Καταλαγιάζουν ποτέ οι vanilla ανάγκες;

To όπως και όποτε θέλει το υ είναι μεγάλη κουβέντα που μπορεί άνετα να χωράει μέσα καπρίτσια, εγωισμούς, κακομαθημένους χαρακτήρες. Και κατά τη δική μου οπτική αυτό είναι ένα δύσκολο κομμάτι ακόμη και σε βανίλα σχέσεις εφόσον υπάρχουν τέτοιες συμπεριφορές.
Τη στιγμή που έχω ανάγκη την αγκαλιά προφανώς και είναι μεγάλο ζόρι να μην την έχω. Αλλά είμαι μεγάλο κορίτσι να μπορέσω να αξιολογήσω την ποιότητα της συσχέτισής και να λάβω τις αποφάσεις μου χωρίς να αυτομαστιγώνομαι.
Δεν ξέρω πλέον σε αυτή την ηλικία που είμαι τι εξηγήσεις χωράνε για την μη αγκαλιά ακόμη και σε βανίλα σχέσεις. Κανείς δεν έχει την υποχρέωση να την δώσει χωρίς να το θέλει και να το νιώθει.

To να μην έχει το υ τον έλεγχο είναι ζητούμενο και από τους Δ/δύο. Ο βαθμός ελέγχου που αφαιρείται και περνάει από τον έναν στον Άλλον είναι μια διαδικασία που απαιτεί χρόνο, διάθεση, ενέργεια. Δεν είναι πάντα ολοκληρωτικός ούτε και αφορά πάντα όλους τους τομείς. Το να μπορείς να ζητάς αυτό που πιστεύεις ότι χρειάζεσαι, ή θέλεις είναι επικοινωνία. Και η επικοινωνία είναι πληροφορία και για τους Δ/δύο. Άλλοτε συμβατή και άλλοτε όχι τόσο και άλλοτε καθόλου. Από την άλλη εγώ προσωπικά δεν βρίσκω σε τι η στέρηση ελέγχου μπορεί να μεταφραστεί ως έλλειψη συναισθήματος ή τρυφερότητας. Συναίσθημα που υπάρχει θεωρώ αδύνατον σε βάθος χρόνου να μη μπορεί να γίνει αντιληπτό όποιο κι αν είναι αυτό ακόμη και εαν δεν ειπωθεί. Η στέρηση ελέγχου είναι ένα πραγματάκι και η έκφραση ή μη συναισθήματος ένα άλλο. Πολύ διαφορετικά μεταξύ τους.

Βρίσκω πολύ άτοπη την τοποθέτησή σου αυτή. Το συναίσθημα είναι ένα. Δεν είναι βανίλα και βδσμ. Είναι αυτό που είναι. Και είναι μη συγκρίσιμα μεγέθη το συναισθημα ενός υ με την υποταγή - κυριαρχία που συγκρίνεις. Το συναίσθημα υπάρχει σε όλους τους ανθρώπους. Η υποταγή και η κυριαρχία με την έννοια της συνειδητοποιημένης θέσης μέσα σε σχέση όχι.

 

Έχω την αίσθηση οτι σε μια bdsmική σχέση η αγκαλιά είναι μόνο ένας τρόπος να δώσεις/πάρεις τρυφερότητα και ειναι κοινός με τις βανίλα σχέσεις.
Μια εξήγηση μπορεί να είναι οτι υπάρχουν ή καλύτερα δημιουργούνται και ένα σωρό άλλοι τρόποι συναισθηματικής έκφρασης πέρα από αυτούς με τους οποίους έχουμε μάθει να εκφραζόμαστε ως βανίλα.

 

Καταλαβαίνω ότι κάτι θα μίλησε μέσα σας και ενεργοποιήσατε αυτό το νήμα, "εσβεσμένο" όχι μόνο επειδή έχουν περάσει πάνω από δέκα χρόνια από τότε που το άνοιξα, αλλά επειδή έκτοτε πολύ νερό κύλησε στον μύλο όλων όσων είμαστε ακόμα εδώ και συζητάμε για BDSM, ισχύ και σεξουαλική απόλαυση, φιλοσοφία σαδισμού, ενίοτε δεκτικότητα δυτικού πολιτισμού στα προαναφερθέντα, και άλλα ανάλογα.

