Το μαγικό λυχνάρι

Re: Απάντηση: Το μαγικό λυχνάρι

Ακριβως αυτο! του συνχρονου πολιτισμου...η απληστεια σιγα σιγα αντικαθιστα το Ελληνικο ιδεωδη που ειναι ο μεσος ορος. Βεβαια παιρνη καποια χρονια απο τοτε.  

Η απλήστεια εχη μπη για τα καλα στο πετσι μας, εμφυτη, δηθεν οτι αυτο ειναι και το ζητουμενο για μια καλυτερη ευκαιρια. Εχη γινη εμβλημα των "πετυχημενων".. η της επιτυχιας στις συχρονες κοινωνιες με τη διυσδησι και αλληλοεπιδρασι αγγλοσαξωνικων, μουσουλμανικων κουλτουρων, απο αλλους τοπους και απο αλλα μερη.

Μπορουμε να συναντησουμε την απληστεια ως εμφυτο ιδιωμα του πορειας με μια αναδρομη στη Ιστορια απο τους Ατλαντες που δεν υπαρχουν τωρα, απο τον Μεγα Αλεξανδρο που δεν υπαρχη τωρα, απο Ρομυλο και την αυτοκρατορια του που δεν υπαρχη τωρα, απο τον Μωαμεθ και την αυτοκρατορια του που δεν υπαρχη τωρα, και τελος για να μην μακρυγορω απο το Χιτλερ και την αυτοκρατορια του που δεν υπαρχη τωρα ( εκτος απο τον Χαιριξ που ζη και βασιλευη ), και ολες μαζι καταληξαν να βρισκουνται εντος μηδενικης κλιμακας.

Σκεπτομενος τα πιο πανω, θα συμφωνησω με τη MPslave που βλεπη την Υγεια σαν πολυποθητο, και θα προσθεσω ηεραρχικα την "καλη παρεα" που οπου και αν βρισκεται καποιος με αυτα τα δυο πολυποθητα αυξανη τις αρετες του, κινουμενως κατα μεσο ορο αναλογα των αρετων του και γινεται πλουσιος αποφευγοντας την απληστεια. Κατα τους Αρχαιους Ελληνες φιλοσοφους, πλουσιος ηταν αυτος που εχη τα μεσα να ξεπερναη τους οριζοντες της προσωπικοτητας και τις αναγκες του με τις αρετες του. Δηλαδη δεν μπορουσε να θεωρηθη καποιος πλουσιος αν ειχε πολλα λεφτα, τοτε θα ηταν πλουσιος μονο στα λεφτα, αλλα και καποιος αλλος που ηταν πλουσιος σε γνωσεις, γυναικιες, δοξα χωρις τους υπολοιπους παραγοντες διαβιωσις κλπ κλπ....

Ετσι λοιπον εφοσον την υγεια την εχω μεχρι στιγμης εψηφισα μια καλη σκλαβα το 5, δηλαδη την καλη παρεα   ( για να μην φανη οτι γραφω ασχετα εκτος νηματος )  

Υ.Γ προς αποφυγη παρεξηγησις το κινητρο του Μεγα Αλεξανδρου δεν ηταν η απληστεια, αλλα η εξερευνησι, και το κινητρο του Ρομυλου ηταν η πολι του φωτος και του δικαιου πολιτισμου. Και η δυο περιπτωσεις δεν επικεντρωθηκαν στο μεσο ορο.

