Ανυστερόβουλη υποταγή: ουτοπία ή ρεαλισμός;

Μιλάμε για επιθυμίες που μπορεί να περικλείονται στη σφαίρα της ιδιοτέλειας. Ακόμη και η επιθυμία να πιεις καφέ με τον Κύριο αποτελεί ιδιοτέλεια. Εαν αυτό σημαίνει τοπόρισμα τότε ναι τοπάρω. Για όποιον το βλέπει έτσι δηλαδή. Εγώ δεν το βλέπω έτσι. Επιθυμώ και οι επιθυμίες μου εκφράζονται και επικοινωνούνται εκει που πρέπει.

 

Μάλλον είναι θέμα μετάφρασης και αντίληψης.
Στο παράδειγμα με τον καφέ, η έκφραση του αιτήματός μου - που φυσικά πηγάζει από την ανάγκη μου - και το "ναι" του Κ, έχει τη μορφή προνομίου και όχι ικανοποίησης επιθυμίας μου.


Χρειάζεται να πω, αναφορικά με την υστεροβουλία, ότι την αντιλαμβάνομαι ως "πίσω", "δεύτερη" σκέψη.

 

Ακριβώς.

Τα «θέλω» ( επιθυμίες ) μπορούν να κοινωνηθούν με την ανάλογη διαχείριση,
ωστόσο η εκπλήρωση τους ή όχι, αποτελεί προνόμιο και όχι υποχρέωση.

 

-Κύριε, θα ήθελα να πιω έναν καφέ μαζί Σας
-Κυριε θελω να πιούμε καφε μαζί
-Σας έχω ζητήσει επανειλημμένα να πιούμε έναν καφέ μαζί.

Περίπτωση Α: Το υ μέρος εκφράζει την επιθυμία του. Δε βλέπω προσδοκία, δεν βλέπω ούτε δεύτερη σκέψη περί υποχρέωσης του Κ μέρους.
Εγώ προσωπικά δε βλέπω ούτε τοπιγκ, ούτε το πογκ.
Περίπτωση Β: Αχνοφαίνεται. Ενδεχομένως να χρειαστεί χρόνος. Ή άλλο υ. Ή άλλο Κ.
Περίπτωση Γ: Δε μιλάμε για σχέση Κ/υ, δε μιλάμε για πιγκ πογκ, ακόμα και αν είναι της μοδός να την ονομάσουμε έτσι. Αλλά αφού γαμάμε και δέρνουμε πως αλλιώς να την πούμε...
Και σε αυτή την περίπτωση απουσιάζουν οι προσδοκίες του υ γιατί απουσιάζει το υ. Το Κ είναι παρόν μόνο που δεν είναι ξεκάθαρο ποιο είναι

 

Βεβαίως. Αλλά το αν είναι προνόμιο η όχι δεν αίρει την ιδιοτέλεια της επιθυμίας στην οποία αναφέρθηκα.
Ιδανικά όλο το είναι του υ περνάει υπο το πρίσμα και το θέλω του Κ. Φρονώ πως αυτό είναι μια άλλη συζήτηση.

 

Διαβάστε το καλύτερα...
Ενιγουέι, το γεγονός ότι από την αντιληψή σου, δημιουργείται σε κάποιο άλλο επίπεδο μια νέα κουβέντα, καλό είναι...

 

Για να μην κουοταρω - γιατί θα μπερδευτω και θα ανοίξει η συζήτηση και οι μοντς θα μαλώνουν και όρεξη δεν έχω και τι ωραία που συζητάμε   - το μποτομ (ω τι καλό) λάιν που ηθελα να υπογραμμιστεί σε ό,τι με αφορά είναι ότι ως υ Του, θέλω να μην θέλω και μου αρέσει τέρμα.

Επιπλέον, ισχυρίζομαι ότι η εν προκειμένω υστεροβουλία είναι πίσω σκέψη - βανιλλοφαση " θα τον φτιάξω εγώ στα μέτρα μου".

 

υστεροβουλία είναι η πίσω σκέψη, η δεύτερη. όχι μόνον εν προκειμένω.

 

Το θέλω να μη θέλω είναι σεβαστό. Εφικτό δεν ξέρω αν είναι.
Ξαναλέω, άλλο η επιθυμία, άλλο η διαχείριση.
Και εδώ που τα λέμε, η φράση σας δεν προβάλλει επιθυμία;
Μπερδεύτηκα  

 

ποιά σχέση έχει η επιθυμία με την υστεροβουλία; τι σας μπερδεύει;

 

Δυο ερωτήματα.
Πρώτον ποια είναι "η εν προκειμένω" υστεροβουλία;
Και δεύτερον τι σχέση έχει η βανιλοφάση με την όποια υστεροβουλία; θεωρείς πως στις βανίλα σχέσεις υπάρχει υστεροβουλία ενώ στις D/s όχι;
Σε ότι αφορά την τοποθέτησή σου πέραν του ότι διαφωνώ στο να χρεώνουμε συγκεκριμένα κίνητρα σε μια έννοια -και αυτό διότι οι αιτίες που την προκαλούν μπορεί να είναι πολλές- , ακόμη και να υπάρχει η πίσω σκέψη , "θα τον φτιάξω στα μέτρα μου" είναι κεραμίδα στο κεφάλι όταν συνειδητοποιείς το μέγεθος Του και το πόσο τελικά σε φτιάχνει Εκείνος στα δικά Του.