Ρωτάτε, "αυτό που δεν αντιλαμβάνομαι είναι ..." Η απάντησή μου είναι ότι ψαχνόμουν τότε, σε μηδενική βάση. Για αυτό και ρωτούσα.

Τεχνική λεπτομέρεια, δεν μιλούσα για πρωτόκολλα και κανόνες και δεν τα υπαινισσόμουν καν αλλά για πλαίσιο, δείτε τα ποστ μου. Και ο λόγος που δεν μιλούσα για πρωτόκολλα και κανόνες είναι ότι αυτό που τότε ακόμα αποκαλούσα "ανάγκες" πήγαινε βαθύτερα από προκαθορισμένες συμπεριφορές.

Η υποταγή είναι μια ενδεχόμενη ανταπόκριση στην επικυριαρχία και για αυτό έχει συναίσθημα μέσα. Το προκαλεί η επικυριαρχία.

Ως δημιουργός του νήματος θα σας πρότεινα να μην επικεντρωθείτε στο συναίσθημα, έχουμε άλλα νήματα για αυτό, εδώ το θέμα που είχα θέσει ουσιαστικά ήταν το αδιαμεσολάβητο σωματικό άγγιγμα στο S/m.

Ευχαριστώ που μου δώσατε την ευκαιρία να το διευκρινίσω  

 

Αγαπημένη μου @gaby_m συνηθίζω να αναμοχλεύω παλαιότερα νήματα που μπορεί να μου έχουν διαφύγει, να τα έχω ξεχάσει ή ακόμη και να τα δω με διαφορετική ματιά κάποια χρόνια μετά. Τα βρίσκω πιο ουσιαστικά. Κάπως έτσι βγήκε στην επιφάνεια και το δικό σου και σ' ευχαριστώ και εγώ τόσο για τον προβληματισμό που έθεσες όσο και για την ύπαρξη τέτοιων νημάτων. Δεν quotάρω κάτι γιατί δεν έχω κάτι να πω και να μπω σε διαδικασία ατέρμονων διαλόγων. Μόνο θέλω να σου πω ότι το δεύτερο quote που έκανες αφορούσε απάντηση σε τοποθέτηση της @rea.. και όχι δική μου επικέντρωση στο συναίσθημα. Ότι επι της ουσίας είχα να πω για τη θεματολογία του νήματος το είπα στο πρώτο ποστ που έκανα, αρκετά ξεκάθαρα νομίζω και ίσως κακώς που επανήλθα γιατί πολλές φορές το "τα λίγα λόγια ζάχαρη και τα καθόλου μέλι" είναι ότι καλύτερο προκειμένου να αποφύγεις το να γίνει η τρίχα τριχιά και ανούσιες αντιπαραθέσεις.
Σευχαριστώ και πάλι  

 

Όπως και να 'χει, μια σχέση εμφανώς ανταγωνιστική δεν την λες με τίποτε, σχέση Κυριαρχίας/υποταγής.
Δεν είναι !

 

Νοπ. Από το αρχικό σου σχόλιο έχεις τοποθετηθεί για το συναίσθημα ξεκάθαρα.

Είναι όντως μεγάλη κουβέντα και μεγάλος πλατιασμός ο σχολιασμός σου. Πάνω στο συγκεκριμένο σχόλιο σου εξηγώ ότι υπάρχει μια βασική παράμετρος, η παράδοση ελέγχου που σαφώς και αλλάζει τον τρόπο που βιώνονται και που εκφράζονται τα συναισθήματα, οι αισθήσεις ακόμα και οι ανάγκες. Τα σενάρια που μπορεί να προκείψουν από όλα αυτά είναι πολλά αλλά εγώ μιλάω για φυσιολογικούς ανθρώπους με φυσιολογικά ελαττώματα σε υγιείς σχέσεις και θέσεις.

