Ως που????

Σευχαριστώ για τη διευκρίνηση.
Το βλέπω λίγο ανάποδα. Μέσω της τριβής, της αλληλεπίδραδης, της επικοινωνίας των Δ/δυο η σχέση μπορεί να φτάσει να :

Το να εξυπηρετείται το αφεντικό δεν σημαίνει (για μένα) απαραίτητα πως λειτουργεί η σχέση σα σχέση. Ενώ αν η σχέση λειτουργεί δεν υπάρχει άλλο δρόμος από το θέλεις και μη μπορείς τα ζητούμενά του να είναι η προτεραιότητά σου.

*και η λειτουργικότητα της σχέσης με βάση τη δική του κρίση θα χαραχθεί.

 

Τι είναι αυτό που σε κάνει να νιώθεις οτι η σχέση λειτουργει;

Να υποθέσω πως αναφερεσαι σε D/s και όχι σε M/s?

 

Αναφέρομαι τόσο σε D/s όσο και σε M/s.
Για μένα τίποτα από τα δύο δεν ξεκινά με το καλημέρα σας. Και τίποτα δεν δείχνει το πως θα εξελιχθούν.
Περνάω και περνάμε μέσα από στάδια μέχρι να φτάσουμε στο ότι ΄΄το ζητούμενο είναι να εξυπηρετηθεί ο Κ΄΄. Αυτά τα στάδια αποτελούν την ποιότητα της σχέσης, δείχνουν αν λειτουργεί ή όχι και θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στο όποιο αποτέλεσμα.

 

Το ζητούμενο ειναι να εξυπηρετηθεί ο Κ και από την δική μου οπτική αυτό ειναι η βάση στην οποία χτίζεται όλο το οικοδόμημα.
Είναι αιτία και σκοπός μαζί. Και τα στάδια έπονται για να πετύχουμε τον σκοπό αυτό.
Τα οποία στάδια προφανώς θα δείξουν την ποιότητα και τις τυχόν δυσλειτουργίες.

Που αλλού θα μπορούσε να στηριχτεί για να λειτουργήσει ως ασύμμετρη σχέση αν όχι στην ευχαρίστηση του Κ μέλους;
Αν θες να μου εξηγήσεις ποια είναι αυτά τα στάδια στα οποία αναφερεσαι;

 

@Meido_
Το καταννοώ αυτό που λες αλλά δεν ξεκινάω μια επαφή με σκοπό την ικανοποίηση του Κ μέλους όταν δεν έχει πρώτα λειτουργήσει η πιθανή κυριαρχία του σε μένα, όταν δεν έχω νιώσει τα πόδια μου να τρέμουν, όταν δεν φτάσω να επιθυμώ πρώτα και πάνω από όλα την ικανοποίησή. Τα στάδια εγκαθίδρυσης της κυριαρχίας του Κ διαφέρουν από σχέση σε σχέση. Το πως θα επιλέξει να κυριαρχήσει, να ασχοληθεί με το υ, να δημιουργήσει συνθήκες είναι δική του δουλειά και θέληση. Αν ο δρόμος που θα ανοίξει είναι ο κατάλληλος τότε δεν βλέπω παρά η ικανοποίησή του να είναι για το υ όχι μόνο ζητούμενο αλλά προτεραιότητα , ολοκλήρωση, ικανοποίηση. Είναι άλλα τα στάδια προ της εγκαθίδρυσης της κυριαρχίας του και άλλα τα στάδια που αναφέρεις πως έπονται. Εξίσου σημαντικά κατά τη γνώμη μου και τα δυο.  

 

@kinvara
Νομίζω πως το "κενό" στην συζητηση μας προκλήθηκε απο το γεγονός οτι αναφερόμουν ξεκάθαρα σε εγκαθιδρυμενη Κυριαρχία αφού η συζήτηση του νήματος είχε ως αφορμή τα όρια και την επέκταση τους. Η αναφορά μου αφορούσε στο πότε δεν λειτουργεί η σχέση που ηδη υπάρχει και οχι αυτή που πρόκειται να δημιουργηθεί.
Εξού και το

Παρολα αυτα συνεχιζω να πιστεύω οτι η αιτια της δημιουργίας αυτου του συσχετισμου ειναι επειδη ο ενας θελει να προσφερει και να ακολουθει και ο αλλος θέλει να ελέγχει και να οδηγεί.
Για τις διαδικασιες που προηγούνται ή έπονται της κατίσχυσης δεν διαφωνούμε καθόλου  
Εξάλλου αυτό

εχω την αίσθηση πως είναι αδύνατο, τουλάχιστον στο D/s.

 

Θα έλεγα ότι πρόκειται για προϋποθέσεις. Η αιτία είναι ότι ο ένας κατίσχυσε και ο άλλος υποτάχτηκε ως αποτέλεσμα της κατίσχυσης. Ασφαλώς ο ένας θέλει το χ και ο άλλος θέλει το ψ και η αιτία της συνέχισης της σχέσης είναι ότι συνεχίζουν, και οι δύο, να επιθυμούν κάτι σημαντικό για αυτούς από τον άλλο. Η επιθυμία και η ελπίδα είναι τα θεμελιώδη.

