Τι σκέφτεσαι τώρα ?

Αυθαιρετείς και πάλι παλιόπαιδο και το ξεχειλώνεις κι από πάνω, α πα πα πα, ω στηλιτευτά των αυτογνωμόνων αυθαιρέτων..!
Αλλά, μπααα, τσου, τα δράματα δεν τα μπορώ ούτε είμαι και κανάς αιμοδιψής.
Στην ρητορική της κομμένης φλέβας, πάντα συνιστώ σφουγγαρίστρα...
Τα δέοντα στις που σ' αγαπάν...

 

Σκεφτομαι ότι αυριο θα παω σε μαθημα ...σιμπαρι  

 

Η μη διαχείριση αυτής της κρίσης είναι που με ξενίζει δύο χρόνια μετά.

Το "λίγες" ή "πολλές" είναι σχετικό, πολύ σχετικό. Ένας υγιείς νέος, ένα παιδάκι άνω των 5 γιατί να εμβολιαστεί εάν δεν έχει υποκείμενα? Γιατί να πρέπει να μπει σε αυτό τον κίνδυνο, έστω "λίγο"?

Αυτό το αφήγημα που ακουγόταν στην αρχή, "για να σώσουμε τον παππού και τη γιαγιά", κάπως χειριστικο μου ακούγεται. Μπορούμε απλά να εμβολιασουμε αυτούς

Γιατί να εκτεθεί ο οποιοσδήποτε στον ελάχιστο κίνδυνο?


Και εσείς η ίδια λέτε πως για μια μερίδα ανθρώπων δεν θα είναι η καλύτερη λύση, δέχεστε πως μπορεί να οδηγήσει μέχρι και σε θανάτο. Την ίδια στιγμή όμως υποστηρίζετε τον καθολικό εμβολιασμό.

Σωφροσυνη, γιαυτό μίλησα για σωφροσυνη. Ο θυμός, ο ακατέργαστος θυμός, η ανεξέλεγκτη οργή, παρωχημένες συλλογιστικες, αυτοματισμοί, αγκυλώσεις, θρησκευτικοι ιδεασμοι και όλα αυτά μπορούν αν όχι να εξαλειφθουν, να μειωθούν στο ελάχιστο.

Τα φαινόμενα οφείλουμε να τα μελετάμε εις βάθος, να τα κατανοούμε σε κάθε επίπεδο, να αναγνωριζουμε τη κάθε συνισταμένη τους ούτως ώστε να είμαστε σε θέση να τα αναγνωρίζουμε νωρίς, άμα τη γέννηση τους. Οι συνθήκες ποτέ δεν θα είναι οι ίδιες, οι κοινωνίες, το περιβάλλον αλλάζει.

Ο Απόστολος Λουκάς είχε πει πως η μεγαλύτερη νίκη του διαβόλου είναι όταν πείσει πως δεν υπάρχει. Το ίδιο και του φασισμού θα προσθέσω.

Δεν είμαι σίγουρη τι εννοείτε, αυτό που μου είναι όμως ξεκάθαρο και είμαι σίγουρη είναι ότι οι πρακτικές του τέλους της ζωής στη ΜΕΘ, "προτελευτιες αποφάσεις" κατά τον Καστανουλα υπάρχουν εδώ και δεκαετίες. Δομημένες, με πλαίσιο, ανά το παγκόσμιο. Υπάρχει πλειάδα μελετών ευρωπαϊκές και πολυκεκτρικες Ελληνικές που το τεκμηριωνουν. Διαφαίνεται δε ξεκάθαρα από τις μελέτες, ότι η έλλειψη νομικού πλαισίου επηρεάζει το αν θα καταγραφεί ή όχι στο φάκελο του ασθενή. Το ίδιο ισχύει και για την εντολή "μη ανάνηψης" ή "μη διασωληνωσης". Δεν είναι κάτι τόσο απλό οι συνθήκες κάτω από τις οποίες ειπώθηκε, το στάτους του ασθενή έχει σημασία, μεγάλη.

