Εξωτερικοί δείκτες Ισχύος

Μιας και το θεωρώ αρκετά ενδιαφέρον θέμα για να μην είναι σε ένα offtopic νήμα, το φέρνω σε ξεχωριστό.

Ας χωρίσουμε - χάριν της συζήτησης- δύο "ομάδες" κριτηρίων: τα κοινωνικά κριτήρια ισχύος κάποιου και τα προσωπικά.
Με δεδομένο ότι δεν γεννιομαστε έξω από κοινωνικές ομάδες, θεωρώ αδύνατον να μην επηρεαστούμε, ειδικά μέχρι κάποια ηλικία, από τα κοινωνικά κριτήρια. Τείνουμε να θεωρούμε ισχυρό αυτό που και οι άλλοι θεωρούν.
Δίνουμε, ακόμη και άθελά μας, ένα κάποιο authority, στην δασκάλα μας, στον τροχονόμο, στους "μεγάλους", σε υπαλλήλους της κρατικής διοίκησης, στους πλούσιους κ.ο.κ.
Μεγαλώνοντας, αρχίζουμε και επανεξεταζουμε αυτά τα κριτήρια.
Και κάποια όχι απλά τα απορρίπτουμε, τα θεωρούμε και αντενδείξεις.
Επειδή θα μπω στο προσωπικό, θα μιλήσω τώρα σε πρώτο πρόσωπο.
Την πρώτη φορά που αναγνώρισα σε κάποιον Ισχύ, στον ερωτικό τομέα, ήταν πολύ καθολική εμπειρία.
Ωστόσο, κάποια πράγματα, κάποιες κοινωνικές επιρροές, δεν μπορούσα να τις ξεπεράσω εύκολα και βίωνα αντιφάσεις.
Οκ, ήταν εξαιρετικά μορφωμένος και καλλιεργημένος άνθρωπος (το ένα δεν σημαίνει αναγκαία το άλλο), που για μένα είναι ισχυρό μέτρο Ισχύος, ήταν ένα από τα τρία πιο ευγενή αρσενικά που έχω γνωρίσει στην ζωή μου αλλά δεν ήταν ιδιαίτερα ψηλός.
Και μπορεί να φαίνεται αστείο κριτήριο αλλά εμένα μου χαλούσε πολύ το αφήγημα: ο πατέρας μου, τον οποίο θεωρούσα και θεωρώ πρότυπο και λατρεύω, είναι θεόρατος, η σωματική ρώμη ήταν κάτι που και το σινεμά με είχε ενισχύσει να θαυμάζω.
Πήρε καιρό για να το ξεπεράσω.
Πλέον, θεωρώ ότι δεν υπάρχει καμία άλλη εξωτερική ένδειξη Ισχύος πλην της ευγένειας.
Δεν είναι Ισχυρός κάθε ευγενής αλλά κάθε Ισχυρός είναι ευγενεστατος.
Ίσως και η ευφυΐα, που όμως δεν είναι εύκολα τόσο ορατή με την πρώτη.

Αντίθετα, όλοι οι άλλοι δείκτες, άλλα μέτρα που συχνά ορίζονται από τις κοινωνικές ομάδες που ζούμε ως μέτρα ισχύος, μου είναι αδιάφορα.
Το χρήμα δεν παίζει κανένα ρόλο.
Έχω δει ανθρώπους με κορυφαίες πολιτικές και οικονομικές θέσεις να είναι οι απόλυτοι αχυράνθρωποι κ.ο.κ.
Δεν σημαίνει, βέβαια, πως κάποιος που θέλει π.χ. μια οικονομική επιφάνεια είναι απορριπτέος.
Απλά δεν είναι εγώ, δεν είμαι εγώ  

 

Ο George R.R. Martin το έχει περιγράψει εξαιρετικά.

