Το ταξίδι ή η Ιθάκη τελικά;

Καθόλου κακό, αρκεί να υπάρχει επίγνωση... Αλλιώς η ματαίωση της -όποιας- προσδοκίας είναι μη αναστρέψιμο πλήγμα για το ταξίδι

 

Αληθές λέξη προς λέξη.
Το θέμα «προσδοκίες» είναι καταλυτικό, έχετε απόλυτο δίκιο.
Θα μπορούσε να αποτελέσει από μόνο του έτερο ολόκληρο νήμα..

 

Έτσι όπως το καταλαβαίνω εγώ η Ιθάκη στο συγκεκριμένο ποίημα έχει αξία μόνο ως αφορμή για την αφετηρία του ταξιδιού, για να σε παρακινήσει να βγεις στο δρόμο στον οποιο χωρίς αυτήν δεν θα έβγαινες.

Ο στόχος δεν είναι να φτάσεις αλλά ως ποιός θα φτάσεις.

Σε σχέση με το D/s από αυτό το ποίημα κρατάω τους αγαπημένους μου στίχους:

"Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου".

 

Οι στίχοι αυτοί είναι συγκλονιστικοί.

Αναρωτιέμαι ωστόσο μήπως πίσω από το να αντιμετωπίσεις τους Λαιστρυγώνες και τους Κύκλωπες που κουβανεί η ψυχή σου κρύβεται η πραγματική αξία του ίδιου του ταξιδιού.

Δεν ξέρω, πραγματικά δεν ξέρω, αλλά νιώθω βαθειά μέσα μου ότι αν το ταξίδι δεν είναι παρά μια βόλτα μέσα σε ανθισμένο λειβάδι ή σε μια ήρεμη θάλασσα τότε όσο όμορφο και αν είναι το λιβάδι ή το πέλαγο, το ίδιο το ταξίδι είναι απλά διαδικαστικού χαρακτήρα... που ίσως για κάποιους να είναι τελικά και το ζητούμενο.

 

Το ταξίδι για την Ιθάκη είναι η πορεία της ζωής μας και μέσω αυτού οι εμπειρίες και οι γνώσεις που αποκτουμε.

(Άσχετο αλλά αυτό το ποίημα είναι λίγο τραυματικό για εμένα επειδή στην πέμπτη ή έκτη δημοτικού ο δάσκαλος μου το είχε δώσει για να το αποστηθησω και να το πω μπροστά σε όλο το σχολείο. Μπρρρρ ακόμα θυμάμαι το άγχος)

 

Με δεδομένο ότι δεν διαθέτω την δεινότητα της πένας του @Arioch αλλά ούτε και την εμπειρία (έστω και non professional) της @Mystique , θα προσπαθήσω σε αυτό το ποιητικό ερώτημα να δώσω μια απάντηση.

Και ξεκινάω με ένα ερώτημα «τι είναι Ιθάκη;». Επειδή εγώ ως «Ιθάκη» θα όριζα τον προορισμό, όχι τοπικά βέβαια, αλλά ως κατάσταση, θα έλεγα ότι η «Ιθάκη» είναι απλά ένας μεταβατικός σταθμός. Αμφισβητώ όμως ότι υπάρχει τελικός προορισμός.

Η «Ιθάκη» είναι μια κατάσταση που επιθυμούμε να φτάσουμε, ένας νέος εαυτός, ατομικά ή ως «κοινός εαυτός», ένα νέο Ε/εμείς (αφαιρέστε τα κεφαλαία αν δεν τα επιθυμείτε). Που όμως μόλις (τείνει να) επιτευχθεί, αυτομάτως αναδύεται μια νέα Ιθάκη. Και αυτό συνεχίζει αέναα. Αν όχι, έχουμε κάποιο «χωρισμό»: είτε από τον Ά/άλλο, είτε από το σώμα μας (aka θάνατος), κ.ό.κ.

Επομένως, με μια έννοια, η Ιθάκη είναι και μια φάτα μοργκάνα, μια κατάσταση που αεί διαλύεται ή μεταλλάσσεται.

Είναι άχρηστη δηλαδή; Όχι, σε καμία περίπτωση. Είναι η – ανά φάσεις και βήμα – νοητή, προσδοκώμενη (great expectations not attached) κατάσταση. Είναι η επιδιωκόμενη νέα υπόσταση (μας). Χωρίς αυτή η οδύσσεια δεν είναι παρά ένα ναυάγιο, με τα ρεύματα να παρασέρνουν το ναυτικό και το καράβι του.

Θα μπορούσε να είναι και ένας σταθμός ξεκούρασης και ανεφοδιασμού. Όχι όμως το τέλος.

 

Καλές και οι Ιθάκες.
Καλά και τα ταξίδια.
Μέσα και στους Λαιστρυγόνες και στους Κύκλωπες.

Ένα μόνο.
Μην ξεχνάτε τα ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής.
Όσο μπορείτε πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά.

Δίχως αυτά φθάνεις στις Ιθάκες δίχως να είσαι σοφότερος. Δίχως να έχεις αποκτήσει πείρα.
Κι έτσι, δεν καταλαβαίνεις τί σημαίνουν... και φθάνοντας απλώς πας για ψάρεμα.

 

Μα ο Αλεξανδρινός το λέει ξεκάθαρα «ήδη θα το κατάλαβες, οι Ιθακες τι σημαίνουν». Δηλαδή σε δικη μου άπταιστη σημειολογική ανάλυση, βραστα κι αστα.  

 

Έχοντας την τύχη και το προνόμιο να μπορώ να κοιτάζω πίσω σε ένα bdsmικό παρελθόν, θα έλεγα πως στο BDSM δεν υπάρχει προορισμός και συνεπώς δεν είναι ταξίδι.
Τι είναι;
Ηδονικές, γεμάτες ένταση βόλτες σε έναν κήπο επίγειων απολαύσεων.
Μέσα στον οποίο, όπως και στον αγαπημένο πίνακα του Bosch( τον οποίο ελπίζω κάποτε να αξιωθώ να δω με τα μάτια μου στο Prado), ενυπάρχουν και μπορεί να συναντήσεις, να δεις και να ζήσεις τα πάντα και βεβαίως την κόλαση και τον παράδεισο.

. by Stalker posted 13 Ιανουαρίου 2022 at 13:53

 

@margarita_nikolayevna  
"..
Η Ιθάκη σ' έδωσε τ' ωραίο ταξίδι.
Χωρίς αυτήν δεν θα 'βγαινες στον δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.
Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,


ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν."

 

Για σήμερα Πέμπτη 13/1, σωτήριον έτος 2022, ο τίτλος της πεσιμιστριας της παρέας δίκαια απονέμεται στην...
Μαντεψτε 

 

Τώρα μου θυμίσατε έναν άλλο Μέγα, κρητικό αυτή τη φορά:
« Φτάσε όπου δεν μπορείς» έγραψε εκείνος.

Αν φτάσουμε εκεί που δεν μπορούμε, το ποιοί θα είμαστε τελικά φτάνοντας, νομίζω μόνο θετικό πρόσημο μπορεί να έχει..