Αξιοπρέπεια

ναι απλά ήθελα να δω ποια ακριβώς είναι η δική σου θέση, επι του θέματος, σ΄ευχαριστώ  

Μια ερώτηση. Αν η σκλάβα δεν είναι αξιοπρεπής σαν άνθρωπος, τότε πιστεύεις πως είναι δυνατό μια τέτοια απόλυτη αλλαγή, σ΄ένα χαρακτήρα διαμορφωμένο με αντίθετες αρχές. ή στην συγκεκριμένη περίπωση στην έλλιψη τους με το να το Καθορίσει ή Όχι Ο Αφέντης, αν δεν είναι ήδη υφιστάμενη συνθήκη?

 

RE: RE: Αξιοπρέπεια

Ακριβώς επειδή είναι , μπορεί να υπάρξει αυτή η απόλυτη αλλαγή πιστευω .

..αν κατάλαβα σωστά την ερώτηση σου !

 

RE: RE: Αξιοπρέπεια

lara[E-p], μπορείς σε παρακαλώ να αναδιατυπώσεις το παραπάνω; Θέλεις να πεις ταυτόχρονα πολλά και κάπου χάνεται το νόημα με αποτέλεσμα να μην είναι απολύτως ξεκάθαρο τι θέλεις να πεις.

 

Ναι, εχεις απόλυτο δίκιο, με συγχωρεις.

Αναδιατυπώνω λοιπόν.  

Αν κάποια δεν είναι αξιοπρεπής σαν άνθρωπος, πως μπορεί με μια διαταγή να κατορθώσει να αλλάξει τόσο ριζικά, κάτι που είναι αναπόσπαστο κομμάτι των υφιστάμενων αρχών της, ή καλύτερα στη συγκεκριμένη περίπτωση, της έλλειψης των αρχών.

Είναι δυνατό Ο Κύριος να Βελτιώσει αλλά αν δεν υπάρχει η "καλή πάστα" που Αναφέρετε σε προηγούμενα ποστ, πως είναι δυνατό όχι απλά από το τίποτα να Δημιουργήσει κάτι, αλλά να Πάρει μια γυναίκα, που είναι αναξιοπρεπής, και να την Μετατρέψει σε αξιοπρεπή.
Αφού μιλάμε για εσωτερικά γνωρίσματα που διαμορφώνουν τον χαρακτήρα και όχι απλά εξωτερικές εκφράσεις συμπεριφοράς.

Ελπίζω να τα καταάφερα καλύτερα αυτή τη φορά lol

 

Εδω νομίζω lara οτι δεν προκειται να πετυχει τίποτα Ο/Η Κυριαρχος/η..τα αναξιοπρεπη άτομα ειναι η χειρότερη παστα ανθρωπου..ισως βελτωθουν σε μια Μ/s σχεσηαν O Kυριαρχος/η έχει μεγάλη υπομονη και διάθεση..η αναξιοπρέπεια-ετσι οπως το θέτεις- ειναι μεγαλο σαρακι..

 

RE: RE: Αξιοπρέπεια

 

Η αξιοπρέπεια είναι η εσωτερική συναίσθηση του Κ/καθενός μας του τί είναι σωστό και τί είναι λάθος. Η αξιοπρέπεια έχει κοινωνική προβολή - τί είναι σωστό και λάθος με βάση τις κοινωνικές, επαγγελματικές, φιλικές νόρμες και εσωτερική προβολή - τί είναι σωστό και λάθος για Μ/μας τους ίδιους. Στη δεύτερη περίπτωση μιλάει ο μεγαλοφυής μουγγός (το υποσυνείδητο δηλαδή) και δίνει απάντηση που είτε Μ/μας αρέσει, είτε όχι. Αν το υποσυνείδητό μας ωρύεται "λάθος" και εμείς θα θέλαμε να είναι "σωστό" τότε έχουμε πρόβλημα, αισθανόμαστε δυσάρεστα, άβολα, ψάχνουμε για κάποια διέξοδο.

Η αξιοπρέπεια έχει έμμεση σχέση με το BDSM λόγω του ότι έχει σχέση με τον άνθρωπο, ο άνθρωπος έχει σχέση με το BDSM άρα και το BDSM έχει σχέση με την αξιοπρέπεια <χ>.

