Ο δράκος της Δράμας

@Error , μάλλον έχω αρκετές ερωτήσεις, για αυτό και δεν σου απαντώ ακόμα. Αν τις περιορίσω, θα επανέλθω.

 

Για ριχτε κι εδω ενα βλεφαρο. Μεχρι γαμο φτανουνε.

https://www.dailymail.co.uk/femail/article-9244991/French-woman-married-baby-man-death-row.html

https://abcnews.go.com/US/married-convicted-killer-death-row/story?id=33181075

https://www.nbcnews.com/id/wbna7527769

https://news.sky.com/story/richard-...ed-botched-execution-getting-married-11509907

Ειναι πολλες οι ιστοριες αλλα βαριεμαι να ψαχνω.

Μου ρχεται ν αρχισω να τραγουδαω το
Δρακο δρακο τον καημο μου
τον μετραω και πονω
κι ειναι το παραπονό μου
ποτε μανα θα τον δω

 

Τι εννοείς όταν λες την παραμέρησε;

 

Τυχαίο δεν είναι διότι είναι ανυπόστατο.
Πέρα από cosmopolitan γκάλοπ, δεν υπάρχει εμπεριστατωμένη επιστημονική τεκμηρίωση για τον εν λόγω ισχυρισμό.

 

Δεν ειναι του γουστου μου οι δολοφονοι αλλα εχω παρατηρησει πολλες φορες οτι βρισκω πολυ γοητευτικους τους "κακους" σε ταινιες και σειρες.
Εχω σκεφτει πως ενας λογος που συμβαινει αυτο ειναι οτι ζηλευω την ασυνειδησια τους και κατ' επεκταση την ελευθερια που απορρεει απο αυτο.

 

Νομιζω εννοεί οτι την "παραμερισε" μεσω της πιστης, ο Πασσαρης τα τελευταία χρονια εχει στραφεί στο Θεό.

-θα κατσω φρόνιμη και δεν θα το σχολιασω παρεκτρεποντας το νημα  

 

Ενδιαφέρουσα προσέγγιση κι αυτή

 

Αυτή είναι η κατεξοχήν αιτιολόγηση.
Κι εν τέλει, οι "θαυμάστριες" δεν αποτελούν κανένα υψηλό δείγμα. Φουσκώνεται περισσότερο για δημοσιογραφικούς λόγους κλειδαρότρυπας.

 

Ανωριμότητα και ακόλουθη ψευδαίσθηση μοναδικότητας εξυπηρετούνται άριστα από διδιάστατες εξιδανικευμένες εικόνες, που περιλαμβάνουν βολικά και μόνο τα επιθυμητά φαντασιακά στοιχεία.

Προσωπικά δεν διακρίνω διαφορά ανάμεσα στην φαντασιακή λατρεία ενός ποπ σταρ ή ενός κακοποιού.

 

@snoopy το ελεγα για τον Τζον Νας αν παρατηρησεις καλυτερα..

Και οχι για τον Πασσαρη..

 

Η ΄΄ταύτιση΄΄ με ήρωες ταινιών θέλω να πιστεύω ότι βασίζεται σε άλλους λόγους. Συχνά οι κακοί στις ταινίες δεν είναι και τόσο κακοί τελικά αλλά ούτε πάντα και ασυνείδητοι.
Πολύ ενδιαφέρουσα προσέγγιση όμως η γοητεία για λόγους ελευθερίας. Δε λέω περισσότερα γιατί θα ξεφύγουμε από το θέμα του νήματος παρότι η έννοια της ελευθερίας είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο που θα μπορούσε κάλιστα να είναι νήμα από μόνο του.

Δεν αναφέρεται στον Πάσσαρη.  

