Βαδίζοντας σε νέους δρόμους

Νομίζω ότι σκέφτηκα μια πρόχειρη λύση εκτόνωσης για να καταλάβω καλύτερα.
Θα κοιτάξω να βρω μία bdsm-ίτσα που να συμπαθιόμαστε (βασικό) και να δεχτεί ότι εγώ θα την γαμάω και αυτή θα τον τρώει.
Αυτή θα είναι η βάση μας. Απλό.
Όταν με ρωτήσει περί διαπραγμάτευσης, εγώ θα απαντήσω ότι ξεκινάμε χύμα και όταν δεν θα θέλει κάτι, θα λέει όχι όπως κι εγώ.
Τι διαφορά έχει να δηλώσω τι θα κάνω αναλυτικά από το να μην πω;
μια χαρά μπορώ να χειριστώ τα ναι τα όχι μιας γυναίκας κι ούτε καν στραβομουτσουνιάζω ή χαλιέμαι αν τυχόν είναι αυτό το πρόβλημα.
Γιατί ακόμα δεν έχω καταλάβει που είναι το πρόβλημα όπως εξηγούμαι.
Ο πρώτος λόγος που θα κινηθώ έτσι είναι επειδή αρνούμαι να δηλώσω με λεπτομέρειες όπως έχω πει (αισθάνομαι μαλάκας)
κι ο δεύτερος είναι για να καταρρίψω τυχόν ακολουθία που έχει στο μυαλό της.
Δεν θα την αφήσω εγώ ο ίδιος (με εγγύηση) να υλοποιήσει ακριβώς αυτό το οποίο θέλει όπως το θέλει ως στημένο.
Για παράδειγμα, αν θέλει φιλιά, γλυφομούνι, ερωτικό σκέρτσο, σφαλιάρες, γαμήσι, φράσεις, τσιμπήματα, ελαφρύ πνίξιμο, γαμήσι κτλ
με αυτήν σειρά για χ λόγους, δεν υπάρχει καμία απολύτως περίπτωση να τα λάβει με αυτή την σειρά.
Αν μάλιστα μου δηλώσει κάποια εξαρχής ως απαγορευτικά, τότε θα σηκωθώ και θα φύγω η θα φάει τρελλή ξεπέτα.
Επιτρέπω το όχι μόνο κατά την διάρκεια. Για μένα μετράει η γνησιότητα κι ας έχετε και 1000 κανόνες.
Αν δεν της αρέσει όπως λέω, μπορεί να μην ξεκινήσει ή να αποχωρήσει κιόλας.
Έναν καφέ θα έχουμε πιει, δεν αγοράσαμε και σπίτι.

 

 

Αυτή που γάμησα χθες δεν είδα να μου λέει τι θα κάνω.
Συναντηθήκαμε (όπως και την πρώτη φορά) και γαμηθήκαμε ωραία και καλά.
Όλα έγιναν όπως κύλισαν και σίγουρα καλύτερα από την πρώτη φορά μιας που στο γαμήσι μαθαίνοντας ο ένας τον άλλον
περνάμε καλύτερα. Κάποια στιγμή θα την βαρεθώ ή θα με βαρεθεί. Συμβόλαιο έχουμε υπογράψει;
όποτε θέλω φεύγω ή όποτε θέλει φεύγει. Ούτε τσακωμοί, ούτε τίποτα κι έτσι μπορεί να ξαναγίνει κάτι όμορφο.
Όταν χωρίζουν δύο άνθρωποι στενοχωριούνται, τι να κάνουμε; δεν είναι απαραίτητο ότι στενοχωριέται περισσότερο
όποιος μένει πίσω. Μπορεί αυτός ή αυτή που φεύγει, να φύγει επειδή δεν βλέπει κάτι άλλο καλύτερο ή απλώς να μην καλύπτεται
ή να μην νιώθει ωραία πια ή κι εγώ δεν ξέρω τι.
Είναι πάλι άλλοι άνθρωποι που θέλουν να γίνεται το δικο τους. Δεν τους κατηγορώ. Κάποιους λόγους θα έχουν.
Όπως υπάρχουν κι άλλοι που δεν θέλουν να τους λες τι θα κάνουν. Ένας από αυτούς είμαι κι εγώ.
Μου έχουν τύχει γυναίκες να θέλουν μονίμως το δικό τους. Μία, δύο, τρεις, έδινα ραντεβού 20 χλμ μακριά από το σπίτι τους
και δεν πήγαινα επειδή "κοιμήθηκα". Αποδείχθηκε ποτέ κάτι εσκεμμένο (μωρό μου; )  
Φυσικά και όχι. Επειδή όμως μπλέκω με έξυπνες, στροφάρουν και σου λέει...εδώ είναι βράχος.
Ή θα καθόμαστε ήσυχες απλά και όμορφα όπως κι αυτός ή θα δημιουργούνται προβλήματα. Δεν υποχρεώνω καμία.
Δεν χρειάζονται καυγάδες. Όλα λύνονται με τον διάλογο. Ότι δεν λύνεται, κόβεται. Δε φταίω εγώ.
Κάντε και καμιά παράθεση όπου βολεύει. Καθήστε βρε εδώ πέρα. Όσο θέλετε...που θα βρείτε χειρότερα;
Προσωπικά πιστεύω ότι δεν μπορείτε να απαντήσετε (χωρίς καν να σας υποχρεώνω).
Δικαίωμά μου να πιστεύω ότι θέλω. Κι εσείς το ίδιο μπορείτε να κάνετε.

