One Week

Εσάς ποιος σας είπε πως προσπαθούσε να μη φανεί;

 

@Arioch ευχαριστούμε  

Το ένιωσα. Θα σας δώσω κουτί παραπόνων να εκφράσετε τη διαφωνία σας.  

 

Παρασκευή

-Κάτι ήθελα να σου πω αλλά το ξέχασα. Τέλος πάντων, θα το θυμηθώ αργότερα.
-Ίσως να μην ήταν σημαντικό, για αυτό το ξεχάσατε.
-Όχι, θυμάμαι πως ήταν κάτι που έπρεπε να σου πω. Θα το θυμηθώ.
-Μάλιστα.
-Τι λέγαμε; Α, ναι.. μπλα μπλα
-Μπλα μπλα μπλα..
-Λοιπόν, θα τα πούμε αργότερα, πρέπει να φύγω
-Μάλιστα Κύριε μου, αργότερα
-Α, ναι θυμήθηκα τι θα έλεγα
-Μάλιστα Κύριε, σας ακούω
-Σήμερα θα βρεθούμε
-............................................................................................................................................................................................................................................................................................................... Αλήθεια μου λέτε;
‐---------------------------
-Κάνεις μπάνιο. Όταν θα μπεις στέλνεις μήνυμα. Όταν τελειώσεις στέλνεις μήνυμα. Μόλις τελειώσεις βάζεις τη σφήνα σου, πριν βγεις από το μπάνιο.. Δε θα βαφτείς. Έχεις δύο ώρες. Αν τελειώσεις νωρίτερα κάθισε και χαλάρωσε πίνοντας καφεδάκι.
-Μάλιστα
-Μετά απο αυτό πηγαίνεις στο ξενοδοχείο. Κλείνεις δωμάτιο, ανεβαίνεις, βγάζεις τα ρούχα σου, γονατίζεις στο πάτωμα, μπροστά στο κρεβάτι, εντελώς γυμνή και περιμένεις. Μάτια κλειστά, χέρια στα γόνατα.
-Μα Κύριε, σας είπα πόσο δύσκολο μου είναι να πάω πρώτη και να σας περιμένω
-Ναι, το θυμάμαι
-Γιατί μου το ζητάτε;
-Γιατί το θέλω
-Έχω νευριάσει μαζί σας. Γιατί μου το κάνετε αυτό;
-Ωραία
-Σας αρέσει που νευρίασα;
-Φυσικά! Είναι πολύ διασκεδαστικό να σε χρησιμοποιώ όταν είσαι νευριασμένη
‐-------------------
Μπαίνω στο δωμάτιο. Στη θέση της. Και αυτή και τα νεύρα της. Δεν ήταν πραγματικά θυμωμένη αλλά ήταν εκνευρισμένη.
Κάθομαι στο κρεβάτι μπροστά της. Της χαϊδεύω το πρόσωπο, απαλά, όσο χρειάζεται για να χαλαρώσει λίγο.

Με μια απότομη κίνηση βάζω τα δάχτυλά μου στο μουνί της. Με το άλλο χέρι σπρώχνω ελαφρά το κεφάλι της πάνω στο σώμα μου και την παίρνω αγκαλιά χωρίς να σταματήσω να την χαϊδεύω. Το χέρι μου στο μουνί της δεν είναι ακίνητο αλλά ούτε προσπαθώ να την κάνω να χύσει. Καυλώνει. Και χαλαρώνει. Της μιλάω χαμηλόφωνα και τρυφερά.

-Είσαι ακόμα θυμωμένη μαζί μου;
-Όχι Κύριε μου

-Την αρπάζω από τα μαλλιά και μπαίνω στο στόμα της. Πιο αργά στην αρχή. Μετά από λίγο την πνίγω. Σφαλιάρα.

-Δεν σου είπα να σταματήσεις

Την έχω χτυπήσει τόσο δυνατά που χάνει την ισορροπία της, ακόμα και γονατισμένη. Το χέρι της φεύγει από το πόδι της, σε μια προσπάθεια να μην πέσει. Σφαλιάρα.

-Δε σου είπα να σηκώσεις το χέρι.

Το σκηνικό συνεχιζεται για ώρα. Πνίγεται, σταματάει, σφαλιάρα. Ευτυχώς για αυτή έχει δυο μάγουλα.

