Δεν μπορώ να κάνω αλλιώς.

Και σκλάβοι που γίνονται Αφέντες...
Ναι, απ'όλα έχει η ζωή. Καταλαβαίνω.

 

Τώρα εγώ που θέλω να μοιραστώ έναν προβληματισμό σε άλλο μήκος κύματος, να το κάνω;
Αυτό που έστω και με μια "οσμή", μια "υποψία" Ισχύος να πέσει στην αντίληψη κάποιων, μετά να μην μπορούν να διεγερθούν, να φτιαχτούν, να υφάνουν έστω μια φαντασίωση της προκοπής, το λες και θέλω αλλά δεν μπορώ να κάνω αλλιώς ε;

 

Μα ναι, νομίζω είναι σαφές ότι κάποιες από εδώ δεν μπορούμε να συσχετιστουμε αλλιώς, απλά μπορούμε το αλλιώς με την έννοια του ότι αν χρειαστεί μπορούμε να ζήσουμε και μόνες μας.
Το πώς καταφέραμε το τελευταίο και τι περάσαμε είναι άλλη ιστορία.

 

 

Είναι θέμα του καθένα πού βάζει τον πήχυ ή που βρίσκεται ο πήχυς του. Εμένα μου αρέσει αυτό που περιγράφεις, μπορεί να βιώνεται ως όμορφο μπορεί και ως εκνευριστικό ανάλογα με τις συνθήκες και την διάθεση. Δεν βλέπω γιατί να διασπάται η επιθυμία σε δύο αντίθετες κατευθύνσεις, τι σε κάνει να νιώθεις ότι δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς; Θέλω να πω γιατί δεν είναι "θέλω αλλά δεν έχω";

 

Κάποια διεστραμμένη διασταύρωση των εγκεφαλικών μου νευρώνων (την οποία ουδόλως με ενδιαφέρει να εντοπίσω καθώς πολύ με ικανοποιεί) συνδύασε τις 3 ανωτέρω αναρτήσεις, με διάσπαρτες συζητήσεις με θέμα την εξέλιξη του σ. Καθώς ουδέποτε εντρύφηση και κατανόησα πλήρως τις δυνατότητες αναζήτησης και multi quote, εάν κάποιος έχει την διάθεση ... ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν για επικοδομητικά, αποδομητικά και troll flames.

 

Ισχύει. Η διαφορά του ζην από το ευ ζην  
Αυτό το ευ κρύβει πολύ και πολλά μέσα.  

Ξαναδιαβάζοντας νομίζω όντως ότι το ποστ μου έβγαζε μια αίσθηση "ενόχλησης" ή και στενοχώριας.
Αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν έχω καμία τέτοια αίσθηση.
Όχι πια τουλάχιστον  
Παραδέχομαι ότι υπάρχουν φάσεις που μπορεί να είναι λίγο εκνευριστικό, ανάλογα με τη διάθεση όντως, πολύ σωστά το έθεσες. Ίσως και λίγο τις συνθήκες, που μπορεί προσωρινά να στέκονται ως εμπόδιο στο έντονο ή και κατακλυσμιαίο κάποιας επιθυμίας.
Είναι όμως πολύ όμορφο, η αποδοχή του γέννησε (σε μένα τουλάχιστον) έναν νέο, ευρύτερο εαυτό, ορίζοντες και δυνατότητες απόλαυσης, γαλήνης και πληρότητας που ούτε καν είχα φανταστεί ή υποψιαστεί παλαιότερα ότι θα μπορούσαν να υπάρχουν. Και η αποδοχή δεν έγινε μοιρολατρικά "αφού αυτό μου έλαχε, θα το υποστώ". Είναι πάρα πολύ ενεργητική, πολύ φωτεινή, γίνεται με ένα ήρεμο χαμόγελο.
Και στο ερώτημα αν θέλω και μπορώ να κάνω αλλιώς: όχι δεν θέλω αλλιώς ακόμη και αν μπορώ αλλιώς να ζω τον βίο χωρίς σημαντικά εμπόδια.
Είναι τόσο διεγερτική, όχι μόνον σεξουαλικά ή ερωτικά, αλλά υπαρξιακά αυτή η αίσθηση ότι υπάρχει η Ισχύς που έλκει όλο το είναι μου, που δεν θα το αντάλλαζα με καμία "εύρυθμη" ροή καθημερινότητας και ζην  

 

@margarita_nikolayevna όμορφη κατάθεση..

 

