Ομοφυλοφιλία: Ας ανοιχτούμε επιτέλους...

Και έτσι να είναι, το δικαστήριο που διενέργησε η παρέα που τον πλάκωσε δε σε πείραξε; Τον δίκασαν, καταδίκασαν και εκτέλεσαν την ποινή του στα γρήγορα.

 

Εγώ δεν εκφράζομαι έτσι. Αυτήν την κουβέντα δε μπορώ να την πω σε κανέναν. Είναι τόσο βαριά που δε την αντέχει η καρδιά μου.

 

Είπα εγώ κάτι τέτοιο;;; Είπα ότι έγινε μια παράνομη πράξη και ότι πρέπει να γίνουν οι διαδικασίες που ορίζει ο νόμος.
Δες το και αλλιώς . Εάν πχ με κλέψουν θα πρέπει να πάρω την καραμπίνα και να σκοτώσω τους κλέφτες γιατί είδαν, αποφάσισαν και εκτέλεσαν το σχέδιο της κλοπής;;;;
Εκτός εάν πιστεύεις ότι το να πέρνει κάποιος τον νόμο στα χέρια του είναι θεμιτό και πρέπει να γίνεται.

 

Απολύτως σοβαρά.

Είτε πρόκειται για λεσβία, είτε για μεγάλο στήθος, είτε για μεγάλο κώλο, είτε για όποιον λόγο, σε όποιον ενήλικο άνθρωπο, προφανώς και είμαστε "υποχρεωμένοι" όχι μόνο να περιμένουμε να φτάσουμε στο "όχι", αλλά και να επιχειρήσει ο άλλος να το παρακάμψει για να μιλάμε για παρενόχληση.
Αλίμονο, αν ήταν να χρεώναμε το κάθε πέσιμο για παρενόχληση και τον κάθε μαλάκα για βιαστή, θα ήμασταν όλοι φυλακή.

 

Νομίζω η διαφορά σας έγκειται στο τι ορίζεται και διώκεται (πλέον) ποινικά ως παρενόχληση και στο το τι θέτουμε ατομικά ως μονάδες ως όρια παρενόχλησης. Ίσως η χρήση της λέξης να δημιουργεί τη διαφορετικότητα των απόψεων.

 

Aυτό.
Χρειάζεται ιδιαίτερο θάρρος και ατόφια δύναμη χαρακτήρα ώστε στο πρώτο ποστ που κάνεις στο ίνσταγκαμ για την επίθεση να μην αναφέρεις ούτε ποιοί ήταν, ούτε που έγινε το συμβάν, ούτε την ώρα ώστε να προειδοποιηθούν άλλα μέλη της κοινότητας, αλλά αντίθετα να σταθείς στο πόσο σε άγγιξε σε βαθύτερο και προσωπικό επίπεδο η ωμότητα της πράξης, και να ανταποδώσεις τις πληγές με μια καίρια προσβολή στον ανδρισμό του ηθικού αυτουργού Φασίστα Έλληνα.
Δεν θα επεκταθώ περισσότερο, περιμένω να ακούσω για την σύλληψη των δραστών, οτιδήποτε λιγότερο αποτελεί σκάνδαλο.

 

Συγγνώμη αν παρεξήγησα, απλά μου φάνηκε ότι το μεγαλύτερο βάρος του ποστ σου ήταν για το ότι δεν το ανέφερε στην αστυνομία, αλλά ότι πόσταρε στο ινστα, αγνοώντας τον ίδιο τον ξυλοδαρμό. Αν υπάρχει κάνας νομικός εδώ ας μας διαφωτίσει, το θύμα πρέπει να κάνει μήνυση/καταγγελία ή επειδή είναι ποινικό η αστυνομία ξεκινάει έρευνα από μόνη της;

Βρίσκω λίγο ατυχές το παράδειγμά σου. Κατ'αρχάς οι κλέφτες που λες, διέπραξαν αδίκημα, ενώ αυτός που τις έφαγε, έχει αν μη τι άλλο το νόμο με το μέρος του.
Επίσης, στο γεγονός η αντίδραση ήταν ένα ποστάρισμα (χωρίς καν να υπάρχει vetting) ενώ στο παράδειγμά σου η αντίδραση είναι να τον εμπαλωθιάσεις.

