Ποιά είναι η θέση Του τελικά;

Ακριβώς.

Ένα slave αυτό είναι

Το πρόβλημα δεν βλέπω που είναι....

@Dapom το Έγραψα και παραπάνω, στο M/s αυτά είναι λυμένα.

Τα ερωτήματα αφορούν στο D/s και δεν Έχω γνώμη...

Έχω την εντύπωση ότι η πίστη σχετίζεται με την βεβαιότητα, τη σιγουριά, την εμπιστοσύνη, την σταθερή προσήλωση.

Ο πιστός είναι ο αφοσιωμένος.

Αυτό που λέτε ότι αντιλαμβάνεστε ως πίστη περισσότερο σχετίζεται με την κριτική στάση στη θεολογία και την την θρησκευτική πίστη και καθόλου με την πίστη και τον πιστό στο M/s.

Για να μπορέσουμε να συνεννοηθούμε λοιπόν σας προτείνω να αφήσετε κατά μέρος την άποψη σας και να κατανοήσετε ότι η πίστη στο M/s σχετίζεται με την βεβαιότητα, τη σιγουριά, την εμπιστοσύνη, την σταθερή προσήλωση.

Στο M/s ισχύει το αντίθετο.

Αν ίσχυε αυτό που λέτε δεν θα ήταν M/s, θα ήταν κάτι άλλο.

Σε bdsm forum Ε/είμαστε.

Iagos

 

Αφού τις θέσεις τις ορίζουν τα M/D ποιός θα τις κρίνει; Τα υ και s που τις βιώνουν; Δεν περισσεύει σε άλλον λόγος.

Και πώς θα τις μετρήσουν και θα τις ζυγίσουν και θα τις βρουν ελλιπείς; Με τι κριτήρια;

Αμα εγώ μονομερώς ορίζω ότι αυτό ακριβως που επιβαλλω να ζούμε είναι σουπερφαμπιουλίσιους πώς θα μου πει η άλλη ότι δεν είναι, ενώ συνεχίζει να είναι υπό την εξουσία μου άρα ζει αυτό που θέλω εγώ να ζει όπως θέλω εγώ να το ζει;

Θα μου πει ότι δεν είναι αυτό που θέλω εγώ να ζει; Δεν μου φαίνεται να στέκει αυτό...

Θα μου πει ότι δεν είναι αυτό που θέλει αυτή να ζει; Μα τότε δεν είναι πλέον υπό την εξουσία μου, κι εγώ δεν είμαι στη θέση μου...

Μήπως εννοείται ότι τις θέσεις τους, το πώς και κατά πόσο τις διατήρησαν, τα κρίνει η ζωή και η πραγματικότητα;

Μα προφανώς... Το έγραψα ήδη, το Μ έχει την απόλυτη ευθύνη της σχέσης (άρα στην αποτυχία κρίνεται και επικρίνεται) και το D, αντίστοιχα κρίνεται κι επικρίνεται σε τυχόν αποτυχία στο μέτρο της εξουσίας που έχει επιλέξει να επιβάλει.

Μήπως τελικά συμφωνούμε;

Συνθέτω μια απάντηση που νομίζω καλύπτει και τα δύο αποσπάσματα: κακή τύχη με ανάγκασε να μάθω να είμαι πολύ προσεκτικός με τους καθολικούς ποσοδείκτες (όπως εδώ το "όλοι") και γενικά το συστήνω, αλλά να δεχτώ το όλοι κρίνονται, με την έννοια της ματαιότητας της ζωής και του αμείλικτου της πραγματικότητας, όπως εξέθεσα παραπάνω - δυσθυμώ λίγο γιατί θυμίζει τον Εναν και Μέγα Τελικό Κριτή, και τα "έστιν δίκης οφθαλμός" οπότε πάει να ηθικο-θρησκέψει, αλλά τέλος πάντων.

