Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Ένα ακόμη κακοποιητικό βίωμα

Συζήτηση στο φόρουμ 'BDSM Εμπειρίες' που ξεκίνησε από το μέλος esmarol, στις 28 Δεκεμβρίου 2021.

  1. jasmin sg

    jasmin sg My Way Contributor


    Το να μιλάνε όσοι έχουν υποστεί κακοποίηση για τα συναισθήματα τους ειναι θεραπευτικό. Θα μου επιτρέψεις να πιστεύω πως τα συναισθήματα δεν τα θάβουμε, τα κάνουμε δύναμη.
    Και εγώ αυτό διέκρινα ,όχι μόνο από το αρχικό ποστ, αλλά όλες τις απαντήσεις, έναν άνθρωπο δυνατό που μοιράζεται με θάρρος .
    Θεωρώ άσκοπο να διαφωνούμε σαν να απουσιάζει η Ορ.
    @esmarol ,αν κάτι σε ενόχλησε από όσα έγραψα ή τα θεωρείς άτοπα , ευχαρίστως να ανακαλέσω.
     
  2. lexy

    lexy .ti.va.

    @blonde mermaid

    κι όμως.. το τραύμα επουλώνεται. Μένει το σημάδι. Οχι όμως ως ανάμνηση.

    Ως παράσημο.

    Και ναι, είναι πολύ σημαντικό να ρωτάμε πώς ένοιωσε, πώς νοιώθει.. γιατί οι λέξεις ενώ στην αρχή δεν υπάρχουν, αρχίζουν να σχηματίζονται αργά - αργά και αυτό είναι αφάνταστα θεραπευτικό.
     
  3. mystique

    mystique Owned Premium Member Contributor

    Δεν επουλώνεται ποτέ.
    Μαθαίνεις απλά να το διαχειρίζεσαι.
    Οι μνήμες δεν σβήνουν.
    “A rape is forever.”
    You just have to deal with it.
     
  4. blonde mermaid

    blonde mermaid Contributor

    Ένας βιασμός είναι πάντα ένας βιασμός...μια παραβίαση ...της ψυχής σου ..του σώματος σού....και αυτό μένει πάντα και για πάντα!
     
  5. Iagos

    Iagos Contributor

    Είναι εκείνες οι στιγμές που στέκεσαι μπροστά σε μία κενή σελίδα και δεν μπορείς να αρθρώσεις λέξη.

    Είναι εκείνες οι στιγμές που η σιωπή είναι εκκωφαντική.

    Τί να πεις, από ποια θέση να το πεις και γιατί να το πεις.

    Πώς θα αφήσεις ελεύθερο το πνεύμα να διεγερθεί όταν σε κάθε λέξη το «προνόμιο του κοινωνικού φύλου» αφήνει το αποτύπωμα του στη λευκή σελίδα.

    Πώς να αποφύγεις τα τετριμμένα.
    Πώς να γράψεις χωρίς στερεότυπα.

    @esmarol λυπάμαι που κατέχω το προνόμιο που εσύ δεν έχεις.

    Λυπάμαι που το «προνόμιο του κοινωνικού μου φύλου» καθορίζει εσένα και κατ' επέκταση το δικό σου «Κοινωνικό φύλο».

    Έχω το προνόμιο να βγω μέσα στη νύχτα να αγοράσω δύο μπύρες, να πάω μόνος σε μια παραλία να χαζέψω το φεγγάρι, να βουτήξω στη θάλασσα και να χαρώ το νερό ή να κλάψω για μια ζωή που χάθηκε. Εσύ @esmarol αυτό το προνόμιο δεν το έχεις. Αν τολμήσεις να κάνεις χρήση του προνομίου, οι πιθανότητες να βιώσεις παρενόχληση, κακοποίηση, βιασμό ή και θάνατο ακόμα, δεν είναι λίγες. Τι ήθελες μόνη σου σε μια παραλία μέσα στη νύχτα; Από ποιόν πήρες την άδεια να κάνεις χρήση του προνομίου;

    Έχω το προνόμιο όταν μπουκώσω από την κλεισούρα να βγω σε ένα μπαρ και να πιώ ένα ποτό μόνος, έτσι, επειδή μου αρέσει να πίνω ένα ποτό μόνος. Εσύ @esmarol αυτό το προνόμιο δεν το έχεις. Και αν τολμήσεις να κάνεις χρήση του προνομίου θα υποστείς και τις συνέπειες. Θα υποστείς βλέμματα που θα σε γδύνουν και θα νιώθεις άβολα όταν μεθυσμένα αγόρια θα σε πολιορκούν με τα τετριμμένα.

