Τι σκέφτεσαι τώρα ?

Δεν συμφωνώ. Οι "όλοι οι άλλοι που χάσαν" ίσως να ήταν οι μονιμάδες τισκεφτέδες ( μου άρεσε ο τίτλος της @elfcat ) που έχασαν για λίγο την βολή τους στο νήμα.

Προσωπικά μιλώντας σαν μέλος , προτιμώ αυτές τις συζητήσεις που ακόμα και σε αυτές τις εντάσεις κάτι έχουν να πουν, από ... αυτό που επικρατεί κυρίως εδώ αλλά εξαπλώνεται και σε άλλα νήματα.

Απλά σας το λέω για να σας ενημερώσω ότι υπάρχει και αυτή η μερίδα των μελών.

 

διάβασα μόνο
"κεφτέδες.... μερίδα..."

 

 

Σιγά μην είχαμε αμφιβολία. 3 λαλούν κι ένας χορεύει.

αυτά τα διδακτορικά πια, τέτοιο τραυμα που άφησαν, κομμάτια να πάνε  

μου θυμίζει μια ταινία που έλεγε «μιλήστε μου στον πληθυντικό θα με υποχρεωσετε».

Εδω είμαστε στο «έχω διδακτορικό, θα σέβεστε».     Άντε και στο post-doc εύχομαι!

 

χαχαχα εεετσι!

 

Τα πάντα στην λάθος ποσότητα είναι εξαρτησιογόνα εάν αναφέρεστε σε αυτήν την ιδιότητα των συγκεκριμένων ουσιών.

Αν μου επιτρέπεται αγαπητέ, δεν λέτε το ίδιο. Αυτό που πιστεύω οτι εκπέμπεται, όπως προφανώς ούτε γνωρίζεται ούτε δύνασθε να αντιληφθείτε, από την συγκεκριμένη θέση/στάση περιγράφεται από μία ή και τις δύο παρακάτω καταστάσεις :

α) Είμαι ένα άβουλο πιόνι, ένας αχυράνθρωπος, ορθότερα κατα τας εποχάς μάλλον, μία αχυρανθρώπισα.
β) Το κύρος και η εγκυρότητα των όσων λέω δεν βασίζονται στην τιποτένια μου τριτοδεσμική εκπαίδευση και ευφυία (που δείχνει και σε πόση εκτίμηση έχω τον εαυτό μου) αλλά στο πρωτοδεσμικό διδακτορικό του Μάστερ μου.

Είμαι σίγουρος οτι θα αναρωτηθείτε αγαπητέ, μα δεν είναι ο ρόλος της σκλάβας να είναι απόλυτα υποταγμένη και απόλυτα ελεγχόμενη ως προς το πως συμπεριφέρεται, λειτουργεί και εκφράζεται ?

Φυσικά αυτός είναι, αλλά εννοείται ότι η σκλάβα τον αφέντη της τον ασπάζεται και την γνώμη του την θαυμάζει, δεν είναι απλά ένα φερέφωνο (και είναι κάπως σπάνιο κάποιος με χαρά και τόλμη να ονομάζει τον εαυτό του φερέφωνο).

Υπάρχουν, βεβαίως βεβαίως, και εκείνες οι περιπτώσεις των αρρωστημένων ναρκίσσων (σε επίπεδα sociopath) που θεωρούν τους εαυτούς τους θεούς και όλους τους άλλους απλά αντικείμενα και με παρόμοιο τρόπο συμπεριφέρονται στις σκλάβες τους. Από όλα έχει ο μπακτσές, δεν είναι απαραίτητο, από ότι βλέπω, ένας αφέντης να θαυμάζει την προσωπικότητα και την υποταγή της σκλάβας του, μπορεί απλά να θεωρεί ότι αυτή η θέση μιας τίποτα (ή τιπότισσας) μπροστά στην ανωτερότητα του έτσι όπως την αντιλαμβάνεται μέσα στην γκλάβα του κατα αποκλειστικότητα.

 

Ρε άνθρωπε... γιατί? τι φάση?

 

Αληθεια τώρα; Θεωρείς σωστούς όλους αυτούς τους χαρακτηρισμούς που έχουν δοθεί σε αγνώστους; Δεν είναι τοξικό να λες αγνώστους βλάκες, άσχετους, να υποτιμάς, να στέλνεις φάπες, και μέσα σε όλα κάτι κείμενα από το google ως επίρρωση όλων των παραπάνω;

Και μέσα σε όλο αυτό, «έχω και διδακτορικό». Τέλεια. Συγχαρητήρια και στο post-doc όπως είπα.

*πολλη δουλειά. Ας το βάλω κι αυτό που με τρώει τόσες μέρες.

 

Μεγάλο τραύμα, όντως! Τουλάχιστον κάποιοι τελείωσαν!
Αλλά επειδή ορισμένοι είμαστε και λίγο μαζόχες ακαδημαϊκά, μια χαρά μας φαίνεται η ευχή για το post-doc.