Ομως, όλοι κρίνουν;

Εχω μια απορία: εσείς δεν απορείτε πώς είναι δυνατόν πρόσωπα που έχουν ως αξία τους το να κρίνουν, να αξιολογούν και να βούλονται καταλήγουν να γίνουν άτομα s;

Μήπως δεν έχετε συναπαντήσει άτομα που δεν θέλουν (πια) να κρίνουν, να αξιολογούν, να παίρνουν αποφάσεις και να βούλονται, άτομα που υποφέρουν έχοντας στην σύγχρονη ζωή την ανάγκη να το κάνουν διαρκώς και που νιώθουν να πνίγονται απ όλα αυτά, πιστεύοντας ότι θα ανασάνουν μόνο αν το ξεφορτωθούν αυτό το άχθος;

Υπάρχουν.

Πάμε άλλη μία με τους ποσοδείκτες: δεν γίνονται άτομα s όλα αυτά τα πρόσωπα, ούτε μόνο αυτά τα πρόσωπα .

Δεν ξέρω εσείς πώς εξηγείτε την ύπαρξή τους.

Υπάρχει το επιχείρημα της "λοβοτομής" - αναφέρατε κάπου τη λέξη αλλά την παρέβλεψα, γιατί συνήθως το επιχείρημα αυτό στο φόρουμ το προβάλουν άτομα με ύποπτα σημάδια της, και δεν μου έχετε δώσει εσείς τέτοια δείγματα.

Κοιτάξτε, αυτός ο μηχανιστικός βιολογισμός (αφού οι άνθρωποι έχουν κρίση, αξιολογούν και βούλονται και κάποιος "δεν", μόνο αν κάτι δεν πάει καλά στον εγκέφαλό του) ταιριάζει σε μεγάλο βαθμό στα ζώα - ίσως και σε κάτι ζωώδεις εραστές του φόρουμ. Οι συνήθεις άνθρωποι είναι πολύ πιο σύνθετα όντα.

Μ' αυτή τη λογική, αν κάποια/ος προσανατολίζεται σε μονογαμικές σχέσεις το πιθανότερο είναι να έχει κάποιο βιολογικό έλλειμμα που δεν του επιτρέπει να έχει παράλληλες ερωτικές επαφές;;; Έλλειμμα τεστοστερόνης ή οιστρογόνων;;; Και αντίστοιχα οι πολυγαμικοί έχουν υπερπαραγωγή;;;; Ημαρτον... (όχι ότι κάποιοι που με διαβάζουν τώρα δεν θα σκέφτονται έτσι, είπαμε σύνθετο πράγμα ο άνθρωπος..)

Εχω νομίζω μια καλύτερη ερμηνεία κι αν μείνει κάτι από αυτά που γράφω σε αυτό το νήμα, ας μείνει ετούτο, κι ας είναι κόντρα σε όλη την επίθεση περί του αντιθέτου που δεχόμαστε καθημερινά:

οι άνθρωποι ΔΕΝ υποχρεούνται από τη φύση τους να υλοποιήσουν ΟΛΕΣ τις φυσικές δυνατότητές τους​

Εν παρόδω, μία από τις πιο διάσημες περιπτώσεις λοβοτομής, η Ρόζμαρι, αδερφή του δολοφονηθέντα προέδρου Κένεντι, λέγεται ότι εξωθήθηκε σε λοβοτομή από τον πατέρα της, με αιτιολογία ότι δεν ενδιαφερόταν επαρκώς για τους άντρες, δηλαδή - στο μυαλό του - δεν υλοποιούσε πλήρως τη φύση της!

Α, αυτό πρέπει να γίνει πλακέτα! Τί τύχη έχουμε σ' αυτό το φόρουμ!

Από τα 5 ή 6 το πολύ άτομα στον κόσμο που δεν κάνουν για / δεν τους κάνει το M/s έχουμε ένα ανάμεσά μας!!!

