Πόσοι τελικά από εμάς έχουν εμβολιαστεί

@Arioch

Πολύ ωραία, άρα αν καταλαβαίνω σωστά λέτε ότι τις αποφάσεις για τη ζωή μας δεν τις παίρνει η επιστήμη, ούτε καν οι συγκεκριμένοι επιστήμονες, αλλά τις παίρνει η νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση. Συμφωνούμε απολύτως.

Συνεπώς, κανείς δεν μπορεί να τα βάζει με την επιστήμη και την επιστημονική μέθοδο, αν διαφωνεί με τις αποφάσεις. Αλλά και συγχρόνως, καμμία νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση δεν μπορεί να ισχυρίζεται ότι τις αποφάσεις για τη ζωή μου τις παίρνει η επιστήμη.

Να τελειώνουμε λοιπόν και με αυτόν τον μπερντέ του καραγκιόζη, που ζούμε 2 χρόνια σε όλο το δυτικό κόσμο: υπεύθυνες και υπόλογες για ό,τι αποφάσεις παίρνονται ή δεν παίρνονται δεν είναι καμμία επιστήμη, είναι οι νόμιμα εκλεγμένες κυβερνήσεις μας. Αρα, όποιος διαφωνεί με τις αποφάσεις των νόμιμα εκλεγμένων κυβερνήσεων δεν είναι αυτομάτως εχθρός και "αρνητής" της επιστήμης. Ομοίως και όποιος δεν θέλει να κάνει το εμβόλιο. Μπορεί να είναι, μπορεί και να μην είναι. Δεν ξέρουμε, αν δεν τον ρωτήσουμε, σωστά;

Ετυχε λοιπόν και μερικοί επιστήμονες από τον χώρο των κοινωνικών επιστημών (είναι κάτι σαν τις ιατρικές επιστήμες, που λέτε και σεις) ερεύνησαν με την επιστημονική μέθοδο αυτό το ερώτημα σε διάφορες χώρες του δυτικού κόσμου, με δείγματα από 500 άτομα ως 5,5 εκατομμύρια άτομα που δεν ήθελαν να κάνουν το εμβόλιο, και κατέγραψαν τις απαντήσεις τους στο "Γιατί δεν το κάνεις;" (ονομάζοντας τους, οι επιστήμονες, "σκεπτικιστές" και "διστακτικούς" όχι "ηλίθιους" ή "αρνητές" κάποιας πίστης). Κάποιες έρευνες τους παρακολούθησαν σε βάθος 6μήνου, όπου κάποιοι άλλαξαν γνώμη και το έκαναν και κάποιοι όχι. Αλλά οι λόγοι που προέβαλαν όσοι δεν το έκαναν ήταν πάντα πάνω κάτω οι ίδιοι σε όλες τις έρευνες και σε όλες τις χρονικές στιγμές. Στην πρώτη θέση ήταν πάντα ο φόβος για τις παρενέργειες, βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες. Στη δεύτερη και την τρίτη θέση εναλλάσονταν συχνά το "δεν εμπιστεύομαι αυτό το εμβόλιο" και το "δεν εμπιστεύομαι την κυβέρνηση". Δεν ανέφεραν, οι επιστήμονες, ότι άκουσαν πουθενά στις πρώτες 5-10 απαντήσεις που ομαδοποίησαν ως στατιστικά σημαντικές, ως αιτία της απροθυμίας τους να κάνουν το εμβόλιο την "μη εμπιστοσύνη στην επιστήμη".

Μου φαίνεται λογικό. Οταν φοβάσαι για τις παρενέργειες, βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες, δεν δυσπιστείς απέναντι στο αν είναι 1:5000 ή 1:500000 επειδή κάποιος έκανε λάθος στα μηδενικά ή επειδή σου λένε ψέματα οι επιστήμονες για να την πάθεις. Φοβάσαι για να μην είσαι εσύ αυτός ο ένας. Και καμία εμπιστοσύνη ή μη εμπιστοσύνη στην επιστήμη (αν αυτά σημαίνουν κάτι) δεν σχετίζεται με αυτόν τον φόβο.

