Είναι ιδιοτελής ή όχι η Κυριαρχία; (Split)

Ναι, σ'ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σου. Δε συμφωνώ, αλλά την κατανοώ πλήρως, κι ομολογουμένως με προδιαθέτει ευχάριστα για να την επεκτείνω και να προβληματιστώ ως προς το πώς βλέπω εγώ τα πράγματα. Αυτό, βέβαια, θα ήταν μια ιδιοτελής κίνηση εκ μέρους μου (sic), στα πλαίσια της απόλαυσης, οπότε σε αφήνω στην ησυχία σου.  

 

Δεν κρίνει αυτό την ιδιοτέλεια όμως. Επιπλέον έχω την εντύπωση ότι η γενική τοποθέτηση του D/s έχει ως θεμέλιο ότι η Κυριαρχία είναι υπόθεση επιθυμίας, η υποταγή είναι υπόθεση ανάγκης.

Από τον ορισμό της η ιδιοτέλεια δεν αφορά το αυτοαναφορικό κομμάτι, δηλαδή το εσωτερικό κίνητρο, το γιατί κάποιος κάνει κάτι, αφορά το πώς συμπεριφέρεται κάποιος σε αυτόν με τον οποίο ή στον οποίο κάνει κάτι. Έχω νιώσει στη ζωή μου χρησιμοποιημένη και μετά πεταμένη / αδειασμένη (όχι στο BDSM, σε άλλες εκφάνσεις της ζωής μου) και δεν έχει καμία απολύτως σχέση με αυτό που μου αφήνει όταν χρησιμοποιούμαι ή υπηρετώ στο M/s. Για μένα, είναι alarm sign η πρώτη διαπίστωση ότι κάποιος απέναντί μου έχει ιδιοτέλεια ως προς εμένα.

Αν το έχεις εύκολο θα ήθελα ένα παράδειγμα για να καταλάβω πώς εννοείς την ιδιοτέλεια του Κ σε μια σχέση Κυριαρχίας - υποταγής.

 

To μοναδικό post που έχει κάποιο νόημα ως εδώ.
Τα υπόλοιπα εξαντλούνται στο πλαίσιο "ποιος νικάει ρε να 'ουμ στο Καρδιτσομαγούλα - Άνω Χλεμπονίτσα"..;
Ακόμα και η παραμικρή προσπάθεια εμπλοκής στην ανάλυση του πράματος πνίγηκε στο αφήγημα aka παραμύθα, με την κατάληξη να είναι προδιαγεγραμμένη επ' αμοιβαία ωφελεία των συνομιλητών στο ολ τάιμ κλάσικ ¨η κότα έκανε τ' αβγό ή το αβγό την κότα", πα να πεί κουβέντα ταμπούρι/μετερίζι προς άγραν εντυπώσεων εσαεί ομοίως πελαζόντων, νάχαμε να λέγαμε στην καλύτερη περίπτωση.
Ακόμα, ακόμα και η απόπειρα "εξ όνυχος τον λέοντα", που για να έχει το παραμικρό αποτέλεσμα απαιτείται έστω και ελάχιστο κοινό αντιλαμβανόμενο.
Το λες και εύλογο συνεπακόλουθο του πρακτικώς μηδενικού κόστοyς του bandwidth, έτσι για να το διασκεδάζουμε κιόλας.

 

Το να καλύπτεις τις βασικές σου ανάγκες δεν είναι ιδιοτέλεια. Είναι επιβίωση.
Το να επιβιώνεις είναι ένστικτο και όχι ιδιοτέλεια. Πιστεύω εκεί υπάρχει μια διαφορετικότητα στην σκέψη την δική σου με την δική μου.

Επίσεις το να αγαπάς κάποιον, δεν είναι ιδιοτέλεια γιατί δεν το κανεις για σένα. Αν το έκανες για σένα θα έδινες αγάπη θέλει δεν θέλει ο άλλος. Δεν θα σε ενδιέφερε αν ήθελε γιατί θα το έκανες για σένα. Με το ζόρι. Πάρε για να καλύψω την δική μου ανάγκη.

Η αγάπη δεν είναι ούτε ανιδιοτελής ούτε ιδιοτελής. Γιατί δεν την δημιουργείς αυτοβούλως. Δεν γίνεται επιτιδες.ούτε να αγαπήσεις. Ούτε να ξε-αγαπήσεις. Αλλιώς τα μπαρ θα ήταν άδεια και οι τοίχοι δεν θα έγραφαν στοίχους.

Την αγάπη την δίνεις όταν συμβεί να στο εμπνεύσουν, να ερωτευτείς και να δημιουργηθούν μέσα σου συναισθήματα και πολύ βασικό θέλει δυο. Αυτοί που αγαπιούνται δεν λέγονται εγωιστές. Ερωτευμένοι λέγονται.