Dream

ΥΓ. Σαφές ελπίζω ότι με το τελευταίο δεν ειρωνεύομαι εσάς, αλλά τους αδαείς που τσιριμονούν όποτε εμφανιστεί η φράση "το M/s δεν είναι για όλους / δεν κάνουν όλοι για Μ/s". Αλλά το διατυπώνω για σιγουριά. Ευτυχώς δεν σας είπαν "ανώμαλη" (ή "λοβοτομημένη"). Φυσικά, "ο γαμιάς της γειτονιάς" θα σας εξηγούσε ότι αν ήταν αυτός ο Μ σας τώρα ("μανίτσα") θα ήταν όλα αλλιώς στη ζωή σας. Αλλά ποιός τον γαμεί αυτόν;

Είναι πάρα πολλά τα πρόσωπα που δεν κάνουν για / δεν τους κάνει το M/s. Ούτε αυτά τα πρόσωπα έχουν πρόβλημα, ούτε το M/s.

ΥΓ2. Οπως είδατε παράκαμψα την αναφορά σε "νόηση" - στον υπερ15ετή βίο μου στο φόρουμ είδα επαρκή δείγματα έλλειψής της σε εκπροσώπους και των δύο πόλων.

 

@rea.. η ανάρτηση σας ήταν εξόχως ρεαλιστική κι ευαίσθητη.

Πριν λίγες μέρες και σε κάποιο άλλο νήμα, είχα η ίδια γράψει πως προσωπικά δεν εξαιρώ ούτε τους Κ από το δικαίωμα του λάθους, της αβλεψίας, των λοιπών υποχρεώσεων εκ των εξίσου λοιπών ρόλων τους, ως γονείς, επαγγελματίες κτλ.
Δεν τους θεοποιώ και δεν τους εξαιρώ, όσο εξαίρετοι κι αν είναι κατά τ άλλα.

Κινούμενη πάντα σε μια (ως λέει και ο @Iagos ) μέση γραμμή -ρεαλισμού και δικαιοσύνης κατά το δυνατόν-, οφείλω να συν υπολογίζω πως ανεξαρτήτως status και διαμετρήματος, έχουν κάθε δικαίωμα σε αστοχίες.
Παρομοίως βέβαια δεν μπορούν να εξαιρεθούν οι υ από τα ανωτέρω, καθώς last time I checked παραμένουν άνθρωποι, με ότι αυτό συνεπάγεται ως προς και τις αδυναμίες.

Άρα λοιπόν καλά κάνετε και είστε σίγουρη ότι θα συμφωνήσω σε αυτό μαζί σας.

Έχω επίσης γράψει παλιότερα, πως τέτοια ρήματα όπως επίσης και τα θέλω/επιθυμίες/προσδοκίες των υ οφείλουν να πάνε βόλτα, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που αυτό πλέον δεν είναι απλή βόλτα, αλλά ο αγύριστος.

Άρα ναι, αν δεν αρθούν τα εμπόδια θα αποτελούν τροχοπέδη, simple as that.
Kαι μάλλον δεν θα μιλάμε για υποταγή εν τοις πράγμασι, αλλά περισσότερο για καυλάντες με μια εσάνς μπιντιεσεμικής καρικατούρας, έτσι για την τσαχπινιά.

Ακριβώς, ακριβέστατα.
Και αυτό, λέει πολλά από μόνο του.

Δεν θα το έγραφα διαφορετικά. Συνυπογράφω.

 

Είναι όντως μια άνευ ουσίας κουβέντα, εφόσον αμφότεροι το θεωρούμε αυτονόητο.

Και μπορεί τα ευκόλως εννοούμενα (ή αυτονόητα) να παραλείπονται (γιατί αλλιώς κουράζουν), ωστόσο η κοινή λογική πολλές φορές δεν είναι και τόσο κοινή ως έχει διαφανεί πολλάκις εδώ μέσα..

Να υποθέσω ότι με αυτό εννοείτε ότι, άποψη έχετε για ότι δεν γνωρίζετε, και γνώμη για ότι γνωρίζετε;
Ομολογώ πως δεν μου είναι σαφές.

 

@DreamMaster είναι πολλά τα αξιόλογα σημεία που θέσατε ως τροφή για σκέψη, θα σταθώ σε δυο μόνο:

Συμφωνούμε τελικά, ναι.

Ήταν επαρκέστατη, σαφής και αντιληπτή η σκέψη σας ως διατυπώθηκε. Το να αντιπαραβάλλω οτιδήποτε σε αυτή, θα ήταν ανούσιος πλεονασμός, εφόσον απαντάει εξόχως ικανοποιητικά στους προβληματισμούς μου.

