Φύση του ενός ή γενικό καλό;

Μιλάς για μία συγκεκριμμένη υπο-ομάδα της κοινωνίας Ηλία (όπως π.χ. το forum εδώ και το θέμα του) ή για ένα μεγαλύτερο πλαίσιο?

 

Κάθε σύνολο αποτελείται από υποσύνολα κ.ο.κ. Δεν μιλώ για μία συγκεκριμένη αλλά για το μεγαλείο της μονάδας που ισοπεδώνεται για να συμπληρώσει προσαρμοζόμενο, το μεγάλο πρόσωπο.

 

Σε αυτή την περίπτωση τότε πάντα ο άνθρωπος θα είναι ένα φοβισμένο ζώο, όπως είναι άπληστο, αχάριστο, ανασφαλές και πολλά άλλα, είναι φυσικά χαραστηριστικά μας. Δεν νομίζω να υπάρχει λόγος ή αιτία, συνήθως υπάρχουν μόνο αφορμές. Η αιτία είναι βαθιά προσωπική για τον καθένα μας ξεχωριστά. Οταν κάποιος απελευθερώνεται κερδίζει είτε τον οίκτο είτε τον θαυμασμό, δεν μπορώ να σκεφθώ μέση οδό.

Πάντοτε θα εμφανίζονται ξεχωριστοί άνθρωποι - σε όλους τους τομείς - που με την μοναδικότητά τους θα καταρρίπτουν κάθε δεδομένη κοινωνική προκατάληψη (ή εμπόδιο όπως το ονομάζεις). Ενας χρειάζεται για να ξεκινήσει μία επανάσταση. Το πρόβλημα είναι αν ο ηγέτης αλλάζει μετά την εκπλήρωση του στόχου του. Και πολύ απλά, αν θέλεις να σκοτώσεις κάτι κάντο μόδα.

ΥΓ: Τάβλι θα παίξουμε ποτέ?  

 

Θα υπήρχαν ξεχωριστοί άνθρωποι αν δεν υπήρχαν οι μάζες; Μήπως όλοι είμαστε ξεχωριστοί, απλώς μέσα στην μάζα χανόμαστε;

Υ.Γ: Φυσικά και θα παίξουμε και εκεί θα υποφέρεις  

 

Και επειδή αναφέρεσαι συνολικά στη ζωή και στην κοινωνία
http://www.kinimata.gr/kinonika_kin...s_simperiforas/theories_mazikis_kinonias1.doc
Μάλλον θα το έχεις διαβάσει αλλά ποτέ δεν ξέρεις
Και να σου θυμίσω ότι και το BDSM μία κάστα είναι. Με ότι συνεπάγεται αυτό

ΥΓ: Να είσαι μαλακός μαζί μου ε?  

 

συμφωνώ

Και πάλι συμφωνώ.

Δεν κατανοώ γιατί θεωρείς πως όλοι υποτάσσονται στις ανάγκες της κοινωνίας και όλοι εξομαλύνονται προκειμένου να χωρέσουν.
Ή θεωρείς πως δεν έχω υποταχθεί στις ανάγκες τις κοινωνίας μόνο αν περπατώ στο δρόμο γυμνή με ένα λουρί ή ακόμη καλύτερα αν σέρνομαι στα 4?

την συγκρατώ με ποιά έννοια?

Ποτέ.
Πιστεύω στην ελεύθερη βούληση και ελευθερία επιλογής. Αν κάποιος επιλέγει να είναι και να ζει με ένα α τρόπο είναι αναφαίρετο δικαίωμα του. Αυτό που εσύ ονομάζεις απελευθέρωση κάποιοι μπορεί να το ονομάζουν σκλαβιά και αντίστροφα.

Προσωπικά δεν την βρίσκω διόλου τρομακτική απλά την βρίσκω ουτοπική και εν δυνάμη καταπιεστική για εκείνους που δεν επιθυμούν την απελευθέρωση κατά Ηλία.

υποθέτω για τον καθένα είναι διαφορετική η απάντηση.

Αντιλαμβάνομαι πως εκφράζεις τις προσωπικές σου απόψεις και επιθυμίες όσον αφορά τον κόσμο στον οποίο εσύ θα ήθελες να ζεις.
Με τον ίδιο τρόπο κάποιοι άλλοι έχουν και εκφράζουν κάποιες διαφορετικές κοσμοθεωρίες για το πως θα ήθελαν να είναι ο δικός τους ιδανικός κόσμος.

