Πως ορίζουμε το μη προσωποπαγές;

Ακριβώς.

 

Πώς γεννοβολάνε έτσι, απορία το Έχω.... 

Να είστε καλά...

 

Σε δύο περιπτώσεις έχω διακρίνει ντόμπρο ανώθευτο μη προσωποπαγές αλισβερίσι.
Η πρώτη περίπτωση είναι με painsluts. Δυο χέρια έχουν τα φουκαριάρικα και η τρίτη χέρα, τους είναι κάθε άλλο από καλοδεχούμενη. Ξηγημένα πράματα, δίνω κρέας-δώσε πόνο. Εκτυλίσσονται καυλερά παίγνια με win win καταστάσεις  
Η άλλη συχνότατη περίπτωση είναι με φετιχιστές ποδολάγνους. Αναγκαστικά παίρνουν πακέτο και το υπόλοιπο σώμα αλλά δε βαριέσαι, αν αξίζει το ποδάρι  

 

Με το ότι παρουσιάστηκε μια κότα ή έστω εμφανίστηκε ένα πουλερικό, στο κοτέτσι και δήλωσε ότι είναι κότα, η οποία δεν νοιάζεται ποιος κόκορας θα την τσιμπήσει, αρκεί να λέει αυτός πως είναι κόκορας και η ίδια ότι είναι κότα.

 

το απρόσωπο και το μη προσωποπαγές, καθόλου δεν ταυτίζονται.

η κ/υ δεν είναι απρόσωπη (κατά κανόνα), άσχετα με το αν είναι ή δεν είναι προσωποπαγής.

 

Θα έλεγα ότι θα ήταν πολύ καλά τα πράγματα αν οι μεν (του μη προσωποπαγούς) έκαναν match αναμεταξύ τους και οι δε (του προσωποπαγούς) επίσης μεταξύ τους.

 

Θα ρωτάμε από εδώ και πέρα:

"Δε με λες, εσύ του ποιού είσαι τώρα;
Του προσωποπαγους ή του μη προσωποπαγους?"

 

Δεν είναι ανάγκη... Λίγες αράδες αν διαβάσεις, το καταλαβαίνεις  

 

Μια καλή αρχή θα ήταν να λείψουν οι απόλυτες αλήθειες και η κριτική στις αλήθειες του άλλου.

 

Η επίκριση είναι το πρόβλημα, όχι η κρίση.

 

Ότι εκτίθεται δημόσια είναι προς κριτική.
Το αν θα είναι καλοπροαίρετη και με τι τρόπο και αντεπιχειρήματα θα γίνει αποκαλύπτει πολλά για αυτόν που κριτικάρει.
Συμφωνώ με τον προλαλήσαντα, η επίκριση είναι το πρόβλημα αν και πάλι όχι σοβαρό.
Νομίζω όλοι έχουμε την ομάδα εκείνη των ανθρώπων που μας ενδιαφέρει η γνώμη τους και την άλλη, τη μεγαλύτερη, που "μπαμ ηκούσθη στον αέρα και τα βόλια πήγαν πέρα"  

 

Βεβαίως! Αυτό που έγραψε ο Arioch εννοούσα, παρόλο που δε το διατύπωσα σωστά και καλώς φρόντισε να σχολιάσει για να βάλει τα πράγματα στη θέση τους.
Όταν λοιπόν χαρακτηρίζεται σεβαστό ποσοστό ανθρώπων (ή και όχι τόσο) σύμφωνα με την μοναδική οπτική που μπορούμε να καταλάβουμε (αν και διατηρώ τις αμφιβολίες μου αν και αυτή μπορούμε να την καταλάβουμε) και κρίνουμε την αντίθετη άποψη από τη δική μας φροντίζοντας να χαρακτηρίζουμε παράλληλα και τους ανθρώπους που την ασπάζονται τότε καλό είναι ο κριτής να έχει μια υποψία ότι δεν μας μάγεψε με την θεάρεστη άποψη του και τον συγκροτημένο (not) λόγο του.
Σου ζητώ συγγνώμη που χρησιμοποίησα το δικό σου σχόλιο για να πάρω θέση που δε σε αφορούσε, αλλά είμαι σίγουρος πως ήξερες από την αρχή πως το σχόλιο δεν ήταν για εσένα.