Εθελοδουλεία (split)

Τέτχτοι είστε τα Κ,πετάτε μια "παλιολέξη" και μετά πουτ@ν@ όλα το απόλυτο μπάχαλο...
Πάνω που πήγαμε να βγάλουμε μίαν άκρη..  

 

Φοβαμαι πως εχουμε πολυ διαφορετική άποψη για το τι είναι πρακτικές BDSM και το πόσο σχέση έχουν με την κακοποίηση.

 

Λοιπόν για να τελειώνουμε. Η θέση μου είναι πως εάν η όποια σχέση M/s δεν είναι αποτέλεσμα εθελοδουλίας δεν έχει θέση στον χώρο που ορίζεται BDSM. Αυτά!

 

Θα σας παραπέμψω στο τμήμα εκείνο της υπογραφής σας το οποίο αναφέρει πως : Είναι αδύνατον να μάθεις σε κάποιον κάτι, που νομίζει πως ήδη ξέρει.

 

Αν δεν το πίστευα δεν θα το είχα αναρτήσει...

 

Αν δεν μπορεί,είναι κατά φαντασίαν....μέχρι να μπορεί..

Αλλού είδους σχέση όπου δεν αφορά Μ/s.

Ο αλγολάγνος δεν είναι απαραίτητο να ανοίκει σε σχήμα Μ/s, ούτε σε υποδούλωση.
Μπορεί ένας αλγολάγνος να είναι σκλάβος; Ναι.
Θα πρέπει ένας σκλάβος να είναι απαραίτητα αλγολάγνος;
Οχι.

 

Φυσικά. Εγώ απάντησα στο αν μπορεί να ανήκει στο BDSM γενικότερα. Αυτή ήταν η ερώτηση και όχι αν μπορεί στο M/s.

 

Υπάρχουν αρκετά άτομα τα οποία νοσταλγούν κοινωνικές πρακτικές του παρελθόντος. Αυτά τα άτομα θαρρούν πως θα αναγεννήσουν εφαρμογές "φυτειών του Νότου" μέσω του BDSM.
Το BDSM, όμως, θεσπίζεται με διαφορετικά πλαίσια αναφοράς όπου η συνειδητότητα χρειάζεται να βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα για λόγους βιωσιμότητας.

 

Μόνο που οι bottoms δεν έχουν
πρωταρχικό μέλημα τους την σκλαβιά αλλά το καυλοπαίγνιο ,εξού και δηλώνουν αυτό το στάτους του b, εκτός και αν χρησιμοποιείτε σαν ερέθισμα φετιχισμού "είμαι ο σκλάβος σας" κ.ο.κ....συνηθίζεται.

 

Tα κου να λές, έτσι μαθαίνουν την αλφαβήτα σήμερις...

 

Η εθελοδουλια δεν δηλώνει τίποτα παραπάνω από το ότι κάποιος μπορεί/αντέχει/είναι η φτιαξιά του τέτοια, για να μπει σε ένα D/s σχήμα.
Και θαρρώ αυτό αναζητούν και οι Κ σε αυτούς που δηλώνουν υ σε αυτόν τον χώρο.
Φυσικά υπάρχουν πάντα εκείνοι που αναζητούν να υποτάξουν τα περήφανα άτια, έχουν γραφτεί αρκετά στο παρελθόν, προσωπικά με εκφράζει η άποψη του @MasterJp περί του θέματος.

 

(Αφού "μετακόμισε" εδώ, η κουβέντα,)....

Ιιιι, τώρα, παιχνίδια με τση λέξεις, εικονίτσες για εικονογράφηση κατά το εκάστων δοκούν προσεχώς.

Η εθελοδουλεία δεν είναι μια σκέτη επιθυμία, κι εκεί πάει και τέλειωσε το πράμα.
Συνοδεύεται από θέληση/βούληση πραγμάτωσης, πα να πει το εθελόδουλο άτομο επιζητά την υλοποίησή της, πώς λέμε βούλεται, ένα πράμα..;
Δηλαδής θέλει να καλύψει μιαν ανάγκη του, το για ποιούς λόγους αδιάφορον (τις ψυχοτέτοιες ερμηνείες ας τις αφήσουμε στα χέρια των μελετητών των "ψυχών", εξαιρούνται οι μελετητές πεταλούδων).
Εάν και εφόσον στην αντίληψή του υπάρξουν αυτοί οι λόγοι προχωρά, αν όχι παραμένει στην δυνητικότητα.

