Σκλάβα: άβουλο ον ή όχι;

Θα μιλήσω από προσωπική εμπειρία,αν και είμαι μόλις ένα χρόνο μέλος.Πως γίνετε να μιλάμε ότι διαλέγουν οι Κ,όταν ένα μέσο inbox έχει πάνω από 100 μηνύματα; Εκ των οποίων 100+,ένα μεγάλο ποσοστό επιμένει αν έχει μείνει για καιρό αναπάντητο και σιγουρα δεν εχουν στειλει μονο σε μια αλλα σε πολλες μεχρι να απαντησει καποια. Θεωρειτε ότι δεν επιλέγουμε σε ποιον θα μιλήσουμε,ανάλογα τα κριτήρια μας? Φυσικα και υπάρχουν οι εκλεκτικοι,που δεν στέλνουν παντού και σίγουρα διαφέρουν από τον τρόπο που θα προσεγγίσουν.Ομως και πάλι,η τελική επιλογή αν θα προχωρήσει,είναι της σκλαβας.Μετα την κατισχυση,ναι χάνεται η επιλογή του να γυρίσεις πίσω,καθως χάνεται οποιαδήποτε βούληση ακόμα και για το πιο απλό όπως το να πατήσεις το κουμπί για πιεις τον πρωινό καφέ χωρίς άδεια.Απο Εκεινον που ξεχωρισες όμως.   

 

@Slena Your mileage may vary αλλά αυτό που γνωρίζω απ' όλες τις υ/σ που έχω συναναστραφεί και *γνωρίζω προσωπικά* πως έχουν εμπειρία από M/s είναι το εξής: Επέλεξαν με ποιον θα μιλήσουν αλλά όχι τι τους συνέβη όταν μίλησαν με αυτόν που στο τέλος τις κατίσχυσε.

 

Ο Κυρίαρχος δεν είναι γκόμενος.

 

Νομίζω πως παίζουμε λίγο με τις λέξεις.

Θα παίξω και εγώ λίγο μαζί τους. Αν «ίσχυε» πως από την στιγμή που γίνεται η «κατίσχυση» τότε ο σκλάβος ή η σκλάβα ανήκει στο αντίστοιχο Μ, χωρίς ποτέ το s να θελήσει να φύγει από μόνο του και μιλώντας πάντα για Μ υπεύθυνα άτομα που όταν αναλάμβαναν μία τέτοια δέσμευση, του να έχουν υπό την κυριαρχία τους ένα άτομο που τους ανήκει, δε θα το έστελναν όταν το βαριόντουσαν μετά από κάποιο καιρό, (το γιατί θα ήταν ανεύθυνο αυτό, πολύ ευχαρίστως να το κάνουμε συζήτηση), αυτό θα σήμαινε ότι όλα τα Μ που είχαν συνάψει τέτοιες σχέσεις είναι με τα αρχικά άτομα τώρα;

Έχω το κακό, να είμαι πάντα μαθητής και έχω απορίες. Θα προσθέσω μερικές. Οι έμπειροι Μ που έχουν συνάψει πολλές τέτοιες σχέσεις, με s στο παρελθόν, εφόσον τα s δεν φεύγουν ποτέ με την δική τους βούληση, γιατί δεν είναι μαζί;

Και αν ήταν δική τους επιλογή, πόσο ζημιογόνο ήταν αυτό για το s που το άφησαν τα Μ;

Έχω κι άλλες απορίες, θα ακούσω και ίσως επανέλθω.

Προτιμώ τις απαντήσεις που θα στηριχθούν στην αλήθεια της ζωής και σε πραγματικά γεγονότα και όχι σε θεωρητικά μοντέλα που μοιάζουν αλλά δεν έχουν εφαρμογή.

Είμαι στο χώρο, 30 χρόνια. Και πρέπει να γνώρισα καμιά χιλιάδα ζευγάρια, αυτού του χώρου. Μόνο δύο με τρία, είδα που να κράτησαν στο Μ/s.

 

Εγώ πάντως μπερδεύτηκα. Που πήγε το <<Κύριε είμαι στην ευχέρια να με αναλάβετε, αν το θέλετε>>;
Τελικά ποιος επιλέγει κ πότε η σκλάβα γίνεται άβουλη;

 

(Θα επιχειρήσω να τοποθετηθώ με κάποιες απαντήσεις από την δική μου εμπειρία και αντίληψη, αν και δεν σας κρύβω ότι θα με ενδιέφερε περισσότερο ένα feedback με τις δικές σας θέσεις επάνω σε αυτά τα ερωτήματα, καθώς οι γνωριμίες μου μέσα σε όλες αυτές τις δεκαετίες δεν μπορούν να συγκριθούν καν με την χιλιάδα που αναφέρετε...)