Οπότε, ποιός έφερε στον δημόσιο διάλογο σε όλο το δυτικό κόσμο προς συζήτηση την πεποίθηση ότι όσοι δεν θέλουν να κάνουν το εμβόλιο είναι όλοι συλλήβδην "αρνητές της επιστήμης και της επιστημονικής μεθόδου"; Στα δικά μου χωράφια, η συνήθης ερώτηση σε αυτές τις περιπτώσεις είναι "Cui bono?" δλδ. "Τις ωφελείται;" από την μετάθεση της συζήτησης. Μάλλον οι δυτικές κυβερνήσεις, που δείχνουν να χάνουν τη νομιμοποίησή τους, την τελευταία δεκαετία. Μπορεί και να λαθεύω.

Με το συμπάθειο, αλλά αυτό είναι σοφιστεία. Το μόνο που μπορεί να ειπωθεί από αυτό το πρόσωπο επί του θέματος, είναι "να κοινωνείς με πίστη στο Θεό και δεν θα κολλήσεις". Τίποτα άλλο. Μπορεί να δίνει οδηγίες προς σωστούς χριστιανούς. Αυτό και μόνο.

Τέλος, μια που λέμε για σοφιστείες, για να μην αρχίσει κανείς τη συζήτηση για το τί σημαίνει "εισηγούνται" οι επιστήμονες, σας βεβαιώνω ότι μπορώ αν θέλω σε κανά μισάωρο από το κινητό μου να σχηματίσω μια Επιτροπή Ειδικών, εξαιρετικά καταρτισμένων νομικών, που θα εισηγηθούν με επιστημονικά δεδομένα και μέθοδο ότι η επαναφορά της θανατικής ποινής θα μείωνε την εγκληματικότητα. Ή, με άλλα πρόσωπα, ότι δεν θα την μείωνε. Ισως δε, και με κανά δυό πρόσωπα κοινά στις δύο επιτροπές. Δεν μου λέει κάτι. Αν κάποιος πάρει την απόφαση για την επαναφορά της, αυτό θα μου πει κάτι.

Γενικότερα, @Arioch, νομίζω ότι ο πυρήνας της διαφωνίας μας έγκειται στο ότι εσείς μοιάζετε να θεωρείται την επιστήμη ως μια "εξωτερικότητα" δλδ. εξωκοινωνικό και εξωανθρώπινο αυθύπαρκτο φαινόμενο, που λειτουργεί με ιδίους κανόνες. Αλλά αυτόν τον ρόλο τον έχει προλάβει ο θεός.

 

Τη θέση μου την έχω διατυπώσει με τρόπο που δεν δέχεται παρερμηνείες.

 

Ευτυχώς πλέον στις μέρες μας, η ιατρική στηρίζεται πάνω σε σκληρές επιστήμες (μαθηματικά, φυσική, βιολογία, χημεία), ενόσω η νομική εξακολουθεί να αποτελεί έναν "επιστημονικό πουρέ" απόψεων, που εν τέλει αντικατοπτρίζονται στην πολιτική και κοινωνική θεώρηση του εκάστοτε νομοθέτη. Το τσουβαλιασμα των κοινωνικών επιστημών μετά των σκληρών φυσικών επιστημών και των μεθοδολογιών τους, αποτελεί σόφισμα...
Ο νομικός επιστήμονας, γνωρίζει το τρέχον (χωροχρονικά ορισμένο) δίκαιο και μπορεί να μετέχει στις διαδικασίες απονομής, ερμηνείας ή/και διαμόρφωσης του παράγοντας αποτέλεσμα. Σε άλλο χώρο ο νομικός καθίσταται άχρηστος, το δίκαιο δεν είναι το ίδιο ούτε εφαρμόζεται με τον ίδιο τρόπο παγκοσμίως, με άλλα λόγια τα νομικά που σπούδασε έχουν περιορισμένη ισχύ και δεν αποτελούν καθολική Γνώση. Αντιθέτως, η μεθοδολογία των σκληρών επιστημών είναι τέτοια, που δύναται να παράξει καθολική Γνώση.
Αν έχετε εποπτεία της μεθοδολογίας των σκληρών επιστημών, θα γνωρίζετε πως αυτή προσπαθεί ει δυνατόν να μηδενίσει τον "ανθρώπινο παράγοντα" του οποιουδήποτε την ασκεί. Πολύ καλώς ο @Arioch λοιπόν την αντιλαμβάνεται ως "εξωτερικοτητα" διότι αυτό πρέπει να είναι προκειμένου να παράγει στέρεη Γνώση κι όχι τη "γνώση - άποψη - πίστη - κλπ" του επιστήμονα. Τα "ανθρώπινα" χαρακτηριστικά του επιστήμονα, δεν είναι απλά παντελώς αδιάφορα για την επιστημονική μεθοδολογία των σκληρών επιστημών, αλλά και ανεπιθύμητα.

