Από όσα θυμάστε

Έχω πιο ωραίο!

2. Ήμουν νέα Υόρκη, και είχα κανονίσει με μια φίλη μου να πάμε σε ένα club. Το club είχε τρεις σκηνές, τρία μεγάλα stages που έπαιζε άλλη μουσική το καθενα. Πάντα λέω διαφορα ψέμματα όταν γνωριζω κάποιον σε ένα bar.

Άλλη χώρα προέλευσης, άλλο επαγγελμα, άλλο όνομα.   Επίσης πάντα έλεγα κάποια δουλειά που δεν είναι σταθερή πχ αεροσυνοδός, σύμβουλος επενδύσεων σε μακρινές χώρες, για να εξαφανίζομαι δεκαήμερα «για δουλειά»  . Τέλος πάντων, πάμε στο club γνωρίζουμε κάτι τύπους, μπουρου μπουρου, φασωνομαι με τον έναν, φιλια, πιασίματα. Βαρέθηκα, λέω στην φίλη μου πάμε σε άλλο stage.

πάμε στο άλλο stage, ξανά γνωρίζουμε δυο αλλους τύπους, φασωνομαι ΚΑΙ με τον άλλο τύπο, ενώ κοιτούσε ο πρώτος τύπος (ντροπής πράγματα και να μην τα κάνετε). Τον βαριέμαι κι αυτόν πάμε σε τρίτο stage. Πάμε προς το bar, νιώθω ένα χέρι να με πιανει από την μέση, ένας τύπος δυο μέτρα με γυρνάει, μου λέει την ΕΠΙΚ φράση «όλη νύχτα παίζεις με αγοράκια, καιρός να σε παίξει κι ένας άντρας» και μου σκάει εεεενα φιλι…κοντεψα να λιποθυμήσω…είδα πεταλούδες πράσινες, κόκκινες και κίιιιιτρινες  

 

Τουλάχιστον βρήκες το μάστορα σου  

 

Η αληθεια είναι, ότι πρέπει να είναι το πιο ωραίο φιλί της ζωής μου. Να σε βουτάει ο άλλος κανονικά, να μην κολωνει καθόλου…και φιλούσε κι ωραία αααα να τα λέμε. Έχω νομίζω κ αλλα δυο επικ σκηνικά.   Το ένα είναι και η πρώτη φορά που μου μίλησε ο τότε Κ μου για το bdsm. Σοκ. Σοκ. Τον μισούσα και με καυλωνε ταυτόχρονα με όσα μου έλεγε.

 

Για λέγε για λέγε ! Για να καταλάβω ήρθε σου την έπεσε από το πουθενά και σου μίλησε για το bdsm και έτσι έγινε ο Κ σου, ή τα είχατε ήδη και μετά σου μίλησε γι αυτό ;

 

φθινόπωρο του '19, επαρχιακή πόλη, γλυκό Σαββατιάτικο πρωινομεσήμερο... είχα πάει σε ένα κουλτουριάρικο καφέ χωμένο μέσα σε μια στοά, κάθομαι στο αίθριο... πάνω που τελείωνα τον καφέ, στήνουν μικροφωνική, κάνω να φύγω, βλέπω τον ηχολήπτη (έτσι νόμιζα) να μου κουνάει το κεφάλι αρνητικά... σηκώνω φρύδι, αλλά κάθομαι από περιέργεια... ο ηχολήπτης αποδείχτηκε frontman στο σχήμα με βελούδινη φωνή... επί 2:30 ώρες τραγουδούσε κοιτάζοντάς με

ΥΓ. ξαναπήγα  

 

Respect και στον frontman και στη θαμώνα που ξαναπήγε   είναι ρομαντικοί να τους πεις  

 

Πέραν της όλης επικής ιστορίας, πέθανα και με τα επαγγέλματα μαϊμού    

 

Πολύ ενδιαφέρον νήμα

 