Ειλικρινής και πειθαρχημένος στις απαντήσεις σου. Μπράβο. Πάντα έτρεφα κάποιο σεβασμό απέναντι σου. Για κανά δύο χρόνια και όσο ήταν στη Θεσσαλονίκη, o MasterJp, τα μεσημέρια σύχναζα στη φωλιά του και τα λέγαμε. Μου είχε μιλήσει για σένα.

Τώρα για τον χώρο. Ανακάλυψα τον σαδισμό μου, από πολύ μικρή ηλικία. Γρήγορα συνειδητοποίησα ότι η φαντασίωση μου ήταν να κυριαρχήσω σε μάζες. Όχι γιατί εγώ ξέρω καλύτερα από τους άλλους, ποτέ δεν έχω αυτή τη ψευδαίσθηση, αλλά γιατί έτσι με ερεθίζει.

Ζούμε σε μία κοινωνία, οπότε η ηθική μου που πηγάζει συνήθως από την λογική των δράσεων που χρειάζεται ώστε μία κοινωνία να είναι ισχυρή και όχι πληγωμένη, με έφερε στην τέχνη, ώστε να μπορώ…

Να προκαλώ το συναίσθημα του πόνου, του γέλιου, της αγωνίας, του τρόμου και πολλά άλλα, μέσω των γραπτών μου ή όποιας άλλης τέχνης θα μπορούσα να εκφραστώ. Μαζικά και η μόνη συναίνεση που θα χρειαζόταν θα ήταν η στιγμή που θα ξεκινούσε ο άλλος να με διαβάζει.

Για τις προσωπικές μου επαφές με άλλους. Από πολύ μικρή ηλικία έπαιξα με τους άλλους. Ποτέ παρά τη θέληση τους. Παρατήρηση, βρίσκω τα κουμπιά τους, σαγήνη και τους έβαζα να με παρακαλούν για να μου δώσουν αυτό που θέλουν. Φυσικά μετά έμαθα ότι αυτό είναι ένας ύπουλος χειρισμός. Οπότε τώρα το λέω πρώτα για να το γνωρίζουν και στο δρόμο αν πρέπει, το σαμποτάρω. Σπατάλη ενέργειας, ο δρόμος που οδηγεί σε αυτό που θέλεις, για μένα, αλλά που δεν ήθελε ο άλλος, αλλά εγώ τον έκανα να θέλει.

Να μιλήσουμε για το σύνολο των bdsmers.

Υπάρχουν αυτοί που έχουν τολμήσει και έχουν έρθει στο φόρουμ ή σε αντίστοιχα ή σε συναντήσεις. Συνδιοργανωτής σε καμιά εικοσαριά συναντήσεις, σε πάρα πολλές άλλες έχω παραβρεθεί, σε prive party κτλ, προσωπικές επαφές, έχω κάνει φίλους, ανθρώπους που αγαπώ και σέβομαι σε αυτό τον χώρο και θέλω να προστατεύω. Ας πούμε πως το πλήθος είναι x.

Μετά έχουμε αυτούς που γνωρίζουν, το ζούνε, αλλά δεν θέλουν να εκτεθούν, σε μαζικές συναντήσεις ή σε φόρουμ του εσωτερικού. Στην καλύτερη των περιπτώσεων να πέρασαν μία φορά, απέξω, κάποιοι διαβάζουν τα εδώ κείμενα, άλλοι το μελετούν σε φόρουμ του εξωτερικού, άλλοι σε βιβλία, άλλοι ο ένας με τον άλλον που έχει αυστηρά επιλέξει και εμπιστεύεται, το θεωρούν πιο ασφαλής. Έχω γνωρίσει πολλούς από αυτούς, τους είχα γνωρίσει, είχα κάνει έρωτα μαζί τους, παρέα, από πριν ακόμα το internet δημιουργηθεί.

Που γνωριζόμαστε μέσω μίας αγγελίας, μίας εφημερίδας, ενός περιοδικού ή ακόμα και σε ένα πορνοσινεμά, που αφού με ρώτησαν ευγενικά αν μπορούν, μου έβγαλαν τα παπούτσια και μου καθάριζαν τα πόδια με το στόμα τους, για το υπόλοιπο της ταινίας. Στο τέλος έμαθα και το όνομα τους και συνεχίσαμε την παρέα και τη σχέση.