 

 

Borderline Personality Disorder

 

Σύμφωνα με την Τζένι Νόρντμπακ, πρώην Dominatrix στο Χόλιγουντ, το φετίχ κανιβαλισμού, δεν είναι καθόλου σπάνιο
στους κύκλους του bdsm. Όπως επισημαίνει, αυτή η επιθυμία μπορεί να βρει έκφραση μέσα από ασφαλείς, συναινετικές δραστηριότητες
προτού ξεφύγει από τα επιτρεπτά όρια και οδηγήσει σε άκρως δυσάρεστες καταστάσεις.
Αυτο ενοούσε λέγοντας δυσάρεστες καταστάσεις ο Arioch; (αστειεύομαι).  

Δεν έχει να κάνει (συνεχίζει) τόσο με την πραγματική άσκηση βίας και την πραγματική επιθυμία να φας κάποιον
αλλά με την αναζήτηση μιας "ακραίας μορφής οικειότητας" και την "αίσθηση ελέγχου" πάνω σε ένα άτομο που είναι πρόθυμο να θυσιάσει ένα κομμάτι του για εσένα. Η Νόρντμπακ σημειώνει -τέλος- ότι υπάρχουν φαντασιώσεις που δεν χρειάζεται
να "μοιράζονται" με άλλους, αλλά πρέπει να παραμένουν προσωπική υπόθεση.

Μάλιστα...(ρε τι γίνεται)

Εδώ μέσα διαβάζω ότι πολλοί παραμένουν στην φαντασίωση που θέλουν. Τι τους σταματάει να την εκπληρώσουν; Ε;;;
Προσωπικά όταν έχω κάποια φαντασίωση (όχι φετίχ κανιβαλισμού) πάω και την κάνω
γιατί έχω ανοίξει τον κύκλο μου, δεν έπαιζα playstation τρώγοντας πακοτίνια.
Στο πιο απλό...σε κάποιο σκοτεινό στενό μέσα στο αμάξι είναι υπέροχο να σε καβαλάει ένα μουνί κι όταν περνάει κόσμος να συνεχίζει να γαμιέται σκληρά μέχρι να χύσει και να τρέξουν τα υγρά της, χαιδεύοντας τους τετρακέφαλους μηριαίους σου.
Και τελικά στο μονάκριβο κάδρο να νιώσει ικανή ότι υπηρέτησε τον γαμιά της άψογα όπως κι αυτός αυτήν με ασύμμετρα φιλιά ελεύθερη να φάει ξύλο αν κι όταν βγει επιθυμία ή έτσι γιατί τους ήρθε να εκτονωθούν μέσω καύλας.
Μπάνιο μετά δεν πολυλέει έτσι; πρώτα νάνι να στεγνώσει, να μυρίσει και η καύλα να ανθίσει.
Που να φτουρήσει η φαντασία μπροστά στην πραγματικότητα;

ίσα κι όμοια είναι;;;

Εγώ πάντως ήρθα μήπως γαμήσω, όχι για να σας φάω. Να ξηγούμαστε. Ότι γράφω συμβαίνει.