Οι ερωτευμένοι μετά πράγματι λειτουργούν ανιδιοτελώς, αλτρουιστικά γιατί προτιμουν το «ευ ζην» του άλλου. Προτιμούν την ευτυχία/υγεία/ανάπτυξη του άλλου πιο πολύ από του εαυτού τους και βάζουν τον εαυτό τους δεύτερο.

Ο έρωτας άλλωστε είναι η μόνη δύναμη αρκετή να νικήσει την λογική και το ένστικτο επιβίωσης και να επιλέγουν να πεθάνουν για το ταίρι τους. Ο λόγος που το κάνουν δεν είναι εγωιστικος φυσικά ούτε για να έχουν να αγαπάνε.

«έρως ανίκατε μαχαν» έγραψε ο Σοφοκλης στην αρχαία τραγωδία του Αντιγωνη.

Έρωτα, ανίκητε σε κάθε μάχη, συ που κυριαρχείς όπου κι αν πατήσεις, συ που ξενυχτάς τα κορίτσια με τα τρυφερά μάγουλα, που δρασκελάς πάν' από θάλασσες και τρυπώνεις στους κήπους, κανείς δε γλυτώνει από εσένα, μήτε Θεός μήτε θνητός. Όποιον αγγίξεις, τον επαλαβώνεις. Συ, άνθρωπο φρόνιμο εξωθείς στ' άδικο και στο χαμό, συ π' ανάβεις ταραχή κι αμάχη ανάμεσα σε γιο και πατέρα, νικά πόθος και λαχτάρα για τη γλυκομάτα νύφη, κόντρα σ” όλους τους μεγάλους νόμους. Σαν ατάραχος Θεός τους περιγελάς, ω Αφροδίτη.

 

@gaby_m , @Konstantina Lionaki

υπάρχει διαφορά στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε την έννοια της ιδιοτέλειας... στην αρχή του νήματος είχα γράψει:
"όλες οι ανθρώπινες ενέργειες (όλες όμως) κρύβουν από πίσω τους ιδιοτέλεια καθώς καλύπτουν κάποια ανάγκη συνειδητή ή ασυνείδητη"

αυτό δε σημαίνει ότι όλες οι ιδιοτελείς ενέργειες γίνονται εις βάρος κάποιου τρίτου... για μένα, ακόμα και η φιλανθρωπία είναι ιδιοτελής πράξη

 

Απλά δεν είναι αυτός ο ορισμός της ιδιοτέλειας. Αλλά και ο ορισμός της ιδιοτέλειας έχει ισχυρό ηθικό περιεχόμενο και για τον λόγο αυτό δεν νομίζω ότι έχει αντικείμενο συζήτησης ως προς το BDSM. Ο Κ μπορεί να είναι τόσο ιδιοτελής ή ανιδιοτελής όσο επιθυμεί, απλούστατα. Εκτός από αυτό γιατί πρέπει η άποψη του ενός να βαραίνει στην βιοθεωρία του οποιουδήποτε άλλου; Είναι μήπως ο κανόνας; Το βιβλίο "Το εγωιστικό γονίδιο" κατεβαίνει στον υπολογιστή μας χωρίς κόστος, με ένα απλούστατο google και ένα ακόμα κλικ. Δεν βλέπω να ορίζει έναν τέτοιο κανόνα.

Off topic, όσον αφορά την φιλανθρωπία και γιατί όχι και την πολιτική δεν με απασχολεί αν είναι ιδιοτελής, με απασχολεί να κάνει τη δουλειά της, δηλαδή να λειτουργεί υπέρ των αναγκεμένων η μια και να παίρνει και να εκτελεί αποφάσεις για τους τρίτους που την ψήφισαν η άλλη. Αν το κάνουν στοιχειωδώς καλά, συνταγματικώς ανεκτά αυτό, για μένα είναι ok. Αν δεν το κάνουν καλά, είναι κοροϊδία. Αν δεν το κάνουν καλά και συγχρόνως ωφελούνται τα μέγιστα, είναι απάτη, ενίοτε και κακούργημα. Τέλος off topic.

 

Αποσκοπώ αποκλειστικά στην εξυπηρέτηση των στενά ατομικών Μου συμφερόντων και σε καθετί που βασίζεται σε ατομικό Μου όφελος.

Είμαι Ιδιοτελής.

@Konstantina Lionaki σύμφωνα με τα γραφόμενα Σας, Είμαι παρά φύση Κυρίαρχος.

Γιατί σύμφωνα με Εσάς η φύση έπρεπε να Μου Έχει δώσει προίκα την ανιδιοτέλεια.

Όμως Εγώ Έχω αποδεχθεί πως συνάπτω Κ/υ σχέσεις προς εξυπηρέτηση των δικών Μου αναγκών.

Τοποθετείτε την Κυριαρχία ανάμεσα σε ένα δίπολο.

Καλή Κυριαρχία-κακή Κυριαρχία.

Άθελα Σας, και εσείς, σκέπτεστε ηθικολογικά.