 

Ατυχώς για το φόρουμ, οι φορές αυτές σε σας είναι πολύ λιγότερες από τις άλλες, και δεν ακολουθείτε και τα κελεύσματα του ψυχιάτρου σας, παρότι ταπεινά σπεύσατε να δηλώσετε δημόσια υποταγή στον κελευστή σας.

Και όχι, δεν λέμε το ίδιο.

Αλλά μη σας κρατάω, συνεχίστε εσείς την απόλαυση σας στην Αιώνια Λιακάδα ενός Καθαρού Μυαλού.

 

Επειδή σε παλιότερη παρέμβασή σας υπήρξαν εύλογες αμφιβολίες για την αντιληπτική σας ικανότητα όταν διαπιστώθηκε ότι δεν ξέρατε που ζείτε (~70% των ελλήνων θεωρούν ότι η θέση της γυναίκας είναι στο σπίτι με τα παιδιά) να σας κάνω μια διευκρίνιση.

Εχοντας διαβάσει αυτό:

και δήθεν με "ρωτήσατε" αν έβγαλα τρίτη δέσμη, υποψιάστηκα πού το πάτε, αναφέρθηκα στην ειδίκευση του Μαστερ μου για να μην επικαλεστείτε αργότερα άγνοια κινδύνου.

Τα λοιπά για τα διδακτορικα, παρέλκουν, γιατί το φόρουμ δεν είναι επιστημονικό για να έχει οποιοδήποτε βάρος η οποιαδήποτε σπουδή παρά αν τυχόν πάει κάποια συζήτηση σε ειδικό θέμα. Η παρέλκυση είναι το μόνο ένδυμα της φτώχειας του νου σε ένα διάλογο.

Και είναι άλλωστε γνωστό τοις πάσι ότι το κόμπλεξ το έχουν αυτοί που έχουν κάτι, και όχι εκείνοι που δεν το έχουν, τί να λέμε τώρα...

Κάτι άλλο;

 

Με αγάπη θα στο πω και αν δε σου κάνει πέτα το. Ξεκίνησες στο φόρουμ cool ωραίο τυπάκι που δεν χαλούσε τη ζαχαρένια του... για παρακάτω δε μου πέφτει λόγος και στην τελική όλοι αλλάξαμε κάπως, Απλά στο λέω γιατί μου άρεσε.

 

Τι σκέφτομαι τώρα...

Ένα μύθο θα σας πω, που τον λέγαμε παιδιά...

Αρχές του χρόνου και στη γωνιά μας κόκκινο τ' αναμμένο τζάκι, τούφες χιόνι έπεφτε στο παραθυράκι.

Ο αρχικαλικάντζαρος Ανάμπαμπαπανταμσουξουντουλανταπαιδχια επιάστη με τη γίδα στην πλάτη...

Όπως και με τον άλλον, τον εθνικόφρονα διευθυντή του θεάτρου, τα μικρά καλικαντζαράκια ξεκίνησαν τις τσιρίδες.

"πλεκτανννηηηη....σκευρωρίαααα....νια νια νιανιανια"

Ο Αρχικαλικάντζαρος Ανάμπαμπαπανταμσουξουντουλανταπαιδχια λούφαξε σε ένα βαθύ λαγούμι και η φωλιά των καλικάντζαρων έμεινε χωρίς τον αρχηγό.

Πανικός επικράτησε στη φωλιά.
Απειλή στη συνοχή.
Ο πανικός δεν είναι ο καλύτερος σύμβουλος, όλοι όσοι ψήνουν κάστανα στ' αναμμένο τζάκι το γνωρίζουν αυτό.

Τσάτρα-πάτρα τα καλικαντζαράκια ορίζουν αρχηγό τον δεύτερο στη σειρά.
Τον Υποκαλικάντζαρο Κανωτασπρομαυροαϊντενατηβγαλω.

Ο Υποκαλικάντζαρος Κανωτασπρομαυροαϊντενατηβγαλω δεν έχει το χάρισμα του Μεγάλου Ηγέτη.

Συμμαχίες καλικάντζαρων δημιουργούνται.

Επιστρατεύεται ο Λοχαγός καλικάντζαρος Μακεντόνχαλμπας και ο Δεκανέας ειδικός επί των επισυνδέσεων καλικάντζαρος Αγρυπνομάτης.

Περνούν οι ώρες, περνούν οι μήνες και τα καλικαντζαράκια τρέχουν πίσω από τον νέο αρχηγό και τους συμμάχους του τσιρίζοντας
"Νια νια νιανιανιανια....είστε τσογλάαανια....μπε μπε μπεμπεμπε είστε πιεϊτσντιεεεδε....λα λα λα λα.... νιανια νιανια νιανανα"

Περνούν οι ώρες, περνούν οι μήνες και οι άνθρωποι του επάνω κόσμου μαζεύονται σιγά, σιγά.
Θα ανάψει και πάλι το τζάκι και γύρω από τη φωτιά θα στήσουν χορούς, αγκαλιές και τραγούδια.