 

επειδή η επιστήμη δεν είναι εργαλείο αξιοποίησης βολικών συμπερασμάτων, αλλά μεθοδολογία παρατήρησης φαινομένων, η παρατήρηση των φαινομένων στα πλαίσια της νομικής επιστήμης υπόκειται στην ίδια μεθοδολογία με τα άλλα επιστημονικά πεδία.

ο βαθμός «επιστημονικότητας» του δικηγόρου που παρίσταται στο ακροατήριο εφαρμόζοντας «νομικά», είναι ανάλογος του βαθμού «επιστημονικότητας» του μηχανικού που εφαρμόζει μαθηματικά, μαζί με άλλες δεξιότητες.

ο ανθρώπινος παράγοντας εκφράζεται με τον κωμικό ισχυρισμό οτι η επιστήμη μου είναι επιστημονικότερη της επιστήμης σου, που ακούγαμε στο λύκειο από φιλόλογους και μαθηματικούς αντίστοιχα. από εκπαιδευτικούς, δηλαδή, που δίδασκαν, δίδασκαν, ξαναλέω μόνον δίδασκαν, εισαγωγή σε διαφορετικά γνωστικά αντικείμενα, αλλά ούτε φιλόλογοι ήταν, ούτε μαθηματικοί, αλλά επιστήμονες εκπαιδευτικοί. άλλος άλλης επάρκειας.

η ιατρική τεχνολογία και οι κλινικές πρακτικές, δεν έχουν αντικείμενο τους θερμοδυναμικούς νόμους, και αποτελεί γνωστικό πουρέ η σύγχυση μεταξύ των αντικειμένων, και πολύ περισσότερο η ταύτισή τους. με πρόθεση σύγχυσης, με εκβιασμένο συμπέρασμα, με «ανθρώπινο παράγοντα».

οι πανικόβλητες ανερμάτιστες παλινωδίες που διακινούνται εσχάτως δεν είναι ούτε στο ελάχιστο «ιατρική επιστήμη», είναι υδαρής πουρές.

το λογικό χάσμα «η κοβιδ είναι αρρώστια, το μαράκι είναι αρρώστια, άρα το εμβόλιο είναι μπουζούκι» είναι σκέτος «ανθρώπινος παράγοντας». πουρές. άλλοτε αραιός, άλλοτε πετρωμένος.
με πολύ συναίσθημα, με πολύ φόβο, με πολύ αυτοεπιβεβαίωση, με πάρα πολύ χειριστικότητα.

 

Καλημέρα, εγώ έχω κάνει και τις δύο δόσεις και έτυχε να κολλήσω και δεν εια ούτε ένα συμπτωμα

 

Ωραίος ο πουρές...

1. Η επιστημονική μεθοδολογία βασίζεται σε στοιχεία με σκοπό όχι μόνο την αναζήτηση και εφαρμογή της γνώσης αλλά και της κατανόησης του κοινωνικού και φυσικού περιβάλλοντος.

2. Η νομική είναι εξίσου παγκόσμια γλώσσα όπως τα μαθηματικά ή η φυσική.

3. Δεν υπάρχουν ανώτερες ή κατώτερες επιστήμες. Ο επιθετικός προσδιορισμός και μόνον ακυρώνει την λέξη επιστήμη.

4. Οι όροι "σκληρές ή μαλακές επιστήμες" είναι παρωχημενοι και άρα μη δόκιμοι.

5. Στις κοινωνικές επιστήμες υπάρχει μια επιπλέον δυσκολία : οι μεταβλητές είναι τέτοιες που επηρεάζουν το αποτέλεσμα. Μην τις υποτιμάτε. Είναι σκληρό το μαλακό εν προκειμένω.

6. Λέω σήμερα να ερωτευτώ την @elfcat (το έχω κάνει και στο παρελθόν και δεν με απο-γοήτευσε).