Το έχω ξαναπεί, προτιμώ τις γυναίκες, ερωτεύομαι με γυναίκες, αλλά υπάρχουν και άντρες που η υποταγή τους με ερεθίζει. Στην gay κοινότητα οι σχέσεις κυριαρχίας/υποταγής έχουν προϊστορία και αρκετές φορές πιο ακραία έκφραση. Σε αυτές τις σχέσεις από την gay κοινότητα των δεκαετιών ’70,80,90, ξεκίνησαν τα πρωτόκολλα και οι τεχνικές που βρήκαν εφαρμογή σε ολόκληρη τη bdsm κοινότητα.

Άρα αν x είναι αυτοί που ξέρουν και έρχονται, αυτοί που ξέρουν και δεν έρχονται είναι πολλαπλάσια του x. Ας πούμε α επί x, με α φυσικός και μεγαλύτερος ή ίσος του 3.

Υπάρχουν αυτοί που βρίσκονται σε λανθάνουσα μορφή. Δεν γνωρίζουν τι είναι. Κάποιοι μόνο στις φαντασιώσεις και στα υγρά τους όνειρα, το βλέπουν, αν και όταν βρεθείς κοντά τους, το ένστικτο σου το καταλαβαίνει. Υπάρχουν αυτοί που εκφράζονται υποτακτικά ή κυριαρχικά, δίχως να έχουν τις ταμπέλες του bdsm. Πολλοί από αυτούς μας θεωρούν μία σέκτα σατανιστών ή αιρετικών, ανώμαλους και ακραίους.

Και με αυτά που γράφουμε η αλήθεια είναι, δεν αφήνουμε το περιθώριο και το χώρο, για την είσοδο στο φόρουμ και στην κοινότητα μίας πολύ μεγαλύτερης μάζας ατόμων, που ανήκουν στον χώρο και ας έχουν, μία πιο ελαφριά έκφραση, δίχως το ελαφριά να σημαίνει, λανθασμένη, με αποτέλεσμα να μπαίνουν και να φεύγουν, θεωρώντας το φόρουμ, ως ένα σκληροπυρηνικό χώρο, έκφρασης, που αν δεν εκφράζεις αυτά που λένε οι ειδήμονες τότε είσαι λάθος.

Επιστρέφω σε αυτή την ομάδα. Κάποιοι αν είναι τυχεροί, επιλέγουν άτομα που συμπληρώνουν αυτό που ζητούν. Σχέσεις κυριαρχίας και υποταγής, με συναίνεση και από τις δύο μεριές και χωρίς να έχουν εντρυφήσει στα μυστικά της σέκτας του Bdsm.

-Σε εμάς το πάνω χέρι το έχεις εσύ ή το έχω εγώ. Σχέσεις υγιείς, με αγάπη και ισορροπημένη έκφραση κ/υ.

Αυτής της ομάδας το πλήθος είναι β επί x, β φυσικός και μεγαλύτερος του α.

Άρα σε σύνολο x(1+α+β).

(Αλλά και στην αντίθετη περίπτωση, η αρχική υποταγή απαιτεί κόπο (και τρόπο) και κυρίως χρόνο, για να οδηγήσει σε καθεστώς ιδιοκτησίας. Το εκπαιδευτικό κολάρο δεν φοριέται για μερικούς μήνες μόνο. Ο χρόνος εκπαίδευσης και διαρκούς διερεύνησης και επαναξιολόγησης της δυναμικής των θέσεων, μέχρι να παρθεί (εάν παρθεί) η απόφαση αυτές να παγιωθούν, αφορά περίοδο ετών.)

Ακριβώς. Και θα συμπληρώσω, για να αφεθεί το υ και να παραδώσει τον έλεγχο, θα πρέπει να εμπιστευθεί τον άνθρωπο που έχει απέναντι του, πως είναι ικανός να διαχειριστεί αυτόν τον έλεγχο.