Σε κάθε περίπτωση η διακύμανση των αποτελεσμάτων μεταξύ των χωρών έχει ενδιαφέρον. Βλέπετε η κουλτούρα, το νομικό πλαίσιο και η θρησκεία επηρεάζουν, ίσως περισσότερο από ότι οι ίδιοι θέλουμε να παραδεκτουμε.

Είναι αυτό που λένε "ήταν θέλημα Θεού" και ξεμπερδεψαμε. Τελείωσε. Καμία ευθύνη. Η αναψηλαφηση ενός θανάτου, μίας τραγωδίας (π.χ. Αεροπορικής), και εν προκειμένω της πανδημίας, δεν έχει μόνο ως στόχο την απόδοση ευθυνών εάν και εκεί που υπάρχουν άλλα και να βελτιωθούν οι παρεχόμενες υπηρεσίες. Ιδίως στον τομέα υγείας. Δεν μπορεί το φαινόμενο του θανάτου να το προσπερνάμε ελαφρά τη καρδία σε ένα σύστημα υγείας, ούτε να επικαλουμαστε δικαιολογίες.


Όσο αφορά την πανδημία ο εμβολιασμός είναι μέρος της λύσης, όχι η λύση αυτή καθεαυτή.

Έχετε δίκαιο στο συμπέρασμα σας, όλοι έχουμε μερίδιο ευθύνης επειδή όλοι ψηφίζουμε! Τον παραλληλισμό σας τον βρίσκω ατυχή.

Εάν εγώ ούσα εμβολιασμενη, στο πρώτο σύμπτωμα αντί να πάω για τεστ, συνεχίζω κανονικά τη ζωή μου, εργασία, κοινωνικές υποχρεώσεις, διασκέδαση κτλ κτλ επειδή εγώ το περνάω χαλαρά με λίγη μυξουλα, είμαι ανευθυνη. Ως εκ τούτου δεν παραγματωνω σε ατομικό επίπεδο αυτό στο οποίο αναφέρεστε του αγαπημένου Σεφέρη.


Νομίζω είναι πλέον ξεκάθαρο ότι ο κοβιτ θα μείνει, κάποια στιγμή θα γίνει ενδημικός. Όπως και οι προηγούμενοι ιοί. Η καλλιέργεια της ατομικής ευθύνης θα έχει σημαντικο ρόλο και λόγο στις εξάρσεις και στο μέγεθος τους.






 

 

Είναι ηδονικό, μερικές φορές, να τραβάει κάποιος το σκοινί στην διελκυστίνδα κι εσύ να μην το πιάνεις καν.

 

Θαρρώ πρέπει να βάλω αγγελία να μου περιποιηθεί, σχολαστικά, κιανείς τη βιβλιοθήκη.

 

Εκεί, ψηλά στον Υμηττό, ταραράν, ταραράν... by cadpmpc posted 27 November 2021 at 22:01

 

η νέα μετάλλαξη είναι μια δική μας.
ονομάζεται «όμικρον».
μάλλον είναι ένα καλό νέο.

 

Έδωσα στη μαμά μου μια μεγάλη τσάντα με τα καλοκαιρινά μου επειδή έχει πιο πολύ χώρο στο σπίτι της και μια άλλη τσάντα με ρούχα για να τα δώσει σε ανθρώπους που τα χρειάζονται, το κάνουμε συχνά αυτό.
Τέλος πάντων για να μην τα πολύλογω η μαμα μου δεν κατάλαβε και έδωσε και τις δύο τις τσάντες, δηλαδή και όλα τα καλοκαιρινά μου.

Γελάω αλλά κυρίως κλαίω...

 

Άσε, καταστροφή!

Του χρόνου το καλοκαιρι θα κυκλοφορώ με φούτερ και μάλλινα.  

Τουλάχιστον πήγαν σε καλό σκοπό.

 

Δες το αλλιώς: θα ανανεώσεις την καλοκαιρινή σου γκαρνταρόμπα  

 

Λολ ναι, δεν έχω άλλη επιλογή.