bdsm σχέση και διαφορά ηλικίας

The return of the living dead, now to a BDSM forum near you.

 

G.C - XXXIII by cadpmpc posted 16 December 2020 at 16:27

 

Όλο και κάποιους θα αφήσει ζωντανούς το κόβιντ, κουράγιο  

 

1211bab122ab6eb768daae226cbfd594 by E. Dantes posted 24 Δεκεμβρίου 2020 at 10:48

 

Από τότε που ήμουν έφηβη, μ άρεσαν οι μεγαλύτεροι. Το σκέφτομαι σήμερα και σχεδόν με σοκάρει επειδή η ηλικιακή διαφορά που φαντασιωνόμουν ήταν περί τα 20 χρόνια. Μήπως ήταν που μεγάλωσα χωρίς το πατρικό πρότυπο; Ποτέ δεν φαντασιώθηκα όμως, σαν ανάγκη κάποιον Daddy. Η αμερικανιά της λέξης, όπως και η φαντασιακή έστω χρήση της αιμομειξίας, πάντα με απωθούσε.
Όταν ανακάλυψα το mirc, για ένα μικρό διάστημα, μιλούσα για τον γοητευτικό εργένη πατριό που με είχε υιοθετήσει και με τιμωρούσε, σε τυχαία άτομα με τα οποία ποτέ δεν κρατούσα επαφή. Πληροφορήθηκα πως το μέσο βρισκόταν από καιρό στην παρακμή του, και μερικοί απ τους θαμώνες δεν καταλάβαιναν καν το οτι επρόκειτο για φαντασίωση. Με παραινούσαν να επικοινωνήσω με την πρόνοια.
Ενιγουέι, μεγαλώνοντας βίωσα μια ας πούμε σχέση με άτομο μεγαλύτερό μου 30+ χρόνια. Και επειδή ήταν ας πούμε στον χώρο του bdsm, είχα ενθουσιαστεί με την εκπλήρωση των φαντασιώσεών μου. Επιτέλους το ζούσα.
Και κάπου εκεί, πέρα απ τις s/m πρακτικές, την αφοσίωση και τον ενθουσιασμό μου, βίωσα και την απαξίωση με την ηλικία στο πρώτο πλάνο, "ήμουν μικρή και δεν γνώριζα τίποτα", την συνεχόμενη υποτίμηση στο όνομα της ηλικιακής υπεροχής του, τους λεκτικούς υποβιβασμούς απαξ και τολμούσα να μιλήσω για κάτι που γνώριζα, την προσπάθεια να με πείσει πως "θα με πλάσει, με τον καιρό, όπως εκείνος θέλει".
Θυμάμαι πως ουσιαστικά διάλογος δεν υφίστατο, όταν βεβαιώθηκε πως έχω κολλήσει μαζί του, και τολμούσα να συμπληρώσω κάτι που έλεγε, φώναζε και με απειλούσε πως δεν θα μου ξαναμιλήσει, επειδή το να διακόπτω, ήταν σημάδι πως είμαι 1000% μπρατ. Συμπλήρωνε επιπρόσθετες απειλές πως εαν δεν μάθω όταν συνομιλώ, να κρατώ σημειωματάριο στο χέρι, θα με απολύουν απο μελλοντικές δουλειές, μου έλεγε πως αν ήμουν φοιτήτριά του θα με έβγαζε έξω (είχε την φαντασίωση/ανεκπλήρωτο όνειρο του καθηγητή) και πως γενικά, επειδή τολμώ να διακόπτω τον συνεχόμενο μονόλογό του, είμαι ένα κακομαθημένο κωλοπαιδο.

Τα έβαζε με την οικογένειά μου, τα έβαζε με τους καθηγητές που δεν συμμερίζονταν την άποψή του πως είμαι ένα μάτσο χάλια, και εστίαζε στις ελπίδες που έχω για βελτίωση, και πάλι λόγω ηλικίας.
Κάποια στιγμή, εκεί κάπου στο τέλος της εποχής που ήμουν δειλή και αδύναμη (στην οποία παραλίγο να απολογηθώ στο νήμα περι παρενόχλησης -σαρκάζω-) συνειδητοποίησα πως όλη αυτή η ψυχολογική κακοποίηση που ανεχόμουν για τρία χρόνια, δεν είχε καμία σχέση με τον ρόλο του Dom.
Όπως όταν ήμουν μικρή, προσπαθούσα να βρώ ελαφρυντικά στον παιδόφιλο πορνόγερο καθηγητή μου, έτσι και εδώ, προσπαθούσα να πείσω τον εαυτό μου πως ταχα νοιάζονταν για την συμπεριφορά μου. Να εξελιχθώ δηλαδή μεγαλώνοντας, σε μια φοβισμένη γυναίκα που θα νιώθει πως ο σύντροφός της είναι ένα είδος τραμπούκου προπονητή του παραλογου, που την διδάσκει να απαντά μετά από μισή ώρα μονόλογου, συμβουλευόμενη τις σημειώσεις της.

