Καταλαγιάζουν ποτέ οι vanilla ανάγκες;

Γιατί υπάρχει η ανάγκη να έχεις ένα αφήγημα που σε διαφοροποιεί, θα προσέθετα   (το β' ενικό προφανώς χάριν διατύπωσης   )

 

To the point και είναι η μεγαλύτερη παγίδα.

Το ότι οι άνθρωποι κάνουν το BDSM και όχι το BDSM τους ανθρώπους σε καμία περίπτωση δε σημαίνει ότι ο οποιοσδήποτε μπορεί να "κάνει" BDSM και στο τέλος δεν είναι και απαραίτητο, δεν είσαι ούτε καλύτερος αν είσαι BDSMer, ούτε χειρότερος αν είσαι vanilla. Ο καθένας με τις δικές του ανάγκες και το δικό του τρόπο να τις ικανοποιεί.

 

Τίποτα το ανθρώπινο δεν μου είναι ξένο που έλεγε και ο ποιητής  

Το αμίλητο; she can thank me later   

 

Τώρα που το ξανασκέφτομαι όχι απλά είναι to the point όχι μόνο ως παρατήρηση αλλά και ως *on topic*

Ο ίδιος ο χαρακτηρισμός αναγκών ως "Vanilla" είναι στα δικά μου μάτια vanilla οπτική του BDSM.

 

Οι ανάγκες λίγο πολύ είναι ίδιες σε όλους τους ανθρώπους.
Στα υποτακτικά άτομα υπάρχει και η ανάγκη παράδοσης του ελέγχου.
Η κύρια διαφορά μεταξύ σχέσεων vanilla και σχέσεων Κυριαρχίας – υποταγής, είναι ο ανταγωνιστικός χαρακτήρας της vanilla σχέσης.

 

Τρυφερό… ποιός δεν το ζητά..

Σκληρή πολύ η γαμημένη.

Η ψυχή ζητά τα πάντα. Όχι το σώμα.

Θα γράψω μια φράση του @Arioch με την οποία συντάσσομαι απόλυτα:
«..η διαφορά της θεωρίας από την πράξη, είναι μικρή στη θεωρία, αλλά μεγάλη στην πράξη..»

That been said, everything else is just noise.

 

Δεν είναι όλες οι βανιλα σχέσεις ανταγωνιστικές.