    «Γειά σου, θες παρέα»; «Πώς πάει»; «πώς μια τόσο ωραία κοπέλα μόνη»;

    Και πολλά άλλα χυδαία και μη, που τα ξέρεις καλύτερα από εμένα τον προνομιούχο.

    Έχω το προνόμιο να επισκεφθώ μια φίλη μου και να της μιλήσω για τον νέο μου έρωτα, χωρίς να κινδυνεύω στο ελάχιστο να βρεθώ κλειδωμένος στο σπίτι της, στριμωγμένος σε έναν καναπέ και ημίγυμνος σε μια τουαλέτα, ταπεινωμένος και εξευτελισμένος, παγωμένος και τρομοκρατημένος.

    Εσύ @esmarol αυτό το προνόμιο δεν το έχεις.

    Γιατί;

    Γιατί τα προνόμιά σου τα ορίζει και τα καθορίζει το δικό μου «Κοινωνικό φύλο».

    Δεν θέλω να πω μεγάλα και όμορφα λόγια γιατί η προνομιακή μου θέση δεν μου το επιτρέπει.

    Αντιθέτως νιώθω την ανάγκη να γίνω κι εγώ ευάλωτος ακολουθώντας την γραμμή που η @esmarol όρισε. Να σπάσει ο φόβος. Να ανοίξει η κάνουλα και να ξεχειλίσει το συναίσθημα, με την επίγνωση ότι κάτι τέτοιο μπορεί να πυροδοτήσει κριτική.

    Δεν φύτρωσα

    Γαλουχήθηκα.

    Από την οικογένεια, την εκκλησία, την κοινότητα, το σχολείο, τους φίλους, την τηλεόραση, τα ποικίλης ύλης περιοδικά….

    Γαλουχήθηκα έτσι ώστε να νιώθω δυνατός επειδή είμαι προνομιούχος.

    Να μην έχω αίσθηση των ορίων του άλλου, να μην νοιάζομαι, να θεωρώ αυτονόητο και εκ των άνωθεν δοσμένο το προνόμιο μου.

    Με το πέρασμα των χρόνων και μέσα από πολλά γεγονότα που σημάδεψαν την ζωή μου, έμαθα.

    Και πλέον ξέρω.

    Ξέρω πως η δράση, και όχι η αντίδραση, φωτίζει ένα νέο πεδίο.

    Ξέρω πως οι φίλοι δεν είναι για να φτιάξουν ένα πέπλο προστασίας αλλά για να σε ωθήσουν να αλλάξεις επίπεδο.

    Οι φίλοι δεν είναι coza nostra που θα συσπειρωθούν για να κατασπαράξουν τον αδικημένο προς όφελος πάντα της δύναμης και της εξουσίας των προνομιούχων της τάξης, της ηθικής και της κανονικότητας.

    Τουλάχιστον είμαι τυχερός, ίσως, που δεν είχα τέτοιους φίλους-«προστάτες.»

    Και έρχομαι σιγά, σιγά στο δια ταύτα.

    Ένας άνθρωπος κακοποιείται με χυδαίο και εξευτελιστικό τρόπο.

    Και αποφασίζει να σπάσει τη σιωπή.

    Σταμάτησε να βλέπει την «κλωστή» ως καραβόσκοινο που δεν κόβεται με τίποτα, όπως εύστοχα το περιέγραψε ο @DreamMaster και έκοψε την σύνδεση με τον κακοποιητή της.

    Βήμα σπουδαίο.

    Δύο είναι εκείνα τα σημεία αρχικά που βλέπω ως θετικά.

    Το ένα είναι πως η μαρτυρία κοινοποιήθηκε εκτός της ελληνικής bdsmικής κοινότητας και το δεύτερο είναι πως κοινοποιήθηκε εντός της ελληνικής bdsmικής κοινότητας.

    Η @esmarol αποφάσισε να μην εκθέσει την κοινότητα στην έξωθεν μαρτυρία της. Δηλαδή προστάτευσε την κοινότητα.

    Υποχρέωση τώρα της κοινότητας είναι να ανταποδώσει και να σταθεί δίπλα της. Χωρίς αστερίσκους.