Νομίζω πως όταν ο ένας από τους δύο ανοίξει νήμα όπου ρωτάει "ως πού;;;" από πλευράς του έχουν χαθεί ή χάνονται και η επιθυμία και η ελπίδα, αλλιώς το "ως πού" θα ήταν αυταπόδεικτο, μέχρι να πραγματωθεί η επιθυμία του και να την απολαύσει όπως της πρέπει. Ανέχεται όλα τα άλλα με αυτή την ελπίδα. Αν λείψει το ένα από τα δύο είναι φευγάτος ήδη.

Στο M/s επίσης. Και οπουδήποτε αλλού. Θα ήταν σα να προσπαθεί κάποιος να οδηγήσει ένα αυτοκίνητο και να βρίσκεται στο τιμόνι ενώ συγχρόνως σπρώχνει από πίσω για να πάρει μπρος.

 

Ω ναι.. έχεις δίκιο πρόκειται για τις προϋποθέσεις και οχι για τις αιτίες της δημιουργίας της σχέσης.
Στο μυαλό μου το τοποθέτησα περισσότερο ως τις αρχικές αναγκες που σε ωθούν να θες να δημιουργήσεις κάτι τέτοιο στη ζωή σου, καθώς η kinvara αναφέρθηκε στα πρώιμα σταδια.

Συμφωνώ απόλυτα, πιστεύεις οτι πρόκειται για δρόμο χωρίς επιστροφή;

 

 

Όσο υπάρχουμε και επιθυμούμε ξανά και ελπίζουμε ξανά  
"Να πέσεις κάτω επτά φορές, να σηκωθείς οκτώ!"

 

Ισχύει. Ωστόσο η επέμβασή μου στο νήμα δεν θα μπορούσε να αφορά εγκαθιδρυμενη κυριαρχία αφού ήταν βασιζόμενη στη θέση της @ΜουσΑ με την οποία απέχω μακράν. Όταν ρωτάει τι εξυπηρετεί το οτιδήποτε τη σχέση για μένα χρειάζεται αφετηρία από το μηδέν. Δεν έχει και πολλή σημασία απλά είναι η δική μου σειρά αυτή.

Καλώς το πιστεύεις χωρίς να αποτελεί θέσφατο. Το λέω αυτό γιατί δεν είναι κάθε σχέση συνειδητή από την αρχή της. Μερικές φορές ξεκινάς με άλλα στο νου και καταλήγεις στα πόδια του από το πουθενά.  Τότε ξέρεις ότι θέλεις να τον ακολουθείς.  

Φυσικά, αφού δεν είναι D/s  

η στιγμή που καθορίζει το είδος της σχέσης στην πραγματικότητα.  Όχι στο μυαλό μας, όχι στην φαντασία, όχι στις ονειρώξεις, όχι στις επιθυμίες.

ή δεν υπήρξαν ποτέ. Ή ακόμη υπήρξαν χωρίς συνειδητότητα.  

Οι αρχικές ανάγκες, συνειδητές ή μη δεν πραγματώνονται με όποιον έρθει να δηλώσει Κ. Και είναι μια τεράστια παγίδα αυτό για νέα κυρίως (και όχι μόνο) άτομα τα οποία θέλουν να ζήσουν το "όνειρο" . Η ηλικία μου και οι αντιλήψεις μου δεν μου επιτρέπουν να τοποθετηθώ κατ' αυτόν τον τρόπο. Όχι γιατί αυτό που λέω είναι ο μόνος σωστός δρόμος. Είναι απλά ο δικός μου .  

Χωρίς επιστροφή δεν είναι ο δρόμος στον οποίο έχεις χαθεί, ουτε αυτός στον οποίο δημιουργείται η ανάγκη να ξαποστάσεις, ούτε αυτός ο οποίος έκλεισε από εμπόδια. Χωρίς επιστροφή είναι όταν δεν έχεις οδηγό ή δεν τον βλέπεις ως τέτοιον. 

Σου έχω ξαναπεί πόσο έχω λατρέψει αυτή σου την υπογραφή 

 

Οι αρχικές ανάγκες ειναι αυτό, ανάγκες.
Ξεκινούν από μέσα μας και ούτε απαραιτητα "ξυπνουν", ουτε πραγματώνονται με όποιον έρθει να δηλώσει Κ, δεν ανέφερα κάτι τετοιο..
Έγραψα πως η αφετηρία των πραγμάτων ειναι η ανάγκη που εχουμε να ακολουθούμε ή να ελέγχουμε, το προφανες δηλαδή.
Δεν αναφέρθηκα στο άλλο μέλος ακριβώς γιατί αποτελεί παγίδα οπως ειπες να ακολουθήσεις οποιον άνθρωπο παρουσιαστεί ως Κ παρασυρόμενος απο τις ανάγκες σου -αλλα αυτό ανήκει μάλλον σε άλλο νημα.

Αν έχεις φτασει στο "ως που;" σε σχέση με τα ορια και δεν αναγνωρίζεις τον αλλον ως οδηγό, πλεον εχει διαρραγεί η εμπιστοσύνη και αν ισχύει αυτό ίσως να μην υπάρχει επιστροφή -σκέψεις καταθετω, καθόλου σίγουρη δεν ειμαι για αυτο.