Πότε έκλαψες τελευταία φορα;

Σεβαστή η άποψη σας αν και δε με βρίσκει σύμφωνη.
Αλλά μπορείτε να δεχτείτε ή όχι τα λεγόμενα τρίτων.
Άλλωστε αυτό εξαρτάται από τις προσωπικές αντιλήψεις, εμπειρίες, εμπάθειες κλπ
Όπως έχω ξαναπεί ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και μέσα από τη μοναδικότητα του αντιλαμβάνεται

 

Δεν υπαρχει διαθεση διαφωνίας, ιδιαίτερα σε τοσο προσωπικά και ευαίσθητα θέματα. Με αφορμή την ανάρτηση σας απλά έκανα καποιες σκέψεις, κι αυτές όχι ως αντιπαράθεση αλλά ως προβληματισμό.
Γιατι σκεψη τη σκέψη και λογο τον λογο παμε παρακάτω

 

Ολόκληρος κοσμος σε λίγες σύντομες φράσεις.
Μια απορία: Πώς προκαλείται το κλάμα;
Μάλλον εννοείτε πως προέρχεται από ενδογενή
συναισθήματα κι όχι εξωγενείς παράγοντες

 

Πιστεύω πως οι εξωγενείς παράγοντες συνήθως πυροδοτουν αυτό που ήδη υπάρχει μέσα μας! Δεν είναι τυχαίο πως πολλές φορές οι άνθρωποι κλαίνε για τελείως διαφορετικούς λόγους από αυτούς όπου τα εξωτερικά γεγονότα τους ωθούν εξαρχής. Και ενώ φαινομενικά οι εξωτερικοί παράγοντες με τα συναισθήματα μοιάζουν να αποκτούν μια αλληλένδετη σχέση στην πραγματικότητα τα ενδογενή συναισθήματα μπορεί να εκραγούν και από μόνα τους.
Ενδιαφέρον το θέμα.. Τροφή για σκέψη..

 

Στον προβληματισμό σας απάντησα
Την καλημέρα μου  

 

Καλημέρα πρωινέ τύπε  

 

Χθες με το τελευταίο επεισόδιο της σεζόν του stranger things. Πολύ κλάμα!

 

Όταν έμαθα ότι ο πατέρας μου είναι σοβαρά άρρωστος.

 

εγω μόλις πριν λίγα λεφτά, πληροφορηθηκα πως ένας φίλος* (40-50 χρόνια, ουτε ξερω ποσα ) π'ασχει απο κατι εξαιρετικά σπάνιο και ιατρικά μη αντιμετωπισιμο...

*κολλητος με την αρχαία και τρέχουσα έννοια

να είστε καλα που μου θυμισατε αυτο νήμα αυτη τη στιγμή

 

Λυπάμαι.. ακούγεται σαν την μητέρα μου που έπασχε από ALS.
Προσπάθησε να δώσεις αγάπη όσο καιρό είναι κοντά μας ακόμη… βλέπε τον όσο μπορείς.

 

Δυστιχως οι αρρωστιες και ο θανατος ειναι συνηφασμενες με την ζωη....τα δακρυα εχουν στερεψει πια...η μια δοκιμασια μετα την αλλη...ευχομαι καποια στιγμη να υπαρξουν και δακρυα χαρας....