(Έστω, λοιπόν, πως φτάσαμε σε καθεστώς Ιδιοκτήτη-ιδιοκτησίας. Σημαίνει αυτό πως θα διαρκέσει για πάντα? Εκ του αποτελέσματος και μόνο, όχι! Και αυτό, όχι γιατί τα s μπορούν (που παραμπορούν) να θελήσουν να αποχωρήσουν, αλλά γιατί ο σχετισμός μπορεί να φθαρεί ή να οδηγηθεί σε αδιέξοδο για μία πλειάδα λόγων, καθιστώντας το ποιός τελικά αιτείται και το ποιος παραχωρεί αποδέσμευση, επουσιώδες! Η μη συνειδητή -εκατέρωθεν- αποβανιλοποίηση, η ρουτίνα, η έλλειψη διάθεσης κυριαρχίας είναι μερικοί μόνο από αυτούς τους λόγους, οι οποίοι -αν εξαιρέσουμε ορισμένες περιπτώσεις ξεροκεφαλιάς και ανυπέρβλητων σκαλωμάτων του υ- βαραίνουν φυσικά τον Master.)

Το M δεν έχει τον έλεγχο; Δεν είναι αυτό που διαμορφώνει το υ, κατά τα δικά του ζητούμενα; Που φτιάχνει την τέλεια ή τέλειο κούκλο ή κούκλα, ικανή να ικανοποιεί τις ανάγκες του Μ; Είναι ώριμο και υπεύθυνο μετά από τόσα χρόνια διαμόρφωσης, να το αποδεσμεύσει;

Ξεροκεφαλιά ή ανυπέρβλητα σκαλώματα του υ, δεν σημαίνει αδυναμία του Μ, στο να κυριαρχήσει;

(Περνώντας στην άλλη πλευρά της κλίμακας, θεωρώ αρκετά δύσκολο ένα s που βρίσκεται εκεί να ζητήσει αποδέσμευση. Όχι αδύνατο αλλά δύσκολο. Και αυτό γιατί το M/s αποτελεί δυναμική διαδικασία. Αυτό σημαίνει πως για να εξακολουθεί να παραμένει άβουλο, κάποιος κάνει καλά την δουλειά του...)

Διαφωνώ ότι είναι άβουλο. Η βούληση του είναι συνεχής και αδιάκοπη. Υπηρετώ αυτόν/ην γιατί αυτό θέλω και όχι γιατί έχω εξαναγκαστεί.

Επιμένω σε αυτό, γιατί μία λανθασμένη διατύπωση αφήνει περιθώρια για παραβατικές και επικίνδυνες συμπεριφορές.

Τελειώνοντας…

Σέβομαι τις σχέσεις M/s αν και δεν τις επιδιώκω. Συνειδητά τουλάχιστον, γιατί όταν κάποτε προσπάθησα να καταπιέσω την κυριαρχική μου έκφραση, την πάτησα. Πέρασε καιρός μέχρι να καταλάβω ότι βρήκε τρόπο αυτή να εκφράζεται υποσυνείδητα.

Έχω αγαπημένους φίλους και φίλες, s σε αυτόν τον χώρο, που βίωσαν μία τραυματική σχέση στο M/s από ανώριμα Μ που νόμιζαν ότι το μόνο ώριμο που χρειαζόταν να κάνουν, είναι να δηλώσουν το Μ στο στάτους και μετά όποιον πάρει ο χάρος. Για αυτό, πιέζω σε αυτές τις συζητήσεις.

Μία σχέση M/s θέλει τον κόπο, το μεράκι, τον ιδρώτα, την ευθύνη και το αίμα, που θα απαιτούσε η κατασκευή του σπιτιού σου, με τα ίδια σου τα χέρια…

 

Γνώμη μου είναι ότι εξαναγκασμός υπάρχει αλλά αυτός είναι εσωτερικός και όχι εξωτερικός. Δε βάζει κάποιος το πιστόλι στον κρόταφο του υ, δεν είναι αυτό η κατίσχυση στο BDSM-ικό της context. Το "δεν μπορώ να κάνω αλλιώς" είναι αποτέλεσμα εσωτερικών πιέσεων, όχι εξωτερικών. Πάντα υπάρχει η επιλογή "τα πόδια στον ώμο και τρέχουμε μέχρι να πατήσουμε μαύρο χιόνι" που μπορεί να γίνει εκείνη τη στιγμή, όπως μπορεί να συμβεί και αργότερα, είτε κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης είτε ακόμα και πιο μετά.