 

 

Το Borderline είναι πλεονασμός πατατούλα μου. Σε θέλω τσεκουράτη.

 

 

Σήμερα δεν γάμησα, πάω να πλύνω κάνα πιάτο και να σπάσω κανένα ποτήρι. Επιστρέφω αργότερα.

 

 

Με πήρε τηλέφωνο το πρωί ένα πατσαβούρι που είχα γνωρίσει στο waplog και το έχω καταγαμήσει αλλά θέλει σχέσεις και μαλακίες.
Ωραίο το κλασσικό μουνοκυνήγι αλλά και το νετ έχει την γοητεία του.
Επί την ευκαιρία, είναι καμιά σας μέλος εκεί μέσα να τα λέμε; δεν θέλω κάτι άλλο.  
Της έχω προτείνει που λέτε γαμήσια σε τουαλέτες γνωστών μου (καφετέριες) επειδή είναι ήσυχα και θα κωλώσει, ελπίζοντας να φύγει αλλά αυτή ούτε δέχεται ούτε και φεύγει. Επιμένει ότι ταιριάζουμε λόγω ευαισθησίας και χημείας.
Θα μου πείτε, καλά ρε μαλάκα αν δε γούσταρες, δεν θα ξέκοβες; Δεν θα διαφωνήσω. Την θέλω για μία στο τόσο.
Πάντα ήθελα το ιδιωτικό μου πουτανάκι.
Μοντέλο δεν την λες, ωραία ναι αλλά περισσότερο καμπυλωτή σκύλα.
Έχει φοβερά στενό μουνί με ωραίες συσπάσεις, τον βεντουζάρει τον πούτσο ρε παιδιά. Τον τραβάει μέσα της.
Κι είναι και κοντούλα. Με ελκύει η φάση να ακουμπάω καμιά μπύρα καλοκαιριάτικα στο κεφάλι της όταν είναι στημένη στα τέσσερα
και να ισορροπεί αγχωμένη όταν θα την καρφώνω γρήγορα. Μην πέσει η μπύρα, θα έρθει η τιμωρία.

Χαχα. Το έχετε κάνει αυτό; γουστάρετε;

έχει κάποια δυσκολία; φυσικά και όχι. Αν βάλεις ένα κομμάτι λεπτό κόντρα πλακέ, έγινε στο τσακ μπαμ.
Πριν καιρό της το είχα κάνει με χλιαρή σοκολάτα. Την είχα πει σκαμπουδάκι και απάντησε να βάζω και το "μου".
Μόνο που κατά λάθος εξ επίτηδες την έγδαρα με μια αγκράφα -τόσο όσο- να τα χάσει και...σας αφήνω να φανταστείτε την συνέχεια.
Αυτό πιάνει για αφεντιλίκι ή είναι κάποιο φετίχ μου που σκάει μύτη από τα σκοτεινά μονοπάτια της καύλας;




 

 

Είμαι γυναίκα αλλά και άνδρας που είμαι παλιό μέλος, εγγεγραμένο πριν την δημιουργία του σάιτ
αλλά λόγω μουρλοποίησης το ξεχνάω και γίνομαι νέο μέλος τις ζυγές μέρες του μήνα έχοντας ταυτόχρονα πούτσα και μουνί.

Δράμα, δράμα, ζω ένα δράμα.

 

 

Καλύτερα βραδάκι για να είμαστε πιο ήσυχα και να τελειώσουμε κι ωραία.  

