Ναρκωτικά

1 - 1 ....       .....

 

Στο θετικιστικό, πεζό, μονότονο, παράλογα απαιτητικό, χρονικά στραγγαλιστικό nine-to-five κόσμο που ζούμε, η "φυγή" είναι πιεστική ανάγκη πιο απαραίτητη από ποτέ.


Απολαυστικές "φυγές" υπήρχαν και υπάρχουν ακόμα, τρόποι υπέρβασης της πραγματικότητας -- όπως η φαντασία -- διαβάζοντας ένα βιβλίο ή βλέποντας μια ταινία που σε ταξιδεύει. Ακόμα και η ίδια η σκέψη. Η επικοινωνία. Ο καθένας βρίσκει αυτή που του ταιριάζει - αδρεναλινικά extreme sport, ηρεμιστικές βόλτες στη φύση, υπάρχει ότι τραβάει η ψυχή μας. Και η δράση μπορεί να είναι η πιο χάι φυγή. (Ο Χάινριχ, νομίζω, για παράδειγμα, "φεύγει" μπλογκάροντας. Υποψιάζομαι πως είναι και εθισμένος. :ρ )


Και ουσίες παράγει το ίδιο το σώμα μας. (Οι έτοιμες είναι η εύκολη, fast fix, λύση.) Το χάδι και το απαλό μασάζ είναι ευχάριστα ακριβώς λόγω αυτού - διεγείρει κάποιους αδένες στο δέρμα που παράγουν κάποιο οπιοειδές. (Δεν είμαι ειδική, πιθανώς να τα εκφράζω και λάθος.) Ένα πράγμα που κάνει η χρήση ηρωίνης, είναι να σταματά τον οργανισμό από το να παράγει κάποιες υποκαθιστώντας τες από έτοιμες, γι' αυτό και οι χρήστες όταν την "κόβουν" πονάνε περισσότερο - χρειάζονται κάποιο καιρό να επανέλθει η παραγωγή από τον οργανισμό.

(Ωχ, μου τέλειωσαν τα τσιγάρα.)


Οι ουσίες που παράγουμε είναι ελέγξιμες και αναγνωρίσιμες από το σώμα μας, και γι' αυτό και ιδιαίτερα ευχάριστες --- δεν μας "χαλάνε" όπως μπορεί να κάνουν οι ουσίες που θα πάρουμε. Αν ψάξει κανείς να "μάθει" να χρησιμοποιεί και να παράγει με τα κατάλληλα ερεθίσματα και με μικρές "φυγές" τις δικές του ουσίες, αν μάθει να πατάει τα γκάζια του στο τέρμα όταν το χρειάζεται, και να νταγκλάρει απολαμβάνοντας και εθιζόμενος στα ωραία της ζωής, δεν θα ξεμείνει ποτέ από "stuff"...





​

 

Αγαπητέ μου Μάστερ JP ο ψυχαναλυτής, που προσπάθησε να με βοηθήσει, έσκισε το πτυχίο του, χώρισε τη γυναίκα του, παράτησε τα παιδιά του και έπεσε στα σκληρά ναρκωτικά.

Προσπάθησα να μάθω γιατί το έκανε όλο αυτό. Δεν τα κατάφερα. Γελούσε μανιωδώς. Πιθανολογώ από κάτι μισόλογα που κατάφερε να ψελλίσει πως διάβαζε και αυτό εδώ το φόρουμ.
Άκουσα να λέει για 20χρονες dommes. Για μάστερς που αναρτούσαν αγγελίες με περιεχόμενο: «ζητείται σκλάβα με δυνατότητα να ταξιδεύει, να είναι έτσι και να κάνει αυτό». Δεν φτάνει που πέρασε το bdsm για ρίαλ εστέϊτ μα υπογράφει με παρωνύμιο «αφέντης για σκλάβα» λες και θα μπορούσε να είναι «αφέντης για κάτι άλλο». «Αφέντης για ποδήλατο ας πούμε»

Εκεί βέβαια που ο ψυχαναλυτής μου παραλίγο να πνιγεί απ΄τα γέλια ήταν όταν μια φίλη από εδώ του είπε πως ένας κατα τα άλλα συμπαθέστατος μάστερ, στο δεύτερο ανυπόμονο προσωπικό μήνυμα που της έστειλε μεταξύ άλλων έγραφε. «(...) και απάντησέ μου αμέσως γιατί δεν μπορώ να περιμένω(...)». Φαντάστηκα πως δεν είχε ακούσει για την παροιμιώδη υπομονή που πρέπει να επιδεικνύουν οι κυρίαρχοι. Γιατί όταν δεν μπορείς να κυριαρχήσεις στα δικά σου θέλω, και είσαι και μάστερ, άστα να παν στο διάολο φίλε μου Μάστερ JP.

