θα κάνατε σχέση με κάποιον κάποια με αρκετά μεγάλη διαφορά ηλικίας?

Είχες άλλη από τότε?

 

Με μεγαλύτερη όχι...

Αυτή ήτανε η μόνη μου εμπειρία αλλά άμα είχα την ευκαιρία να πήγαινα με μεγαλύτερη πάλι η ακόμα να έκανα κάποια σχέση τότε σίγουρα θα το έκανα.

 

με εξιτάρουν πολύ οι αρκετά μεγαλύτερες γυναίκες όταν έχουν λεπτή και κομψή σιλουέτα. Σκέφτομαι όλους τους εραστές που πέρασαν πάνω από το κορμί της και απογειώνομαι ερωτικά

 

Οι περισσότεροι ψάχνετε πιπινια..

 

Και είναι κακό;    

 

Στην δικιά μου περίπτωση ψάχνω ακριβώς το αντίθετο .

 

Ξέρεις ακριβώς τι θέλεις και τι μπορείς να πάρεις. Σκέφτεσαι εξυπνα

 

Πίστεψέ με ξέρω πολύ καλά τι θέλω και για αυτόν τόν λόγο είμαι και εδώ χαχα.

 

Και οι περισσότερες ψάχνετε πιπίνους. Πώς να το κάνουμε, τα νιάτα είναι σέξυ!

 

Ήμουν παντρεμένος για 7 χρόνια με 8 χρόνια μεγαλύτερή μου. Από όταν έχω πάρει διαζύγιο δεν έχω κατασταλάξει σέ μία σχέση και ο λόγος είναι απλός νομίζω με τις μικρότερες ή συνομιλικες Μου δε ταυτίζομαι

 

Πάντα με έλκυαν οι μεγαλύτεροι άνθρωποι. Στο γυμνάσιο (που ήταν και τα πρώτα σκιρτήματα) ήταν γύρω στα 30. Αργότερα, ως φοιτήτρια, ήταν γύρω στα 40. Αν και έκανα σχεσούλες με συνομηλίκους, και είχα παθιαστεί 2-3 φορές, (και μάλιστα πολύ περισσότερο απ όσο θα πρεπε), πάντα το απωθημένο ήταν κάπου στα 20 χρόνια διαφορά ηλικίας.

Παρατηρούσα τους συμφοιτητές μου, κάπως έφηβοι, κάπως άνδρες, κι αυτό το ενδιάμεσο με ξενέρωνε. Συνέδεα την ωριμότητα, με την εμπειρία, κι αυτά, με την βιολογική ηλικία. Παντού, εμφιλοχωρεί κι ένα στερεότυπο.
Ιδίως όταν οι μεγαλύτερές μου γυναίκες μου φαινόταν εξίσου γοητευτικές με κάποιες συνομήλικες. Τα άγουρα αγόρια όμως όχι.

Ήταν η εποχή που το πάθος τρύπωνε στις φαντασιώσεις και περίσσευε ως την πραγματικότητα. Κι ενώ στην πραγματικότητα, μ ενοχλούσε το παραμικρό ψήγμα παραδοσιακών ρόλων τύπου : μεγαλύτερος άνδρας, έμπειρος, δυνατός και προστατευτικός με νεαρή κοπελούδα, που τον θαυμάζει και τον έχει σαν Δάσκαλο και οδηγό, αυτό ακριβώς το μοντέλο, κυριαρχούσε στις φαντασιώσεις μου.

Θυμάμαι πως ταύτιζα τον Top με κάποιον μεγαλύτερο, ώστε να αισθάνομαι το έρμαιο αθώο κοριτσάκι που ο έμπειρος τάδε, μπορούσε να καθοδηγεί. Το όποιο bdsm φαντασιωνόμουν τότε (και μέχρι πρόσφατα) στηρίζονταν στην ηλικιακή διαφορά, ώστε να νιώθω υπο την προστασία, υπο την γοητεία, υπο την εμπειρία του στην ζωή και γενικότερα.. και τελικά, υπο την φαντασία μου στην ουσία.

Τεσπά, όλα ωραία (στην ώρα τους) στις φαντασιώσεις, σαν κινηματογραφικές σκηνές ή σαν φωτογραφίες. Στην πραγματικότητα, δεν ελέγχει κανείς τα πράγματα σαν σκηνοθέτης, ούτε το μοντάζ, ούτε παγώνει τις ηλικίες ωσαν βαμπίρ στο χρόνο, και οι σχέσεις μεγαλώνουν μαζί με τους ανθρώπους κι εξελίσσονται.

Στην πραγματικότητα, δεν θα έκανα σχέση με διαφορά ηλικίας πάνω από 10 χρόνια (το πολύ). Κι αυτό, όχι επειδή φρικάρω στην ιδέα να γίνω κάποια στιγμή 40 και να φροντίζω τον 60χρονο σύντροφό μου, αλλά, επειδή μεγαλώνοντας, κάπου νιώθω να βαριέμαι το σενάριο της κοπελούδας που θαυμάζει και μαθητεύει κι εμπνέεται και υπο- κλίνεται στην γοητεία (που ήθελα να ήταν θαυμασμός) του Δασκάλου.
Ίσως είναι το βάρος της δια βίου "μάθησης", ίσως τελικά, η ανασφάλεια συμβιώνει καλύτερα μ έναν σχεδόν συνομήλικο, με τον οποίο αισθάνεσαι πιο συντροφικά και πιο ισότιμα.

 

Δεν θα συμφωνήσω, όμορφα να τα βλέπεις είναι αλλά σέξι; Πολύ δύσκολα , τουλάχιστον για εμένα.