Σημειακή vs. Σταδιακή κατίσχυση

Θα ήθελα να υποβάλλω τον παρακάτω προβληματισμό.

Θεωρώ πως η κατίσχυση που προηγείται της υποταγής ως ένα διακριτό χρονικό σημείο λειτουργεί αποτελεσματικότερα σε bdsm σχέσεις με σαφώς προσδιορισμένο και περιορισμένο πλαίσιο και περιεχόμενο (σχέση αποκλειστικά δομημένη για υλοποίηση bdsm προσανατολισμού ή πρακτικών χωρίς άλλους δεσμούς και αιτίες που να τη διαπερνά και να τη διαπλάθει).

Από την άλλη πλευρά, η σταδιακή κατίσχυση αντανακλά περισσότερο τη διαδικασία που λαμβάνει χώρα μέσα σε μία πλήρους απασχόλησης σχέση που υποχρεώνεται και στην τριβή της διαρκούς αλληλεπίδρασης. Τα στοιχεία εκείνα που εμπνέουν το υποτακτικό μέλος να ακολουθεί την κατεύθυνση του συσχετισμού κατά τον τρόπο που καθορίζεται από το κυρίαρχο μέλος επιβεβαιώνονται και επιρρώνονται μέσα από την καθημερινή διαδικασία. Κοινώς, ο σεβασμός (και ενίοτε το δέος) και ο θαυμασμός του υποτακτικού μέλους ενισχύεται και βαθαίνει μέσα από τις μικρές καθημερινές πράξεις του κυρίαρχου που είναι συνεπείς και ευθυγραμμισμένες με την προσωπικότητά του που ενέπνευσε την επιθυμία για υποταγή (με δεδομένη τη διαρκή αξιολόγηση του υποτακτικού μέλους) . Η κατίσχυση επέρχεται βήμα-βήμα και δεν έχει σαφές χρονικό σημείο. Ακόμα και στις περιπτώσεις μη προσωποκεντρικής υποταγής ή ατόμου ήδη εκπαιδευμένου στην υποτακτικότητα, η διαρκής αλληλεπίδραση θα υποχρεώσει σε επιβεβαίωση ή διάψευση της αρχικής ή φαινόμενης κατίσχυσης.

Ποια είναι η δική σας θέση;

 

@AlexanderV ,
Ένα σχόλιο: Η κατίσχυση προηγείται της υποταγής, της επακόλουθης σχέσης και συνεπώς του πάντα προσδιορισμένου αλλά όχι πάντα περιορισμένου πλαισίου.
Και μια προσωπική θέση: Η κατίσχυση συμβαίνει ( ή δεν συμβαίνει ) εξ αρχής και δεν είναι σταδιακή. Από εκεί και μετά η διαδρομή ως την υποταγή είναι-έντονα-κατηφορική, με αυξανόμενη ταχύτητα και στις περισσότερες περιπτώσεις χωρίς εξόδους διαφυγής ( ούτε αφήνονται, ούτε είναι και επιθυμητές ). Το όνομα της είναι παράδοση.

 

Κατισχύω: Επικρατώ πλήρως/Νικώ κατά κράτος. Ας μη το κάνουμε ανούσια πολύπλοκο λεξιλογικά.

Ο @Stalker παρέθεσε μια ενδιαφέρουσα θέση, με την οποία δε συμφωνώ πλήρως. Πολλές φορές, η αντίσταση που μπορεί να προβάλεται, έχει να κάνει με άμυνες του υ μέλους που ίσως οφείλονται σε ανασφάλεια ή παρελθοντικές, δυσάρεστες εμπειρίες. Κατ' επέκταση, η διαφορά ισχύος και το εκτόπισμα του Κ μπορεί κάλλιστα να είναι πασιφανές, ωστόσο η ιεραρχία να μην γίνεται συνειδητά αντιληπτή. Εδώ έχουμε να κάνουμε με το φαινόμενο της πρόσληψης. Το κάτα πόσο αξίζει τον κόπο να πραγματωθεί κατίσχυση λοιπόν, έχει κυρίως να κάνει με την διάθεση του Κ μέλους: Επένδυση χρόνου κι ενέργειας προς το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Από εκεί και πέρα συμφωνώ - μόλις γίνει αντιληπτή η θέση του κάθε κομματιού στην σκακιέρα, η κατηφόρα είναι γρήγορη, αρκεί η ανάγκη για υποταγή να είναι ειλικρινής.