Προσπαθώ από την ώρα που το έγραψες να απαντήσω σε αυτό. Γράφω - σβήνω, γράφω-σβήνω. Αυτή η δουλειά γίνεται. Μπορεί να ακουστεί υπερβολή αλλά η απάντηση μου δημιουργεί συναισθηματική φόρτιση. Ζητώ λοιπόν, την κατανόησή σου εαν δεν είμαι σαφής ή ξεφεύγω.
Από τότε που ξεκίνησα να έχω φαντασιώσεις ποτέ δεν θυμάμαι να είχα τις πιο απλές ή συνηθισμένες. Όταν άρχισα να συσχετίζομαι ερωτικά αναρωτιόμουν τι πάει λάθος. Τίποτα από όσα φανταζόμουν δεν υπήρχε. Κάποιες φορές προσπάθησα να εντάξω φαντασιώσεις μου μέσα στις σχέσεις αλλά φευ, ειδικά τότε. Πάντα είχα το ΄΄πάνω χέρι΄΄ στις σχέσεις μου. Όχι εγωιστικά, αλλά λόγω δυναμικής. Ήμουν αυτή που συνήθως έπαιρνε τις πρωτοβουλίες, αυτή που έβγαινε μπροστά στα ζόρια, αυτή που ζητούσε τα ρέστα, αυτή που έβαζε τους άλλους στη θέση τους. Νομίζω άρεσε αυτό στους παρτενέρ. Γλίτωναν τεράστιο μερίδιο ευθυνών. Απόλαυση ε; Μέχρι ενός σημείου όμως. Γιατί δεν μπορεί μια γυναίκα με τη δυναμική της να υπονομεύει τον ανδρισμό τους. Μέχρι εκεί που βολεύει και μόνο.
Από την άλλη εγώ έκανα αυτό που ήξερα, με τον τρόπο που ήξερα. Ενίοτε ήμουν ευτυχισμένη, περνούσα καλά αλλά κάτι έλειπε. Δεν ήξερα τι.
Μία φορά έχω προχωρήσει σε βάθος το Κ/υ. Έκτοτε ξέρω τι έλειπε. Ξέρω και τι γκρέμισμα έφαγα. Ξέρω πως μετά τίποτα δεν ήταν υπό την ίδια ματιά. Όταν τελείωσε επειδή δεν άντεξα και το έβαλα στα πόδια , έπεσα στα πατώματα. Έπρεπε να ξαναμάθω από την αρχή, να πατήσω στα πόδια μου, να πάρω πίσω την δυναμική μου, τις πρωτοβουλίες μου, όλα. Έπρεπε να εξαφανίσω με έναν μαγικό ή όχι τρόπο τον βαθμό εξάρτησης, ο οποίος ήταν τεράστιος. Όμως στα πατώματα πέφτει ο ερωτευμένος, πέφτει αυτός που έχασε μάνα, πέφτει αυτός που έχασε παιδί, πέφτει αυτός που χάνει τη δουλειά του και εξαρτάται από τον ίδιο ολόκληρη οικογένεια. Δεν μπορούν αλλιώς; Τι θα πει ακριβώς δεν μπορώ αλλιώς;
Για μένα το δεν μπορώ μπορεί να λέγεται για να δείξει την δυσκολία, να λέγεται γιατί εκφράζει την έντονη συναισθηματική φόρτιση αλλά από στάση ζωής δεν το δέχομαι. Σε κανένα επίπεδο. Τα πατώματα είναι για να πέφτουμε και να εκτιμούμε την κορυφή περισσότερο, και για να ξανασηκωνόμαστε. Αν χάσω παιδί και δεν μπορώ αλλιώς, δεν θα βρίσκομαι πουθενά την επομένη να μπορώ να το εκφράσω ή να το γράψω. Όσο ζω όμως θα μπορώ και αλλιώς.

 

Καλησπέρα σας!
Το bdsm είναι μία πολύ μεγάλη έκφραση κορμιού και Πνεύματος θα υποθέσουμε ότι διαχωρίζουμε το BD και SM ετσι μπορούμε να το κάνουμε λίγο πιο εύκολο
Ολοι όσοι έχουμε ζήσει bdsm θα θέλαμε πραγματικά να μπορούμε να το βιώνουμε 24 ώρες το εικοσιτετράωρο...

Πράγμα όμως που είναι σωματικά δυνατό φαντάζομαι!

Θεωρώ ότι δεν υπάρχει πρέπει "να το κάνουν μόνο όσοι δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς".

Η σχέση μου Master slave είναι μία αρμονική συνύπαρξη στην πραγματικότητα ο/η Mistress / Master έχει την δύναμη που έχει επιλέξει ο slave να του αφήσει (μην ξεχνάμε ότι ζούμε στον 21ο αιώνα).

Στις μέχρι τώρα αναζητήσεις μου έχω συναντήσει αφέντες αφέντρες που στην πραγματικότητα ήταν σκλάβοι των σκλάβων τους!...
Δεν υπάρχει επιβολή εάν εγώ πραγματικά δεν θέλω να μου επιβληθείς, έχω συναντήσει ανθρώπους που το από το sm και το bdsm βοηθήθηκαν και έλυσαν πολλά εσωτερικά θέματα τα οποία είχαν να διαχειριστούν, έχω γνωρίσει ανθρώπους που ενώ και ήθελαν την θεση του σκλαβου είχαν εσωτερική δύναμη και σθένος και μπορούσα να κυριεύσουν και πολύ καλύτερα από ότι θα καταφερνα ίσως εαν το έκανα εγώ

Είναι πολύ λεπτή ισορροπία για να κρίνω κάποιον γύρω μου και ο καθένας αντιλαμβάνεται τον έρωτα διαφορετικά και για εμένα το bdsm και το SM ειναι έρωτας! ερωτική πράξη.
Υπάρχει μόνο έκφραση εάν εγώ χρειάζομαι στο κορμί μου επιβωλη και μετά να νιώσω τη θαλπωρή! Ναι θα γίνει εάν η/ο Mistress / Master γνωριζει οτι μετά θα νιώσει τη θαλπωρή θα γίνει ,όλα είναι εσωτερική έκφραση!
Πολύ λίγους Σε έχω γνωρίσει που όταν γνώρισαν το bdsm το συνέχισαν και στις επόμενες σχέσεις τους! (ίσως είναι κάποιο κομμάτι προδοσίας από Mistress / Master που εχουν βιώσει ή απλα τιμορουν των εαυτό τους ξανα και ξανα για κατι που εχασαν!

Yπαρχη έρωτας ανάμεσα M/S?

 

Εμπερδεύθην τα μάλα.

 

Ανάθεμα αν κατάλαβα τι λέτε.

 

Σκέφτομαι και γράφω.
Χωρίς θέμα όμως.