Ένα ακόμη κακοποιητικό βίωμα

ο νομικός πολιτισμός δεν κρίνει ποτέ προσωπικότητες, κρίνει πράξεις. αποκλειστικά πράξεις. αυτό είναι προϊόν ωρίμανσης του νομικού πολιτισμού τουλάχιστον 22 αιώνων.
αν δεν είναι τυφλός ο νομικός πολιτισμός, και δει προσωπικότητες αντί γιά πράξεις, τότε δεν έχουμε νομικό πολιτισμό. χάνεται.
η επιμέτρηση είναι ξεχωριστή διαδικασία.

στο νήμα, φυσικά, έχουμε μιά απ όλα. έχουμε μιά καταγγελία πράξεων, και τη διακήρυξη οτι δεν κατηγορείται κάποιος, μαζί με την έγκλιση του «ανώνυμου» κάποιου γιά «την τοποθέτησή του», μαζί με άλλες λεπτομέρειες γιά «περιγραφή της προσωπικότητας» του κάποιου, ο οποίος κάποιος δεν μοιάζει να είναι ανώνυμος γιά ένα μέρος των συζητητών.
το μίγμα είναι πολύ ενδιαφέρον.
ορισμένοι γνωρίζουν περιστατικά, ορισμένοι γνωρίζουν πρόσωπα, ορισμένοι δεν γνωρίζουν αλλά έχουν έτοιμη κρίση.
οι κρίσεις καθορίζονται από απόψεις γιά το πρόσωπο, γιά το φύλο, γιά τις πράξεις. όλα υπαρκτά, όλα χρήσιμα.

άριστα πράττει όποιος δημοσιοποιεί αφού θέλει να δημοσιοποιήσει. άριστα πράττει όποιος καταθέτει τις επεξεργασίες του.

πεζά και τεχνικά, η δημοσιοποίηση όντως θα μπορούσε να μας προφυλάξει από «κακοτοπιές». προειδοποιούσα γιά διάφορους κινδύνους, μεταξύ αυτών γιά τον κίνδυνο επιθέσεων, άσκησης φυσικής βίας, χειριστικότητας, διαβολής, εκμετάλλευσης προνομίων ισχύος ή πειθούς ή ταυτίσεων κλπ.

διά της δημοσιοποίησης έκαστος προβάλει την κρίση του. η οποία εν τέλει φαίνεται να είναι το μόνο εφόδιο γιά την διαχείριση κακών ή καλών τόπων.

στο παράδειγμά μας, δεν μπόρεσε να διαλάθει της προσοχής μου οτι ο ανώνυμος εγκαλούμενος δεν είναι η πρώτη φορά που αντιμετωπίζει καταγγελία. παρ οτι την προηγούμενη φορά ήταν σαφώς «θύμα», αυτό δεν εξασφαλίζει οτι στην παρούσα περίσταση δεν είναι «θύτης». παραμένει άξιο απορίας αν υπάρχει κάποιο γνώρισμα, κάποια «κοντή φούστα»(!), που τον φέρνει σε αυτήν την θέση. αν κάπως αυτό σχετίζεται με τις επιλογές του. αλλά αυτό δεν είναι κατηγορία, σε καμμιά περίπτωση.

ερωτήματα όπως:
-γιατί να τον κατηγορήσω αν δεν μου έκανε κάτι;
-γιατί να του επιτεθώ ή να τον κλειδώσω αν δεν μου είχε κάνει κάτι;
είναι σκέτες υπεκφυγές γιατί είναι απόλυτως σύμμετρα -προς κάθε κατεύθυνση- και προϋποθέτουν χειριστικά οτι έχει κριθεί εκ των προτέρων «με τίνος το μέρος είμαστε»


ζήτω οι δημοσιοποιήσεις. ζήτω η κρίση.

 

Ωμή,σκληρή πικρή πραγματικότητα,
δυστυχώς.

 

Υπάρχει μια γνωστή φράση:
«Καλύτερα να σωπαίνεις και να θεωρείσαι βλάκας, παρά να μιλάς και να αίρεις κάθε αμφιβολία».