@Error το γνωρίζω. Το ερώτημά μου παραμένει. Τι εννοείς όταν λες ΄΄την παραμέρησε΄΄ ;

 

Για να καταλαβαινόμαστε...
1.
Ο τύπος καταδικάστηκε γιατί σκότωσε τρεις και έκανε καμιά ντουζίνα απόπειρες βιασμού και δολοφονίας γυναικών, συν κάτι άλλα, παραδέχτηκε ευθαρσώς τα εγκλήματά του και πάπαλα.
2.
Το ότι ο τύπος είχε "σαλέψει" και εξ αιτίας του "σαλέματος" 'εκανε ό,τι έκανε, είναι επίσης γεγονός.
3.
Το γεγονός πως κάποια άτομα που εξ αντικειμένου αγνοούν στοιχειώδη και βασικά προσπαθούν να αρθρώσουν τα ψυχοτέτοια τους με αφορμή το όποιου επιπέδου ενδιαφέρον τους για τα μετά την φυλάκισή του και την όποια ψυχοτέτοια υποστήριξη του παρείχε η Πολιτεία, σε επίπεδο καφενειακής κουβέντας είναι επιεικώς για γέλια και για κλάματα.
"Μα να μη πω τι αισθάνομαι επί του θέματου..;", θα έλεγε κάποιο άτομο με την όποια χαριτωμένη αφέλεια..;
Τσου, διότι δεν μπορείς να ξέρεις το πώς εκλαμβάνονται αυτά που γράφονται από τον χ τυχαίο αναγνώστη.

Δηλαδή σαφώς και δεν είναι τυχαίο το "με προβλημάτισε και μένα αν πρέπει να το ανεβάσω", του @Nickname (άμα δεν ξέρεις, ξανασκέψου του μέχρι τουλάχιστον να μπορείς να πείς κάποιο λόγο που το έκανες, κι ας είναι και μια χαζαμάρα).
Και το πώς εκλαμβάνονται τα "λόγια" από τον καθένα, αποτυπώνεται ξεκάθαρα από το "διορθωνεται" απο ψυχολόγο" της @Error , έγραψα χρ'σό μ' για την όποια διόρθωση..; Τι καταλαβαίνεις;
Έγραψα πως αν κάποιος ενδιαφέρεται για το συγκεκριμένο θέμα να βρεί ένα ψυχολόγο να τον "διαφωτίσει" για τα στοιχειώδη, όσον αφορά στις ψυχολογικές παραμέτρους/λεπτομέρειες του τύπου.
Τίποτε παραπάνω, τίποτα παρακάτω. Το αν το κάθε άτομο "συγκινείται" από ένα τετοιο γεγονός, με οποιονδήποτε τρόπο, θέμα του, και ως εκ τούτου μπορεί αν θέλει να κάνει κάτι γι' αυτό.

ΔΕΝ είναι θέμα μιας καφενειακής κουβέντας "ό,τι του φανεί του Λωλοστεφανή" του καθενού ατόμου εδώ μέσα και στο φινάλε δεν ενδιαφέρει παρά το άτομο αυτό.
Οι όποιες τυχαία σχηματιζόμενες "γκρούπες" παρλάτας για το όποιο θέμα στηριζόμενες σε "αισθήσεις", "απόψεις", "νιώθω πως", είναι προφανές πως πιο πολύ μπερδεύπυν τα πράματα, παρά τα ξεδιαλύνουν.
Ακόμα και τα άτομα που μπορεί να ξένε και καναδυο "πράματα" παραπάνω δεν μπορούν να συνεισφέρουν στο θέμα, παρά μόνο στο επίπεδο της κάλυψης του προσωπικού τους "μπανιστιριού", ασχέτως πως το βαφτίζουν το "μπανιστίρι" τους αυτό.

Βέβαια σε κάθε περίπτωση ο πάσα ένας μπορεί να "τραγουδάει" τα τραγούδια της τάβλας του(ς) και της κάβλας του(ς), συνήθως τα ίδια άτομα που κόπτονται περί σοβαρότητας και τέτχοια.
Αυτό κι αν είναι για ψυχοκουβέντα, αρκεί να μη γίνεται δημόσια, υπάρχει κίνδυνος έκθεσης "ασέμνων θεαμάτων", "Αμέρικαν μπαρ" τόλεγε ο Παπαγιαννόπουλος...