Μην ανησυχείτε, σας διαβεβαιώ ότι δεν εξέλαβα καμία ειρωνία επί προσωπικού.

Προσωπικά μπορεί να δήλωσα τη θέση μου ως προς το τι θέλω να κάνω και τι μου κάνει,
και αυτό ουδόλως μου δημιουργεί εσωτερικά ελλείμματα και ανησυχίες.
Με το τι δεν θέλω και τι δεν μου κάνει επίσης, δεν θα αφήσω κανένα χώρο ορφανό (εν προκειμένω το Μ/s), και καμία Βενετιά χωρίς βελόνι 

Έκαστος εφ´ ω ετάχθη θα πω και πάλι..

ΥΓ:
Πλακέτα ε; Not a bad idea…   

 

Από ποιον;

 

μάλλον το ότι δεν δώσατε την απαιτούμενη προσοχή στο τι έγραψα γιατί ξεκάθαρα λέω οτι συμφωνούμε;

Λάθος αντιλαμβάνεστε. Ορίστε μερικά παραδείγματα. "πιστεύω οτι τις πυραμίδες της Αιγύπτου τις έφτιαξαν εξωγήινοι", "πιστεύω οτι ο Χ ανθρωπος (γειτονας, συναδελφος, πολιτικός, celebrity) είναι απατεώνας", "πιστεύω οτι οι άνθρωποι έχουν ψυχή", "πιστεύω οτι η γη είναι επίπεδη" κλπ.

Δηλαδή στο M/s η λέξη πίστη χάνει την ετυμολογία της και γίνεται συνώνυμη της λέξης αφοσίωσης.

Απο τη στιγμή που αλλάζει η ετυμολογία της λέξης πίστη (οπώς λέτε απο πάνω) τότε θα σας πιστέψω (με τον δικό μου ορισμό της λέξης) καθώς δεν εχω άποψη για το τι γίνεται στο Μ/s και για αυτό κάνω ερωτήματα.

 

"Ἔστι δὲ πίστις ἐλπιζομένων ὑπόστασις, πραγμάτων ἔλεγχος οὐ βλεπομένων."
Ήγουν, η πίστη είναι πεποίθηση για πράγματα που ελπίζουμε και βεβαιότητα για πράγματα τα οποία δεν βλέπουμε. Αυτή είναι η βάση του τι σημαίνει πίστη. Στη βάση αυτή διαμορφώνεται ένα αφήγημα, στο οποίο εμπεδώνεται μια μαζική αποδοχή. Δύο βασικές παράμετροι είναι με ποια ταχύτητα διαδίδεται το αφήγημα και πόσο παραμένει στη συλλογική μνήμη, διότι υπάρχουν αφηγήματα που σταδιακά ξεχνιούνται και άλλα που δεν ξεχνιούνται. Το πιο αγαπημένο αφήγημα όλων των εποχών είναι η σταχτοπούτα, έπεται η ανάσταση.

Στο M/s υπάρχει εμπιστοσύνη της σκλάβας προς τον Αφέντη, ολική και ανέκκλητη, υπάρχει άφημα και αφοσίωση. Υπάρχει επίσης αποδοχή εκατέρωθεν, αν είναι να λειτουργήσει. Και πολλά άλλα πράγματα, αλλά αναφέρομαι στα του θέματος του νήματος.

Τίθεται, εδώ, το ερώτημα, ποιος κρίνει τον Αφέντη αν κρατά τη θέση του, θεωρώντας δεδομένο ότι ο Αφέντης κρίνει αν η σκλάβα κρατά τη θέση της. Μεταξύ άλλων, εκτέθηκε, παραπλεύρως, η θέση ότι για την αποτυχία μιας M/s συσχέτισης ευθύνεται ο Αφέντης και κρίνεται για αυτό και ότι για την αποτυχία μιας D/s συσχέτισης ευθύνεται ο Κυρίαρχος και κρίνεται για αυτό.

Συγκρατείστε λίγο την ορμή σας!