Προφανώς πολλοί δεν την ξέρουν..

 

Έχει ενδιαφέρον γιατί παίρνεις μια εικόνα από τις θέσεις που στέκονται από αυτά τα θέματα. Υπάρχει πλήθος από πληροφορίες για επεξεργασία.

Το εντυπωσιακό για μένα είναι ότι δεν πρόκειται για ένα νήμα που μιλάει θεωρητικά για την κακοποίηση αλλά ένα προσωπικό βίωμα, στο οποίο θα περίμενε κανείς λιγότερη επίθεση επί προσωπικού σε έναν άνθρωπο δηλώνει κακοποιημένος. Αντίθετα βλέπεις σθεναρότερες αντιδράσεις από μέλη που δεν θα το περίμενες.
Δηλαδή σε άλλα θέματα με εμπειρίες πουτσα ξύλο καυλα τραλαλα όπως τα δικά μου και πολλών μελών είδα μεγαλύτερη αποδοχή ενθάρρυνση και σεβασμό του προσωπικού βιώματος από κάποιους παρά εδώ.

Όπως επίσης βλέπω μέλη που ξέρω ότι σε θεωρητικό επίπεδο θα διαφωνούσαμε εντόνως, εδώ να λαμβάνουν υπόψην το προσωπικό του θέματος και να απέχουν, προς τιμήν τους. Ή κάποιους που θα διαφωνούσαν εντονότερα και πιο ελεύθερα να λαμβάνουν υπόψην το ευαίσθητο του προσωπικού και να εκφράζουν με λεπτότητα και ανθρωπιά την όποια ένστασή τους. Και κάπου εδώ, άσχετα από θέσεις, μιλάμε για πραγματικό πνευματικό πολιτισμό.

Να πω επίσης ότι η διαχείριση του @Arioch είναι άψογη και με εξέπληξε ευχάριστα ο μπαγάσας. Είμαι σίγουρη ότι δούλεψε σκληρά και κόπιασε σε αυτό το νήμα με μεγάλες δυσκολίες και του αξίζει ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ και RESPECT! Νόμιζα ότι κάποιες συμπεριφορές θα τις έκοβε από το νήμα ( και ω το ήθελα!), αλλά τελικά σωστά έπραξε και επιτρέπει να υπάρχουν και να εκτίθονται δημόσια και να παίρνουμε έτσι μια σαφή εικόνα για το που βρίσκεται η "κοινωνία" του φόρουμ.
Βλέπω ένα μεγάλο ποσοστό άγνοιας και συντηριτίλας στο φόρουμ. Κατά την γνώμη μου είναι λίγο πίσω από αυτό που υπάρχει στην κοινωνία βανίλα που ζω. Ελπίζω κάποιοι να μπουν στην διαδικασία να κάνουν μια χάρη στον εαυτό τους και να ενημερωθούν καλύτερα για το ζήτημα "κακοποίηση".

Από την άλλη μεριά όμως διάβασα εντυπωσιακές φωνές και θέσεις που έβαλαν ένα ακόμα λιθαράκι στην σκέψη μου, όσον αφορά το ζήτημα της κακοποίησης γενικότερα και με πήγαν ένα βήμα παρακάτω και τους ευχαριστώ γι αυτό.

Ακόμα και η απλή ενθάρρυνση- στήριξη είναι μια γενναιόδωρη ανθρώπινη αγκαλιά και είναι συγκινητικό το μέγεθος της εδώ.

Τίποτα από όλα αυτά δεν θα ήταν εφικτά αν η @esmarol δεν κρατούσε σωστά τα γκέμια τόσο του νήματος όσο και του εαυτού της. Η δουλειά που έχει κάνει έχει φανεί. Κορίτσι μου είσαι το πρωτοχρονιάτικο δώρο μου για την δύναμη ψυχής που δείχνεις σε όλο αυτό.
Ξεκίνησες ως μια θέση που ήθελα να στηρίξω και κατέληξες ένα μέγεθος ανθρωπιάς που θέλω να φτάσω.