Λοιπόν...επειδή βλέπω ότι στενοχωρώ πολύ ορισμένα μέλη, να μην το κουράζουμε. Ήρθα επειδή ήθελα να ρωτήσω πέντε πράγματα
να γίνει και τζέρτζελο όπως έχω δηλώσει και στην τελική να περάσουμε καλά. Κάποια μέλη την έχετε δει κατά την γνώμη μου πολύ κάπως αλλά δεν σας φταίει ο καθένας αν τραβάτε ζόρια και πάλη με θέματα που δεν γνωρίζω, δεν με απασχολούν δεν τα προξένησα, μιας που πολύ γκρίνια και φιλοσοφία είστε. Με το παραμικρό, φορτώνετε.
Να σημειώσω ότι δεν με απασχολεί η ξινή ατμόσφαιρα που συχνά βγάζετε, έχουμε δει και χειρότερα αλλά δεν θα κάτσω κιόλας να ακούω τα ίδια και τα ίδια. Δεν είμαστε στο ίδιο μήκος κύματος, οπότε δεν πάει, ας διακόψουμε.
Μου πέφτετε πολύ σοβαροί, εγώ είμαι ρεκλαδούρα.
Από την αρχή δεν πήγε, έτσι; Βαριέται ο άλλος. Δεν έχετε άνετο χιούμορ ούτε καλή διάθεση.
Σε πολλά νήματα όλο τσακώνεστε και παίρνετε και ύφος δικαστή.
Μεταξύ σας κιόλας που υποτίθεται γνωρίζεστε κάποιοι. Γνώμη μου, έτσι; ειλικρινά μιλάω.
Φαίνεται το φόρουμ για εσάς είναι η ζωή σας. Το αγαπάτε και καλά κάνετε.
Αφού δεν θέλετε λοιπόν να με διώξετε και την βρίσκετε έτσι, πάω να φύγω μόνος μου. Έχασε η Βενετιά, βελόνι.  
Κάποιες φορές, κάποιος πρέπει να φεύγει πρώτος για να μην ταράζονται οι όποιες ισορροπίες.
Κερδίσατε, είστε πιο έξυπνοι και καλυτερότεροι αν αυτό μετράει σε κάτι κι εγώ ένας μαλάκας. Είμαστε εντάξει;
σιγά μην κάνουμε και αγώνα με βραβεία.
Με συγχωρείτε που σας κούρασα κι αν δεν μπορείτε να καταλάβετε την ανοχή του άλλου για να μην δίνει συνέχεια στην κόντρα σας είμαι άχρηστος. Καθήστε να σεναριογραφείτε λοιπόν αλλά έχω να σας πω για τελευταία φορά ότι οι εντάσεις φέρνουν ιδέες κι οι ιδέες φέρνουν εντάσεις. Ο ανθρώπινος νους λαμβάνει ότι θέλει κατά τον τρόπο που θέλει.
Δυστυχώς αρκετοί εδώ κατ'εμέ τα λαμβάνετε όλα αρνητικά και όλο στο σενάριο είστε.
Την δράση-αντίδραση την δημιουργείτε οι ίδιοι αν και γούσταρα το τζέρτζελο.
Τέλος να ευχαριστήσω την διεύθυνση για την σοβαρότητά της κι απορώ πως σας αντέχει.
Θα είχα μπανάρει αρκετά μέλη. Έτσι για κάποιο χιούμορ το λέω.  
Αυτά από'μένα κι αν κάτι σας ενόχλησε ζητώ συγνώμη αν και δεν νομιζω να έκανα κάτι τόσο φοβερό τον λίγο καιρό που είμαι εδώ
και χαλιέστε τόσο πολύ. Είστε λίγο μυστήριοι ώρες ώρες αλλά εγώ βλέπω πάντα θετικά τα πράγματα.
Οπότε σας ευχαριστώ κι εγώ για την ανοχή σας.
Ευχαριστώ κι όσους περάσαμε όμορφα εντός φόρουμ, δεν γνώρισα κανέναν, το καμία με ενόχλησε λίγο περισσότερο
δεν το προσπάθησα, ίσως να το έκανα, κατάλαβαν όμως κάποια πράγματα και γελάσαμε.
Είχα καλή διάθεση. Αντίο σας και καλή συνέχεια σε ότι κάνετε.

 

Υ.Γ Μπορεί να περνάω σπάνια για να σας γράφω ανέκδοτα. Φιλάκια.

 

Σε ολους αρεσει το τζερτζελο.
Απο την αλλη, η κοινωνια εχει μικρογραφιες σε ολες τις ομαδες, καλους, κακους, γλυκους, ξινους κλπ
Γι αυτο, οταν βλεπεις οτι το δικο σου τζερτζελο, ενοχλει καποιους, το μειωνεις. Δεν το επιτεινεις. Δεν ειναι παντα επιθυμητο, οι ιδεες να φερνουν ενταση. Δεν εχουν ολοι τις ιδιες ιδεες.
Φιλικα

 

μιά ψυχολόγο απ' τα γλυκά νερά;

 

Α μπα