Αναρωτήθηκα τι ήταν αυτό που τον κρατούσε "κοντά" μου. Ήταν προφανώς η επίμονη προσφορά μου ως σάκος του μποξ, ήταν κατα τα λεγόμενά του, οι ελπίδες μου να εξελιχθώ, επειδή ήμουν σε νεαρή ηλικία.
Αυτό το τελευταίο, με έκανε να θέλω να διαπιστώσω αν όντως ήταν αυτή η πηγή της ανωμαλίας του. Και μια μέρα, εκεί που ως συνήθως με τραμπουκιζε φωνάζοντας "δεν έχεις το δικαίωμα σ αυτή την ηλικία να νιώθεις απογοήτευση..!"του είπα πως στην πραγματικότητα, είμαι 35. Αρχικά μάλιστα, είπα πως έχω και οικογένεια, όμως μετά το άλλαξα, επειδή πως θα το δικαιολογούσα στην "συνομιλία"
Του έδειξα και το ληγμένο από χρόνια διαβατήριο της δεύτερης ξαδέρφης μου( με την οποία κάπως μοιάζουμε), η οποία ήταν σύμφωνη με το "πείραμα", και αφού αναφώνησε "φτου σου κορίτσι μου, πάνω από 22 δεν φαίνεσαι" συμπλήρωσε πως δεν έχω πλέον κανέναν ενδιαφέρον ως "υπο διαμόρφωση" άτομο, πως σ αυτή την ηλικία, κάποια είναι γέρικο σκυλί, το οποίο δεν μπορεί να μάθει, και γενικώς πως ήμουν ένα άχρηστο μπαγιάτικο κουλουράκι : P

Δεν είμαι σίγουρη αν το θάρρος μου να τον σιχτιρίσω μ αυτόν τον τρόπο, προέρχονταν από το νισάφι πια τόσων χρόνων bullying που ανέχτηκα, ή κι απ την συμβολή ενός πολύ καλού φίλου ο οποίος τώρα είναι ο σύντροφός μου, πάντως μετά απ αυτό, αναθεώρησα αρκετά, σχετικά με την φύση και τις ανάγκες μου.

Στην σχέση μου με τον τωρινό μου σύντροφο, (ο οποίος είναι αρκετά μεγαλύτερός μου) συνειδητοποίησα την τεράστια διαφορά που έχει μια τοξική επαφή από το D/s, πόσο διαφέρει η κάβλα του λεκτικού υποβιβασμού από έναν άνθρωπο που γνωρίζεις οτι σε εκτιμά, σε σχέση με τις απειλές και τις λεκτικές επιθέσεις, από έναν τραμπούκο.
Όπως επίσης και το πόσο εύκολα μπορεί να διαστρεβλωθεί η έννοια του μεντορινγκ από έναν μεγαλύτερο σύντροφο, ο οποίος μπορεί να γνωρίζει καλύτερα "τον δρόμο", έχοντας βιωματική εμπειρία. Αυτη η αίσθηση της ασφάλειας κάποιου "που γνωρίζει καλύτερα" ήταν απ όσο θυμάμαι πάντα η γοητεία που μου ασκούσαν οι μεγαλύτεροι.

 

Κάτι συμπτώσεις!

 

Εδώ μια μικρή λεπτομέρεια είναι ότι την εμπειρία δεν μπορεις να την αποκτήσεις ούτε από αφήγηση ούτε διαβάζοντας βιβλία
Οπότε οποία κ αν είναι η επιλογή κάποιου καλό είναι να το έχει στο μυαλό του

 

Σεναριακή περιέργεια. Τρία χρόνια, και μια θολή φωτογραφία άρκεσε να διαλυθεί η ιριδίζουσα φουσκίτσα; Η ξαδέλφη είναι πλήρως συνώνυμή σας, ή κρύβατε πονηρά τα ληξιαρχικά στοιχεία της; Πώς πήρατε πίσω ότι έχετε οικογένεια; "Έχω τρία παιδιά, όχι όχι δυο, εε όχι, μια γάτα έχω αλλά την αγαπάω σαν παιδί μου, μπερδεύτηκα!";
Θα ήταν ενδεχομένως κατανοητό σε ονλάην σχέση, αλλά το

φανερώνει ένα ακόμη σεναριακό κενό.

Και άλλες πάντως βρέθηκαν σε παρόμοιες δυσκολίες:

Κρίμα που έφυγαν όλες, οριστικά είπαν.

 

Πραγματικά κρίμα.

 

Αναλόγως, ευγενικά μίλησε.

 

Οξυδερκές το άτομον.
Άργησε λίγο αλλά το κατάλαβε.

 

Τότε πόσων χρονών ήσουν, αν επιτρέπεται;