Για μένα αν ήσουν απάτη δεν θα είχες καταφέρεις να σταθείς σε όλες αυτές τις επιθέσεις ευθείς και υπόγειες. Η αλήθεια έχει μοναδική δύναμη να στέκεται και ο σοφός λαός λέει "καθαρός ουρανός αστραπές δε φοβάται" και εσύ δεν φοβάσαι πια. Με έναν τρόπο όλοι όσοι σε πολέμησαν σε αυτό το νήμα με βοήθησαν να σε καταλάβω καλύτερα. Προσωπικά σε πιστεύω και ας μην σε ξέρω.

Καλή χρονιά σε όλους! <3

 

Καίρια τα ερωτήματα σας. Προσωπικά τα βρίσκω απολύτως λογικά. Η δική μου απάντηση είναι πως όλα πρέπει να ακούγονται και δεν κάνουν κακό ούτε στο φόρουμ , ούτε στο bdsm να δημοσιοποιούνται και να συζητιούνται τέτοιες επαίσχυντες πράξεις. Άλλωστε τέτοιες πράξεις, σε κανένα bdsm πλαίσιο δεν εντάσσονται. Ανήκουν έξω και πέρα από το bdsm. Bdsm υφίσταται ΜΟΝΟ συναινετικά.

Αυτό το βρίσκω άδικο ως προς τη συντριπτική πλειοψηφία των σχολίων στο συγκεκριμένο νήμα. Απλά το σχολιάζω, χωρίς να θέλω να πάρει άλλο δρόμο το νήμα και η συζήτηση.

 

Εδώ θα έβαζα το "θα έπρεπε". Επι της ουσίας κρίνει βάσει "status και χρήματος". Άλλη συζήτηση αυτή όμως για άλλο νήμα  

 

Θα υποθέσω πως όλοι όσοι μιλάνε για ατομική ευθύνη του θύματος (μέσα στην προνομιάρα τους φυσικά), το κάνουν με καλή πρόθεση να "διδάξουν" σε όλες μας πως να "σκληραγωγηθούμε" και να αντιμετωπίσουμε την "ωμή πραγματικότητα".

1. No shit Sherlock. Ευτυχώς που ήρθατε να μας πείτε ότι δεν υπήρξαμε αρκετά προσεκτικές ή ότι θα μπορούσαμε να έχουμε διαχειριστεί διαφορετικά τα πράγματα. Εσάς περιμέναμε, δεν έχουμε παίξει ήδη 9000 φορές στο μυαλό μας το σκηνικό για το τι θα μπορούσε να έχει γίνει διαφορετικά.

2. Όταν έχει κάποια γίνει "αρκετά προσεκτική" και φεύγει με το πρώτο red flag, είναι σκύλα, σνομπ, περίεργη. Αν δε, συναντήσει κάποιον και έχει το σπρέι πιπεριού στην τσέπη να τον λούσει με την πρώτη υποψία πως δεν σέβεται την οριοθέτησή της, μάλλον θα είναι παρανοϊκή και πιθανόν επίσης να κατηγορηθεί για κακοποίηση.

Και θα πω το κλισέ: δεν θα μάθουμε όλες Κραβ Μαγκά (αλλά όποια ενδιαφέρεται, ας μου στείλει μύνημα).
Να μάθουν και ορισμενοι να μην απλώνουν τα κουλά τους χωρίς συναίνεση.

 

Δείτε πώς έχει το πράγμα:

Όσες, όποιες, ό,τι ταμπέλες βάζουν οι Ψ του ποδαριού και άλλοι πανεπιστημονες σε θύμα κακοποητικης συμπεριφοράς ή ενέργειας, μη ασχολούμενοι με τη συμπεριφορά του θύτη στο ελάχιστο, με επιχειρημα το κλισέ "μα-τοσοι-κακοι-ανθρωποι-κυκλοφορουν-εκει-εξω-δεν-εβλεπες" , τόσο παραβιάζουν και κακοποιούν εκ νέου το θύμα.