Προσωπικά εγώ όμως δεν έχω σαν στόχο να αλλάξω την κοινωνία με τρόπο ώστε να μου μοιάσει και να εκφράζει εκείνες τις ανάγκες που εγώ έχω.

Μπορεί κάποιοι να εκφράζουν βαθύτερες τους ανάγκες με χιλιάδες διαφορετικούς τρόπους, να είναι απελευθερωμένοι ή μάλλον να παλεύουν για την απελευθέρωση τους από όλα εκείνα τα δεσμά που τους επιβάλλουν τα διάφορα κέντρα εξουσίας, να απελευθερωθούν με εκείνους τους τρόπους που εκφράζει καλύτερα τους ίδιους και τη δική τους ψυχοσύνθεση και που μπορεί να απέχει κατά πολύ από εκείνους τους τρόπους κι εκείνα τα σημεία που εσύ έχεις ανάγκη να βλέπεις γύρω σου.

Οπότε συνεχίζω απλά να δουλεύω με τον εαυτό μου, αυτό επηρεάζει την οικογένεια και εκείνους με τους οποίους βρίσκουμε κοινά σημεία στις κοσμοθεωρείες και αντιλήψεις μας και δημιοργούμε μια ομάδα και συνεχίζοντας με αυτό τον τρόπο μπορεί να δημιουργηθεί μια κοινότητα.

Αλλά να δημιουργήσω και να μετατρέψω όλη την κοινωνία σε bdsm ή οτιδήποτε άλλο επειδή αυτό εκφράζει εμένα και μια μερίδα ατόμων και ανάμεσα σε άλλα και μέσα απ΄ αυτό εγώ βρήκα τρόπους απελευθέρωσης που ταιριάζουν σε μένα και στους ομοειδεάτες μου θα ήταν ανάλογη με μια προσπάθεια επανάστασης για να γίνουμε όλοι gay επειδή κάποιους εκφράζει συγκεκριμένα αυτό και μέσα από την αποδοχή αυτής τους της ανάγκης απελευθερώνονται.

 

Σίγουρα τα κείμενα μου δεν διακρίνονται για την σαφήνεια τους, με απλά λόγια δεν υποστηρίζω την διάλυση μίας κοινωνίας για την δημιουργία μίας άλλης, αλλά την έλευθερη έκφραση του καθενός, ακόμα και αν η έκφραση του ενός συγκρούεται με αυτή του άλλου.

 

Θα το διαβάσω και θα σου απαντήσω. Ευχαριστώ  

 

Οι σύγχρονες κοινωνίες, Ηλία, δεν πνίγουν μόνο την έκφραση, πνίγουν πολύ περισσότερα. Πολύ συχνά πετάνε ολόκληρες ομάδες ανθρώπων συνολικά στα σκουπίδια. Αποκλείουν κοινωνικά, περιθωριοποιούν, ακυρώνουν, κακοποιούν, αχρηστεύουν ομάδες, άτομα, δυνατότητες, καταστρέφουν δημιουργίες, εκφράσεις, οδηγούν στο θάνατο, αν δεν ταιριάζουν με την κοινωνική νόρμα ή για πολλά πλέγματα λόγων. Απάνθρωπες κοινωνίες. Δεν θα συμφωνήσω πως κάθε κοινωνική οργάνωση το κάνει αυτό, πάντως.

Από τη μια το όνειρο μιας ιδανικής ουτοπίας, κι από την άλλη η επιβίωση, επέμβαση κατά το δυνατόν, η "ρεάλ-πολιτίκ".

Τεράστια ζητήματα άνοιξες Ηλία. Ίσως να χρειάζεται να μελετήσουμε μια τεράστια βιβλιογραφία απόψεων και θεωριών για να μπορούμε να συζητήσουμε σε κάποια μίνιμουμ σοβαρή βάση όλα αυτά τα, πολύ πλατιά, πολύ σοβαρά ερωτήματα που θέτεις.

​

 

Στο βαθμό που το "εξελίσσομαι" (αναπτύσσομαι, προάγομαι) και το "ελίσσομαι" (συσπειρώνομαι, μανουβράρω) διατηρούν εννοιολογική συνάφεια, όχι.
Ο "ελεύθερος άνθρωπος" του Spinoza δεν υπάρχει, γιατί η έννοια "ελεύθερος" (από εξωγενείς επιρροές εννοεί ο φιλόσοφος) αν πραγματωθεί, δεν θα δώσει χώρο στη νοημοσύνη να αναπτυχθεί (δια της τριβής με άλλες νοημοσύνες) επομένως δεν μπορούμε να κάνουμε λόγο για "άνθρωπο", αλλά πιθανώς για "ζώο".