 

Είχα σκοπό να μπω σε κάνα δεκαήμερο για να γράψω κάνα ανέκδοτο όπως δήλωσα στο θέμα μου μιας που αυτόν τον τρόπο επέλεξα πλέον αλλά τελικά δεν βλέπω να ξαναμπαίνω. Το ξανασκέφτηκα. Μου έρχονταν ειδοποιήσεις σε άλλη συσκευή
και όταν βρήκα χρόνο από την ρέκλα μου   έκατσα να διαβάσω επειδή είμαι τυπάκι του οκ, πάμε μωρέ παρακάτω.
Δεν βλέπω να είμαι χρήσιμος όμως εδώ ούτε κι εύκολα προσαρμόσιμος. Θα έλεγα κι αντιπαθής. Μου αρκεί αυτό για να φύγω.
Δικαίωμά μου. Η ισορροπία του συνόλου είναι ανώτερη της μονάδας. Το πιστεύω και το κάνω.
Ας συμπληρώσω λοιπόν ότι έγραψα στο θέμα μου ως γνώμη, ώστε να βάλω (οριστική) τελεία.
Αν θέλετε διαβάστε και το εκεί ποστ μου αλλιώς φτύστε με. Το ίδιο μου κάνει.
"Ορισμένα" μέλη (σε αυτά απευθύνομαι), δεν μπορείτε να καταλάβατε ούτε και να δεχτείτε ότι δεν ενδιαφέρονται όλοι για όλα και με τον τρόπο μάλιστα που θα τους καθορίσετε εσείς.
Ούτε είμαστε υποχρεωμένοι όλοι να γέρνουμε στα προβλήματα της κάθε ιδεολογίας ή παράταξης.
Αυτά τα έχω κάνει παλιότερα αλλά βαριέμαι την γκρίνια και την μουρμούρα. Δεν βγαίνει άκρη κι είναι πολλοί οι λόγοι.
Πιστέψτε με, καλύτερα ο αδιάφορος σταρχιδιστής παρά ο εχθρός.
Έχω πετύχει καυγά για τα χρωματιστά ψωμάκια σε γνωστό μπεργκεράδικο όπως και για το περιτύλιγμα σε κάποιο
που είναι πολύ χρωματιστό. Να κάτσω να κάνω τι; επιλογή μου είναι να μην ασχολούμαι ή να μην γέρνω σε φάσεις και πλευρές ως ξεκάθαρη ιδεολογία (μου).
Ίσως θα σας βόλευε καλύτερα ως μέλη σε φόρουμ με δηλωμένη διαφορετικότητα (καλά ξηγιέστε) να έχετε άτομα σαν εμένα στο σάιτ που όπως έχω δηλώσει δεν με βρίσκει αρνητικό τίποτα σε αντίθεση με άλλους που σακατεύουν συνειδήσεις
σκέψεις και συνήθειες. Μάλιστα σας έχω παροτρύνει να κάνετε ότι γουστάρετε και να χαίρεστε κιόλας διότι έτσι κανείς δεν μπορεί να σας πει τίποτα. Η κοινωνία ασχολείται με το κρυφό κι όχι με το φανερό.
Από 'κει και πέρα, είμαι ένα απλό μέλος που ξενέρωσε να του τραβάτε το αυτί από μόλις το πρώτο του ποστ
