Εξωτερικοί δείκτες Ισχύος

Υπάρχουν ορισμοί διαθέσιμοι στον καθένα. Δεν θα επεκταθώ γιατί δεν είναι και το θέμα του νήματος  

 

κι όμως, τα ευκατάποτα στερεότυπα κι ο καθωσπρεπισμός είναι το θέμα αυτού του νήματος.

 

Δεν αγοράζω  

 

κρίμα, γιατί είδα έριξαν 36% τις τιμές  

 

Αγαπημένη μου Μαργαρίτα είμαι της άποψης πως η ισχύς αναγνωρίζεται. Ο εγωκεντρισμός, ο ναρκισσισμός, το καβάλημα του καλαμιού για το πόσο ισχυρό χρίζει κάποιος τον εαυτό του δεν μου λένε απολύτως τίποτα. Όλοι είμαστε ισχυροί σε κάποιους τομείς, όλοι βιώνουμε αναγνώριση από κάποιους για αυτούς τους τομείς ενώ από άλλους όχι.
Η ισχύς στον τρόπο σχετίζεσθαι είναι ένα εργαλείο στα χέρια του πιο ΄΄ισχυρού΄΄. Το πως θα χρησιμοποιήσει το εργαλείο αυτό ώστε να κατισχύσει έχει να κάνει με το αξιακό του σύστημα, το νοητικό του επίπεδο, τον ψυχισμό του. Επίσης πολύ σημαντικό θα πρέπει να θέλει να κατισχύσει.
Αναγνωρίζω ισχύ σε ανθρώπους γύρω μου αλλά σε καμία περίπτωση αυτό δεν τους καθιστά Κυρίαρχους στα μάτια μου. Η ισχύς με εμπνέει, με γοητεύει. Αναγνωρίζω την ευγένεια, την νοημοσύνη, το χιούμορ, τη συνέπεια λόγου και έργου, τη δυνατότητα να διαχειριζεται κάποιος με αξιοπρέπεια και καθαρή κρίση τις αναποδιές, την καθαρότητα του λόγου, την ψυχική ισορροπία. Όλα αυτά τα αναγνωρίζω ως ισχύ σε κάποιον και με γοητεύουν αλλά σαφέστατα δεν τον χρίζουν απαραίτητα ικανό να με κατισχύσει επειδή απλά τα έχει. Είναι όμως ένα πρώτο βήμα, πολύ σημαντικό το οποίο θα πρέπει να αποφέρει σε μένα ψυχοσυναισθηματική ηρεμία και χαμόγελο. Δεν σχετίζομαι για να είμαι δυστυχισμένη και να λέω ότι ανήκω, δεν σχετίζομαι για να τονώσω την αλλαζονεία κάποιου που χρίζει εαυτόν Κ. Σχετίζομαι με ανθρώπους που δεν μου βγάζουν κανέναν ανταγωνισμό γιατί δεν έχουν ανάγκη να το κάνουν. Όχι με ανθρώπους που ενώ βδελλύσονται τον ανταγνωνισμό σε αυτές τις σχέσεις λειτουργούν με τρόπο που τον φέρνουν στην επιφάνεια.
Ας μην ξεχνάμε πως όλοι είμαστε ισχυροί έναντι κάποιων άλλων, αλλά ούτε θέλουν ούτε μπορούν όλοι να επιβάλουν κατίσχυση. Ο καθένας όπως στρώνει, όπως θέλει και όπως μπορεί.
Για όλους έχει όπως λέει και ο αγαπητός @tithon

 

Να είμαι ειλικρινής εμένα μου λένε: είναι "εξωτερικοί δείκτες" ότι εντός του το άτομο νιώθει βαθύτατα ανίσχυρο και απειλούμενο  