    Και στις δύο περιπτώσεις η κίνηση της αυτή είναι ένα παράδειγμα.

    Ένα παράδειγμα που ανοίγει τον δρόμο για να πάρουν την απόφαση και αλλ@ άτομα να μιλήσουν.

    Είναι σημαντικό γιατί ανοίγει μια συζήτηση εντός της ελληνικής bdsmικής κοινότητας.

    Δύσκολη συζήτηση γιατί προκαλεί μια ρωγμή σε μια συμπαγή έως τώρα επιφάνεια.

    Το συμπαγές είναι και κάτι το άκαμπτο.

    Είναι ο τόπος όπου όλα φαίνονται ως κανονικά.

    Η ρωγμή επιτρέπει στο φως να περάσει.

    Αναδεικνύει τις παθογένειες.

    Το φως σε κάποιους δίνει δύναμη.

    Κάποιους άλλους τους τυφλώνει και τους τρομάζει.

    Δεν με αφορούν οι τρομαγμένοι.

    Μόνο οι άνθρωποι που ανοίγουν δρόμους.

    Οι άνθρωποι που τολμούν.

    Οι άνθρωποι που προτρέπουν με το παράδειγμά τους και άλλους ανθρώπους να δράσουν.

    Κλείνοντας, θα συμφωνήσω με την πρόταση του @DreamMaster
    Εύχομαι υγεία για το νέο έτος.

    Iagos

    Υ.Γ.: Μοιράζομαι τον σπουδαίο πίνακα της Artemisia Gentileschi «Η Ιουδήθ αποκεφαλίζει τον Ολοφέρνη» που φιλοτεχνήθηκε το 1614-1620. Ο πίνακας βρίσκεται στην γκαλερί Uffizi, στην Φλωρεντία.
    Η θηριώδης απεικόνιση του πίνακα έχει «μεταφραστεί» ως μία “ζωγραφισμένη εκδίκηση” του βιασμού.

     
    Last edited: 3 Ιανουαρίου 2022
  6. Bulls eye
     
  7. Marqui

    Marqui sitting on a park bench

    Διαβάζω τις τοποθετήσεις με εξαιρετική προσοχή. Ανέμενα να κατασταλάξει ο εντός μου κουρνιαχτός, ώστε η αποτύπωση των σκέψεών μου να γίνει με τρόπο ήρεμο και σαφή.

    Η ταύτιση λόγων και έργων , εδώ που τα λέμε στο παρόν φόρουμ ακόμη και του διαχρονικού λόγου, είναι (ακόμη) ζητούμενο και όχι δεδομένο.

    Έχω υποστηρίξει δημόσια και πλειστακις, ότι η Κυριαρχία, σε βολές της τις μοφές και εκφάνσεις, δεν γίνεται αποδεκτή αλλά επιβάλλεται.

    Υπάρχουν κάποιοι από Ε/εσάς οι οποίοι γνωρίζεται ότι μου έχει αποδοθεί και δη υπογείως και όχι δημοσίως, εξαιρετικά βαρύτερη κακοποιητικη συμπεριφορά από αυτήν που περιγράφει η νηματοθετιδα, ως και ότι η κατηγορία αυτή δεν ήταν απλώς ψευδής, αλλά προϊόν νοσηρότατης εκδικητικής φαντασίας .

    Επιπλέον, υπάρχουν κάποιοι από Ε/εσας οι οποίοι επισης γνωρίζεται ότι το αυτό χρονικό διάστημα κατά το οποίο έλαβε χώρα το περιστατικό το οποίο εξιστορεί η νηματοθετις, έλαβε χώρα περιστατικό με διαρροή προσωπικών φωτογραφιών τότε μέλους, με απίστευτα μεγαλύτερο διακύβευμα από αυτό του παρόντος νήματος, αλλά ταυτόχρονα και με έμμεση (?) πιθανή (?) σύνδεση.

    Έχω σιχαθεί, κυριολεκτικώς, να προτάσσονται τα εύπεπτα και σουξεδιάρικα "πιστεύω ότι..., διάβασα πως...., νομίζω...κτλ", έναντι των βιωμάτων, με τον όποιο επιθετικό ή επιρρηματικό προσδιορισμό να προηγείται.

    Τέλος, και πάλι δημοσίως έχω υποστηρίξει και υποστηρίζω ότι τον πρώτο λόγο σε διαπροσωπικές αλληλεπιδράσεις υπό το πέπλο του βδσμ (οφείλει να ) έχει η Ισχύς και η Αισθητική.

