Ο Έρωτας, σου το 'χω πει, θέλει ψυχή και φαντασία, εσύ όμως τον κατάντησες μια τυπική διαδικασία

Μπαίνουμε στο ξενοδοχείο. Ένας τύπος στη reception περιμένει. Αρκετά πιο πίσω άλλοι δύο άντρες. Σταματάω, είμαστε μετά από αυτούς. Σταματάει δίπλα μου.
Μας βλέπουν. Πηγαίνουν στην άκρη χωρίς να πουν τίποτα για να περάσουμε μπροστά. Της κάνω νόημα να περάσει στο σαλόνι και να με περιμένει. Φεύγει, περνάω μπροστά. Πίσω από τον τύπο που περιμένει στη reception. Εκείνη τη στιγμή έρχεται και η υπάλληλος.

-Καλημέρα σας!
-Ένα δωμάτιο θέλω για τρεις ώρες.
-Σουίτα ή απλό θα θέλατε;
-Γιατί να πάρω σουίτα;
-Ότι θέλετε. Για να σας εξυπηρετήσω σας ρώτησα.
-Αν ήθελα σουίτα θα το έλεγα.
-Ναι, ότι θέλετε, σας το είπα
-Για να πάρετε παραπάνω με ρώτησες
-Κύριε, διαλέξτε όποιο θέλετε
-Πόσο έχει αυτο;
-35 ευρώ
-Γιατί τόσα πολλά; Ακριβό είναι
-Αυτή είναι η τιμή του δωματίου. Εξαρτάται από τη μέρα, την ώρα, μπλα... μπλα...
-Τέλος πάντων. Αυτό πόσο έχει;
-Και αυτό 35
-Αυτό;
-30
-Ακριβοί είσαστε. Σε εμένα που είμαι πελάτης δε πρέπει να ζητάτε τόσα πολλά
-Μα, σας εξήγησα. Θέλετε το πιο φτηνό;
-Σε παρακαλώ! Να μη με κλέβετε θέλω!
-Μάλιστα, διαλέξτε
-Αυτό πόσο έχει;
-23 ευρώ.
-Ωραία, θα πάρω αυτό.
-Ωραία, 23 ευρώ λοιπόν
-Ελπίζω να είναι άνετο και για τους τρεις
-Α, συγγνώμη, αν είσαστε τρεις είναι συν 5 ευρώ
-Τι;
-Είναι αλλά 5 ευρώ
-Γιατί;
-Γιατι η τιμή που σας είπα είναι για 2 άτομα
-Τις άλλες φορές δεν μου χρεώσατε συν 5.
-Δε μπορεί κύριε, πάντα χρεώνουμε
-Τέλος πάντων, δεν είναι ώρα τώρα, αλλιώς...

Γυρνάει και κοιτάει προς τα πίσω. Τους δύο τύπους που είχα προσπεράσει πριν λίγο. Ίδια ηλικία με εμένα, ίσως και λίγο μεγαλύτερος. Το ίδιο και οι δυο τύποι που περίμεναν. Το βλέμμα του έχει όσο ερωτισμό μπορεί να έχει ένας ηλικιωμένος μηχανικός αυτοκινήτων την ώρα που κάνει ρεκτιφιέ στη μηχανή.

Γυρνάω και κοιτάω τους δύο τύπους. Με το έναν διασταυρώνεται το βλέμμα μας. Τον κοιτάω έντονα. Δεν ξέρω αν νόμιζε ότι του την έπεφτα ή ότι τον κοιτούσα με αποτροπιασμό. Δεν ξέρω αν κατάλαβε τη σκέψη μου, αν και ήταν τόσο έντονη που ένιωθα ότι η φωνή μου ακουγόταν από τα μάτια μου.

Ρε αδερφέ... Γιατί αφήσατε το μαλάκα να κλείσει το δωμάτιο; Γιατί;
Μπαίνεις σε ένα χώρο με σκοπό να κάνεις σεξ και έχει γαμήσει τα πάντα πριν φτάσετε πάνω.
Τον ερωτισμό, την καύλα, το, όποιο, πάθος, την όρεξη να περάσετε καλά. Και όλα αυτά για 5 ευρώ...
Τρεις άνθρωποι που για 5 ευρώ έγιναν ξαφνικά από ψυχές, τρία κομμάτια κρέας. Τρία κομμάτια που απλά θα μπει το ένα μέσα στο άλλο. Τίποτα παραπάνω. Για 5 ευρώ...

 

Το πρόβλημα -στα δικά μου μάτια- δεν ήταν που έβαλαν τον μαλάκα να κλείσει το δωμάτιο, το πρόβλημα ήταν ότι πήγαν μαζί του για τρίο και το ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα ότι μετά από αυτό συνέχισαν.

Χωρίς να αποκλείω τις δυσάρεστες εκπλήξεις και εφόσον δεν τον ψώνισαν απ' έξω δεν μπορεί να μην είχε δώσει από πριν δείγματα.

Choices... it's all about choices.

 

Εγώ δε βλέπω κανένα πρόβλημα... Είμαστε οι επιλογές μας:

 

Όχι. Είμαστε τα γονίδια μας, διαμορφωμένοι βάσει των βιωμάτων μας. Το αν βλέπει κάποιος πρόβλημα κάπου εξαρτάται από τον τρόπο σκέψης και την οπτική του.

 

Ούτε έρωτας, ούτε ψυχή ούτε φαντασία οι τύποι  

*παρατηρώ κι εγώ συχνά ανθρώπινες συμπεριφορές κι ας μου είναι άγνωστοι. Έχει τη γοητεία του αυτό, κάτι παίρνω κάτι αφήνω. Συναισθήματα ...

 

Στο ερώτημα, μόνο οι άλλοι δύο μπορούν να απαντήσουν για πως εισέπραξαν αυτή την συμπεριφορά.
Δεν το αποκλείω, στα μάτια τους αυτό να ήταν επιβεβαιώση του Α αρσενικού!!

 

Μόνο με την έννοια του "Α παράτα μας ρε φιλαράκι" μπορώ να το δω but that's just me.

 

Με την καμία

 

"γουστα" είπε ο πίθηκος κι έφαγε το σαπούνι......

 

Προφανώς. Γούστο το σαπούνι, πλύση στομάχου το αποτέλεσμα.

Περί ορέξεως!

 

Ακριβώς!!

 

Μήπως είχε αγοράσει τα «δυο κομμάτια κρεας»; Όπως το διάβασα, δεν μου κάνει για μερακλίδικη φάση. Μάλλον αγοραία. Κι έτσι εξηγείται και το διεκπεραιωτικό του θέματος.