 

Ευχαρίστως να σας δώσω λίγη πονηριά αν νιώθετε ότι σας λείπει Κύριε φον Κλαιστ  
Από σας θα ήθελα να πάρω την ευχαρίστηση ότι περνάτε καλά, πόσο την δίνετε;

 

Να ειμουν αθανατος σαν τον High Lander!!!
απο μωρο παιδι αυτο ηθελα...
μετα ερχονται τα φραγκα.
(αν δεν μπορουσα να γινω πλουσιος
μες την αιωνιοτητα
στο τελος θα μου εκοβα το κεφαλι...)
:alien:

 

Re: Απάντηση: Το μαγικό λυχνάρι

Εξαιρετικό Μάστερ Perris, άφθαστο. Είστε εντελώς μαζοχιστής, το ξέρετε; 

 

Τώρα το πήρα χαμπάρι αυτό, που το έχω το μυαλό μου η ανόητη;

Κι εγώ θα ήθελα, πέρα φυσικά από το ΑΔΥΝΑΤΟΝ, ήγουν να μπορούσα να διατηρήσω την αφέλειά μου, την δυνατότητα να τσατίζω τον Heinrich μέχρι θανάτου. Μόνο και μόνο για να τον βλέπω να απομακρύνεται γυμνός, φορώντας μόνο το κουρελάκι του χιούμορ του 

Κορμάρα!!!

 

Απάντηση: Το μαγικό λυχνάρι

Καλο poll! Μπραβο!

Λοιπον διαλεξα να γινω Highlander γιατι η εμπειρια τοσων πολλων χρονων ζωης μπορει να μου προσφερει:

1. Πλουτη
2. Εμπειρια ωστε να μπορουσα να διαβαζω τις σκεψεις οποιουδηποτε
3. Τον καλυτερο παρτενερ
4. Και πολλα ακομα

Σχετικα με το εαν θα επικρατησει ειρηνη και αγαπη στον κοσμο δε με ενδιαφερει και τοσο. Ετσι κι αλλιως ο κοσμος δεν προκειται να καταστραφει.

 

Όσο έχει εμένα κοντά του Θεοδώρα μου δεν υπάρχει περίπτωση να είναι γυμνός ο αγαπημένος μου.

 

Αν ήμουν άλλος θα σου έλεγα πως πως αυτή η εικόνα, των κουρελιού, φέρνει στο μυαλό μου τη διατύπωση ενός τρελογιατρού , που όρισε το Εγώ σαν ένα σύνολο ταυτίσεων, συγκρίνοντάς το, με «ένα παλαιοπωλείο γεμάτο μεταχειρισμένα κουρελιασμένα ρούχα».

Αλλά δεν είμαι άλλος. Άρα η προηγούμενη απάντησή μου σε άλλο νήμα, όπου σου είπα να μην απαντάς στα δημοσιεύματά μου αν δεν είσαι καταλλήλως ενδεδυμένη ισχύει.

 

Το έχω καταλάβει αγαπητή μου. Δεν είχα κακές προθέσεις. Προσπάθησα να αντισταθμίσω το τσούξιμο της "αφέλειας" με κάτι εξίσου τσουχτερό. Γυναικεία φύση. Σε συνδυασμό με μία ενίοτε ανεξέλεγκτη τάση για λεκτικά πυροτεχνήματα. Σόρρυ.

 

Συγγνώμη τότε. Το ξέρω ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Δεν είμαι εντελώς αφελής. Απλά με έτσουξε.

Εντάξει τώρα;

 

Σχωρεμένη. Σήμερα είχα τον χρόνο να διαβάσω και τις ιστορίες που δημοσιεύσες στο φόρουμ.
Κάτι που ταιριάζε σε μένα πριν καιρό πιθανόν να ταιριάξει σε σένα τώρα.

Κανένας
από αυτούς που με πλησιάσαν
την ακίδα μου ολόκληρη
δεν μπόρεσε να βγάλει.

Η λείανση είναι πιο αποτελεσματική σ' έναν ήρεμο κυματισμό της θάλασσας παρά σε μια φουρτούνα που μπορεί να σε κομματιάσει πάνω στ' άλλα βράχια.

 

να πάω σε μία χώρα όπυ δεν θα υπάρχουν οι έννοιες του χρήματος ,και η κοινωνία δεν θα λέει όχι στις ανθρώπινως αποδεκτές επιθυμίες ...