Master πεφτουλας

Θεωρώ πως το αντιαισθητικό ή/και το γελοίο, είναι εντελώς άλλη ιστορία από την παρενόχληση.

 

Yep!

 

Ναι. Καταλαβαινω. Για μενα, η γελοιοτητα, απο τη στιγμη που αναγνωριστει ως τετοια και στηλιτευτει, γινεται παρενοχληση μετα. Εκνευριζομαι ας πουμε

 

Κατανοητό  

 

Ενταξει λοιπον. Εθεσα την οπτικη του πεφτουλα οπως την εχω αντιληφθει εγω στη ζωη μου. Με την οποια φυσικα διαφωνω καθετα

 

Ο πεφτουλας ακολουθει τακτικές μεσαιωνικης πολιορκιας καστροοπολιτειας (-με εξαίρεαη τον αποκλεισμο και τη λιμοκτονισ).
Δοκιμασμενη και πολυ επιτυχημενη στρατηγική, αλλά πριν αιώνες και στους στοχου; της εποχης
Συμπερρρρρρασμα: ειναι ένας ρομαντικος παλιομοδιτης ξεχασμενος απο το καιρο των ιπποτων. Ένα ειδος υπο εξαφάνιση, ενα ζωντανο απολιθώμα από μια ηρωικη εποχη που δεν υπάρχει πια παρα μονο στα παιδικα παραμυθια. Αδικα το υποτιμάτε το παιδι. Θα έπρεπε να κυρηχθει απειλούμενο ειδος και να απαγορευτεί το κυνηγι του. Θα εξαφανιατεί κι αυτος, οπως τοσα ειδη (πχ ο δικεφαλος αετος του Βυζαντιου) και θα τον νοσταλγειτε, κακούργες, που θελετε και αειφορια και βιοποικιλοτητα μετα.

 

ανάλογα ποιος την πέφτει στον καθένα, υποθέτω. και πώς ο καθένας το διαχειρίζεται.
υποψιάζομαι ότι πρόκειται για προνόμιο να βαφτίζεις τον εχθρό "πέφτουλα".

 

Δεν διαφωνώ πλήρως καλή μου..

Πολλά είναι τα χαρακτηριστικά που μπορεί να έχει ένας Κυρίαρχος που τον τοποθετούν ψηλά, εκτός απο Κ και ως άνθρωπο.
Διακριτικότητα, ενσυναίσθηση, υποστήριξη, τρυφερότητα, ήθος, μέτρο, κτλ κτλ κτλ.

Στον συσχετισμό του παρόλα αυτά, δεν είναι απαραίτητο να τα επιδεικνύει, δεν τα οφείλει.
Αν το κάνει ωστόσο, τότε είναι ένα θαυμάσιο δώρο και προφανώς ένας εξαίρετος Κ, που δεν μπερδεύει τα ανωτέρω με την Κυριαρχία του, δεν την αλλοιώνει λόγω αυτών και δεν φοβάται ότι θα την υπονομεύσουν.

Σου εύχομαι ειλικρινά κι από ψυχής, να το ζήσεις αυτό.
Όσο δύσκολο κι αν ήταν/είναι σε σημεία, θεωρώ εαυτόν τυχερό κι ευγνώμων το λιγότερο, ως προς αυτό.

( Να θέσω κι ένα ερώτημα προς σκέψη;
Αν δεν είχε αυτά τα χαρακτηριστικά που τον εξυψώνουν, ποιος ο λόγος να είναι κάποια στα πόδια του εξ´αρχής;
Για τα χαστούκια μόνο;
Αν…ναι, τότε μιλάμε για Κ ή για «κ»;  )

 

Στο φλερτ που κανω εγω, δε βλεπω κανεναν εχθρο. Ουτε αντιπαλο.
Στο φλερτ που μου κανουν, μπορω να δω εναν πεφτουλα και να κοψω ροδα μυρωμενα ομως.

 

προφανέστατα πέφτουλας είναι ο άλλος.
 

 

Με προκαλειτε χωρις λογο. Ο «αλλος» ειναι πεφτουλας, οταν φερεται πεφτουλικα!
Εγω εχω προσπαθησει να ειμαι οσο μπορω πιο «αξιοπρεπης» οπως το εννοω εγω. Μπορει να με εχουν δει και μενα σαν πεφτουλα καποια στιγμη? Μπορει! Δεν ξερω, δεν μου το ειπαν ποτε. Αναγνωριζω ομως ποτε ειμαι επιθυμητη και ποτε οχι. Ελπιζω τουλαχιστον....