“Oh, I think not,” Varys said, swirling the wine in his cup. “Power is a curious thing, my lord. Perchance you have considered the riddle I posed you that day in the inn?”
“It has crossed my mind a time or two,” Tyrion admitted. “The king, the priest, the rich man—who lives and who dies? Who will the swordsman obey? It’s a riddle without an answer, or rather, too many answers. All depends on the man with the sword.”
Then these other swordsmen have the true power. Or do they?” Varys smiled. “Some say knowledge is power. Some tell us that all power comes from the gods. Others say it derives from law. Yet that day on the steps of Baelor’s Sept, our godly High Septon and the lawful Queen Regent and your ever-so-knowledgeable servant were as powerless as any cobbler or cooper in the crowd. Who truly killed Eddard Stark, do you think? Joffrey, who gave the command? Ser Ilyn Payne, who swung the sword? Or… another?”
Tyrion cocked his head sideways. “Did you mean to answer your damned riddle, or only to make my head ache worse?”
Varys smiled. “Here, then. Power resides where men believe it resides. No more and no less.”
“So power is a mummer’s trick?”
“A shadow on the wall,” Varys murmured, “yet shadows can kill. And ofttimes a very small man can cast a very large shadow.”

Η ισχύς υπάρχει εκεί που αναγνωρίζεται.

 

Δεν δανειζομαι βιβλία γιατί θέλω να κρατάω ότι διαβάζω.
Επομένως, δεν ξέρω αν το θυμάσαι αλλά, γενέθλια έχω σε 3 μήνες.
Ευχαριστώ  

 

και αυτές οι 6 λεξούλες, τα λένε όλα...

ΥΓ. λατρεία ο Τύριον  

 

Δεν είμαι καθόλου σίγουρη κατά πόσο τα στερεότυπα και τα κλισέ, δεν επηρεάζουν την αντίληψη μας περί πολλών.
Με τα χρόνια απλά,έμαθα να κρατάω μικρό καλάθι στα πολλά κεράσια και να βλέπω τα πράγματα πιο διεισδυτικά.
Παρολα αυτά, ομολογώ δύσκολη την πλήρη απαλλαγή από τα στερεότυπα και ως ένα βαθμό, τα αναγνωρίζω ως εφαλτήρια αλλά όχι ως θέσφατα.

“It is his nature, not his standing, that makes the good man”

That applies for everyone.

 

κυριαρχικός είναι αυτός που χρησιμοποιεί ή αυτός που χρησιμοποιείται;

 

Έχουμε καταντήσει να προβληματιζόμαστε για το τι συμβαίνει στην λαϊκή.
Όταν πας για κρεμμύδια διαλέγεις εσύ τα κρεμμύδια ή τα κρεμμύδια διαλέγουν ποιος θα τα πάρει.
Υπάρχουν εξωτερικοί δείκτες ικανότητας απόκτησης κρεμμυδιών;

 

Αν σας είναι εύκολο βοηθήστε με λίγο να καταλάβω πως εννοείτε το ερώτημα σε σχέση πάντα με τη θεματολογία του νήματος.

 

Στην προσωπική μου οπτική και μόνον σε αυτή, θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο να υπάρξει πιο εσφαλμένη θέση.
Η Ισχύς είναι αυθύπαρκτη. Ουδέποτε μπορούμε να μιλάμε περί Ισχύος, όταν χρήζει αναγνωρίσεως ή, ακόμη χειρότερα, εξαρτάται από αυτήν.
Η Ισχύς δεν αναγνωρίζεται.
Η Ισχύς επιβάλλεται.
Ως εκ τούτων, οι εξωτερικοί δείκτες Ισχύος, είναι αυτοί που ο Ισχυρός επιβάλλει ως τέτοιους.
Προφανώς, η ποιότητα και ο αριθμός αυτών επί των οποίων ο Ισχυρός επιβάλλει τους δικούς του έξω ή έσω δείκτες, είναι εξωτερικός δείκτης του μεγέθους της Ισχύος του.

 

Επιτελους!!! Συμφωνω Α π ο λ υ τ α !

 

Η ισχύς έχει αξία μόνο όταν αναγνωριστεί σε αντίθετη περίπτωση είναι λογοδιάρροια.

- "Αν κερδίσω τον πόλεμο θα γίνετε σκλάβοι μου για πάντα" είπε ο Φίλιππος
- "Αν" του απάντησαν οι Σπαρτιάτες.

Η επιβολή της δε, είναι τελείως διαφορετικό ανέκδοτο· ρωτήστε Δάτη και Αρταφέρνη να σας πουν.

Η επιβολή είναι το αποτέλεσμα ...ΑΝ.

Τα ίδια λέμε, ουσιαστικά.