Ένα ακόμη κακοποιητικό βίωμα

Ξανά:

Αν και γνωρίζω από κοντά πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις (πολλά περισσότερα απ όσα έχει γράψει η Esmarol) δεν θα επιχειρήσω να επιβεβαιώσω κάτι.

Απλά θα απευθύνω κάποια ερωτήματα προς όσους αμφισβητούν ευθέως ή συγκεκαλυμένα (αν, μήπως, βλέπω μόνο την μία πλευρά κι όχι κ τις δύο κλπ):

Μία τέτοια εμπειρία ή -για να το κάνω μέχρι και "διπλωματικό"- ιστορία, είναι ή δεν είναι πιθανό να είναι υπαρκτή;
Αποκλείεται να συμβεί;
Που συμβάλλει ή αποσκοπεί η αμφισβήτηση από την στιγμή που δεν κατονομάζεται ο θύτης;
Πόσο θα προστατέψει η αμφισβήτηση τυχόν μελλοντικά θύματα;
Πόσο θα συμβάλει η αμφισβήτηση ώστε να αποτρέψει κάποιο δυνητικό θύτη;
Κρύβεται κάτι άλλο; Ενοχλεί; Χαλάει κάποια μανέστρα;

(και τονίζω: τα ερωτήματα τίθενται με βάση το ότι δεν κατονομάζεται ο θύτης συνεπώς δεν υπάρχει καν θέμα λαϊκού δικαστηρίου)

 

Ναι. _

 

Για άλλη μια φορά, η συζήτηση έχει ξεφύγει απ την ουσία, ένθεν και ένθεν.
Να κάνω κάποιες παρατηρήσεις-επισημάνσεις:
- Το γεγογονός που περιέγραψε η νηματοθέτρια, (αληθές ή όχι, ας μητο συζητήσουμε), δεν είναι για μένα, το ουσιώδες. Εκεί που πρέπει να επικεντρώσουμε είναι το γιατί συμβαίνουν αυτά. Στην κοινωνία που ζούμε δεν είναι όλοι οι άνθρωποι αγγελικά πλασμένοι. Πρέπει λοιπόν να "εστιάσουμε στο κατά πόσο αυτό που συμβαίνει (στις γυναίκες ως επί το πλείστον και, μη μου πει κάποιος ότι δεν συμβαίνει(πιο σπάνια ,φυσικά) και το αντίθετο, "διδάσκει" ώστε να μην ξαναγίνει. Προσωπικά, πιστεύω ότι είναι στο χαρακτήρα κάποιου-ας να "πέφτει" θύμα και επειδή ο χαρακτήρας δεν αλλάζει (διαμορφώνεται μέσα στα αρχικά πλαίσια του υπάρχοντος), ο κανόνας είναι ότι θα ξαναυπάρξει θύμα. Φυσικά υπάρχουν και εξαιρέσεις.
Το ζητούμενο είναι να γίνει κατανοητό ώστε να αποτραπεί στο μέλλον.

 

Τι διαβάζουμε...

 

Μπορείτε σας παρακαλώ να μου εξηγήσετε τι εννοείτε όταν ισχυρίζεστε ότι είναι στο χαρακτήρα κάποιου να πέφτει θύμα? Η αν μπορείτε να μου παραθέσετε ένα λίνκ να διαβάσω, γιατί εγώ προσωπικά δεν έχω διαβάσει πουθενά ότι συνδέεται ο χαρακτήρας με την κακοποίηση. Θεωρώ πολύ επικίνδυνο να ακούγονται απόψεις που γενικεύουν, χωρίς κάποια παραπομπή.
Και δευτερευόντως, θέλω να πείτε γιατί εστιάζετε μόνο στον αποδέκτη της κακοποιητικής συμπεριφοράς και όχι στον κακοποιητή;

 

Σφάλμα απόδοσης. Και δυστυχώς όχι από την οπτική του θύματος. Είναι μεγάλο κρίμα να επιτρέπονται τέτοιου είδους συμπεριφορές.
Δεν ξέρω αν έχουμε μπερδέψει την ελευθερία λόγου και έκφρασης με το να είμαστε μα**κες.

 

Υπάρχουν άτομα με αδύναμο χαρακτήρα, με συναισθηματικές "αδυναμίες" ευκολόπιστα, που "προσπερνούν" ή παραβλέπουν , που εθελοτυφλούν, που το στεντόρειο "όχι" δεν υπάρχει στο λεξιλόγιό τους,κλπ κλπ.
Αυτό δεν αφορά,σώνει και καλά εσάς, αναφέρομαι σε ένα γενικό πλαίσιο και όχι μόνο σε γυναίκες.

 

Ναι, και;

 

Η συμπεριφορά του ατόμου που περιέγραψες είναι παντελώς μακριά απ τα δικά μου δεδομένα και απαξιώ να τη σχολιάσω. Δεν θα σου πω "μπράβο" , το αυτονόητο είναι (αν και θάπρεπε να είχε γίνει καιρό πριν. Για μένα, έκανες ένα πολύ μικρό ...βηματάκι, ο στόχος είναι πολύ μακριά. Το σημαντικότερο είναι αν αυτό το περιστατικό σου δίδαξε να αντιδράς σωστά σε αρχικό στάδιο παρόμοιων διαφαινόμενων συμπεριφορών.
*στη νηματοθέτρια αναφέρομαι, αφορά όλες τις παρόμοιες περιπτώσεις.

 

Ρε παπλ, τι σχέση μπορεί να έχει το άθλημα με το περιστατικό που περιγράφεται στο αρχικό ποστ;
Βοήθησε με λίγο να μπω στο κλίμα

 

Με λίγα λόγια υποστηρίζετε πως "μια φορά θύμα, πάντα θύμα" λόγω φύσεως χαρακτήρα;
 

Πόσο σκληρό διαβάζεται αυτό, από άτομα που έχουμε υποστεί χρόνια συναισθηματικού μανιπιουλαρίσματος, με αποτέλεσμα να περάσουμε ξυστά από την φάση "έφταιγα που δεν έφυγα νωρίτερα" και που έπρεπε να φτάσουν τα πράγματα στο ναδίρ, ωστε να μπορέσουμε να ξεφύγουμε μια και για πάντα απο την τοξικότητα.