Το τρίγωνο Karpman

Άνθρωπε μου, καταλαβαίνεις τι έχεις διαβάσει ή δεν έχεις πάρει χαμπάρι.

Όποιος μπαινοβγαίνει μέσα σε τέτοιους ρόλους και κάνει κύκλους εναλλάσσοντας ψυχικές διαθέσεις είναι ένας φρικαρισμένος άνθρωπος.

Πόσο μυαλό θέλει για να το καταλάβει κανείς.

Το θύμα που ψάχνει το Σωτήρα για να μετατραπεί σε θύτη και μετά σε Σωτήρα κάποιου άλλου για να τον μετατρέψει σε θύμα σου φαίνεται εσένα λειτουργικός τρόπος για να ζει κανείς και όχι δυσλειτουργικός;

 

Σε δυσλειτουργικές σχέσεις, λέει το άρθρο. Αλλά αν αυτό σας κάνει, μια χαρά.  

 

Εγώ κατάλαβα αρκετά καλά το άρθρο. Εσύ καταλαβαίνεις ότι με το τον τόνο και το ύφος που απαντάς έχεις πάρει το ρόλο του Σωτήρα.

 

Τυπική φιλολογία που συνήθως απαγγέλεται σε σεμινάρια "επαγγελματικής κατάρτισης" ή "βελτίωσης δεξιοτήτων" ή "τεχνικών πωλήσεων" ή "διαχείρισης αντιρρήσεων", που στην καλύτερη περίπτωση διαρκούν κάποιες ώρες.
Στο σύνολό τους αφορούν σε κακέκτυπα και συμπιεσμένα χρονικώς αντίγραφα σεμιναρίων του δεύτερου μισού της δεκαετίας του '70 και μετά, συνήθως καταγωγής από την άλλη μεριά του Ατλαντικού, εστιασμένα στο σκεπτικό του "κόλπου" (να πετύχεις κάτι).
Κομμάτι της "επαγγελματικής κουλτούρας" από την δεκαετία του '90 και μετά, ήρθαν να αντικαταστήσουν εκλαϊκευτικά μπεστ-σέλερ "βιβλιαράκια" με τίτλους τύπου "πώς θα γίνεις εκατομμυριούχος", "ο μάνατζερ του ενός λεπτού", "πως θα επιτύχετε στην ζωή σας", αλλά και "μάθε τον εαυτό σου και κέρδισε", "αυτογνωσία και ενσυναίσθηση" και τέτ(χ)οια.
Παπαγαλίζονται με στόμφο και ύφος από πλέον ασόβαρους έως και "σοβαρότατους" επαγγελματίες των ανθρωπίνων επιστημών και των παραστατικών τεχνών που εξυπηρετούν τις ανάγκες της πρετ-α-πορτέ επιδοτούμενης (μετ)εκπαίδευσης καλύπτοντας πλασματικά τα κενά της εγκύκλιας ή ακαδημαϊκής εκπαίδευσης, καταλήγουν σχεδόν πάντα με την παράδοση στο ακροατήριο μιας στοιχειώδους βιβλιογραφίας γενικού περιεχομένου.
Τα τελευταία δέκα χρόνια παράγονται με γεωμετρική πρόοδο άτομα για να καλύπτουν, μεταξύ "άλλων", τις ανάγκες της επαγγελματικής αγοράς, για λόγους που δεν αφορούν στο προκείμενο.

 

Λυπηθείτε μας.
Υπογραφή: θύμα.

 

Δεν έχω την επιστημονική κατάρτιση για να υπερασπιστώ μια αναγνωρισμένη θεωρία στο πεδίο της κοινωνικής ψυχολογίας. Το μόνο που έχω να προσθέσω ότι αυτούς τους ρόλους που περιγράφει τους έχω παρατηρήσει σε οικογενειακό και επαγγελματικό περιβάλλον και θεωρώ ότι οι άνθρωποι αρέσκονται να εξουσιάζουν και να εξουσιάζονται από την φύση τους.

 

πολύ χονδρικά: είναι ενδεχόμενο οι άνθρωποι (και πλατύτερα) να αγαπούν να εξουσιάζουν και να εξουσιάζονται (αν και αυτό δεν προκύπτει από μονοσήμαντες επισκοπικές θεωρήσεις). οι αγχώδεις αέναες αναμετρήσεις χειριστικότητας δεν σχετίζονται καθόλου με κατίσχυση ή υποταγή. είτε είναι στον αντίποδα, είτε είναι στρέβλωση του φαινομένου.
το τρίγωνο περιγράφει παθολογίες, είτε διάχυτες, είτε περιορισμένες.

 

@talljim Στο προφίλ σας, δηλώνετε top. Υπό την αίρεση ότι η δήλωσή σας αυτή έγινε γνωρίζοντας το περιεχόμενο του status, ήτοι ότι καταδεικνύει το άτομο που έχει το πάνω χέρι σε σεξουαλικές και μόνο πρακτικές, είναι μια καθαρή, έντιμη και απολύτως σεβαστή δήλωση status.

Μοιραστήκατε ένα link, το οποίο οδηγεί σε μια δημοσίευση, την οποία, προσωπικώς, τοποθετώ μεταξύ μεταξύ του ευπέπτως γελοίου και επικινδύνως γελοίου, πλην όμως κάθε αναγνώστης του δικαιούται να το κρίνει, κατά το δοκούν.

Όταν όμως γενικεύσατε την δημοσίευση αυτή και συμπεριλάβατε τις Κ/υ bdsm θέσεις/σχέσεις, υπερβήκατε, ως μη οφείλατε, ένα όριο το οποίο ως top δεν έχετε βιώσει.
Εάν δεν τιμήσεις το status σου, θα πέσει και θα σε πλακώσει, κατά που λέει και η παροιμία.

 

Δεν καταλαβαίνω τι βρήκες τόσο γελοίο σε μια αναγνωρισμένη θεωρία για τις σχέσεις των ανθρώπων. Είναι προσωπική μου άποψη ότι όλες οι σχέσεις έχουν το στοιχείο Κ/υ δηλαδή οι άνθρωποι είναι είτε αφεντικά είτε υποτακτικοί σε μια σχέση. Είναι στη φύση μας αυτή η συμπεριφορά και αν το ψάξεις και όλα τα πρωτεύοντα θηλαστικά έχουν συνήθως ένα Α αρσενικό που κάνει κουμάντο και τα υπόλοιπα ακολουθούν μέχρι να βρεθεί κάποιο αρσενικό να διεκδικήσει τα πρωτεία.

 

super like

 

Εάν έχουμε γνωριμιά η οποία δικαιολογεί την απουσία του πληθυντικού μεταξύ αγνώστων, πιθανότατα την έχω λησμονήσει ως ανούσια.
Εάν όμως δεν υπάρχει,