M/s οικογενεια

Με αφορμή το νήμα για την Γυναικεία Κυριαρχία και την πατριαρχία αναρωτήθηκα πως θα ήταν μια οικογένεια σε έναν φανταστικό ας πουμε κόσμο όπου οι γονεις ειχαν σχεση M/s 24/7 εν γνωση των παιδιων τα οποια και αυτα λεει υστερα απο μια ηλικια θα διαλεγαν ενα status. Κατι σαν το straight story δανταστειτε αλλα Μ/s. Μπορειτς να το φανταστειτε

 

Υπάρχουν και όχι μόνο σε ένα φανταστικό κόσμο. Τα παιδιά γιατί θα έπρεπε να "διάλεγαν" στάτους δεν κατάλαβα, για να ικανοποιήσουν την ματαιοδοξία μας;

 

Υπάρχουν αλλά όχι ανοιχτά δεν γνωρίζουν τα παιδιά φαντάζομαι να γνωρίζουν. Όσον αφορά τα παιδιά και την επιλογή status έτσι μια φανταστική συνθήκη . Αλλά η ουσία των όσων θέλω να πω είναι να φανταστούμε μια τετοια οικογενεια σε μια τετοια κοινωνια. Θα μπορουσε ποτε να υπαρξει και να λριτκυργησει?

 

@Nickname με συγχωρείτε που απαντώ αλλά δεν μπορώ με αυτά που διαβάζω να μην το κάνω.
@nikossub93 για ποίους λόγους να μην μπορεί λειτουργήσει;
Όσο για την ύπαρξη δεν θα το σχολιάσω καν.

 

Δηλαδή πιστεύετε πως στην Ελλάδα το 2022 θα μπορούσε να υπάρξει μια οικογένεια με Μητέρα Αφέντρα και Πατέρα σκλάβο ή το αντίθετο εν γνώση των παιδιών ? Εγω νομίζω πως όχι η ελληνική κοινωνία είναι συντηρητική

 

Όσο εντύπωση κι αν κάνει ναι το πιστεύω.
Το γεγονός ότι δεν έχω πάει στο φεγγάρι δεν αναιρεί την ύπαρξη του. Επειδή πηγαίνουν λίγοι κι επειδή όποια πληροφορία έχω γι'αυτό είναι μέσα από τις εμπειρίες άλλων και πάλι δεν αναιρεί την ύπαρξη του.
Τι κάνω λοιπόν;
Ψάχνω για αυτό, ενημερώνομαι και κυρίως πιστεύω σε αυτό κι ελπίζω /εύχομαι /ονειρεύομαι ότι θα πατήσω κι εγώ κάποτε σε αυτό.

 

Μακάρι εύχομαι μια μέρα να γίνει πραγματικότητα . Εγω πάντως αν ημουν σκλάβος Της γυναίκας μου (μακάρι) δεν θα το έλεψα στα παιδιά μου από τον φόβο μήπως πληγωθούν

 

Η μηπως αισθανθουν ντροπή

 

Θαρρώ ότι εσύ αισθάνεσαι ντροπή.

 

@nikossub93
Όσο μπερδεύεις τις φαντασιώσεις σου με αυτό που καλείται ζωή και με αυτό που καλείται M/s, όσο δεν νιώθεις καλά με τις επιλογές σου, όσο νομίζεις ότι το πραγματικό πρόβλημα είναι ο συντηρητισμός της κοινωνίας, όσο φοβάσαι και ντρέπεσαι, και όσο τον τρόπο σχετίζεσθαι τον αντιμετωπίζεις και τον εκλαμβάνεις ως παραμύθι το πραγματικό ερώτημα δεν είναι τι θα έλεγες στα παιδιά σου αλλά αν θα έπρεπε να έχεις παιδιά. Και η απάντηση σε αυτό είναι κατηγορηματικά όχι.

Οι άνθρωποι που σχετίζονται με οποιοδήποτε τρόπο και αποφασίζουν συμβίωση, γάμο ή ό' τι ζουνε τις ζωές τους -ή θα έπρεπε- εντελώς φυσιολογικά. Δεν αναρωτιούνται αν πρέπει να ανακοινώσουν στάτους στα παιδιά τους ούτε και έχουν και την υποχρέωση να το κάνουν. Να μεγαλώσουν αυτόνομους και ελεύθερους ανθρώπους με αγάπη έχουν την υποχρέωση.

 

Έχω κι εγώ την αίσθηση πως το δύσκολο είναι να λειτουργήσει μέσα σου.
Την κοινωνία την αφορά λιγότερο.

 

το νήμα απ το οποίο φέρνετε τον προβληματισμό σας είναι γεμάτο φαντάσματα, φοβίες, εξορκισμούς, δαιμονοποιήσεις, προσωπικές δυσφορίες και μισαλλοδοξία.
περιγράφει δηλαδή εκείνο το κομμάτι της «κοινωνίας» που αισθάνεστε οτι σας απειλεί ή σας υποβλέπει.

στον πραγματικό κόσμο η «κοινωνία» και τα κομμάτια της, που είναι ποικίλα και διαφορετικά μεταξύ τυς, κι έχουν και δουλειές, ζουν με τον τρόπο που διαλέγουν, πάνω κάτω, χωρίς να πολυκρύβονται από παιδιά, ξαδέρφια, γονείς και πεθερικά. τα χαλαρά απογεύματα κουτσομπολεύει κιόλας για να ενημερώνεται και να διατηρεί δεσμούς. οι ιδεοληπτικοί το κάνουν όλη τη μέρα γιατί επιβεβαιώνουν τις εμμονές τους.
έκαστος διαλέγει σε ποιόν θέλει να αρέσει.
άνετα ζουν τα ζευγάρια κι οι οικογένειες το m/s ή το d/s τους, χωρίς να χρειάζονται φανταστικούς κόσμους και φαντάσματα και κατασκευασμένα ιδεολογήματα και δαίμονες.
ένα μεγάλο μέρος των ανθρώπων τα πάει καλά με τον εαυτόν του.