Η αναζήτηση μιας αγκαλιάς ή ένα ερωτικό χάδι είναι έκφραση ανάγκης και συνήθεια που βιώνεται συχνά σε βανίλα σχέσεις και γι αυτό το υ στο ξεκίνημα συχνά μπορεί να έχει τα ίδια ερωτηματικά και τις ίδιες αναζητήσεις με την νηματοθέτρια και κατά την γνώμη μου, αλίμονο αν δεν τα έχει. Αλίμονο αν μπαίνοντας σε D/s συναντάς τις γνώριμες βανιλοαισθήσεις και βανιλοαισθήματα με εσάνς από πουτσόξυλο για διαφορά.
Θεωρητικά υπάρχει ένα επίπεδο κατανόησης, στην πράξη όμως το ίδιο το σώμα ζητάει αυτό που ξέρει- που έχει μάθει και αυτό ακόμα μπερδεύεται στο διαφορετικό. Στην πράξη γίνεται αντίληψη.

Τα συναισθήματα είναι κοινά ( προφανώς δεν είναι ένα) σε όλους τους ανθρώπους αλλά ούτε βιώνονται , ούτε εκφράζονται, ούτε φιλτράρονται το ίδιο από όλους. Ούτε καν από τους ίδιους την κάθε φορά.

Για παράδειγμα μια βανίλα δεν μπορεί να βρει την πληρότητα μιας αγκαλιάς ή το χάδι σε ένα ανήλεο μαστίγωμα, ή στο γονάτισμα. Ένα υ μπορεί.

Οι εντάσεις και οι ποιότητες των αισθήσεων είναι διαφορετικές, ούτε καλύτερες ούτε χειρότερες, απλά άλλες.

Σε υγιείς βανίλα σχέσεις υπάρχει ένα υγιές εγώ, που στις ασύμμετρες είναι εμπόδιο. Στον βανίλα κόσμο η υποτακτικότητα και η κυριαρχικότητα συχνά θεωρούνται ελαττώματα ισχυρότερα από τον εγωισμό ή τα καπρίτσια και οι παραδόσεις ελέγχου πάνε στον κάδο της καψούρας.

Σε μια βανίλα σχέση μπορεί να υπάρχουν στοιχεία ασυμετρίας, όσο σε μια βδσμ σχέση μπορείς να υπάρχουν στοιχεία βανιλονοοτροπίας, αλλά όχι ως ανάγκη για την λειτουργία της σχέσης ή των θέσεων. Με τον καιρό μάλιστα αφαιρούνται τα περιττά και η σχέση ή η θέση απογυμνώνεται ακόμα περισσότερο σε αυτό που είναι στην απλότητα της αλήθειας της.
Δεν συγκρίνω κάτι ανόμοιο, ο καθένας νιώθει σε αυτό που είναι.

Αν αναφέρεσαι στον σχολιασμό μου ως ανούσια αντιπαράθεση, δεν συμφωνώ και ούτε καταλαβαίνω τον λόγο μιας τόσο απαξιωτικής στάσης. Ελπίζω να είναι λανθασμένη διατύπωση αλλά και αν δεν είναι.. οκ.

 

@rea..
Τοποθετήθηκα στο νήμα με το παρακάτω πολύ ξεκάθαρο θεωρώ ποστ. Το αν διαφωνείς με ότι λέω ή συμφωνείς είναι θεμιτό και απολύτως σεβαστό :

Όμως εσύ ούτε συμφωνείς ούτε διαφωνείς. Απαντάς στην παραπάνω θέση μου με το παρακάτω ποστ στο οποίο γράφεις πολλά με τα οποία έχω κοινή άποψη αλλά άσχετα με τη δική μου τοποθέτηση τη στιγμή όμως που quotάρεις εμένα. Δεν έχουν καμία σχέση τα παρακάτω με την αρχική μου τοποθέτηση .