Επειδή έχω μνήμη χρυσόψαρου, θα διηγηθώ ένα πρόσφατο περιστατικό, το οποίο δεν θα το χαρακτήριζα φλερτ, αλλά είχε καιρό να χτυπήσει η καρδιά μου δυνατά.
Θα πήγαινα για μια προγραμματισμένη χειρουργική επέμβαση και μαζί με κάτι άλλες εξετάσεις, μου ζητήθηκε και ένα καρδιογράφημα.
Έχω κλείσει ραντεβού σε ένα διαγνωστικό κέντρο και είμαι στο σαλόνι και περιμένω το νούμερο μου.
Ανοίγει μια πόρτα και βγαίνει ένα θηρίο, ένας ψηλός και ογκώδης άντρας με πολιτικά ρούχα και κατευθύνεται προς το ταμείο, κάτι συζητά εκεί και μετά επιστρέφοντας απευθύνεται σε εμένα:
-Είσαι η ......(τάδε)
-Μάλιστα εγώ είμαι.
-Έλα μαζί μου.
Τον ακολουθώ και μπαίνουμε σε ένα μικρό δωμάτιο όπου ήταν το καρδιολογικό ιατρείο.
Μου κάνει μια σειρά ερωτήσεων για να γράψει το ιστορικό μου, ενικό εκείνος, πληθυντικό εγώ, ο τρόπος του κοφτός αλλά όχι αγενής.
Δεν θα τον χαρακτήριζα ωραίο, αλλά κάτι στο παρουσιαστικό του και στο βλέμμα του μου προκαλούσε δέος.
Αφού τελείωσε με τις ερωτήσεις, μου λέει:
-Βγάλε τα ρούχα σου από τη μέση και πάνω και ξάπλωσε.
Αν και συνήθως δεν ντρέπομαι τους γιατρούς, με αυτόν ένιωθα άβολα.
Γδυνομαι και ξαπλώνω.
Γυρίζει με κοιτάει και μου λέει:
- Μόνο τη μπλούζα. Βάλε το σουτιέν σου.
Πωωω ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί.
Σηκώνομαι και βάζω ξανά το σουτιέν και ξαναξαπλωνω.
Έβαλε τα ακουστικά και με ακροάσθηκε, είμαι σίγουρη πως οι χτύποι της καρδιάς μου μαρτύρησαν το τρακ μου και αν κρίνω από το μειδίαμα των χειλιών του μάλλον το ευχαριστιόταν.
Έπειτα μου είπε να σηκωθώ και να σταθώ όρθια στο διάδρομο του τεστ κοπώσεως για να μου κάνει το καρδιογράφημα.
Εγώ όρθια, να κοιτάω τον τοίχο απέναντι, αυτός καθιστός σε τροχήλατη καρέκλα μπροστά μου να μου κολλάει τα αυτοκόλλητα γύρω από το στήθος και να ακολουθώ τις οδηγίες του:
-Κάνε ένα βήμα δεξιά
Γύρνα λίγο στο πλάι
Σήκωσε το αριστερό σου χέρι
Τώρα ακίνητη, μην αναπνέεις και μην μιλάς.
Αφού ολοκληρώθηκε το καρδιογράφημα και ενόσω μου ξεκολλούσε τα αυτοκόλλητα, μου έκανε διάφορες ερωτήσεις άσχετες με την εξέταση.
Εγώ, αποφεύγοντας την οπτική επαφή, προσπαθούσα να απαντώ και ταυτόχρονα να ελέγξω το σώμα μου που αντιδρούσε με ταχυπαλμία και εφίδρωση στην παρουσία του.
Το μικρό δωμάτιο, το ένιωθα ακόμα μικρότερο απ'όταν μπήκα.
Επιτέλους τελειώσαμε και βγήκα.
Ανάσα βαθιά και κάθομαι ξανά στο σαλόνι να περιμένω τις απαντήσεις.
Μετά από λίγο βγαίνει και εκείνος, κατευθύνεται σε έναν ψύκτη που υπήρχε στο χώρο, πιάνει ένα ποτηράκι πλαστικό και το γεμίζει νερό.
Νιώθω το βλέμμα του πάνω μου, ούτε που τολμώ να το αντιμετωπίσω με το δικό μου.
Πίνει το νεράκι του και χάνεται ξανά μέσα στο ιατρείο.

Τέλος.

 

ωραιο!!!  

 

Σ ευχαριστούμε! θα χαρουμε να μοιραστείς κάποια ανάμνηση σου μαζί μας  

 

Δεν έχω κάτι αντίστοιχο να μοιραστώ μαζί σας γλυκιά μου απ όσο θυμάμαι αλλά παρακολουθώ με ενδιαφέρον το νήμα