Και ειλικρινά δεν καταλαβαίνω την ερώτηση: "Μα γιατί διαλύονται τέτοιοι συσχετισμοί"

Γιατί life happens. Γιατί ακριβώς οι σκλάβοι στο BDSM δεν είναι είλωτες και οι Αφέντες είναι homo sapiens και όχι Θεοί και πάντα υπάρχει η επιλογή του τερματισμού. Που στην περίπτωση του M/D/s δεν είναι εύκολη υπόθεση, δεν τελειώνουν με ένα απλό "αντίο και ευχαριστώ για τα ψάρια"

Όσον αφορά τον χαρακτηρισμό "σκληροπυρηνικοί" -και συγνώμη κιόλας- αλλά οι υπόλοιποι δεν είμαστε υποχρεωμένοι να ονομάσουμε τα μήλα πορτοκάλια για να νιώσει άνετα ο κάθε νεοεισερχόμενος ούτε να τεντώσουμε έννοιες και όρους για να χωράει ο καθένας. Ε, δε χωράει ο καθένας, τι να κάνουμε. Και οι υγρές φαντασιώσεις είναι αυτό ακριβώς, υγρές φαντασιώσεις. Δε σε κάνει Master/slave το να θες να τις βρέχεις/να στις βρέχουν στο ποπουδάκι και ούτε θα αλλάξουμε τις έννοιες για να νιώσεις καλύτερα. Όποιος το έχει πραγματικά ανάγκη, ψάχνει και το βρίσκει, είτε εντός του φόρουμ είτε εκτός.

Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι υπάρχουν πολλοί BDSMers εκτός φόρουμ. Καλά κάνουν και με γεια τους και χαρά τους. Το forum απευθύνεται σε αυτούς που όχι απλά το ζουν/θέλουν να το ζήσουν, αλλά θέλουν και να μιλάνε και γι' αυτό.

 

Καλημέρα ομορφιά της γραφής.

Εξαιτίας αυτού

συμβαίνει αυτό.

Και αυτό γιατί το M/s είναι για λίγους.

Μόνο για Ε/εκείνους που δεν Μ/μπορούν να κάνουν αλλιώς.

Εκτός από λίγα ζευγάρια που Ε/έχουν Κ/κρατήσει το M/s στο χρόνο, Έχω γνωρίσει και σχέσεις M/s οι οποίες κράτησαν στον χρόνο και κάποια στιγμή ολοκλήρωσαν τον κύκλο τους και χώρισαν τα τσανάκια τους.

Θα Μείνω λίγο στο τέλος.

Για την αρχή Ε/έχουμε συζητήσει τα πάμπολα.

M/s δεν σημαίνει η τέλεια σχέση που δεν υπόκεινται στη φθορά του χρόνου.

Εκ του αποτελέσματος όμως αναγνωρίζω αν ήταν ή δεν ήταν M/s μια σχέση άσχετα εάν λειτούργησε ως M/s κατά τη διάρκεια της.

Αναγνωρίζω ως M/s τόσο σε δικούς Μου συσχετισμούς, όσο και των άλλων, τη σχέση εκείνη όπου ο Αφέντης έδωσε είτε αποδέσμευση είτε έδωσε το άβουλο ον σε κάποιον άλλον Αφέντη. ( συμβαίνουν και αυτά στο M/s και Είμαι σίγουρος ότι τα γνωρίζετε αγαπημένε Μου ποιητή)

Δεν αναγνωρίζω, όσο αυστηρό και αν ήταν κατά τη διάρκεια του, ως M/s που πέτυχε, τις περιπτώσεις εκείνες όπου το slave ζήτησε αποδέσμευση.

Και αυτό γιατί ο Αφέντης από δική Του αστοχία έδωσε δικαίωμα βούλησης στο άβουλο ον.

Το παραπάνω δεν είναι ένα κατηγορώ προς κανέναν Κυρίαρχο.

Μπορεί να συμβεί και έχει συμβεί.

Το θέμα αυτό το Έχω θίξει στο παρελθόν και εδώ:
«Δεν έτυχε, πέτυχε!»

Iagos

.! ! by Iagos posted 3 April 2022 at 22:39

 

Πάθος!!! Μ’ αρέσεις, για αυτό θα είμαι σύντομος. Αγαπάω τα σκυλιά, μέχρι να έρθω στη Θεσσαλονίκη, είχα μεγαλώσει πολλά. Τα θεωρώ ισοδύναμα με τους ανθρώπους. Τα εκπαίδευσα, τα φρόντισα και τα αγάπησα, κάποια περισσότερα από άνθρωπο.

Ποτέ δεν παράτησα κανένα στο δρόμο.

