Αλληλεγγύη για τους βιασμούς γυναικών

Ήταν και χωρίς παντελόνι  

 

η εξέλιξη των ειδών και των γλωσσών είναι εσφαλμένη και θα την διορθώσουμε με μίσος και οργή· αλλά πού να καταλάβετε εσείς οι άθεοι.

 

@Iagos

Χαίρομαι που δεν με αγνοησατε, διότι πραγματικά γέλασα με την ψυχή μου.

Που πήγε @Iagos το δικαίωμα των κοριτσιών και των γυναικών στην αυτοδιάθεση; Μέχρι και πριν λίγους μήνες δεν σκιζατε τα ιμάτια σας στο δικαίωμα των 15χρονων κοριτσιών να διαλέγουν φύλο, να έχουν άποψη και δικαίωμα στο σώμα τους;
Τι σας συνέβη τώρα;

Γεμίσατε ένα ποστ με αυτοεπιβεβαιούμενες ερμηνείες, βασισμένο σε προσωπικές σας προλήψεις και προκαταλήψεις.

Μιλάτε για "επαρχιακή κοινωνία". Έχετε σχηματισμένη εικόνα από επαρχιακές κοινωνίες; Εκσυγχρονισμένες κοινωνίες είναι οι αστικές; Τι μας λέτε;

Η παιδοφιλία αφορά σε παιδιά, όχι σε 16χρονους και 17χρονους.

Φυσικά ντροπή και αισχος που η μήτρα χρειάζεται ένα ζευγάρι αρχίδια. Φυσικά ντροπή και αισχος που πρέπει να διαλέξει και ο φέρον τον πουτσο πότε, πού και αν θα τον βάλει και δεν υπηρετεί αυτομάτως την ιερότητα της κατόχου μήτρας.

Στον εσωτερικό σας διάλογο με το κείμενο του @DreamMaster απίθανο να βρείτε αντίλογο, έχουν αυτό το βολικό οι εσωτερικοί διάλογοι.

Την Μποβουαρ να την διαβάσω απροκατάληπτα ή με ήδη σχηματισμένη γνώμη για το τι αναζητώ να επιβεβαιώσω;

Ο φόνος κι ο θάνατος προσδιορίζονται οντολογικά και φαινομενολογικά, αλλιώς συζητάμε αρλούμπες και ανησυχούμε για την υγεία των συνομιλητών μας από χειριστική αδυναμία. Ενίοτε κι από βαθύτερη σύγχυση. Ατομοκεντρικά το κάθισμα σε αγκινάρα είναι μείζον σύστημα αναφοράς.

Εύχομαι να είστε καλά.

 

@DreamMaster , σε συνέχεια της συλλογιστικής που ξεκίνησε από την απάντησή Μου στην ανάρτηση της @subwhat , θα Επιθυμούσα να Αλληλεπιδράσω με αυτά που γράψατε για να Δείξω ποιο είναι το κομβικό σημείο της διαφοράς ανάμεσα στη δική Μου και στη δική σας οπτική, η οποία δεν επιτυγχάνει να αποφύγει την παγίδα που πολλοί άλλοι έχουν πέσει.

Πρώτα από όλα, Εκτιμώ την προσπάθειά σας να αναδείξετε την πολυπλοκότητα του φαινομένου της «γυναικοκτονίας» - ή ακόμη καλλίτερα, όπως λέτε, «θηλυκτονίας» - μέσα από συγκεκριμένα παραδείγματα που αποκαλύπτουν τις ταξικές, κοινωνικές, πολιτικές και οικονομικές συνιστώσες του. Εδώ συμφωνούμε.

Τάσσομαι, επίσης, με το μέρος σας όσον αφορά στον αφορισμό της αυταπάτης πως το σύστημα θα «αλλάξει από τα μέσα». Και εδώ συμφωνούμε.

Πού έγκειται, λοιπόν, η διαφωνία μας; Στο ότι εσείς στο άκουσμα της λέξης «γυναικοκτονία», βλέπετε να υψώνονται τείχη και όρια που χωρίζουν τους ανθρώπους σε «μεν» και «δε». Αυτό που εσείς βλέπετε μέσα από τη δημιουργία λέξεων που ορίζουν διαφορετικότητες, είναι ο υποτιθέμενος κατακερματισμός της ανθρωπότητας σε στρατόπεδα που εισέρχονται σε μάχες άμυνας-επίθεσης χωρίς τελειωμό.