και να το παίζετε τίτανες σκέψης με χαρακτηρισμούς επί προσωπικού, γιατί αλλιώς όσο κι αν με κρίνατε κι ότι κι αν λέγατε, θα καθόμουν.
Καλά κι εγώ δεν είμαι τέλειος αλλά και που φεύγω, τι έγινε νομίζετε; σιγά την χασούρα.  
Τα έχω κάνει λιανά. Εμένα δεν μου αρέσει η πολύ σοβαρότητα, οι πληθυντικούρες και το κόρδωμα πλάτης.
Είμαι έτσι, το λέω, το δείχνω οπότε δεν ταιριάζουμε. Δεν έπρεπε να έρθω.
Ήρθα για να μάθω πέντε πράγματα, να κάνουμε τζέρτζελο και να περάσουμε ωραία.
Δεν το δεχτήκατε αυτό ως έχει. Καθήστε να σεναριογραφείτε και να τσακώνεστε μεταξύ σας όσοι γουστάρετε.
Ούτε τον διαιτητή κάνω καλά να ξέρετε.
Μου πέφτετε πολύ σοβαροί. Επιτρέψτε μου μετά από πολλά που έχω διαβάσει να μην πω τίποτα αλλά να φύγω όπως ήρθα.
Τέλος επιτρέψτε μου (πάρα πολύ σημαντικό στο dna μου, τρίζει η σπονδυλική μου στήλη που το λέω)
να διατηρώ το πλήρες δικαίωμα ως απλός συνηθισμένος άνδρας (όπως εκατομμύρια άλλοι σαν εμένα "και" καθημερινά) να πλησιάζω όποια γυναίκα τύχει να μου αρέσει κι αν τύχει να με δεχτεί (μια χαρά με καταλαβαίνετε τι γράφω)
να ξέρω πόσο πολύ κομψά-σωστά το έκανα όπως κι αν καταλήξουμε να τα βρούμε, αφήστε με να ξέρω κι εκεί πόσο πολύ κομψά-σωστά φέρθηκα.
Άλλο προσέγγιση, άλλο γαμήσι, άλλο έρωτας, άλλο συναίσθημα. Μην μπερδευόμαστε.
Θα μου επιτρέψετε -ναι επίσης θα μου επιτρέψετε- να το χειριστώ όπως θέλω εγώ μαζί με αυτή, την οποιαδήποτε βρω ή μου δώσει οκ. και πει ναι για τα περαιτέρω. Γιατί ξέρω και το όχι, ξέρω το ίσως, ξέρω και το περίμενε όπως και το νάζι.
Κάτι ξέρω κι εγώ, έτσι;   Ευχαριστώ τα μέλη που κατάλαβαν και έριξαν την πινελιά τους με συγχωρείτε αν σας στενοχώρησα στην πορεία, ζητώ και συγνώμη για παρεξηγήσεις (δεν μου πέφτει το πηγούνι κα-θό-λου)
ευχαριστώ για την διασκέδαση και την ανοχή που δείξατε στο στυλ και στο χιούμορ μου, σας ευχαριστώ όλες κι όλους (μέλη και διαχείριση) που "ανεχτήκαμε" ο ένας τον άλλον. Δεν είναι καθόλου λίγο αυτό. Καλή συνέχεια σε ότι κάνετε.
Πέρασα καλά κι έμαθα και κάτι. Έστω και δύσκολα...ευχαριστώ πολύ.