    Κρατώντας όλα τα προηγούμενα στο μυαλό:
    @esmarol : Εάν η μνήμη δεν με απατά, συναντηθήκαμε άπαξ, σε μια μάζωξη, λίγο πριν αυτού το οποίο περιγράφετε και εάν οι συνεκδοχές που κάνω είναι ορθές, αυτό το οποίο περιγράφετε έγινε προσπάθεια από την πρώτη στιγμή να παρουσιαστεί διαφορετικά, μέσω των υπογείων διαδρομών ενός άλλου φόρουμ. Δεν έχω καμία απολύτως απόδειξη για το εάν όσα καταμαρτυρείτε είναι αληθινά ή όχι και όσο κι αν το ένστικτό μου κραυγάζει ότι είναι, ουδεμία πρόθεση έχω είτε να προβώ σε assumptions ή να παίξω fill the gaps με λογικά άλματα και ενδείξεις, οπότε δεν προτίθεμαι να λάβω θέση και , καθ΄α σας αφορά, γράφω για δύο λόγους. Γιατί το ότι το δημοσιοποιήσατε και μάλιστα, από όσα μπορω να συνάξω, το δημοσιοποιήσατε εδώ και όχι άκριτα και για την στάση την οποία έχετε κρατήσει στις 20 αυτές σελίδες.
    θα ήταν εξαιρετικά εύκολο και ταυτόχρονα εξαιρετικά λίγο, να σας πω ότι για αμφότερα, εγώ και οι παρόντες και μελλοντικοί αναγνώστες, σας είμαστε ευγνώμονες.
    Δεν αρκεί.
    Με την πράξη και την στάση σας, αναδείξατε Ισχύ (ανεξαρτήτως status) κινούμενη ταυτοχρόνως, με Αισθητική αρτιότητα.
    Παρά ταύτα όμως, σας μέμφομαι για κάτι, το οποίο, ακριβώς λόγω του προσωπικού μου βιώματος, πολλαπλασιάζει την υποκειμενική (και μόνο) βαρύτητα της μορφής.
    Σας μέμφομαι διότι χρειάστηκαν 7 χρόνια για να το πράξετε και καθώς το έτερο περιστατικό στο οποίο ανωτέρω αναφέρθηκα, έλαβε χώρα λίγο μετά από το δικό σας. Εάν το είχατε δημοσιοποιήσει νωρίτερα, δεν είναι απίθανο οι ζωές 2 ανθρώπων να ήταν πολύ διαφορετικές σήμερα.
    Ας είναι. Η ζωή δεν γυρνά πίσω.

    Υπό το πρίσμα όσων ήδη έγραψα, ο κύριος λόγος για τον οποίο αποφάσισα να μοιραστώ την σκέψη μου, είναι η αντιμετώπιση του θέματος στα πλαίσια του φόρουμ.
    Η @lexy (παρεπιπτόντως, καλώς μας ξαναήλθατε) στην συζήτηση της με τον @Arioch έθεσε το δάχτυλο επί των τύπων των ήλων, λέγοντας μια εξαιρετικά απλή και επώδυνη αλήθεια. Υπογείως και παρασκηνιακώς, τα λαϊκά δικαστήρια είναι μονίμως στημένα και μάλιστα δίχως το παραμικρό εχέγγυο. Η στάση του @Arioch ως mod και το τονίζω, διαχωρίζοντας το πρόσωπο από την ιδιότητα, υπήρξε αυτή την οποία οι κανόνες του φόρουμ επέβαλλαν να είναι.
    Αναρωτιέμαι όμως. Γιατί είναι τόσο κακή η αρένα? Τί ακριβώς προστατεύουμε διατηρώντας το πολιτισμένο προσωπείο, πίσω από το οποίο πυοραγούμε? Γιατί είναι καλύτερο να χύνονται το αίμα και η χολή στο παρασκήνιο και όχι ανοιχτά, υπό τις ζητωκραυγές του φιλοθεάμονος κοινού?
    Δεν έχουμε μήπως εμπιστοσύνη στα κριτήρια με τα οποία θα καθορισθεί η κατεύθυνση του αντίχειρα? ΟΚ. Δεκτό. Οπότε όλες οι μονομαχίες μέχρι του τέλους.
    Αναρωτιέμαι.
    Αναρωτιέμαι μήπως Ό/όλοι Μ/μας. Ό/όλοι. Μηδενός εξαιρουμένου, είμαστε κατά το μείζον ή έλλατον συνένοχοι. Και εάν η απάντηση είναι θετική, η συνενοχή μας, μετά από τις 20 ούτε σελίδες, αυξήθηκε. Και σε ποιότητα και σε ποσότητα.
     