 

Η συγκεκριμένη ερώτηση δε μου αρέσει.
Με τον ίδιο τρόπο που δε μου αρέσει η ερώτηση "τι ψήφισες / τι θα ψηφίσεις στις εκλογές".
Αυτά.

 

1., 2, 3 ωπ! Το 'ριξα στους αφορισμούς...

Η επιστημονική μεθοδολογία δεν 'βασίζεται σε στοιχεία" είναι μέθοδος, που όταν εφαρμόζεται ορθώς, δύναται να παράξει στέρεη Γνώση. Το Πυθαγόρειο θεώρημα μπορεί ν αποδειχθεί με ν τρόπους και να καταρριφθεί με κανέναν. Δια τούτο και έχει ισχύ Γνώσης τα τελευταία 2500 χρόνια.
Η εφαρμογή της θανατικής ποινής δύναται να υποστηριχθεί με ν επιχειρήματα και να απορριφθεί με άλλα τόσα. Ούτε τα υπέρ, ούτε τα κατά της θανατικής ποινής επιχειρήματα παράγουν γνώση, αλλά debate. Η εφαρμογή της δε ή μη, επαφίεται στο δοκούν του εκάστοτε Νομοθέτη, δια τούτο και είναι τοπικά και χρονικά ορισμένη κάθε φορά. Αν ορίσετε κι διεξάγετε σειρά πειραμάτων υπεροχής, με ορθά controls και αποδείξετε στατιστικά σημαντικά την υπεροχή της εφαρμογής ή της μη εφαρμογής έναντι της άλλης, θα έχετε αποκτήσει κάποια γνώση, γιατί έτσι ορίζει η επιστημονική μεθοδολογία παραγωγής γνώσης. Στην προκειμένη περίπτωση μη εφαρμόσιμη, όχι μόνο διότι δεν ακολουθείται, αλλά διότι και αν ακολουθηθεί τα αποτελέσματα της θα είναι biased εκ του πεδίου εφαρμογής της, τουτέστιν το δείγμα παραλλάσσει τοπικά και χρονικά, εφόσον θα επιλεγεί κάποιο κοινωνικό σύνολο.
Όσο για την κατανόηση του κοινωνικού περιβάλλοντος που αναφέρετε, να θυμίσω πως αυτό είναι τόσο ρευστό και μεταβαλλόμενο, που ακόμη κι αν καταφέρνατε να το κατανοήσετε πλήρως σε χρόνο t0, στους χρόνους t1, t2.... tv, η αρχική σας κατανόηση θα είχε μόνο ιστορική αξία.

Τότε όντας Έλλην νομομαθής μπορείτε να την εξασκήσετε εξίσου αποδοτικά στην Ελλάδα, τον Καναδά και τη Βόρειο Κορέα....
Και για να σας το κάνω πιο σαφές, η νομική ναι μεν διαθέτει γενικές αρχές και όρους που κάθε νομικός οφείλει ν' αντιλαμβάνεται, γεγονός που ωστόσο δεν επιλύει το δυσχερεστατο έργο της ερμηνείας κι εφαρμογής του Νόμου. Δια τούτο και καταφεύγει στη νομολογία, δηλ στα δεδικασμένα, προκειμένου να ερμηνευτεί και να εφαρμοστεί ο Νόμος. Αυτό σημαίνει ότι, το σκεπτικό και η συνεπακόλουθη απόφαση ενός δικαστηρίου σε ανάλογη περίπτωση με αυτή που εκδικάζεται, μπορεί ν αποτελέσει ή και όχι μπουσουλα για το σκεπτικό και την απόφαση της παρούσας δίκης. Η πολύ στέρεη και αδιαμφισβήτητη "γνώση" του πως ερμήνευσε το νόμο το δικαστήριο του Μήτσου, του Θανάση και της Μαρίας (βλέπε "ανθρώπινος παράγοντας") αποτελεί αποδεκτή "επιστημονική μεθοδολογία" που μπορεί ν καθορίσει την ερμηνεία και την εφαρμογή του Νόμου κατα την απόδοση δικαιοσύνης! Hard Science indeed...

Δεν χρησιμοποίησα κανένα τέτοιο επιθετικό προσδιορισμό στο κείμενο μου, να είστε προσεκτικότερη στην ανάγνωση σας.