Όμως τα πράγματα, δεν είναι ακριβώς έτσι. Όπως Διετύπωσα και στην απάντησή Μου στην @subwhat, άλλο «καρέκλα», άλλο «κάθισμα». Το πρώτο εκφράζει μια οντότητα η οποία προσδιορίζεται από τα εξ’ων συνετέθη, έχει μια συγκεκριμένη μορφή και εγγενή χαρακτηριστικά. Το δεύτερο δεν εκφράζει τίποτα άλλο παρά ένα πλέγμα σχέσεων και ένα εύρος πιθανών συμβάντων όσον αφορά στη δυνατότητα του «κάθεσθαι». Στην πρώτη περίπτωση έχουμε ουσιοκρατία. Στη δεύτερη σχεσιακή οντολογία.

Αντιστοίχως, όλοι οι όροι-ταμπέλες που χρησιμοποιούνται για να ορίσουν τη διαφορετικότητα προκύπτουν από δεδομένες ανισότητες (άρα εκ των πραγμάτων η κοινωνία έχει δημιουργήσει σε κάποιους ανθρώπους αποκλεισμούς και διακρίσεις) οι οποίες για να αντιμετωπιστούν έχουν ανάγκη την ορατότητα. Η χρήση του όρου «γυναικοκτονία» (ή οποιουδήποτε άλλου αντίστοιχου όρου), λοιπόν, προκύπτει από την ανάγκη να γίνει ορατό ένα πλέγμα σχέσεων εξουσίας το οποίο οδηγεί στον φόνο γυναικών με τρόπους που συντηρούνται από την καθεστηκυία τάξη. Ο όρος «γυναικοκτονία» έρχεται για να θέσει το πρόβλημα προς συζήτηση έτσι ώστε να διερευνήσει κανείς ποιες είναι αυτές οι δομές εξουσίας που γεννούν τη βία και πώς μπορεί κανείς να τις ανατρέψει.

Ούτως ειπείν, λέξεις όπως «γυναικοκτονία», "πατριαρχία", "ομοφοβία", "μισογυνισμός" "ρατσισμός" κλπ δεν είναι κενές νοήματος ούτε μπορούν να προσδιοριστούν ουσιοκρατικά. Πρόκειται για «δείκτες» που φωτίζουν μια πραγματικότητα ρευστή που μπορεί να αλλάζει πρόσωπα αλλά πάντα συντηρεί το δίκτυο των ανισοτήτων που παράγει.

Το πρόβλημα με κάθε είδους «ταμπέλα», εν τέλει, δεν είναι η δημιουργία της ταμπέλας. Το πρόβλημα ξεκινά όταν η ταμπέλα παύει να λειτουργεί ως «δείκτης» και προσλαμβάνεται, λανθασμένα, ως αναπαράσταση.

Ό,τι σας φωτίσει

Iagos

Photo by AJAMU by Iagos posted 22 June 2021 at 20:42

 

https://www.greekbdsmcommunity.com/threads/Γιατί.124516/page-2

 

 

Με βάση τα παραπάνω και ενώ διαβιείτε - επιβιώνετε στην Ελλάδα των «γραικύλων και των γενίτσαρων», σε ποια κατηγορία αυτοκατατάσσεστε; Στους «γραικύλους» ή στους «γενίτσαρους»;

Καλές οι ταμπέλες αλλά μήπως το πρόβλημα το έχουν αυτοί που τις επικαλούνται όπως εσείς καλή ώρα;

 

Αν οραματίζεστε αναπαραγωγική ή άλλη αυτονομία, το εμπόριο κατεψυγμένων εμβρύων ίσως δεν είναι ακριβής κυριολεξία. Εσεις ξέρετε, βέβαια.

 

Για τη μήτρα που χρειάζεται αρχίδια θα λέγανε και στο συνέδριο αλλά ακυρώθηκε. Κρίμα, θα ταίριαζε να κάμεις εισήγηση  

 

Ντάξει, σήμερα δεν υπάρχεις.  

 

Τεχνικά μιλώντας η μήτρα, όσον αφορά την τεκνοποίηση, χρειάζεται το προϊόν τους. Το ότι έχουμε την τεχνολογία να μη χρειάζεται άμεση συμμετοχή των ιδιοκτητών των οργάνων που απαιτούνται για την παραγωγή του προϊόντος δε σημαίνει ότι η τεχνολογική μέθοδος είναι η απλούστερη πολλώ δε η προτιμότερη από την πλειοψηφία των ιδιοκτητριών των μητρών.

 

που κάνουν βρωμιές.

 

Άντρες!
Τί περίμενες;