Προσπάθησα να του εξηγήσω, φοβήθηκα μάλιστα μην πάθει κάτι από τα γέλια, μα δεν πρόλαβα να αρθρώσω λέξη γιατί μου πέταξε στα μούτρα μια άλλη μαδάμ που ήτανε 22 χρονών και ήτανε λέει και πολύ αυστηρή και τον σκλάβο τον ήθελε 40αρη και να τον κάνει και ότι θέλει κλπ κλπ. Την έσωσε η αποκάλυψη πως είναι ξανθιά και το ότι χωρίς να προλάβω να την δικαιολογήσω μου έδειξε το παρακάτω : «νέος στο χώρο αναζητεί σκλάβα». Πέσανε τα μούτρα μου. Τι να του πω;
Δεν είπα τίποτε.

Έκλεισα το νετ, ξάπλωσα στο ανάκλιντρο του ψυχαναλυτή και αφού δεν είχα πως να δικαιολογήσω την κατάσταση, του είπα για τα «αστεία και τις πλάκες» που πολλές φορές στους φίλους μου εδώ μέσα. Δεν ξέρω γιατί αλλά δεν γέλασε καθόλου. Για να με πειράξει μάλιστα μου είπε πως όσο αστεία και να γράφω μπροστά στα παραπάνω που σας ανέφερα τα δικά μου δεν πιάνουν μία.

Ντράπηκα μα δεν το έδειξα. Του είπα τα καλύτερα. Προσπάθησα να του μιλήσω για την «παράδοση του ελέγχου». Εκεί φώναξε σε ποιους; «στους παραπάνω;»...και όπως είπα στην αρχή έσκισε το πτυχίο του, χώρισε τη γυναίκα του, παράτησε τα παιδιά του και έπεσε στα σκληρά ναρκωτικά.
Με άλλα λόγια έκανε πράξη το «χίλιες φορές πρεζάκιας». Φαντάζομαι εννοούσε χίλιες φορές πρεζάκια παρά να παραδώσει κάποιος τον έλεγχο σε έναν από όλους μας.

Γιατί τα λέω όλα αυτά τώρα αγαπητέ μου Μάστερ JP. Πρώτα από όλα γιατί τον κιαλάρισα πως την ώρα που διάβαζε δικά σου νήματα δεν γελούσε. Όπως κι όταν διάβαζε άλλων. Όπως του Ντολμανσέ ή του Ντριμάστερ. Και άλλων που δεν ενθυμούμε.

Μόνο μια παρατήρηση έκανε. «Αυτοί γιατί την επιτρέπουν όλη αυτή την εμποροπανήγυρη;» και κοιτάζοντάς με με ένα βλέμμα λίγο πριν την νιρβάνα με ρώτησε. «Εσύ το επιτρέπεις;»
Έπεσε στη μαστούρα ...δεν πρόλαβα να του απαντήσω....

Την καλημέρα μου....

Μπορεί να μην έχεις άδικο αξιέραστη Φιμέϊλ. Ίσως η τελευταία μου ανάρτηση στο μπλόγκ να δίνει την απάντηση...είναι η παρακάτω.

 

 

