Σκλάβα: άβουλο ον ή όχι;

Ναί.

 

Είσαι ο τέταρτος που το λέει. ΟΚ το δέχομαι ως πιθανότητα, αν και αδυνατώ να καταλάβω γιατί να πάει κάποιος υποτακτικός να ζητήσει να τον αναλάβει κάποιος κυριαρχικός χωρίς να έχει επέλθει κατίσχυση και επιπλέον γιατί ο κυριαρχικός να μπει σε αυτή τη διαδικασία.

Well, όπως έχω πει η οπτική των υποτακτικών σε κάποιο βαθμό μου είναι μη κατανοητή, οπότε μπορεί τελικά να είμαι εγώ αυτός που το βλέπει λάθος.

 

Έδωσες μόνος σου την απάντηση, μερικά posts πιο πάνω:

Τώρα γιατί τράβηξε Κάποιος/Κάποια την προσοχή είναι μεγάλη κουβέντα... Χημεία; Ένστικτο; Σαγήνη; Καθένα από αυτά και κανένα από αυτά... Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου  

 

Το μου τραβάει την προσοχή από το "αιτούμαι να με αναλάβει" απέχουν, για μένα τουλάχιστον, χιλιάδες χιλιόμετρα. Εγώ τουλάχιστον, αδυνατώ να καταλάβω για ποιο λόγο ζητάς να σε αναλάβει κάποιος χωρίς να έχει επέλθει κατίσχυση. Στα δικά μου μάτια είναι προσφορά και, επίσης στα δικά μου μάτια, η υποταγή δεν προσφέρεται, καταχτιέται.

Κρατάω αυτό:

 

Νιώθω ότι το μπέρδεμα έγκειται στη σύγχυση της αίτησης με την προσφορά... Το να αιτηθείς να σε αναλάβει Κάποιος/Κάποια δε σημαίνει ότι προσφέρεις την υποταγή σου... Όπως όταν κάνεις μια αίτηση για δάνειο δε σημαίνει ότι θα το πάρεις κιόλας  

 

Τι σημαίνει;

 

Εκδήλωση ενδιαφέροντος

Και αν θέλεις να το διυλίσουμε περαιτέρω, αυτό που προσφέρεις σε πρώτο επίπεδο είναι υπακοή... Αλλά ξέρουμε όλοι πως υπακοή δε σημαίνει υποταγή

 

Fair.

Τούτου λεχθέντος εξακολουθεί να μη χωράει στη δική μου οπτική περί Κυριαρχίας/υποταγής. Η αλήθεια είναι ότι δε μου έχει τύχει και ποτέ, στις όποιες επικοινωνίες μου με υποτακτικούς, ξεκαθαρίζω εξ αρχής ότι δεν ψάχνομαι. Στις όποιες σχέσεις με D/s χρώμα έχω κάνει η οδός ήταν πάντα η ίδια. Κάτι στο πρόσωπο της εκάστοτε παρτενέρ με έκανε να θέλω να την έχω "under" (και όχι απαραίτητα σε επίπεδο M/D/s) και είτε τα κατάφερνα και το είχα, είτε δεν το κατάφερνα και χώριζαν οι δρόμοι μας.

Αν και ποτέ μη λες ποτέ, η πιθανότερη απάντησή που θα έδινα σε κάποιο υ που θα μου ζητούσε να την αναλάβω θα ήταν "ευχαριστώ, δε θα πάρω".

 

Όσο κι ένας εφοπλιστής χωρίς πλοία, ένας εργοστασιάρχης χωρίς εργοστάσιο ή ενας ξενοδόχος χωρίς ξενοδοχείο...
Για να είναι κάποιος σκλάβος βασική προϋπόθεση είναι να δεσπόζεται, να έχει Αφέντη που τον έχει κατισχύσει, καθυποτάξει κι εκπαιδεύσει για σκλάβο. Κι αν θέλουμε να ακριβολογούμε, θα πρέπει να υπάρχει κι επιτυχώς εγκατεστημένο M/s, όποιος είναι σε διαδικασία σκλαβοποίησης είναι δόκιμος, όχι σκλάβος.

Αυτό που αναφέρετε ως σκλάβα χωρίς Αφέντη λοιπόν, δεν είναι σκλάβα αλλά κάποια που επιθυμεί να καταστεί σκλάβα. Είναι άλλο πράγμα να είναι κάποιος εθελόδουλος και άλλο πράγμα να είναι σκλάβος.
Το ένα αποτελεί επιθυμία (εθελοδουλεία) και το άλλο κατάσταση (σκλαβιά). Το δεύτερο μάλιστα ΔΕΝ προϋποθέτει το πρώτο, ακριβώς γιατί υπάρχει η αναγκαία κατίσχυση που μπορεί να απαντηθεί με υποταγή.

Αν εθελόδουλος ζητήσει σε κάποιον να τον "αναλάβει", τότε η τελική επιλογή είναι αυτού του κάποιου, αν θα τον αναλάβει ή θα τον αγνοήσει και όχι του εθελόδουλου.
Το να επιλέξει ο εθελόδουλος σε ποιόν θα (εκ)δηλώσει διαθεσιμότητα (όπως την αναφέρει πιο πάνω η @Dark_Explorer) δεν αποτελεί επιλογή Κ, γιατί απλούστατα τον τελευταίο λόγο για το τι θα συμβεί τον έχει ο Κ κι όχι ο εθελόδουλος. Με απλά λόγια, ο Κ και μόνον αυτός επιλέγει ποιον θα καθυποτάξει.

 

Νομίζω πως δεν πρόκειται για λάθος. Απλά είναι μια περίπτωση που συμβαίνει και έτσι όπως το λες, χωρίς να είναι η μοναδική. Αν θέλουμε να βλέπουμε τα πράγματα πιο σφαιρικά, καλό είναι να
έχουμε κατά νου, πως κάποιοι άνθρωποι αντιδρούν με διαφορετικό τρόπο από αυτόν που αντιδρούμε εμείς.

 

Αυτό που έγραψα, αφορά έτσι όπως το έθεσε η @sapfw, μια σκλάβα που έχει προσδοκίες που προέρχονται από εμπειρία και ωριμότητα από προηγούμενο Αφέντη και πως αυτές επηρεάζουν την επόμενη συσχέτιση
της με έναν νέο. Δεν αφορά όλες τις περιπτώσεις. Συμφωνώ πως μιλάμε για δόκιμη σκλάβα, είναι πιο ακριβές.

Όσον αφορά την τελευταία παράγραφο, αυτό ακριβώς έγραψα, πως η αποδοχή ή όχι από τον Αφέντη έπεται της αίτησης για ανάληψη της . Εκείνος θα αποφασίσει έτσι και αλλιώς.

 

Ο μπούσουλας προσφέρει ένα μονοπάτι που μπορεί να κινηθεί αλλά δεν είναι δεδομένο ότι θα υπάρξει κι η κατίσχυση τελικά. Υπάρχει και μια σωρεία παραγόντων που μπορεί να είναι αποτρεπτικοί.