Συμφωνώ απόλυτα.
Ήθελα να γράψω - αλλά δεν το έκρινα χρήσιμο στο πρώτο ποστ, τώρα όμως είναι καλή ευκαιρία   - ότι η Ισχύς αναγνωρίζεται σε ένα ζεύγος ατόμων και μόνο για την μεταξύ τους αλληλοδραση.
Κάθε άτομο του ζεύγους μπορεί να είναι κραταιότερο ή όχι απέναντι σε οποιαδήποτε άλλα άτομα συναναστρέφεται χωρίς αυτό να πλήττει τις θέσεις εντός του συγκεκριμένου ζεύγους.
Και για να προλάβω παρερμηνείες (όχι από την αγαπημένη @kinvara , γενικά): ναι, είμαι της γνώμης πώς υπάρχουν κάποια χαρακτηριστικά που φέρουν τα κυρίαρχα άτομα. Χαρακτηριστικά που είναι αναγνωρίσιμα από το ευρύτερο περιβάλλον τους, ακόμη και από ανθρώπους που δεν τα γνωρίζουν. Προανέφερα κάποια.
Λέω όμως ότι δεν είναι αναγκαίο ότι για να είναι πραγματικά Ισχυρό ένα άτομο έναντι κάποιου άλλου, να είναι κραταιοτερο έναντι οποιουδήποτε άλλου ατόμου συναναστρέφεται. Πολλώ δε μάλλον να αναγνωρίζεται ως τέτοιο.

 

Σωστά, το αυτονόητο που δεν είναι πάντα αυτονόητο για όλους  
Πόσο συμφωνώ!

 

Εάν δεν σφάλλω, που δεν σφάλλω, ο ορισμός του "εγωκεντρικού" είναι αυτός που αυτοαναφέρεται στις δικές του απόψεις και συμφέροντα, ως τα μοναδικά ορθά.
Θέλετε να μου πείτε καλές μου δεσποσύνες εάν έχετε γνωρίσει έναν Ισχυρό Κ. ο οποίος να μην είναι εγωκεντρικός?
Γιατί εγώ, τουλάχιστον, δεν το έχω κατορθώσει.
Αναγκαία ακολουθία της σκέψεως σας, είναι Κ=εγωκεντρικός= ανίσχυρος και απειλούμενος.
Κάτι δεν πάει καλά εδώ, έτσι δεν είναι?

 

Μπορεί να υπάρξει Κ που δεν είναι εγωκεντρικός;

Θεωρώ πως η ισχύς του είναι άλλη κουβέντα αλλά εγωκεντρικότητα και πίστη στον εαυτό του είναι τουλάχιστον για μένα sine qua non

Κ είναι, όχι project manager!

 

Είχα την αίσθηση οτι βία θεωρείται οποιοαδήποτε πράξη γίνεται χωρίς τη συναίνεση του δέκτη της πράξης.

Και συνεπώς σε μια συναινετική πράξη δεν νοειται ως "βία" αλλά η πράξη πλεον χαρακτηρίζεται απο την ένταση της και όπως αυτή την αντιλαμβάνεται ο δέκτης.

 

Εαν αναφέρεσαι στη σεξουαλική βία και μόνο ναι. Η βία όμως έχει διάφορες μορφές.

@Arioch κρίνω πως άλλο πράγμα ο εγωκεντρισμός και άλλο η πίστη στον εαυτό.
Θα τοποθετηθώ εκτενέστερα και στο post του @Marqui σε δεύτερο χρόνο λόγω πίεσης αυτού.

Μου ασκεί βία ο χρόνος. Με πιέζει  

 

Η βία, όπως και η δύναμη, είναι ενέργεια. Εμφανίζεται με κάποια πράξη.
Η συναίνεση είναι ιδέα, αντίληψη και ερμηνεία γύρω από μια πράξη.
Όταν αναφέρομαι σε ορισμό βίας εννοώ πάντα μη αξιακό ορισμό, σε μια προσπάθεια να προσδιοριστεί γενικά τι είναι βία και όχι σε συσχέτιση με περιστατικά υποθετικά ή μη. Η εμπλοκή της συναίνεσης σε αυτόν τον καθιστά αξιακό. Και ανοιχτό σε ερμηνείες.

Ξεκινά από μια αντίληψη εαυτού του σ ότι αυτό είναι το επίκεντρο της S/m κατάστασης. Δεν ισούται με το "εθελόδουλοι", διότι το σκλαβοκεντρικό σ θεωρεί εν γένει ότι είναι αναγκασμένο να βρίσκεται όπου βρίσκεται και να ενεργεί όπως ενεργεί ενώ το εθελόδουλο, όσο και αν φαινομενικά θέλει να θεωρεί κάτι τέτοιο, διότι κατά βάθος δεν ..., γνωρίζει ότι δεν ισχύει.