Players 2

Επιτέλους βρήκα λίγο χρόνο να διαβάσω το νήμα με την προσοχή που του αρμόζει. Λυπάμαι που δεν είχα τη δυνατότητα να συμμετέχω κατά τη διάρκεια, θα με είχατε φάει στη μάπα κατ' εξακολούθηση γιατί ένιωσα την ανάγκη να πάρω θέση σε πάνω από 20 ποστ.

Κατ εμέ ο νηματοθέτης ξέρει τι λέει και είναι ειλικρινής. Μου κάνει εντύπωση η σύγχυση που υπάρχει μεταξύ του παίκτη και του ψεύτη χειραγωγού. Η ταύτιση τους, ολική ή μερική, αχνοφαίνεται επανειλημμένα.

Έχω την αίσθηση πως για να συγκεντρώσω τα σημεία που θέλω να πάρω θέση θα χρειαστώ ώρες αν το επιχειρήσω από το κινητό. Ελπίζω να μπορέσω σύντομα να το κάνω από υη. (Ψέματα λέω, ελπίζω να μη χρειαστεί να δουλέψω ποτέ ξανά, οπότε δε θα χρειαστώ και υη). Προς το παρόν μόνο δύο quote

Γέλασα πολύ. Αυτή η απάντηση είναι η πιο περιεκτική απάντηση του νήματος και μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση που ο ίδιος ο νηματοθέτης δεν την κατάλαβε

Δεν υπάρχει περίπτωση να μην είναι και αυτό ισχύει δια βίου. Αν πάψει να είναι παύει να είναι παίκτης.
------------
Λογική η σύγχυση μεταξύ παίκτη και Κυρίαρχου σε ένα bdsm φόρουμ αλλά ο παίκτης δεν περιορίζεται αλλά ούτε και προσδιορίζεται τόσο εύκολα.
Ο παίκτης δεν θα προσποιηθεί ποτέ τον Κυρίαρχο. Μπορεί να είναι, μπορεί και όχι. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι μόνο αυτό.
Ο Κυρίαρχος, αν το "παιχνίδι" (σε εισαγωγικά και μεταφορικά, μην αρχίσουμε τις κακιούλες) είναι μόνο η Κυριαρχία τότε δεν είναι παίκτης.

ΥΓ: Χρόνια πολλά σε όλους

 

Αμ δε.

Αλλά;


Τι άλλα κάνει "Παίκτης Κυρίαρχος" και δεν τα κάνει ο Κυρίαρχος, που ενδιαφέρεται να Κυριαρχεί, μια και η κυριαρχία είναι που τον προσδιορίζει σαν Κυρίαρχο.

Η Κυριαρχία σε καμία περίπτωση δεν είναι παιχνίδι (χωρίς κακιούλες)
Όπως και το "να παίξουμε τις κουμπάρες" δεν είναι κουμπαριά.

 

Θα συμφωνήσω με τον @espimain

Είναι άλλο πράγμα τα S/m γούστα του παίκτη και άλλο πράγμα το M/D/s

 

Συνηθισμένο λάθος το οποίο και εμφανίστηκε στο νήμα. Ο παίκτης δεν θα προσποιηθεί. Εφόσον προσποιηθεί κάτι που δεν είναι τότε δεν είναι παίκτης.

Ο παίκτης έχει μια συγκεκριμένη στάση ζωής. Αυτή η στάση αφορά το σύνολο του τρόπου σκέψης του. Ενδεχομένως να μην παίζει όλες τις στιγμές με τα πάντα, αλλά τα πάντα και όλες
οι στιγμές μπορεί να είναι μέρος του παιχνιδιού.
Ο Κυρίαρχος όπως γράψατε "ενδιαφέρεται να Κυριαρχεί". Αυτό δε του δίνει τα χαρακτηριστικά που έγραψα παραπάνω.

 

Αν ο παίκτης είναι Κυρίαρχος προφανώς και τον ενδιαφέρει να εμπλακεί σε D/s. Έχω την αίσθηση πως στο νήμα δεν υπήρξε συμφωνία πως ο παίκτης δεν μπορεί να είναι Κυρίαρχος.

 

Αμ δε.

Η υποκριτική δεν λέγεται τυχαία παίξιμο.

 

Σωστή παρατήρηση. Από την άλλη όμως υπάρχει και το παίζω τάβλι, παίζω Monopoly, παίζω χαρτιά. Σε καμία από αυτές τις περιπτώσεις δεν μπορεί να αντικατασταθεί το παίζω με το προσποιούμαι.
Αλήθεια, όταν οι ηθοποιοί "παίζουν" ποιον κοροϊδεύουν και σε ποιον λένε ψέματα;

 

Άλλο το προσποιούμαι και άλλο το υποκρίνομαι που επιμελώς επέλεξα.

Ο ηθοποιός υποκρίνεται δεν προσποιείται.

«ἔστιν οὖν τραγῳδία μίμησις πράξεως σπουδαίας καὶ τελείας μέγεθος ἐχούσης, ἡδυσμένῳ λόγῳ χωρὶς ἑκάστου τῶν εἰδῶν ἐν τοῖς μορίοις, δρώντων καὶ οὐ δι᾽ ἀπαγγελίας, δι᾽ ἐλέου καὶ φόβου περαίνουσα τὴν τῶν τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν.»

Φιλόσοφος Αριστοτέλης στο έργο του Περί Ποιητικής (1449b-1450b)

 

Γράφω αυτό.

Και ξεκάθαρα έχετε διαφωνήσει:

Το εξηγώ:

Επαναλαμβάνετε τη διαφωνία σας και βάζετε την υποκριτική στο παιχνίδι ενώ διαφωνείτε δεύτερη φορά ότι ο παίκτης δεν θα προσποιηθεί

Δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο θα πρέπει να μπούμε στη διαδικασία να μιλήσουμε για ηθοποιία και επίσης δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο θα πρέπει να κάνω το διαχωρισμό λέξεων από τη στιγμή που στο λεξικό γίνεται χρήση της πρώτης λέξης για επεξήγηση της δεύτερης και αντίστροφα.
Εσείς, από τη στιγμή που η θέση σας είναι από την αρχή πως οι παίκτες θα προσποιηθούν γιατί επιλέγετε να κάνετε τον παρακάτω διαχωρισμό;

Σε κάθε περίπτωση θεωρω πως η θέση μου είναι ξεκάθαρη. Ο παίκτης δεν θα πει ψέματα και αν το κάνει δεν είναι παίκτης.

Απαντώ τώρα γιατί το συμπληρώσατε σε δεύτερο χρόνο και δεν το είχα δει.
Ας μη μπούμε σε μονοπάτια περί ευθύνης. Έχει ειπωθεί στο νήμα πως ο καλός παίκτης δε θα βλάψει. Εγώ θα το διατύπωνα κάπως διαφορετικά. Ο παίκτης έχει πλήρη αίσθηση των ευθυνών του και ζητούμενο είναι να βγουν όλοι σώοι από το παιχνίδι. Πάντα.
Αλήθεια, η ζωή είναι παιχνίδι;