Τα μάτια της βγάζουν σπίθες. Είναι νευριασμένη μαζί μου όσο δεν ήταν ποτέ. Δακρύζει. Όχι από τις σφαλιάρες που ήταν αρκετά δυνατές για να την κάνουν να φεύγει από τη θέση της. Από τα νεύρα της.

-Θύμωσες ξανά μαζί μου;

Δεν απαντάει. Με κοιτάει. Έτοιμη να μου ανοίξει το κεφάλι. Σφαλιάρα.

-Σε ρώτησα κάτι.
-Μάλιστα. Είμαι.
-Και τότε γιατί κανείς ότι θέλω ακόμα και τώρα;
-Τι σας νοιάζει; Δε σας αρκεί να κάνω αυτό που θέλετε;
-Άνθρωπος είσαι. Είναι λογικό να θυμώνεις.
-Τότε;
-Θα μάθεις όταν κάνεις αυτό που θέλω να είσαι χαρούμενη. Να μη θυμώνεις όταν ζορίζεσαι. Όσο περισσότερο ζορίζεσαι, τόσο περισσότερο χαρούμενη να είσαι που τα κατάφερες, παρά τα ζόρια.
-Μάλιστα
-Μου έλειψες μικρή

 

Τυχερός είστε. 

 

Σάββατο

-Θέλω να καθίσεις και να γράψεις για την Παρασκευή.
-Μάλιστα
-Μόλις τελειώσεις το στέλνεις να το δω
-Μάλιστα

-Το ότι αργείς τόσο να το γράψεις με κάνει να ανυπομονώ να το διαβάσω
-Τελείωσα. Μπορώ να το στείλω;
-Ναι

-Όμορφο. Τους διαλόγους πως και τους έγραψες; Εκεί ήμουν.
-Μπορώ να το ανεβάσω;
-Για εμένα σου ζήτησα να το γράψεις. Δεν είχα σκεφτεί να το ανεβάσεις
-Το γνωρίζω Κύριε
-Βάλε τίτλο "Παρασκευή" και ανέβασε το στο One Week
----‐-‐‐‐-----------
-Τι είναι αυτό που σε κάνει να νιώθεις τόσο άβολα;
-Δεν γνωρίζω να σας πω
-Κάνε μια προσπάθεια
-Δεν θα έχω κανένα περιθώριο να αντιδράσω
-Το ότι θα έχω τον απόλυτο έλεγχο;
-Μα και τώρα έχετε τον απόλυτο έλεγχο.
-Όχι, τώρα έχω τον έλεγχο. Δεν έχω τον απόλυτο έλεγχο. Η απάντηση σου μου δείχνει πως νιώθεις την ανάγκη να κρατήσεις ένα κομμάτι ελέγχου για τον εαυτό σου.
-.......................
-Αλλάζουμε θέμα. Θα σκεφτείς αυτό που είπα και θα επανέλθω.
-Μάλιστα.

-‐----------------------
-Κύριε, με ποιον τρόπο;
-Γιατί επαναφέρεις το θέμα; Σου είπα πως δεν χρειάζεται να συνεχίσουμε σήμερα.
-Μπορούμε να συζητήσουμε πως ακριβώς θέλετε να γίνει;
-Ok, λοιπόν.. Έτσι... κι έτσι.... κι έτσι...
-Ναι, αλλά αν έχω αυτό το πρόβλημα... κι αυτό... κι... αυτό... κι αν δεν αντέξω;
-Μισό λεπτό. Έχεις υποχρέωση να μου πεις τις σκέψεις σου και τους προβληματισμούς σου, χωρίς να κρατήσεις τίποτα για εσένα. Εφόσον το κάνεις τελειώνουν οι υποχρεώσεις σου.
Εγώ θα τις επεξεργαστώ, εγώ θα αποφασίσω τι θα γίνει και αν θα είναι το μέσα σου ακέραιο και σώο μετά που θα γίνει.
-Και αν γίνει λάθος;
-Αν μοιράζεσαι τα πάντα δε θα κάνω λάθος
-Και αν δεν αντέχω;
-Δεν σου είπα πως δεν θα πονέσεις, δεν σου είπα πως δεν θα κλάψεις από τον πόνο και δεν με ενδιαφέρει αν θα κλάψεις. Με ενδιαφέρει να είσαι καλά μετά.