Το πώς θα γίνει αυτό, στο τι θα αφορά, το αν θα είναι υπό όρους ή άνευ (ή πόσο άνευ τεσπά) αφορά στην αποδοχή από το ίδιο το άτομο του προτεινόμενου αφηγήματος/παιγνίου'συνθήκης κλπ, του άλλου ατόμου...

Το αν αυτό το αφήγημα/παίγνιο/συνθήκη περιλαμβάνει το πόσες μοίρες θα στρφτεί κανά βυζί ή κανά αρχίδι, το πόσο θ' αργάσει ο ένας το τομάρ' του άλλου, το αν θα μαρκαριστεί κανά κωλαράκι παντοιοτρόπως, το αν θα κοπεί κανά δάχτυλο ή κανά ποδάρ' ή αν τα έσοδα/περιουσιακά στοιχεία του ενού θα ελέγχονται/διαχειρίζονται/ανήκουν στον άλλονα, στα παλαιότερα των υποδημάτων μας, δεν μας αφορά.
Αν προκύψει καμιά ξάστοχη η επωδός διαδραματίζεται κατά τα γνωστά, στα μέρη τα γνωστά, θέμα τους.
Κατανοητόν(?) εξ αμφοτέρων και αδιάφορον επίσης.

Όπως επίσης δεν μας αφορά το "διανοητικόν" διαμειβόμενον του πράματος, ή αλλιώς τα "παίγνια του μυαλού", δηλαδή όλα αυτά κι άλλα τόσα, ων ουκ έστιν αριθμός, που περιλαμβάνονται υπό την οποιαδήποτε σήμανση στο κοινό τους αφήγημα, ως δυνητικές επιλογές, στον ίδιον βαθμό του "εγώ θα κάνω πως δουλεύω κι εσύ θα κάνεις πως με πληρώνεις" ή του "αυτά θα ισχύουν και με αυτόν τον τρόπο" ως "συμβολομορφές" στο μεταξύ μας σχετίζεσθαι (επ' αμοιβαία ωφελεία συμβιώσεως στην οποιαδήποτε αποστροφή του "εγωιστικού γονιδίου" και της "θεωρίας παιγνίων" που το αποτυπώνουν) με την αρμόζουσα επιβεβλημένα επιλεγμένη σοβαρότητα και ερμηνεία που οφείλουν και οι δυο στο βεληνεκές του αντιληπτικού τους ορίζοντα, που διαμορφώνει το δικό τους "παράλληλο σύμπαν".
Αυτό δηλαδή για το οποίο τώρα δα, γιένεται λόγος, ασχέτως βεληνεκούς.
(Πα να πει καταρχάς καλοπροαίρετα -εξ ου και το "δεν μας αφορά""- διγιότι η πολλή βαβούρα είναι ενοχλητικιά και δυσκολεύει την χώνεψη των "βαβουριάρηδων", θορυβούν, δεν ακούν, πώς να χωνέψουν αυτό που δεν ακούν..; Λέμε τώρα)!

Που φυσικά και περιλαμβάνει την "Σκλάβα του Πασά", τον "Προμηθέα Δεσμώτη", τον "Αιχμάλωτο της Τζίλντας" την "Αυτοκρατορία του Πάθους" και τις "Τρωάδες" συλλήβδην και τσουβαληδόν (τουλάχιστον)...
Αλλά και το "πέσε χάμω Μαριγώ, για να δουν πώς διοικώ" κλπ, στο πλαίσιο μιας ερμηνευτικής, απότοκης του ζεύγους του Καθωσπρεπισμού και Ενοχικότητας, κατοίκων της επί της οδού "Οίησης Μεγαλοϊδεατίδου και Ταγού Σπουδαρχίδη" ισογείου διαμερίσματος πολυκατοικίας.

Επίσης, επίσης...
_____________________________________________
Το πώς και γιατί ποικίλες "συμβολομορφές" της λέξης σκλάβος/σκλάβα συνωστίζονται στο καλλιτεχνικόν ρεύμα της ποπ σήμερις ("και σκλάβα θα μείνω", "σκλάβος σου για πάντα", "I wanna be your slave" "Slave girl", "Slave song" κλπ) ας μείνουν ως ερέθισμα "του χουμ ιτ μέι κονσέρν"...