Για την σκλάβα που έχει βρει τις εσωτερικές της ισορροπίες και είναι ευτυχισμένη που είναι σκλάβα, την μέγιστη αίσθηση αξιοπρέπειας της την δίνει η αίσθηση ότι ανήκει στον Κύριό της. Αυτό είναι το σωστό για την ίδια, αυτό επιθυμούσε, αυτό της δίνει την προσωπική της αξιοπρέπεια, αυτό θα περιφρουρήσει αν χρειαστεί.

Με αυτή την έννοια, θα μπορούσαμε θεωρητικά να υποστηρίξουμε ότι το κριτήριο του τί είναι σωστό και τί λάθος για τη σκλάβα υποκαθίσταται σταδιακά με το κριτήριο του Κυρίου της. Κάτι που πιό εύκολα γίνεται αν η σκλάβα είναι στα 18 και λιγώτερο εύκολα αν είναι στα 38, αλλά αυτή είναι κατά τη γνώμη μου η ουσία της υπόθεσης.

Θεωρητικά. Στην πράξη είναι λίγο πιό δύσκολο.

Η σκλάβα μπορεί να αποδέχεται και να καλωσορίζει ως σωστό το να τρώει στο πάτωμα, χωρίς χέρια, όποτε και ότι της ορίσει ο Αφέντης της. Μπορεί να αποδέχεται να την βλέπουν Τ/τρίτοι να τρώει έτσι. Μπορεί να αποδέχεται να την φωτογραφήσει ο Κύριός της μία τέτοια στιγμή και να βάλει την φωτογραφία αυτή σ ένα blog προσβάσιμο σε πολλούς. Αυτό π.χ. μπορεί να το αποδέχεται και να το καλωσορίζει γιατί της ενισχύει την αίσθηση ότι Του ανήκει, για χίλιους άλλους λόγους ή και χωρίς λόγο. Απλά δεν έχει πρόβλημα.

Μπορεί όμως να μην αντέχει καθόλου να περιφέρεται με το φύλο ανοιχτό και σε κοινή θέα σ ένα πάρτυ - όπου οι νόρμες του χώρου το επιτρέπουν αυτό - επειδή έτσι της όρισε ο Κύριός της, ως άσκηση ταπείνωσης, ας πούμε. Μπορεί εκεί ο μεγαλοφυής μουγγός να φωνάζει "όχι, λάθος".

Άρα και η εκχώρηση της αξιοπρέπειας έχει όρια μαλακά και όρια σκληρά που διαφέρουν για την κάθεμία και τον Καθένα.

 

Up...

 

17 χρόνια αργότερα...

Για μένα αξιοπρέπεια είναι πρωτίστως να μπορείς να σεβαστείς τον ίδιο σου τον εαυτό.

Όλοι οι υπόλοιποι έπονται.

 

Η αξιοπρέπεια αφορά ανθρώπους και όχι συσχετισμούς.

 

Διαβάζοντας το νήμα από την αρχή, οφείλω να διαφωνήσω με την συσχέτιση αξιοπρέπειας-υποτακτικότητας ή την αναζήτηση αυτής της συσχέτισης.

Οι θέσεις μας εντός BDSM ή αυτές που αφορούν εν γένει στο ερωτικο πλαίσιο, είτε είναι κυριαρχικής, είτε υποτακτικής φύσης, ουδόλως έχουν να κάνουν με την αξιοπρέπεια.
Η τελευταία οφείλει να χαρακτηρίζει όλους μας, ανεξαρτήτως θέσεως, είτε εντός BDSM, είτε εκτός αυτού.

Ταυτίζομαι με το

Και θυμήθηκα μια πρόσφατη ανάρτηση του @Marqui, που αν και εξαίρετα γραμμένη ως είχε για το ανάλογο νήμα, ας μου επιτραπεί να την παραφράσω προς χάριν του νήματος τούτου:

Έκαστος κρίνεται από το αν η περπατησιά του συνταιριάζει με τον λόγο του, όποιος κι αν είναι αυτός, κι από το εάν σαν έρθει η ώρα, πληρώνει κιμπάρικα τον λογαριασμό ή σφυράει κλέφτικα.

Για μένα, (πέρα από τα χιλιοειπωμένα περί αξιοπρέπειας ), το παραπάνω αποδίδει με τον πιο εύγλωττο τρόπο, την ουσία και την αλήθεια που της πρέπει.

 

Για αυτό σε παντρεύομαι  

Edit θα τοποθετηθώ οταν έχω περισσότερο χρόνο.