 

 

......ανοιχτήκατε πολύ και, δυστυχώς, ξεχάσατε την ....πυξίδα  

 

Να πω κι εγώ δύο λόγια εδώ, αν κι αμφιταλαντεύτηκα πολύ για να το κάνω.

Με ενοχλεί που εξακολουθούμε να μιλάμε για αυτό το θέμα. Με ενοχλεί γιατί είναι κάτι τόσο απλό, καθημερινό, που δε χρειάζεται καν να το συζητάμε. Με ενοχλεί που, παρόλα αυτά, όντως χρειάζεται να το συζητάμε. Με ενοχλεί που ο κόσμος μας δεν είναι ακόμα έτοιμος για να μην το συζητάμε. Γιατί, πρέπει (απεχθάνομαι τη λέξη αυτή, μπορώ να πω) να συζητάμε.

Όπως, με κάθετί διαφορετικό, ο άνθρωπος αντιδρά. Και, δυστυχώς, του είναι πολύ πιο εύκολο να μισήσει, να εκνευριστεί, να μειώσει, παρά να κατανοήσει ή να αποδεχτεί. Όχι ότι χρειάζεται κανείς την αποδοχή του άλλου για να είναι αυτό που είναι. Αλλά, έχει δικαίωμα να είναι αυτό που είναι, δίχως να δέχεται πυρά αντιδράσεων. Έχει δικαίωμα σε αυτό που είναι, δίχως να φοβάται. Έχει δικαίωμα στο να είναι ελεύθερος να είναι ο εαυτός του (δεν αναφέρομαι σε καταστάσεις που διώκονται ποινικά, προφανώς).

Δεν έχω βιώσει αυτού του είδους την έχθρα. Έχω βιώσει αντίστοιχες. Το φρηκιό στο σχολείο με τα μαύρα που ακούει Black Sabbath διαβάζει Lovecraft. Σε φάση, τι σκατά σας ενοχλώ? Προτιμούσα να με αφήνουν ήσυχη, να αδιαφορούν, παρά όλο αυτό που δεχόμουν. Και γιατί? Γιατί είναι τόσο εύκολο να κατακρίνουμε έναν άνθρωπο που απλά δεν υπάγεται στις μάζες?

Το ίδιο θέμα με κάθε άνθρωπο που επιθυμεί να είναι ο εαυτός του, που τολμά να είναι ο εαυτός του, που.. στην τελική, έχει δικαίωμα να ονειρεύεται μέσα από τα δικά του μάτια, το δικό του εσωτερικό σύμπαν, τις δικές του επιθυμίες. Έχω κουραστεί να κάνω τις ίδιες συζητήσεις. Αλλά, δυστυχώς ο κόσμος δύσκολα ενδιαφέρεται για ο,τι δεν τον αφορά. Ή ενδιαφέρεται μόνο για να κρίνει τον άλλο και να τονώσει το δικό του, ανύπαρκτο εγώ. Να γλύψει το καταπιεσμένο του εγώ, γιατί δεν είχε ο ίδιος τη δύναμη και το σθένος να παλέψει γι αυτό από φόβο "τι θα πουν οι άλλοι?".

Δε θα σταματήσω να κάνω αυτές τις συζητήσεις, γιατί χρειάζονται αυτές οι συζητήσεις για να πάμε παρακάτω. Όπως χρειάζονται κι οι κάθε λογής διοργανώσεις κι εκδηλώσεις. Τι σημασία έχει ποιος και τι. Το όλο θέμα είναι πάνω από αυτά. Και ναι, whatever, υπάρχουν μερικές εξαιρέσεις που μπορεί να αμαυρώνουν την όλη εκδήλωση. Και? Δεν υπάρχουν αυτές οπουδήποτε? Δεν υπάρχουν πχ εδώ μέσα? Τι, ξέρω γω, το κλείσαμε?

Θα συνεχίσω και να μιλάω και να προβληματίζω και να προσπαθώ. Μέχρι η λέξη 'αποδοχή' να πάψει να υφίσταται. Μέχρι η ελευθερία έκφρασης, ύπαρξης, εκδήλωσης του καθενός να είναι δικαίωμα κι επιλογή του. Μέχρι να σταματήσουμε να γυρνάμε την πλάτη σε ο,τι δε μας αφορά και να γινόμαστε, έτσι, συνεργοί στη διαιώνιση μιας κατάστασης. Και μέχρι, ο καθένας να μπορεί να είναι ελεύθερος να είναι ο εαυτός του και να θριαμβεύει μέσα από αυτό.

Αυτά είχα να πω και χαίρομαι που υπάρχουν αυτά τα threads, παρόλη την ένταση που επιφέρουν. Γιατί μέσα σε όλο το χαμό, γίνεται και διάλογος. Κι ο διάλογος πραγματικά βοηθάει.

 

Παρεπιπτόντως και στο σύγχρονο, ανεκτικό και χωρίς αποκλεισμούς σχολείο θα ήσουν φρικιό,
γιατί ο Όζζυ Όζμπορν για χρόνια θεωρούσε πως το AIDS είναι μόνο για τους γκέη και ο Λαβκραφτ ήταν φρικτός ρατσιστής.