 

@Stalker,
Κατ' αρχάς ευχαριστώ για τη συνεισφορά στο νήμα και τη συζήτηση.
Εκεί ακριβώς λοιπόν έγκειται η ένστασή μου: στο ότι δεν υφίσταται ποτέ τελική κατίσχυση. Μόνο αυξανόμενη ή ελαττούμενη κυριαρχία. Στις περιπτώσεις των συσχετισμών που εστιάζουν στην εφαρμογή ενός bdsm πρωτοκόλλου χωρίς να εμπεριέχουν το σύνολο των πτυχών μίας σχέσης (κοινή περιουσία, παιδιά, επίλυση/διευθέτηση τρεχουσών οικονομικών ζητημάτων, συμβίωση νομικά ή μη, κοινές παρέες ή κοινωνική παρουσία, κτλ.) το σημείο αυτό διακρίνεται πιο εύκολα, διότι εκ των πραγμάτων μειώνονται όλοι εκείνοι οι παράγοντες που θα αυξήσουν τη δυναμική τριβή της αλληλεπίδρασης.

Στις περιπτώσεις των πλήρους ωραρίου σχέσεων δεν υπάρχει ένα χρονικό ορόσημο κατίσχυσης, αλλά υπερίσχυση. Δεν υπάρχει απόλυτη νίκη, αλλά σταδιακή αύξηση της επιβολής (εφ’ όσον η αμφίδρομη αξιολόγηση επιβεβαιώνει τους λόγους άνισου συσχετισμού που οδήγησαν σε αυτόν). Υφίσταται μία δυναμική πορεία ενίσχυσης της θέσης του κυρίαρχου μέλους και περαιτέρω παράδοσης του υποτακτικού. Θεωρώ τις δηλώσεις των υποτακτικών για απόλυτο άφημα και υποταγή στο κυρίαρχο μέλος ως εντασσόμενες στη ρομαντική εξιδανίκευση του έρωτα αλλά και της ενστικτώδους ανάγκης αναβάθμισης και διατήρησης της καύλας. Σε πολλαπλών επιπέδων αλληλεπιδράσεις η νίκη δεν είναι ποτέ πλήρης και απόλυτη. Υφίσταται μία μεγάλη νίκη και κατόπιν διαδοχικές μικρές νίκες ενίσχυσης της θέσης του δυνατότερου.

 

@AlexanderV,
Καμία bdsmική σχέση πλην των κατ΄επίφαση δεν εστιάζει στο πρωτόκολλο. Τα πρωτόκολλα στο bdsm αν και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για εκπαιδευτικούς λόγους, κυρίως υφίστανται για να εκφράσουν την ήδη υπάρχουσα ασυμμετρία και μεγιστοποιούν την απόλαυση.
Μια βασική διαφορά των Κ/υ από τις vanilla σχέσεις είναι το ότι η bdsmική αλληλεπίδραση είναι εκείνη που καθορίζει το modus vivendi σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας και όχι το αντίστροφο όπως συμβαίνει στις vanilla.
Δεν θα πρέπει να συγχέεται η κατίσχυση με την Κυριαρχία. Η κατίσχυση γίνεται εξ 'αρχής και είναι ολοκληρωτική, οριστική και αμετάκλητη. Μέχρι να πάψει να είναι.
Η Κυριαρχία είναι το αποτέλεσμα αυτής, σηματοδοτεί την έναρξη της σχέσης αφού προηγουμένως έχουν τεθεί και καθοριστεί τα ζητήματα του μεγέθους και του εύρους του ελέγχου. Τα οποία όπως και η αλλαγή τους στην πορεία εξαρτώνται από τις επιλογές και τις αποφάσεις του κυρίαρχου μέλους.

 

Οι λέξεις "κατίσχυση" και "κυριαρχία" χρησιμοποιούνται στο context στο BDSM καθώς χαρακτηριστικά τους -μέσα σε αυτό το context- είναι τέτοια ώστε να αναγνωρίζονται ως "κατίσχυση" και "Κυριαρχία".

Η κατίσχυση είναι αναγκαία συνθήκη κυριαρχίας αλλά όχι ικανή και είναι milestone ασχέτως του χρονικού διαστήματος χρειαστεί ώστε να αναγνωριστεί. Κοντολογίς οι σχέσεις Κυριαρχίας/υποταγής ξεκινούν *μετά* την κατίσχυση.