Aλήθεια τώρα; Aπό το αρχικό μου σχόλιο έχω τοποθετηθεί επί της θεματολογίας του νήματος. Εστίασα στις αναφερόμενες (sic) βαnιλοανάγκες και βανιλοκαταστάσεις γενικότερα :

    

Kαι έρχεσαι τώρα να μου εξηγήσεις τα λόγια μου. Στο αρχικό ποστ εστίασα εκ του θαύματος σε αυτήν ακριβώς τη βασική παράμετρο. Της παράδοσης ελέγχου την οποία μετατόπησες και παραποίησες αναγάγωντάς της σε επίκληση στο συναίσθημα :

Πολύ πιθανόν. Έγραψα πουθενά το αντίθετο;  

Ατυχείς αφορισμοί. Δεν προσθέτουν κάτι επικοδομητικό στη συζήτηση.

Προφανώς. Έρχεσαι όμως να αυτοαναιρεθείς παρακάτω :

Γενικεύεις χωρίς ουσία. Το πως βιώνει το οτιδήποτε ο καθένας αφορά τον ίδιο και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Δεν είναι δεδομένο. Ούτε απολαμβάνουν όλοι με έναν συγκεκριμένο τρόπο ούτε βρίσκουν πληρότητα με τον ίδιο τρόπο. Δεν είναι όλοι ευνουχισμένοι και υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να νιώσουν πληρότητα με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Εγώ μπορώ να βρω πληρότητα σε μια αγκαλιά και το χάδι σε ένα μαστίγωμα αλλά και το γονάτισμα. Έχει να κάνει από το Ποιος μου τα ΄΄προσφέρει΄΄ και πως βιώνω το κάθε τι από Αυτόν. Αλλιώς η αγκαλιά είναι άνευ σημασίας, το μαστίγωμα μοιάζει κακοποίηση και το γονάτισμα πολύ δουλοπρεπές.

Λογικά μου φαίνονται τα παραπάνω.

Quotάρεις εμένα για να πάρεις θέση που δεν αφορά το δικό μου ποστ και η συνέχιση του διαλόγου επί του θέματος είναι ουσιαστική αντιπαράθεση;
Απαξιωτική στάση;  

 

Πιάστηκες από μια φράση που την παρεξήγησες για ειρωνεία και από εκεί και πέρα οι αμυντικοί μηχανισμοί σου πήραν το πηδάλιο. Δεν υπάρχει τρόπος να σου περιγράψω πόσο αδικαιολόγητη και περιττή είναι η ευθιξία σου απέναντι μου αλλά όπως είπες είσαι μεγάλο κορίτσι και όπως όλοι μας φέρεις την ευθύνη του λόγου σου, της συμπεριφοράς σου και της αντίληψής σου.

Το σχόλιο σου μου έδωσε μια βάση να εκφράσω μια σκέψη και το απόλαυσα και αυτό κρατάω γιατί αυτό είναι η ουσία για μένα.

 

@rea..
Όταν quotάρουμε τα λόγια κάποιου που μας έδωσαν βάση να εκφράσουμε μια σκέψη μας αναφέρουμε πως γράφουμε με αφορμή το ποστ και όχι σαν απάντηση του.
Κρίνοντας από την αναφορά στην αντίληψη μου βλέπω πως και οι δικοί σου αμυντικοί μηχανισμοί μια χαρά δουλεύουν.

Ευχαριστώ για τον διάλογο, καλό βράδυ

 

Και η απάντηση είναι έκφραση και προιόν σκέψης. Αλίμονο σε αυτές που δεν είναι @kinvara
Όταν θα πάρουν μπρος οι μηχανισμοί μου να είσαι σίγουρη ότι θα το καταλάβεις και δεν κρίνεται από αναφορές.
Δεν υπήρχε καμία διάθεση διαλόγου από την μεριά σου άρα οι ευχαριστείες σου δεν έχουν νόημα.