Παντρεμένοι/ες Κ

Προσωπικά η γνώση και η συναίνεση όλων δεν με απασχολεί.
Πρέπει να παραδεχτώ όμως ότι μπορεί κάποιοι, σε τέτοια κοινοποιημένη γνώση να στήριξαν ολόκληρη παραμυθία.

 

Ρωτας για D/s εντος γαμου? Δηλαδη με τα εμπλεκομενα ατομα να ειναι παντρεμενα?
Η εκτος γαμου? Δηλαη η d/s σχεση να ειναι εξωγαμιαια? (Με συναινεση η οχι του/της συζυγου?)
Υποθετω οτι το ποστ ρωτα για τις εκτος γαμου σχεσεις και χωρις συναινεση του/της συζυγου. Κανω λαθος?

 

Το εν λόγω ποστ της νηματοθετριας ανέβηκε προφανώς για να καταδείξει κάποιον, για ξεκατίνιασμα, για να κερδίσει σημασία κλπ κλπ αλλά μέσα απο αυτό βλέπεις βγαίνουν διαμαντάκια.
Και εγώ πιστεύω ότι ανάλογα τη δυναμική και τις ισορροπίες της σχέσης μπορεί ή όχι να υφίσταται D/s. Με χαρακτηριστικό παράδειγμα ο @Arioch το έθεσε ξεκάθαρα

 

Η πηγή αναφέρεται σε εκτός γάμου σχέσεις απλώς εγώ το γενίκευσα διότι βρήκα ενδιαφέρον να σχολιαστεί ο παράγοντας γάμος ασχέτως εκτός εντος και επι τα αυτά...

 

Το πιο σημαντικο για εμενα θα ηταν να το γνωριζει η συζυγος και για καποιο προσωπικο της λογο να ειναι πολυ καλα με αυτο. Δεν γουσταρω ουτε ελαχιστα να γινω συμμετοχη στην κοροιδια και στη δυστυχια ενος αλλου ανθρωπου που εχει επενδυσει σε κατι τοσο σημαντικο στη ζωη του.

Ακομα και να ηταν ομως ολα καλα απο αυτη την αποψη παλι δεν θα εμπλεκομουν για τον απλο λογο οτι τις βαριεμαι πολυ αυτες τις ιστοριες.

 

Εγω πάντως που υπήρξα παντρεμένος, μια χαρά D/s σχέση είχα με την πρώην μου... Μην σου πω και με την μάνα της.
Και όλα αυτά χωρίς την ερωτική έλξη (...ή καλύτερα καύλα ή δεν ξέρω ποια είναι η σωστή λέξη)

 

Αν δεν το ξέρει ο ένας από τους δυο καθόλου, όπως και έτσι γίνεται. Αν και στο βάθος κάτι ξέρουν...

 

Τα γνωστά vanillo-κυρίαρχα και vanillo-υποτακτικά  

 

Και συμφωνώ, βέβαια το στενάχωρο της υποθέσεως είναι ο αφορισμός και η απομείωση του Κ απο ενα υπό όταν φαίνεται στο τέλος πως δε τραβάει, χρησιμοποιώντας το γάμο ως αιτία και μείζον "πρόβλημα" που δε λειτούργησε.

 

Νους ακούει, νους βλέπει...

 

Το θεατρικό έργο "Ο Υπηρέτης δυο Αφεντάδων" ( "Il servitore di due padroni) του Carlo Goldoni γράφτηκε κάπου 300 χρόνια πρίν κι ακόμα παίζεται με μεγάλη επιτυχία.
Κάποιο λόγο θάχει.
Φυσικά κι ο υπηρέτης και οι αφεντάδες εν προκειμένω δεν έχουν και μεγάλη σχέση με τους προσδιορισμούς του έργου, τουναντίον...