 

@Stalker

Καμμία αντίρρηση εδώ.

Ούτε εδώ επίσης.

Εδώ, όπως ήδη ανέφερα ήδη σε προηγούμενο σημείο, έγκειται η ουσιαστική ένσταση μου. Δεν υπάρχει ολοκληρωτική και οριστική κατίσχυση στις ανθρώπινες σχέσεις, ούτε σε καμμία μορφή ανθρώπινης αλληλεπίδρασης πλην της εκδοχής του εξανδραποδισμού ή της οριστικής παύσης βασικών ιδιοτήτων του ατόμου ή της ομάδας (συμπεριλαμβανομένων των βιολογικών). Το γεγονός ότι συζητούνται όρια αντοχής και συμφωνίας ένταξης στο συσχετισμό επιρρώνει αυτήν τη διαπίστωση.
Η κατίσχυση είναι ένα ιδεατό ορόσημο, μία θεωρητική ιδανική κατάσταση που λειτουργεί ως συμβολοποίηση και εσωτερικευμένη υπενθύμιση της ανισότητας του συσχετισμού.

Όχι μόνο δε θα πρέπει να συγχέονται, αλλά υφίσταται ο κίνδυνος διαιώνισης της στρέβλωσης πως κυριαρχία μπορεί να υπάρξει και να ασκηθεί μόνο κατόπιν κατίσχυσης. Επί της ουσίας, κυριαρχία ασκείται τις περισσότερες φορές κατόπιν υπερίσχυσης, ενώ και αν ακόμα υπάρξει κατίσχυση, αυτή είναι σημειακή χρονικά και οπωσδήποτε όχι οριστική. Τίποτα έμβιο δε σταματά να αντιδρά, να χτυπάει πίσω, να ανασκουμπώνεται για εκ νέου αναμέτρηση, ακόμα και όταν αυτό συμβαίνει με τρόπους που - επιμελώς ή όχι - διαλανθάνει της προσοχής του υποτακτικού μέλους/υποταγμένου.

Αντιστρέφοντας τον μέχρι τώρα επικρατούντα συλλογισμό εντός BDSM, δεν είναι η ιδέα της κατίσχυσης που υπογραμμίζει την ισχύ του κυρίαρχου μέλους, αλλά η ικανότητά του να τη διατηρεί στο χρόνο, να την εμπεδώνει και να την αυξάνει.

Κι εδώ τίθεται το ερώτημα - το οποίο κανονικά χρήζει ξεχωριστής ανάλυσης και νήματος: Για να αναγνωριστεί πως η μορφή της σχέσης φέρει όλα τα αναγκαία στοιχεία αναγνωρισιμότητας ως άνισης κατά BDSM, είναι αναγκαία η γνώση των εμπλεκομένων πως τελούν σε ανισότητα (με δεδομένο πως πλείστες όσες vanilla σχέσεις παρουσιάζουν μία αξιοζήλευτη ανισοκατανομή ισχύος είτε προς τη βαρύνουσα πλευρά του ανδρός είτε προς εκείνη της γυναικός);

 

@AlexanderV

Το νερό είναι ακόμα υγρό παρά το γεγονός ότι η θερμοκρασία του είναι κάτω από τους 0 °C. Η στιγμή της εμπέδωσης της κατίσχυσης είναι αυτό το μικρό χτυπηματάκι που με τη μία μετατρέπει μέσα σε μερικές το ακόμα υγρό -σε υπέρψυξη- νερό σε πάγο. Η Κυριαρχία έρχεται μετά. Μπορεί το νερό να κρατηθεί παγωμένο ή μπορεί το νερό να ζεσταθεί και να επανέλθει στην υγρή του μορφή αλλά αυτό δεν έχει να κάνει με την κατίσχυση αλλά με τη διαχείριση *ΜΕΤΑ* από αυτήν.


 

 

@AlexanderV ,

Επιτρέψτε μου να αντιστρέψω τη σειρά των quotes, από το κατ' εμέ έλασσον προς το μείζον:

Μια ακόμα διαφορά των K/υ σχέσεων από τις vanilla βρίσκεται στο ότι στις μεν η ανισότητα είναι εγνωσμένη, προυπάρχουσα και αμοιβαία επιθυμητή πριν την έναρξη της σχέσης ενώ στις δε, η ανισότητα-εγνωσμένη ή όχι-προκύπτει εντός σχέσης σαν μπίλια που κάθεται στο μαύρο ή στο κόκκινο και δεν είναι πάντα αμοιβαία επιθυμητή σε ότι αφορά το πρόσημο.