Για να μην υπαρχουν παρεξηγησεις θα ηθελα να επισημανω τα εξης.
Δεν επικροτω τη χρηση σε καμια περιπτωση. Και οπως σωστα επισημανες isnogood ισως να μην επετρεπα να ουτε ενα τσιγαρο μπροστα στο παιδι μου.
ομως αναφερθηκα σε χρηστες με σοβαρα και χρονια προβληματα υγειας (φορεις AIDS) και θεωρω προτιμοτερο το τσιγαριλικι απο τα αντικαταθλιπτικα.
εχω την τυχη να εχω ενα στενο επι χρονια φιλο φορεα ο οποιος ζει με τον μονιμο φοβο. και ξερω πως περασε απο πολλα διαφορετικα φαρμακευτικα σχηματα με αντικαταθλιπτικα και ηρεμιστικα χαπια. Το αποτελεσμα ηταν να μην εχει πλεον λειτουργικο συκωτι και να εχει οριακη νεφρικη λειτουργια και φυσικα πληρη εξαρτηση απο hypnosedon.
Θεωρω προτημοτερο για αυτον τον ανθρωπο (γιατι τον ζω και καθε μερα) την προταση που του εκανα σε ειδικο κεντρο για φορεις στο εξωτερικο.
Απο την αλλη μερια ξερω και τι παρενεργειες του εχει προκαλεσει η χρησΗ κανναβης.
ξεχνα συνεχως ειναι ιδιατερα ευεραιθηστος και νευρικος χωρις να αναφερω το χρονιο βηχα πλεον.
Δεν ειμαι οπαδος της χρησης "για να κανουμε κεφαλι". Ειμαι ομως οπαδος της χρησης για ατομα οπως ο φιλος μου και μερικους ακομα σθενεις οποιοι ζουν με ενα τετοιο χρονιο προβλημα και σε συνθηκες συνεχους αγχους σε σχεση παντα με τα φαρμακα.

τα σεβη μου

 

Δε λυπηθηκα τους ναρκωμανεις στην ομονοια με τους οποιους περασα καποιες ωρες ενα ξημερωμα του Σεπτεμβρη, λυπηθηκα ομως ενα νεαρο ζευγαρι σε απεξαρτηση εδω Θεσσαλονικη οι οποιοι αν και θελανε να μεινουν καθαροι ο κοσμος γυρω τους τους εσπρωχνε παλι στα ιδια σκατα.
Περασαν 3 χρονια απο τοτε που τους γνωρισα.Αμφιβαλλω αν τα καταφεραν τελικα.

 

26/06 Παγκοσμια μερα κατά των ναρκωτικών...

 

Μακρυα απο εμας!
Μακρυα απο τον δικο μας χωρο!
Και σιγουρα εξω απο αυτο το site, γιατι δεν βλεπω τι σχεση εχουν τοξικες ουσιες , με το συγκεκριμενο χωρο και με το τι αναλυουμε εδω!
Εχουμε αναγκη τις ψευδαισθησεις , τα ψευτικα ονειρα, και τον θανατο να καραδοκει?
Οχι βεβαια!

 

Ναι οκ.. όσοι είναι Ολλανδοί bdsmers δηλαδή δεν πίνουνε στα coffee shops, αλλά διάγουνε υγιή βίο.

 

Έχουμε και αυτά τα σχετικά θέματα,

Ναρκωτικα και Bdsm,
"Poppers" χρήση και προβλήματα

και διαγώνια, ίσως να αξίζει να κοιτάξουμε και τούτο...αν και λίγο άσχετο εθισμός

Θα ήθελα να προσθέσω ότι σε περιπτώσεις έντονων ψυχικών παθών ο εγκέφαλος (του πάσχοντος) παράγει μόνος του τις ουσίες που έχει ανάγκη για να τα βγάλει πέρα εκείνη την ώρα δεν χρειάζεται πρόσθετα να αλλιώνουν αισθήσεις και συναισθήματα μοναδικά και αυτό μπορεί να το βεβαιώσει ο καθένας που έκανε πέρα το μισό ηρεμιστικό που έδινε το νοσοκομείο τη στιγμή που νεκροφιλούσε το πιό αγαπημένο του πρόσωπο.

Θα ήθελα να θυμίσω τη λέξη "συνέπειες". Πάντα υπήρχαν άνθρωποι που λογάριαζαν τις συνέπειες, στα θέματα που μέτραγαν για σοβαρά τουλάχιστον και άλλοι που δεν τις θεωρούσαν ευθύνη τους. Το (κύριο) πρόβλημα με τα ναρκωτικά δεν είναι (μόνο) ότι είναι μία μορφή εθισμού όπως ένα σωρό άλλες της εποχής μας. Αλλά ότι οι συνέπειές τους είναι άμεσες, μη αναστρέψιμες και συνήθως αλυσιδωτές.

 

Σίγουρα.Αλλά από την άλλη έχει σχέση με τον καθένα από μας το αν οι Ολλανδοί πίνουν ή όχι στα coffee shops ? Επέχουν κάποιου σημείου αναφοράς που θα έπρεπε να ακολουθήσω ?