Εθελοδουλεία (split)

Βασισμένος στην εξαιρετική απάντηση του @Libertine SD θα υπενθυμίσω εκ νέου ότι για να ονομαστεί κάτι "κυριαρχία" σε οποιοδήποτε context (πολιτικό, στρατιωτικό, BDSMικό κλπ) θα πρέπει να πληροί κάποια κριτήρια ώστε να μπορεί να αναγνωριστεί ως "Κυριαρχία". Η κυριαρχία είναι κάτι που επιβάλλεται, αν επιλεχθεί δε λέγεται κυριαρχία αλλά παραχώρηση διαχείρισης. Ο BDSM σκλάβος διαφέρει από τον σκλάβο των ρωμαϊκών χρόνων στα εξής:

1. Έχει την επιλογή της αποδοχής της Κυριαρχίας χωρίς απειλή αφανισμού.
2. Έχει το δικαίωμα της αποδέσμευσης με ή χωρίς το τυπικό της.

Η εθελοδουλεία από μόνη της δε σημαίνει τίποτα όπως πολύ ορθά παρατήρησαν @gaby_m και @Seras Victoria

Δεν αρκεί να θέλεις να υποταχτείς, πρέπει να βρεθεί κάποιος να καταφέρει να σε υποτάξει, όχι γιατί απλά το επιθυμείς γενικά και αόριστα, αλλά γιατί δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς επειδή *δεν θέλεις* να κάνεις αλλιώς.

 

Η υποτακτική προδιάθεση είναι μια κατάσταση που μπορεί να εκφράζει την ανάγκη για πιθανή υποταγή.
Η εθελοδουλεία μπορεί να θεωρηθεί φαινόμενο σήψης για το BDSM. (Είναι και της μόδας)
Το «θέλω να είμαι σκλάβα» απέχει πολύ από το «νοιώθω πως έχω ανάγκη να κυριαρχούμαι».

 

Πολύ μου αρέσει που όταν καποιοι φτάνουν σε λογικά αδιέξοδα, αρχίζουν και παίζουν με τις λέξεις...

 

Ο ορισμός αφορά το πλαίσιο του βδσμ και όχι τη σκλαβιά από καταβολής κόσμου. (Το πλαίσιο όπως το αντιλαμβάνονται το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων που ασχολούνται με βδσμικες πρακτικές ).
Η συναίνεση είναι απαραίτητη ακριβώς για να μην υπάρχει αυτή η σύγχυση.
Στη σύγχρονη εποχή και στον συγκεκριμένο χώρο η εθελοδουλία είναι αναγκαία συνθήκη ώστε να δουλέψει ένα σχήμα ασύμμετρης δυναμικής.
Αν υπάρξει κατίσχυση αυτή θα έρθει πολύ αργότερα, αν έρθει ποτέ.
Όλοι όσοι αυτοπροσδιορίζονται υ/σ, γιατί έτσι συμβαίνει, έχουν την ανάγκη και επιθυμούν να παραδώσουν έλεγχο και να ακολουθήσουν. Με αυτόν τον τρόπο λειτουργούν καλύτερα και καυλώνουν περισσότερο.
Τόσο απλά.
Τα υπόλοιπα που γράφεις για να στρεβλώσεις την πραγματικότητα όπως τουλάχιστον εγώ τη παρατηρώ, δεν με αφορούν. Αλλά το αυτοπαραμυθιασμα είναι αναυθαιρετο δικαίωμα σου.

 

Και στην περίπτωση που η κυριαρχία είναι υποσύνολο της υποταγής, εκεί όπου το υποτακτικό μέλος έχει σαφώς λιγότερα όρια και σαφώς μεγαλύτερες ανάγκες/δυνατότητες/διαθεσιμότητα για διαχείριση/χειρισμό από ότι το κυριαρχικό μέλος θέλει/δύναται να παρέχει, εκεί έχουμε κυριαρχία ?

 

Αν η Κυριαρχία είναι τόσο σαρωτική κι ο Κυρίαρχος/η κατισχύει και υποτάσσει απλά και μόνο επειδή θέλει, γιατί δεν μπορεί να υποτάξει έναν/μια βανιλα; Οχι κινκοβανιλακι, περίπου ανωμαλακι, μισο-υποτακτικο. Κανονικό βανιλακι, χωρίς να βρεθεί στο αυτόφωρο για κακοποίηση.

 

Αν το βανιλάκι έχει υποτακτική τάση που δεν την έχει ακόμα ανακαλύψει, να είστε σίγουρη πως θα το κατισχύσει και με συνοπτικές διαδικασίες.
Έτσι βρέθηκα εδώ  

 

Υπάρχει ασυμμετρία που ορίζεται/χαρακτηρίζεται από την υποταγή του υποτακτικού μέλους, σε αυτή την περίπτωση ελάχιστη σημασία έχει η ποιότητα/ποσότητα της κυριαρχικότητας του κυριαρχικού μέλους.

Υπάρχει ασυμμετρία που ορίζεται/χαρακτηρίζεται από την κυριαρχία του κυριαρχικού μέλους, σε αυτή την περίπτωση ελάχιστη σημασία έχει το τι στάτους είναι/ήταν το υποταγμένο μέλος.

Υπάρχει πόνος που μπορεί να γίνει ευχάριστος/αναγκαίος σε αυτόν που πονάει και ο ίδιος πόνος που είναι δυσάρεστος σε κάποιον άλλου που πονάει. Υπάρχουν και αυτοί που δέχονται ότι ο πόνος ποτέ δεν είναι κάτι καλό και πρέπει να αποφεύγεται.

 

ναι φυσικά.
Αλλά δεν είστε βανιλα