Πόθεν;; Μόνο εις το αξιαγάπητο κεφάλι σας. Μια χαρά υπάρχει και θα υπάρχει η διάκριση εφόσον αντιπροσωπεύει ένα πραγματικό γεγονός.
Επιστήμονας ορίζεται όστις επίσταται (γνώριζει καλά και με τεκμηριωμένη επάρκεια) ένα γνωστικό πεδίο. Το γνωστικό πεδίο μπορεί να εμπεριέχει "σκληρή" γνώση ή "πουρεδένια γνώση, εξού και η διάκριση. Να τονίσουμε πως και οι σκληρές επιστήμες εμπεριέχουν πουρεδένια "γνώση", με τη διαφορά πως διαθέτουν μεθοδολογία ικανή να την μετατρέψει σε σκληρή γνώση. Το μποζόνιο του Higgs πχ, ήταν μια πουρεδένια "γνώση" όσο ήταν μόνο μαθηματικά προβλεπόμενο, επί μισό αιώνα. Τα πειράματα στο cern το κατέστησαν σκληρή γνώση. Η Φυσική είναι σκληρή επιστήμη ακριβώς επειδή μπορεί να κάνει αυτό, σε αντίθεση με τη νομική επιστήμη.

Οι μεταβλητές και η μεταβλητότητα των όσων μελετούν είναι τέτοιες που δεν δίνουν την δυνατότητα ασφαλούς και solid αποτελέσματος. Δεν ξέρω πόθεν σας μπήκε η ιδέα ότι τις υποτιμώ; Έγραψα: σαφώς πως "παράγουν αποτέλεσμα". Το γεγονός ότι δεν παράγουν σκληρή γνώση δεν τις καθιστά υποδεέστερες των άλλων επιστημών, στο πεδίο εφαρμογής τους μας είναι τόσο χρήσιμες όσο και κάθε άλλη επιστήμη, γι αυτό και τις έχουμε άλλωστε.

Με χαρά θα δεχομουν μία ευγενική σας πρόσκληση να παρακολουθήσω την πραγμάτωση του έρωτός σας  

 

Δεν είναι παρωχημένοι αλλά ανύπαρκτοι.
Θα μου πεις... εδώ υπάρχουν μυαλούδια που ταυτίζουν τις Νευροεπιστήμες με την Ιατρική  

 

@Libertine SD

είδατε κάπου να αναφέρομαι σε εσάς; Ό,τι έγραψα αποτελούσε ένα μπλα μπλα σχολιασμό των όσων γράφηκαν στις τελευταίες αναρτήσεις.


@Dark_Explorer

Έχεις δίκιο.

 

Η επιστήμη δεν αποτελεί μέθοδο παρατήρησης, την παρατήρηση μπορεί να την κάνει ο οποιοσδήποτε φίλτατε. Η επιστήμη αυτό που παρατηρεί καλείται να το ερμηνεύσει, να επιλύσει τους μηχανισμούς του και να το εντάξει στο υπάρχον γνωστικό πεδίο ή και να δημιουργήσει νέο γνωστικό πεδίο εξ αυτού. Επιστήμη δεν είναι παρατηρώ τον Ήλιο. Εκεί ήταν πάντα ο Ήλιος, όσο υπάρχει η ανθρωπότητα και τον παρατηρούσαμε. Σκληρή Επιστήμη κάναμε όταν μάθαμε πως αυτό που παρατηρουμε ειναι διάπυρος Αστέρας, με τόση μάζα, φτιαγμένος απο αυτά τα υλικά που παράγει φως και θερμότητα με θερμοπυρηνικη σύντηξη. Σκληρή επιστήμη κάναμε και για να ορίσουμε και να κατανοήσουμε τον αστέρα, την ύλη, τα υλικά (υδρογόνο, σίδηρο, άνθρακα κλπ), τη μάζα, την θερμότητα, το φως, τη πυρηνική σύντηξη... Τίποτε απο ότι αφορά τον Ήλιο δεν αναφέρεται σε κάποιο " βολικό συμπέρασμα", είναι αυτό που είναι και γνωρίζουμε ανεξαρτήτως της βολής μας. Τουναντίον, δια τον δημόσιο κατήγορο ο εναγωμενος ειναι ΒΟΛΙΚΑ ένοχος και για τον δικηγόρο υπεράσπιση είναι ΒΟΛΙΚΑ αθώος. Την ίδια επιστήμη χρησιμοποιούν, για να εξάγουν ο καθείς το βολικό του συμπέρασμα...

