Ελευθερία έκφρασης του υ

Καλησπέρα σε όλους
Πρόσφατα καθώς ήταν περίοδος Πανελληνίων άρχισα να αναπολώ και εγώ εκείνη την χρονιά.
Μου κολλησαν λοιπόν κάποια στιχάκια από το βιβλίο της Κοινωνιολογίας, συγκεκριμένα για τους φορείς κοινωνικοποιησης. Στις παρέες συνομήλικων λοιπόν έλεγε ότι το παιδί επιλέγει που θα ανήκει και συγκεκριμένα έδινε τα παραδείγματα : <<είμαστε ροκάδες>>, <<είμαστε οικολόγοι>>. Αυτολεξεί είναι, δεν σας δουλεύω.
Ένας άνθρωπος λοιπόν με διάφορα μέσα εκφράζει τα θέλω του, τα ενδιαφέροντά του, το σύνολο στο οποίο ανήκει
Π. χ leather, chains, heavy makeup, latex
-> BDSM (γενικευμένο αλλά σε μεγάλο βαθμό ισχύει)
Σε μια σχέση D/s από την στιγμή που το Κ μέλος αποφασίζει τι θα φοράει το υ, πώς θα εκφράζεται, πώς θα φέρεται κλπ, του στερεί το δικαίωμα της αυτοεκφρασης και συνεπώς ουσιώδη στοιχεία από την προσωπικότητά του;
Το αλλάζει ως άτομο στη βασική του δομή; Αν αυτό γίνεται το υ γίνεται παρά καθρέφτης του Κ και χάνει την μοναδικότητά του;

Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

 

Ενδιαφέρουσα ερώτηση.

Δεν υπάρχει μοναδική απάντηση ακριβώς επειδή οι Κ διαφέρουν μεταξύ τους. Αυτό ωστόσο που παραμένουν σταθερά είναι τα παρακάτω:

• Συμπεθεριάζεις με αυτούς που ταιριάζεις.
• Μπαίνεις ως υ σε αυτή τη θέση γιατί δε θέλεις να κάνεις αλλιώς.

Αν χάνει κάτι το "υ" είναι βαθμοί ελευθερίας αλλά αυτό είναι το ζητούμενο σε τέτοιου είδους συσχετισμούς. Δεν είναι περιορισμός του δικαιώματος αυτοέκφρασης, *είναι* αυτοέκφραση.

 

Ειναι στη δυναμικη που εχει η καθε σχεση, θεωρω. Και τα ορια που εχει βαλει ο/η Υ.
Ετσι κι αλλιως μη ξεχναμε, οσο σκληρος και Σ ή Κ εισαι, αν δε θελει ο/η Υ και πει οχι, δεν εισαι τιποτα...
Οποτε ναι, θεωρω οτι εγκειται στα ορια που εχετε. Αν τον αφησεις να το κανει, θα το κανει.

 

Δες το σαν ένα άρωμα... Σε όποιο σώμα και να φορεθεί, η τελική μυρωδιά είναι διαφορετική...
Άρα ο ίδιος Κ, σε διαφορετικά υ καθρεφτίζεται εντελώς διαφορετικά... Και οι καθρέφτες έχουν τα δικά τους μοναδικά χαρακτηριστικά...

 

Νιώθω (και αυτό είναι κάτι προσωπικό, ίσως να είναι και παρανόηση λιγάκι) ότι καταρχάς να βρεις κάποιον με τον οποίο θα ταιριάξεις 100% και να συμπεθεριασεις είναι λιγουλάκι σπάνιο και επίσης αν ψάχνεις κάποιον που να σε βολεύει τότε είναι σαν custom made;
Η ετεροεκφραση ( η αυτοεκφραση του Κ) υιοθετειται και γίνεται αυτοεκφραση;

 

Ενδιαφέρον, νόμιζα ότι ήταν το ανάποδο λιγάκι. Ότι το υ αλλάζει ανάλογα με το Κ και ότι το Κ ειναι περισσότερο σταθερό. Αν και επειδή πρόκειται για αλληλεπιδραση βεβαίως και θα προσαρμοστεί ο ένας στον άλλον.

 

εκ των πραγμάτων

την φαντασίωση αυτή συνήθως την «χάνει», αλλά υπάρχουν εκδοχές, δεν είναι αναπόδραστο.

 

Συμφωνώ μαζί σας ότι έγκειται στα όρια του υ. Αλλά, και αυτό είναι μια άλλη απορία, αν το υ βάζει ακόμα και τα εύκολα όπως η ενδυμασία στα όρια εν τέλει το Κ δεν θα είναι πολύ περιορισμένο; μοιάζει σαν να αντιστρεφονται οι ρολοι λίγο.

 

Είναι σχήμα λόγου ωστόσο η ουσία παραμένει η ίδια. Εννοώ ότι δεν αρκεί από μόνη της η ισχύ του Κ για να σε καθυποτάξει αλλιώς οποιοδήποτε υ θα μπορούσε να βρεθεί υποταγμένο σε οποιονδήποτε Κ. Πρέπει να υπάρχουν και άλλα στοιχεία που θα σε φέρουν να πεις "δε θέλω/δεν μπορώ να κάνω αλλιώς". Από τη μεριά του Κ ισχύει επίσης το ίδιο: Ποιος ο λόγος να ασχοληθεί με ένα "υ" αν για κάποιο λόγο αυτό δεν του κάνει;

Το υ εκφράζει το πιο βαθύ, πιο ουσιαστικό του "θέλω" (ή ακόμα και "έχω ανάγκη") με το να υπηρετεί το Κ του με τους τρόπους που ο/η τελευταίος/α επιθυμεί. Το υ δεν είναι εκεί επειδή "δεν βρήκε κάτι καλύτερο να κάνει", είναι εκεί γιατί "δεν υπάρχει κάτι άλλο να θέλει να κάνει".

 

Δεν ισχύει

Κακό είναι; Το θέλει αφού!

 

@ΜουσΑ
Όποιος υποτάσσεται χάνει την ελευθερία αυτοέκφρασής του, έτσι κι αλλιώς.

 

Μια δομημένη προσωπικότητα δεν αλλάζει (τουλάχιστον εύκολα) στη βάση της. Για αυτό λένε ότι η εκπαίδευση θέλει χρόνο. Ο Αφέντης μαθαίνει το υλικό που έχει και δεν βιάζεται ωστε να ξέρει τι και πως θα το θελήσει, τι και πως θα διαμορφώσει. Το τι θα φορέσω δεν αλλάζει τη δομή της προσωπικότητός μου. Αλλάζει την εικόνα μου. Το να θέλω να αποφασίζει την εικόνα μου όμως ανήκει στη δομή της προσωπικότητός μου.