  8. Mr__despicable

    Mr__despicable Regular Member

    Ερώτηση. Υπό ποίο πρίσμα η τελευταία παράγραφος;
     
  9. Arioch

    Arioch Μαϊμουτζαχεντίν Premium Member Contributor

    Γιατί έχουμε δικαστήρια όταν μπορούμε να πάρουμε το νόμο στα χέρια μας; Γιατί μπαίνουμε στη φασαρία του due process;

    <MODERATOR NOTICE>
    Δεν επιτρέψουμε να υπάρξει λαϊκό δικαστήριο και δε θα επιτρέψουμε να γίνει εδώ αρένα. Δεν είμαστε εδώ και δεν είναι η δουλειά μας να αποδώσουμε δικαιοσύνη, για αυτό υπάρχουν οι αρμόδιες αρχές. Το νήμα αυτό δεν είναι ούτε ο τόπος να αποδοθεί δικαιοσύνη ούτε τα μαρμαρένια αλώνια για ξεκαθάρισμα λογαριασμών.
    </MODERATOR NOTICE>
     
    Last edited: 3 Ιανουαρίου 2022
  10. skia

    skia Contributor

    Συγχαρητήρια για το θάρρος σας.
    Μια ερώτηση, (εάν έχει ήδη αναφερθεί δεν το έχω δει)... Ο τότε σύντροφός σας ενημερώθηκε για το συμβάν κι εάν ναι ποια ήταν η αντίδρασή του;
     
    Last edited: 7 Ιανουαρίου 2022
  11. trterterterterter

    trterterterterter Speak the words that drag me to surrender!

    Ναί μέσα στην προνομιάρα μας, λές και δεν υπάρχουν περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης απο άντρα σε άντρα (και είναι ακόμα πιο επώδυνα αφού άλλη η ψυχοσύνθεση και η υπερηφάνεια του άντρα και άλλη της γυναίκας).

    Το προσπερνάμε αυτό..

    Και πολύ καλά κάνατε, έτσι λειτουργεί ο ανθρώπινος εγκέφαλος, με αυτοκριτική και όχι με το να λέει έχω πάντα δίκαιο και δεν φταίω σε τίποτα. Μόνο οι σχιζοφρενείς δεν κάνουν αυτοκριτική.

    Εδώ δεν μιλάμε για 1 redflag, εδώ μιλάμε ο τύπος έκανε ακραία πράγματα, και βεβαίως όταν φεύγει η άλλη για ψύλλου πήδημα είναι προβληματική, σκύλα, σνόμπ, περίεργη. Η εσμαρόλ ήταν παραπάνω απο ανεκτική για αυτό την πάτησε.

    Ένας προβληματικός άνθρωπος δεν θα φανεί απο το γειά που θα σου πεί, αλλά επίσης δεν μπορεί να κρυφτεί κιόλας, είναι σαν να το γράφουν στο κούτελό τους ότι κάτι τρέχει μαζί τους, εσείς οι γυναίκες έχετε και μεγαλύτερο ένστικτο πάνω σε αυτό.

    Να μην σηκώνουμε τα ξερά μας χωρίς άδεια; No shit sherlock!

    Το πρόβλημα με αυτό που λές είναι ότι νομίζεις ότι μιλάς σε φυσιολογικά άτομα, ενώ προσπερνάς το γεγονός ότι ο τύπος ήταν προβληματικός, είχε δύσκολα παιδικά χρόνια; Τον κακοποιούσαν οι γονείς του; Υπέστει βιασμό; Ποιός ξέρει! Πάντως δεν μπορείς να σηκώνεις την μύτη και να ζητάς απο προβληματικούς τύπους να συμπεριφερθούν φυσιολογικά, για αυτό και η πρόληψη είναι ο μεγαλύτερος σας σύμμαχος αν δεν έχετε την σωματική δύναμη να τον χτυπήσετε!
     
  12. sapfw

    sapfw out of order Contributor

    Ναρκισσιστές