Καμία αντίρρηση επ αυτού, με τη διαφορά πως ο μηχανικός μπορεί να χτίσει και στο Παρίσι και στην Αθήνα και στη Σιγκαπούρη εφαρμόζοντας την σκληρή επιστήμη του, ενόσο ο νομικός θα χρειαστεί κατ' ελάχιστον τη συνδρομή τοπικού συναδέλφου που γνωρίζει τον νόμο και την εφαρμογή του στον συγκεκριμένο τόπο.

Δεν νομίζω ότι νη αναφορά μου στον ανθρώπινο παράγοντα έγινε τοιουτοτρόπως... Ο ανθρώπινος παράγοντας εξαλείφεται μεθοδολογικά επί τούτου στις σκληρές επιστήμες για την αποφυγή λαθών και προκατάληψης. Πόσο θολό είναι το διάλυμα που θα χρησιμοποιήσουμε για να εμβολιασουμε ενα αντιβιογραμμα; Μέθοδος Mc Farland, το συγκρίνουμε "ΜΕ ΤΟ ΜΑΤΙ" με πρότυπα διαλύματα βορικου νατρίου. Ανθρώπινος παράγοντας 100%, στην εκτίμηση του εμβολιασματος. Μέθοδος φωτομετρίας, βάζω 1 ml του διαλύματος μου σε κυψελίδα και φωτομετρώ στο γαμημένο φωτόμετρο στα τόσα nm ορατού. Μαθαίνω ακριβώς τη συγκεντρωση του εμβολιασματος μου έχοντας στείλει περίπατο τον ανθρώπινο παράγοντα.
Οταν η νομική επιστήμη θα μπορεί να μη στηρίζεται αμιγώς σε notions, εκτιμήσεις, ιδέες και σκέψεις όσων την εφαρμόζουν θ έχει αναπτύξει μεθοδολογία σκληρής επιστήμης.

Η ιατρική επιστήμη δεν είναι σκληρή επιστήμη στο σύνολό της, αλλά ως είπα στηρίζεται σε σκληρές επιστήμες και αυτό τη βοηθά να προσομοιάζει αυτών. Ο αξονικός τομογράφος θα δώσει την εικόνα με την πιστότητα που έχει κατασκευαστεί. Ο ακτινολόγος που θα διαβάσει την εικόνα για να βγάλει διάγνωση, αν ακολουθήσει την μεθοδολογία κι έχει επάρκεια γνώσης θα διαγνώσει σωστά. Ο ανθρώπινος παράγοντας παραμένει καθοριστικός ( εν προκειμένω ο γιατρός) αλλά η διαγνωστική του δυνατότητα είναι αυξημένη και πιθανότερα πιο ακριβής σε σχέση με την χρήση απλής ακτινογραφίας ή διάγνωσης χωρίς απεικονιστική μέθοδο. Δια τούτο και οι σκληρές επιστήμες που υποστηρίζουν το έργο του γιατρού είναι κι πολύ ορθώς ταυτισμένες με την παραγωγή αποτελέσματος εκ μέρους του. Συνεπώς κωμικό γνωσιακό πουρέ παρασκευάζει, οποίος δεν αντιλαμβάνεται πως καθετί, περαν των βασικών ιατρικών γνώσεων, που χρησιμοποιεί ο σύγχρονος ιατρός στο έργο του, από φάρμακο έως νυστέρι, αποτελεί προϊόν γνώσης κι εφαρμογής σκληρών επιστημών.

Θα συμφωνήσω με αυτή τη παρατήρηση, με κατεύθυνση αμφίδρομη ωστόσο. Το φαινόμενο είναι πολιτικό και κοινωνικό, και ουχί επιστημονικό κατά τη γνωμη μου.

 

Τάδε έφη νομομαθής, χρησιμοποιώντας αντικειμενική σκληρή επιστημονική μεθοδολογία, ικανή να αφορίσει την προκατάληψη, τους ιδεασμούς και τον προσωπικό ανθρώπινο παράγοντα, δια να παράξει ασφαλές συμπέρασμα...