ( STAR), και η παρουσία τους υπήρξε αρκετά έντονη σε διάφορες ακόμη ριζοσπαστικές πολιτικές δράσεις.

Η Τζόνσον προσέφερε όσα περισσότερα μπορούσε μέσω της οργάνωσης αυτής , συγκέντρωνε τρόφιμα και είδη ένδυσης για να στηρίξει αλλά και να βοηθήσει τις νεαρές ντραγκ κουίνς, τρανσέξουαλ αλλά και άλλα παιδια που βίωναν κάτω από άθλιες κοινωνικο-οικονομικα συνθήκες και δεν είχαν από πουθενά αλλού να πιαστούν.

Το καλοκαίρι του 92' η Τζόνσον βρέθηκε να πλέει νεκρή στον ποταμό Χάντσον. Η αστυνομία υποστήριξε πως επρόκειτο για αυτοκτονία. Οι φίλοι και υποστηρικτές της όμως δήλωσαν πως δεν είχε τέτοιες διαθέσεις. Αργότερα έγινε γνωστό πως η Τζόνσον είχε παρενοχληθει κοντά στο σημείο όπου βρέθηκε νεκρή. Οι προσπάθειες να ξεκινήσει επιτελους η αστυνομία την εξερεύνηση των αιτιών του θανάτου της πιο διεξοδικά ήταν δυστυχώς ανεπιτυχείς. Ύστερα όμως από έντονες πιέσεις που άσκησε η ακτιβίστρια Μαράια Λόπεζ στις αρχές, το αστυνομικό τμήμα της Νέας Υόρκης άνοιξε εκ νέου την υπόθεση σε ανθρωποκτονία.

Στη μνήμη της της Τζόνσον, ας θυμηθούμε όλους εκείνους που προτίμησαν να μην μείνουν σιωπηλοί, βουβοί και ξεδιαντροπa τυφλοί απέναντι στην αδικία και την καταπιεση κάθε είδους.
Εκείνους που πίστεψαν τότε σε ιδέες που κάποιοι βάφτιζαν εντελώς ξετσίπωτα '' ουτοπικές '' και τελικά τις έκαναν πραγματικότητα.

Οι αγώνες αυτοί δεν πρέπει να ξεχνιούνται, καθώς υπάρχουν ακριβώς για να μας υπενθυμίζουν πως η δημιουργία ενός κόσμου με περισσότερη συμπόνια, αλληλεγγύη και κατανόηση είναι πάντοτε εφικτή, όσο κι αν σκούζουν μερικοί να μας αποδείξουν το αντίθετο, και βαφτίζουν ενίοτε τη μισαλλοδοξία ως '' εξυπνάδα '' και άλλοτε ως '' πραγματικότητα ''.

Σε όλους εκείνους που στάθηκαν δίπλα στους κατατρεγμένους, τους αόρατους, τους ανεπιθύμητους αυτής της γης, χρωστάμε και τον εορτασμό του Pride και κάθε παρέλαση αγάπης και αποδοχής.

 

"Παρόλο το χόμπυ σας ως διαφορετικό, δεν αντιλαμβάνεστε-δέχεστε τον άλλον ως διαφορετικό. Τι να λέμε τώρα;
Στην θέση σας, θα το έκανα πριβέ και δεν τρέχει μία. Να μην στενοχωριέστε κιόλας..."

Α .....οχι!! Μην κλαψουριζεις τωρα! Αφου τη βρισκεις να σου τη λενε!

 

α, όχι. και να κλαψουρίζει την βρίσκει.