Ένα s εκπαιδευμένο, από ένα Μ, είναι το ανάλογο του σκύλου. Δεν το παρατάς στο δρόμο γιατί life happens. Του έχει αφαιρέσει την ικανότητα της αυτονομίας και ανεξαρτησίας, το Μ, αφού το έχει διαμορφώσει ώστε να είναι s και να υπηρετεί. Επίσης το έχεις διαμορφώσει ώστε να είναι αυτό που θέλεις. Αν είναι αυτό που θέλεις γιατί το παρατάς;

Μήπως γιατί δεν ήταν αυτό που ήθελες; Ξεκίνησες λοιπόν να διαμορφώνεις ένα s λέγοντας του ότι ξέρω τι κάνω και θα γίνεις αυτό που θέλω, αλλά στο τέλος δεν ήξερες;

Ο Jp έλεγε πως ποτέ δεν εγκαταλείπεις ένα σκλάβο που διαμόρφωσες όπως τον ήθελες.

Περί σκληροπυρηνικών. Μ’ αρέσουν οι καυτερές πιπεριές. Οι πολύ καυτερές. Αν και σε κάποιον άλλον του αρέσουν, αλλά όχι οι τόσο καυτερές δεν σημαίνει, ότι δεν ανήκει σε αυτούς που τους αρέσουν οι καυτερές. Επίσης να υποθέσω, πως αν τα δικά μου γούστα και η έκφραση, σε αυτό που θα ζητούσα από ένα s, να κάνουν την δική σου να μοιάζει, σαν μπατσάκια στο ποπουδάκι, μπορώ άνετα να ισχυριστώ πως δεν είσαι Μ;

Δεν πάει έτσι, δεν είναι ανταγωνισμός, αυτός που ζητάει το πιο ακραίο κερδίζει.

Υπάρχουν σαφή κριτήρια για να ανήκεις στο bdsm. Το φόρουμ είναι για την κοινότητα του bdsm και όχι μόνο για τους υποστηρικτές του M/s. Και στο υποσύνολο του Μ/s το κριτήριο είναι το εύρος και το βάθος του ελέγχου που έχεις (και όταν λέω έχεις, εννοώ το έχεις καταφέρει, με τους τρόπους που προαναφέραμε πριν o Electro και συμφώνησα μαζί του) και όχι το εντυπωσιακό σε αυτό που ζητάς.

Σε αυτά που συζητάμε, υπάρχουν άνθρωποι που στο μέλλον θα ακολουθήσουν. Όσο για το τι υπάρχουν άτομα εκτός φόρουμ, δεν αντιλέγω. Δεν υποχωρείς και δεν χρειάζεται να μιλάς στα M/s θέματα. Υπάρχουν πολλά όμορφα νήματα και σε άλλα υποσύνολα.

 

Όμορφε τα περισσότερα τα είπα πριν, αλλά θα προσθέσω και σε εσένα κάποια πράγματα.

Μετατρέπεις ένα πλάσμα σε άβουλο ον και μετά το εγκαταλείπεις; Αν μου πεις ότι το κάνεις ως πράξη σαδισμού θα το καταλάβω.

Συμφωνώ ότι το M/s δεν είναι για πολλούς και ως μαθηματικός μπορώ να σου πω ότι αυτό το δείχνει και ο νόμος των μεγάλων αριθμών. Η σχετική συχνότητα των συμβάντων, τείνει να δείξει την πιθανότητα επιτυχίας μία τέτοιας σχέσης.

Θα απευθυνθώ όμως σε μία άλλη σου πλευρά.

Φαντάσου το εξής σκηνικό. Ένα ζευγάρι. Το ένα μέλος δηλώνει Μ το άλλο s, κατά την διάρκεια κάποιου session το s ζητάει από το M σταματήσει. Αλλά αυτό όμως δεν σταματάει, γιατί όπως ισχυρίζεται, διάβασε εδώ, πως το s δεν έχει τέτοιο δικαίωμα. Για να προλάβω μία απάντηση, ότι M και s δεν δηλώνεις απλά και είσαι, συμφωνώ και ρωτάω. Ποιο είναι το κριτήριο για να δηλώνει κάποιος Μ και s; Για να ξέρουν και οι νέοι που διαβάζουν.

Θα μπορούσα να επεκταθώ κι άλλο, αλλά καλύτερα να μην το κάνω. Είμαι και άρρωστος με πυρετό και φτιάχνω κρεατόσουπα για να γιάνω, με χαρά θα σας κερνούσα.

Επίσης οι κρεατόσουπες μου όπως και πολλά άλλα που φτιάχνω...

Δεν έτυχαν, πέτυχαν!!!!