Πέρα από την Κυριαρχία και την ιδιοτέλεια ή την ανιδιοτέλεια της, δείτε με ηρεμία μέσα Σας τι Σας εμποδίζει να αποδεχτείτε πως είστε ένα παρτάκι...

Θα βρείτε πολλούς δαίμονες μέσα Σας.

Ίσως ένας από αυτούς να είναι ο ιδεαλισμός.

Με εκτίμηση

Iagos

 

Αυτό όμως, εκτός από εσάς, ποιον άλλο μπορεί να αφορά;

Το θέμα δεν είναι γιατί κάνετε BDSM. Το θέμα είναι πώς κάνετε BDSM με το άλλο ή πάνω στο άλλο πρόσωπο; Ποια είναι η επίπτωσή σας στον άλλο προκειμένου να εξυπηρετήσετε τις δικές σας ανάγκες;

 

@gaby_m το πώς... θα το συναντήσετε σε άλλο νήμα νομίζω υπάρχει τέτοιο που αναρωτιέται για την "ευθύνη του Κυρίαρχου"

Έχω τοποθετηθεί για το πώς...και την ευθύνη αλλού.

Θα ξεκινούσα με το ήθος...

Εσείς που σχετίζεστε με τα λεξικά βρείτε το "ήθος" ως λέξη και με χαρά να το συζητήσουμε αλλού.

Εδώ, ένας άνθρωπος, Κυρίαρχη εν προκειμένω, σχετίζει την Κυριαρχία με όρους Δαρβινισμού και την τοποθετεί ουσιοκρατικά...

Μια άνωθεν δύναμη, η φύση, για την συγκεκριμένη Κυρίαρχο, έχει προικήσει με ανιδιοτέλεια τους Κυρίαρχους.

Εγώ λέω πως όχι..

Δεν ισχύουν τέτοια μεταφυσικά...

Αυτά και αντίο...

Iagos

 

@Iagos δεν με απασχολεί, όμως, η ευθύνη του Κυρίαρχου   Και δεν με απασχολεί εσείς τι κάνετε και τι πρεσβεύετε, εγώ μια άποψη σε ένα νήμα σχολίασα, το δεύτερο ενικό ήταν τρόπος του λέγειν.

Μας λέτε λοιπόν, ότι σε κάθε περίπτωση ο Κ ακολουθεί την φύση και ότι το σωστό μονοπάτι της φύσης είναι αυτό που λέτε εσείς, του εγωισμού. Το θέμα είναι ότι όλοι έχουμε εγκαταλείψει τον δρόμο της φύσης από τους μοντέρνους χρόνους και έπειτα και ότι εξετάζουμε συμπεριφορές και όχι εσωτερικά κίνητρα. Αν η συμπεριφορά σας είναι τέτοια ώστε να απολαμβάνετε εσείς αλλά να μη βλάπτετε ή να απολαμβάνει ή/και να έχει έναν λόγο να εκτιμά ότι είναι κοντά σας το υ, τότε η συμπεριφορά σας είναι αλτρουιστική, χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα ότι δεν είστε παρτάκιας, όχι, μπορεί να είστε παρτάκιας με έναν κοινωνικά ευφυή τρόπο. Τόσο απλά!  

ΥΓ. Αν και όταν ανοίξετε νήμα για το ήθος θα κρίνω αν και με ποιον τρόπο θα τοποθετηθώ, προσώρας δεν υπάρχει βάση για την προτροπή σας προς εμένα.

 

Το αντίθετο λέω...

Χρειάζεστε επειγόντως ή γυαλιά ή παραπάνω καφέ...

Αυτό λέω..

Κερνάω διπλό εσπρέσο να στανιάρετε  

 

Ευχαριστώ για τον εσπρέσο, μάλλον ψιλοχαθήκαμε στη μετάφραση.

Η δαρβινική προσέγγιση είναι ότι ίδιον της ανθρώπινης συμπεριφοράς είναι ο εγωισμός. Σύμφωνα με αυτήν την προσέγγιση, όλοι που βρισκόμαστε εδώ, από τους πλέον Κυρίαρχους ως τους πλέον κατισχυμένους σκλάβους έχουμε πετύχει σε όρους φυσικής διαλογής και αυτό συνέβη και επειδή οι πρόγονοί μας ήταν επαρκώς εγωιστές. Οι μη εγωιστές χαθήκανε στο δρόμο, δεν διαιωνίστηκαν τα γονίδια τους. Με αυτή την έννοια όταν λέτε για δαρβινισμό και ότι έχετε αποδεχτεί

στην πραγματικότητα η δική σας θέση είναι πιο κοντινή στα του Δαρβίνου.

Το ίδιο και όταν τονίζετε πως

και άρα εξ αντιδιαστολής εσείς σκέπτεστε μη αξιακά.

Άρα, από τα λεγόμενά σας συνάγεται ότι η συμπεριφορά του Κ είναι αυθεντικά ιδιοτελής και ως τέτοια είναι η πλέον ανταποκρινόμενη στην ανθρώπινη φύση κατά Δαρβίνο, συμπληρώνω.