Σκλάβα: άβουλο ον ή όχι;

Άβουλο θα έλεγα εκτός αν η Αφέντρα ζητήσει να πάρω πρωτοβουλία (αν είχα αφέντρα αυτό θα ήθελα.. δεν ξέρω αν είναι και σωστό αυτό που λέω , συγνώμη από τις Κυρίες εδώ μέσα  )

 

Ο ορισμός της αυτοαναίρεσης...

 

Η σκλάβα οφείλει να είναι άβουλο ον.

Κανένα ον ωστόσο δεν μπορεί να είναι άβουλο.

Οπότε τα πάντα, πάντα σε τέτοιου είδους σχέσεις, είναι ένας αγώνας όπου ο αφέντης και η σκλάβα ως ανάγκες της είναι από την μία μεριά και η σκλάβα ως ον είναι από την άλλη μεριά. Και είτε μάχονται είτε συμβιβάζονται είτε κερδίζει η πρώτη μεριά καταπιέζοντας την δεύτερη σε βαθμό που μπορεί να την κάνει αόρατη αλλά πάντα είναι υπαρκτή.

Και το γεγονός ότι η δεύτερη μεριά είναι πάντα υπαρκτή κάνει μία σχέση M/s να έχει πάντα τέλος.

 

Αυτο το λέτε εκ πεποιθήσεως ή επιστημονικώς ομιλώντας?

 

Επειδή φυσικά αναφερόμαστε σε σκλάβα από επιλογή. Κατά τη γνωμη μου Δεν μπορείς να χαρακτηρίσεις άβουλο ον μια σκλάβα που πήρε μια τέτοια απόφαση , απλά Επέλεξε να είναι κατευθυνόμενη.

 

Είμαι σφοδρώς πεπεισμένος ότι αποδεικνύεται και επιστημονικώς

 

Μετά τη διαπραγμάτευση και εφ όσον υπάρξει D/s καθε σκλάβα ή σκλάβος είναι άβουλη /άβουλος .

 

Η ελεύθερη βούληση διακρίνει το ανθρώπινο γένος. Δεν μας προσδιορίζουν οι πράξεις μας, αλλά η βουληση μας. Οι προθέσεις μας, η ταυτότητα μας. Υπάρχει εκτεταμένη βιβλιογραφία αλλά συστήνω τον νέο πλατωνικό βυζαντινό φιλόσοφο Καβάσιλα.

Η Υ είναι Δεσποζομενη, μια πριγκίπισσα που προκαλεί τον Κ που κατέχει το κλειδί των αναγκών της να γίνει Πρίγκιπας Δεσπότης.
Το power exchange το μεταφράζω μεταβίβαση ελέγχου.
Ένας Αμερικανός φοιτητής ταλαντούχος έπασχε από κρίσεις πανικού, η ζωή του χάος και ξαφνικά ορθοποδησε ,η καριέρα του πετούσε. Η lifestyle Α είχε αποκτήσει τον πλήρη έλεγχο της ζωής του.

Οι άνθρωποι του bdsm έχουν την υπαρξιακή ανάγκη να παραδίδονται πλήρως στον, την Κ. Και τότε ξεμπλοκάρει η βουληση τους, που τους δίνει την δυναμη να σηκωθούν το πρωί, να θέσουν τους στόχους τους και διεκδικήσουν την απόλαυση, όπως εκείνοι μοναδικά την ορίζουν.

 

ίσως δεν το έγραψα καλά  

 

Ενα μπέρδεμα σε όλο αυτό πάντως υπάρχει ...

 

Εννοείς τ@ υποτακτικ@; Αν ναι, τότε

αφενός είναι ασαφής η έννοια της "υπαρξιακής ανάγκης" και αφετέρου @ υποτακτικ@ δεν είναι καταθλιπτικ@ που γιατρεύεται μόλις αποκτήσει Κ

 

Υπαρξιακή σημαίνει δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Δεν πρόκειται για φάση που θα περάσει αλλά για τον πυρήνα της ταυτότητας μου. Και αφορά και Κ και Υ. Η ιστορία πχ κινείται με την αναγκαιότητα αγνοώντας τις προσδοκίες μας.

Ποτέ!! μη περιμένει κάποιος ένα να τον γιατρέψει. Στην καλύτερη περίπτωση θα τον εμπνεύσει να γιατρέψει μόνος του τον εαυτό του.

Οι Υ που είχα το προνόμιο να γνωρίσω ήταν γεμάτες ζωντάνια, οίστρο και διαίσθηση που έδιωχνε τους δήθεν.
Επιθυμούσαν περιβάλλον οικειότητας και εμπιστοσύνης ώστε να καμψουν τις αντιδράσεις που πρόβαλε το Εγώ τους. Ενός Εγώ που άλλοτε ήταν χείμαρρος που παρασέρνει, άλλοτε τοίχος που μπλοκάρει.

Η καταπίεση της bdsm ταυτότητας συχνά οδηγεί σε σοβαρής μορφής κατάθλιψη.
Είναι αποδεκτή από την επιστημονική κοινότητα η Ψυχοθεραπευτικη ιδιότητα του bdsm.