Στις ανθρώπινες σχέσεις κανένας δεν κρίνει κανέναν, για τον θεμελιώδη λόγο ότι κανένας δεν γνωρίζει τι θα έκανε αυτός στη θέση του κρινόμενου. Διότι δεν μπορεί, ουσιαστικά. Αν ο Αφέντης, μεταξύ πάρα πολλών άλλων που περιλαμβάνει η M/s συσχέτιση, έχει επιπλέον άποψη, την μόνη βαρύνουσα άποψη, για το αν η σκλάβα του, σε μια περίσταση, κρατά ή δεν κρατά τη θέση της ανάλογα με το τι Αυτός της έχει ορίσει, το κάνει αυτό γιατί παρατηρεί τι συμβαίνει και ενεργεί ώστε τα πράγματα να είναι όπως τα επιθυμεί ο Ίδιος και όπως έχει συναινέσει η σκλάβα. Όχι για να κρίνει, δηλαδή. Για να οδηγήσει ή να κρατήσει την κατάσταση εκεί που έχει επιλέξει να είναι ώστε να είναι όλοι ευχαριστημένοι.

Στους θεσμικούς ρόλους κρίνουμε το πρόσωπο που κρατάει τον ρόλο αν τον κράτησε ικανοποιητικά ή όχι, με κριτήρια που έχουν εμπεδωθεί με τον έναν τρόπο ή τον άλλο και πάλι ως προς τον ρόλο. Όταν γίνεται ως προς το πρόσωπο είναι λίγο παραφθορά, εντάξει, κάθε μέρα συμβαίνει αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Οι ρόλοι που όλοι παίζουμε στη ζωή μας, πολλοί κάθε ημέρα, δεν είναι θεσμικού χαρακτήρα, ουσιαστικά είναι αυτά με τα οποία καταγινόμαστε κάθε ημέρα, για κάποιο λόγο και με έναν σκοπό. Είναι ο τρόπος που συνδεόμαστε με τους άλλους, με πολλούς άλλους.

 

πράγμα ακατανόητο στους πουριτανούς και τους καλβινιστές γενικότερα. εξ αυτού αναγκεύονται λεπτομερούς θεωρητικής θεμελίωσης και λοιπών εκλογικεύσεων, μακρών αναλύσεων και χορευτικών λογικευμένων κειμένων. αποκηρύττουν μετά βδελυγμίας την πηγαιότητα, όπως κάθε θρησκεία, και κατανοούν αποκλειστικά τις λογικευμένες συμφωνίες του εμπορικού δικαίου.

αποστασιοποιούνται ρητά από την πηγαία λειτουργία της υποταγής, και διατηρούν το επικριτικό "δικαίωμα".

ο,τι δεν κατανοούμε στην φύση και το περιβάλλον, ο,τι δεν χωρά στην αντίληψη μας, ιεροποιείται και δαιμονοποιείται, ταυτόχρονα, ανάλογα και με την θρησκευτικότητα ενός εκάστου.
ονομάζεται εξιδανίκευση.

υγ: διατήρησα την αναφορά σε "λάθη", μόνον γιά την ακρίβεια της μεταφοράς.

 

  Θυμίζουν κάτι διευθυντές του δημοσίου που έχουν πάρει την «θεσαρα» τους, δεν τους κουνάει κανεις (μονιμότητα γαρ), και φυσικά δεν δικαιούται να τους κρίνει, ελεω θεού διευθυντές. Αλλά εντάξει, τι να πεις. Όλοι μας τους αντιμετωπίζουμε με την ίδια καλοκαγαθη απαθή στάση. «Ναι δίκιο έχετε, σωστά». Γιατί αυτά, στο συγκεκριμένο πλαίσιο είναι λυμένα.

 

αν δεν είναι εκ θεού λυμένα και συμφωνημένα, ελλοχεύει ο κίνδυνος να μην διευθύνει ο διευθυντής απ την θεσάρα του, αλλά στην πράξη ο ..υφιστάμενος με την χειριστικότητά του. άνευ κρίσεως και παραφερναλίων.
σύμφωνοι;  

 

Σατανα