Χαρακτηρισμοι slave στα Ελληνικα

Αμ το άλλο; Λέμε πχ "Nymph, in thy orisons, be all my sins remember'd"

Τι θα πεις δηλαδή; "Νεράιδα στις προσευχές, θυμήσου τις πομπές;" Πολύ ποδοσφαιρικό, χώρια που θα ψάχνουμε και για παληκάρι και αν είναι δύο άντρες με μια γυναίκα χρειάζεται και μια οργάνωση!

 

αχαχαχαχαχαχαχαχα

 

Hoyday, I shall willingly bite, for I cannot abide thy thick wit, you plague sore.

"Έχε τις αμαρτίες μου στις προσευχές σου, όμορφη κόρη".  

 

Party pooper  

(Όχι, πες το ελληνικά το παραπάνω  )

 

"Ο μαλάκας της παρέας"

Αν δεν το βρίσκεις σωστό, πες στα αγγλικά το "ο μαλάκας της παρέας"  

 

   

Other the one, other the other..

 

Εγώ γέλασα πάντως  

 

"πολυ μιλας, τσουλι!" Πως αλλιως αυτο να το ευχαριστηθεις? Πως να γεμισει το στομα με το "slut, you talk too much!"
Γεγονος παντως ειναι οτι η γλωσσολογια στο συγκεκριμενο θεμα εχει επηρεαστει απο τις αμερικανικες ταινιες και τις διαφορες τσοντες.
Αλλα ακομα και τα " πουτανα, καργιολα, αχρηστη, ξεκωλιαρα" οντως καταντανε βαρετα απο ενα σημειο και μετα. Οι τσοντες βριθουν απο δαυτα. Η γλωσσα μας εχει πολλες αποχρωσεις που θα μπορουσαν να χρησιμοποιηθουν στον καθε ενα υποτακτικο ξεχωριστα. Ο καθενας να εχει τα δικα του επιθετα.

 

Και το "Yes, Master" ακούγεται καλύτερα από το "Μάλιστα Κύριε", μεταξυ μας τώρα.
Άσε που ενίοτε μου θυμίζει το τραγούδι του Ζαμπέτα.

 

Το "μάλιστα" αρκεί και με το παραπάνω, φτάνει και περισσεύει, που λέμε.

Εννοιολογικά και σημειολογικά τα "αφέντη, κύριε..." κλπ, δεν μπορούν παρά να εξαντλούνται στην ανάγκη του υ μέλους στην σύνταξη του φαντασιακού του, ανεξαρτήτως των αιτίων που την στοιχειοθετεί ως ανάγκη.
Αν ως ανάγκη το "άκουσμα" του "σημείου" -κύρης, αφέντης κλπ- ταυτίζεται με αυτήν του πανωχερούδικου μέλους -δηλαδή δεν χρησιμοποιείται ως ενδιάμεσο πιθανόν στάδιο για τους όποιους λόγους- τότε το μέτρο της συνισταμένης της κοινής ανάγκης πρακτικώς ισοδυναμεί με την κοινή τους τάση προς παραμυθία/φυγή αμφοτέρων επίσης για τους όποιους λόγους, αδιάφορον.

Ο αναπροσδιορισμός του σημείου/ακούσματος -σε κάτι τύπου γες μάστερ, ουί μέτρ, σενιόρ σι, χάι σενσέι, αχά ούκου ή χουατέβα- για δήθεν λόγους "αισθητικής", ουσιαστικώς επιβεβαιώνει την εγγενή τάση παραμυθίας/φυγής των μελών, για λόγους που όντας πλέον διαφανείς και αποκρυπτογραφήσιμοι, καταντούν βαρετοί μέχρι χασμουρητού.

 

Τωρα που ξαναδιαβασα το ποστ μου καταλαβα οτι ειναι ευκολο να παρερμηνευτει.

Αυτο ακριβως εννοω, οτι οι αγγλικες ορολογιες ειναι ταιριαστες, οταν το παιζουμε τουριστες πχ και με λεει daddy με τρελαινει οπως και αυτη, αν ομως με πει μπαμπα, οχι τοσο.

Γι αυτο ψαχνω αλλους ελληνικους χαρακτηρισμους ειτε γι αυτη ειτε για μενα, που να με/την φτιαχνουν