Μαντινάδες...

Δυο λύκοι διαφεντεύγουνε, μπάρε μου, το μιτάτο
είντα λογάται τούτονα, ήρθαν τα πάνω κάτω;

χαρώ σας για αλτρουιστές, πονόψυχους στ' αλήθεια
μα ο λύκος πάλι φαίνεται 'πο κάτω απ' τα ψιμμύθια!

 

Τα πάνω κάτω ήρθανε
φίλε Μαυροβασίλη
σκλάβος τη μίστρες θα χτυπά
πριχού να ρθει το δείλι

 

Είντα λογάται εδά να πω που μας διαβάζουν κι όλα
ντροπή 'ναι σ' άντρα να μπορεί και να μην κόψει βιόλα

Κατέχω το π' ανησυχείς μην άσχημα ποδώσει
στη χρεία ο φίλος φαίνεται και χερικό θα δώσει

 

Βιόλα χω και ποτίζω ντη
και τη ποκαμαρώνω
οι γιάλλες είναι φίλε μου
για να περνώ το χρόνο


Μα ανε ποδώσω άσχημα
ευχή κατάρα δίνω
γυρίσετέ με ανάσκελα
τα μούτρα μου να φτύνω.

 

Λόρδε τα λόγια σου αυτά
αλήθειες μαρτυρούνε
μ' αλτρουιστής, μα εγωιστής
φίλοι, για σε, μετρούνε

Κι αν κάνω λάθος διόρθωσε
στο στοίχο και στη ρίμα
για το συλλογισμό των φίλων σου
έφκιαξες ένα ποίμα

​