Ουδείς και πάντως όχι εγώ ισχυρίζεται ότι δεν μπορεί να υπάρξει Κυριαρχία κατόπιν υπερίσχυσης. Απλά για κάποιους, δεν είναι του γούστου τους. Από εκεί και μετά, αντιδράσεις, χτυπήματα πίσω, ανασκουμπώματα για νέες αναμετρήσεις, ναι, αν τους δοθεί χώρος. Δεν δίνεται πάντα. Ούτε από όλους. Άλλωστε το Κ/υ όπως έχουμε ξαναπεί περιγράφεται από την περίφημη φράση του Ντον..an offer he/she cannot refuse. Or resist in any way, θα πρόσθετα εγώ.

Και όμως υπάρχει, ακριβώς κατά το και όμως κινείται του Γαλιλαίου.
Και γι αυτό αν και όταν υπάρξει, είναι άκρως επικίνδυνη σε ακατάλληλα χέρια. Είναι τότε που δεν υπάρχουν ούτε συμφωνίες, ούτε συζητήσεις για όρια, ούτε τίποτε. Τότε που τίθεται ένα take it or leave it πλαίσιο και εκεί τελειώνει το πράγμα. Ή και αρχίζει.

Καλό είναι να μην λησμονείται το ότι κάποια πράγματα στο BDSM είναι για πολύ λίγους( αυτό χωρίς θετικό ή αρνητικό πρόσημο), πολύ λιγότερους από όσους τυρβάζουν περί αυτών. Οταν βρίσκονται έξω από την αντιληπτική ικανότητα κάποιου δυο τινά συμβαίνουν. Ή γίνεται προσπάθεια να χωρέσουν με κάποιον τρόπο μέσα της, ή τους αφήνεται χώρος να υπάρξουν.

Δεν έχω να προσθέσω κάτι παραπάνω, οπότε να ευχαριστήσω με τη σειρά μου για τον διάλογο.

 

Όντως.

 

και τούτο διότι η υποταγή αποτελεί μία πιθανή απάντηση στην κατίσχυση.
Κυριαρχία άνευ υποταγής δεν εγκαθίσταται και υποταγή που δεν απαντά σε κατίσχυση δεν είναι υποταγή, αλλά προσποίηση.

Η κατίσχυση θέτει διλήμματα του τύπου :

που δύνανται να απαντηθούν με υποταγή - τότε αρχίζει το πράγμα.
Η "υπερίσχυση" τι είδους ερωτήματα θέτει που να απαντώνται γνησίως (όχι προσποιητά) με υποταγή, ώστε να εγκατασταθεί εξ αυτής Κυριαρχία;

Κυριαρχία μπορεί να υπάρξει μόνο κατόπιν υποταγής και υποταγή (όχι προσποίηση ρόλων δια την καυλάντα) μπορεί να αποσπαστεί μόνο κατόπιν κατισχύσεως.
Συνεπώς, ουδέν στρεβλόν στο ότι η κατίσχυση είναι αναγκαία για την Κυριαρχία. Αντικαταστήστε το "κατίσχυση" με το "καθυπόταξη", αν σας φαίνεται σκληρός ο όρος κατίσχυση.
Στρέβλωση δεν είναι, ότι για να Κυριαρχήσει κάποιος σε κάποιον είναι αναγκαίο να τον ΚΑΤΙΣΧΥΣΕΙ/ΥΠΟΤΑΞΕΙ, αλλά ότι κάποιος μπορεί να βαυκαλίζει εαυτόν και αλλήλους, πως "κυριαρχεί" σε κάποιον που ο ίδιος δεν τον κατίσχυσε/καθυπέταξε...

 

Κυριαρχικές σχέσεις κατόπιν υπερίσχυσης συνάπτονται τόσο εντός BDSM όσο και-κυρίως- εκτός. Το τι είδους είναι αυτές είναι θέμα άλλης συζήτησης η οποία συνήθως καταλήγει στο περί ορέξεως. Το "πρόβλημα" με την εν BDSM υπερίσχυση είναι ακριβώς αυτό. Ο πληθυντικός αριθμός των ερωτημάτων. Κατόπιν κατίσχυσης και σε περίπτωση βούλησης Κυριαρχίας το ερώτημα που τίθεται είναι ένα και μοναδικό: Ναι ή όχι?