 

Αυτό εξαρτάται από το θύμα. Συνήθως μετά την πράξη της κακοποίησης, το θύμα περνάει στην διαδικασία των ενοχών "Γιατί το επέτρεψα να συμβεί" "Γιατί ήμουν τόσο χαζή/ αδύναμη και έδωσα ευκαιρία στον άλλον να με βλάψει" κτλ.. Μια όντως εκ νέου κακοποίηση το να προσπαθεί να βρει τις όποιες ευθύνες που αναλογούν στο θύμα. Είναι ένας μεγάλος και επίπονος γολγοθάς αυτή η διαδικασία και όσο υπάρχει μέσα στο θύμα τόσο όντως εξακολουθεί η αίσθηση της κακοποίησης. Βγαίνοντας από αυτό σταδιακά καταλαβαίνεις όλο και περισσότερα πράγματα για την ανθρώπινη φύση γενικά. Ατενίζεις από μακρυά πια όλη αυτή την πανικοβλημένη βλακεία που ίσως υπήρχε και μέσα σου, η αυθυποβολή ότι έχουμε τον έλεγχο σε όλα, ότι έχουμε θωρακιστεί και άρα είμαστε ασφαλείς. Με έναν τρόπο βλέπεις ότι αυτή τη σαχλαμάρα περί ευθύνης των θυμάτων πίσω σου και λυπάσαι λίγο αυτά τα αφελή ξυπνοπούλια που δεν μπορούν να δουν παραπέρα. Μακάρι αυτοί οι άνθρωποι να έχουν την πολυτέλεια αυτής της βλακείας και να μην ξυπνήσουν με τον σκληρό τρόπο που ξύπνησαν πολλοί άλλοι.

 

@rea..
(που πολύ σε εκτιμώ)
όταν αποσυνδεθεις και καταρρεύσει το γνωστό "σύνδρομο της Στοκχόλμης" , αυτή η απίστευτα εξεντλητική εναλλαγή οργής - λύπης προς τον θύτη σου, τότε απελευθερώνεσαι.

Χρειάζεται χρόνο. Σε άλλους περισσότερο, σε κάποιους άλλους λιγότερο. Και κάπως μετά με μαγικό τρόπο έχεις την πεποίθηση ότι ΔΕΝ είναι όλοι οι άνθρωποι ΑΥΤΌ. Και τους αγαπάς πιο πολύ. Και ελπίζεις πάλι στο είδος μας.
Και χαίρεσαι τη ζωή από την αρχή.

Ωστόσο κάθε φορά που μαθαίνεις για παρόμοια περιστατικά, αυτό το δίχτυ της λύπης απλώνει πάλι μέσα σου. Και τότε ΠΡΈΠΕΙ να μην το αποφύγεις. ΠΡΈΠΕΙ να το κοιτάξεις κατάματα.

@rea..
να ρέεις  

 

Η παρακάτω άποψη είναι αυστηρά προσωπική και γίνεται με την ιδιότητα του μέλους και όχι την ιδιότητα του διαχειριστή.

Πολλοί όρμισαν στα λαρύγγια αυτών που είχαν διαφορετική άποψη χωρίς να κάτσουν να διαβάσουν πραγματικά τι είπε ο άλλος.

@lexy / @rea.. Όλα αυτά που λέτε κρύβουν μέσα τους ένα assumption, ότι υπάρχει θύμα και ότι υπάρχει θύτης, είναι προσωπικές κρίσεις ωστόσο προσωπική κρίση έχουν και άλλοι και δεν είναι καθόλου απαραίτητο οι κρίσεις αυτές να συμφωνούν μεταξύ τους.

Κουράστηκα να το λέω, πρέπει όλοι να παραδειγματιστούμε από την στάση της OP ασχέτως αν την πιστεύουμε ή όχι. Το να γίνει εδώ αρένα το μόνο αποτέλεσμα που θα έχει είναι να θαφτεί το προσωπικό βίωμα από τη χλαπαταγή.