Έτσι απλά

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Τι ανήκει στο Bdsm;
Οποιαδήποτε μορφή διαχείρισης της σεξουαλικής έκφρασης ενός δέκτη από έναν πομπό. Γενικό και αόριστο; Ας το απλοποιήσουμε λίγο περισσότερο…

Όποτε κατά την διάρκεια μίας σεξουαλικής έκφρασης κάποιος λειτουργεί ως υποτακτικός στις ορέξεις ενός ή περισσοτέρων ατόμων ή το αντίστροφο, έχουμε μία μορφή Bdsm. Ακόμα και σε ένα vanilla ζευγάρι αν κατά τη διάρκεια κάποιος κρατήσει τα ηνία έχουμε μία μορφή Bdsm. Μην βιαστείτε να αρχίζετε να λέτε ότι αυτό είναι απλά μία kinky έκφραση. Η ένταση, ο χρόνος, το βάθος, η ποιότητα δεν καθορίζουν το αν έχουμε ή όχι Bdsm. Η σεξουαλική διαχείριση το καθορίζει.

Κάποιος αρέσκεται στην ποδολαγνεία ως παθητικός δέκτης…Bdsm.
Κάποιος αρέσκεται να ταπεινώνεται, να πονάει, να υποφέρει μέχρι να εκσπερματώσει…Bdsm.
Να παραδίνεται στις ορέξεις το πομπού…Bdsm.
Κάποιος θέλει μία τσουλίτσα να παίξει μαζί της, όπως αυτός θέλει και αυτή να ακολουθεί την κάθε του επιθυμία…Bdsm.
Κάποια νεαρή κοπέλα αρέσκεται να της κάνει έρωτα κάποιος, όποτε και όπως αυτή επιθυμεί…Bdsm
Το στίγμα το πιάσατε. Από την πιο απλή διαχείριση έως την σχεδόν ολοκληρωτική μίας σχέσης M/s έχουμε Bdsm.

Το πρώτο σφάλμα λοιπόν που γίνεται είναι η αβίαστη κρίση στο αν κάνει κάποιος Bdsm ή όχι. Δε σ’ αρέσει αυτό που κάνει, μην πας μαζί του. Απλά πράγματα…

Δεύτερο σφάλμα είναι το αξιοκρατικό σύστημα που αποκτά σάρκα και οστά κάθε λίγο και λιγάκι. Αυτός έχει την ικανότητα, άρα είναι καλός κυρίαρχος, αυτός καλός υποτακτικός κ.ο.κ. Σαν να ακούω σε ένα vanilla forum αυτός πηδάει καλά, άρα είναι ο γαμιάς. Αυτός δεν πηδάει καλά άρα δεν πρέπει να φέρει τον τίτλο του γαμιά. Το καλό αποτέλεσμα δεν έχει σχέση πάντα με την ικανότητα, αλλά τις πλείστες φορές με το ταίριασμα.

Σε κάποιον αρέσει να τον πηδάνε και να τον ξεφτιλίζουν, σε κάποιον άλλο του αρέσει αυτό, ταιριάζουν. Αν τα κομμάτια του ενός ταιριάζουν με του άλλου έχουμε μία ιδανική σύμπραξη. Τώρα το κατά πόσο ένας εκπαιδευτής μπορεί να πάρει το κομμάτι του άλλου να το ξύσει μέχρι να ταιριάξει με το δικό του. Σε κάποιο βαθμό γίνεται, αλλά θαύματα όχι. Δεν μπορείς να κάνεις κάτι αν δεν υπάρχει το οικείο υλικό. Αν σε κάποια για παράδειγμα η πολυγαμία δεν είναι θέλω της, ούτε συνειδητά αλλά ούτε και υποσυνείδητα, όσο και να χτυπιέσαι δεν γίνεται τίποτα.

Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο μπορούμε να θεωρήσουμε κάποιον, που ταίριαξε με κάποια, άξιο για γαλόνι; Μπα…

Ο ίδιος, αν τον βάλεις με ένα αταίριαστο κομμάτι θα αποτύχει παταγωδώς.

Γιατί όλη αυτή η μιζέρια της παραφιλολογίας; Σε ένα κλειστό χώρο βρισκόμαστε και με τον έναν ή τον άλλο τρόπο προσπαθούμε να ξεχωρίσουμε. Με διάφορους τρόπους. Από το να την πούμε σε κάποιον που με τρόπο αταίριαστο στην δική μας αισθητική ζητά σκλάβα, έως στην ατέρμονη επιχειρηματολογία που μπορεί να γίνεται στο πιο φύλο είναι κυριαρχικό.

Συγνώμη αλλά παπαριές. Όποιος γαμά και δέρνει δεν είναι απαραίτητα κυρίαρχος, την βρίσκει απλά με το να κυριαρχεί σεξουαλικά. Έτσι καυλώνει βρε παιδί μου! Όποιος την βρίσκει με το να σέρνεται σα χαλί στα πόδια των γυναικών δεν είναι υποτακτική προσωπικότητα. Έτσι του σηκώνεται!

Οι εμπειρίες μου είναι αρκετές ώστε να γνωρίζω άτομα παθητικά στην ζωή που στο sex μεταμορφώνονται και την βρίσκουν με το να ισοπεδώνουν για την ηδονή τους. Οι δικές σας δεν σας το έδειξαν αυτό; Δεν το πιστεύω…

Τρίτο σφάλμα. Παρατηρώ αυτήν την κοινότητα και αυτό το ρεύμα τουλάχιστον 6-7 χρόνια πριν το forum. Ήθελα να είμαι ανώνυμος. Βρισκόμουν στο irc με διάφορα nick, με ένα σκοπό και μόνο. Να μάθω. Και στο forum στην αρχή το ίδιο έκανα. Μία διαπίστωση έκανα. Ότι αυτά που οι περισσότεροι ξέραμε για τις επιθυμίες μας ήταν μόνο ο αφρός. Τα υπόλοιπα χαμένα στον πυθμένα του μη συνειδητού. Πριν προχωρήσουμε και αρχίζουμε να χτίζουμε, η άποψη μου ήταν ότι θα έπρεπε να ρίξουμε φως σε αυτά τα σκοτεινά δωμάτια. Αυτό δεν γίνεται βίαια, ούτε με φωνές, ούτε με καταπιεστικές εκστρατείες. Θα έπρεπε να μάθουμε να ακούμε, να ακούμε, να ακούμε και να κάτσουμε λίγο για να κατανοήσουμε αυτό που ακούσαμε. Περισσότερα μαθαίνω από κάποιον που δηλώνει άσχετος, μπαίνει στην αρχή και προλαβαίνει να γράψει μερικά πραγματάκια, πριν παρασυρθεί και αυτός από τον «ορθό» δρόμο. Περισσότερα μαθαίνω, όταν ακούω το κάθε άτομο ξεχωριστά και μαζεύω όλες αυτές τις οπτικές στο άμοιρο κεφάλι μου. Περισσότερα βλέπω όταν κοιτάω τον κόσμο με περισσότερα μάτια, από 4-5 ζευγάρια.

Δεν παραμερίζω τη γνώση κάποιων. Απλά θέλω τα μάτια όλων. Στο 1% που μπορεί να μου διαφύγει μπορεί να βρίσκεται το κλειδί που θα μετατρέψει το 60% που μπορεί να έχω μαζέψει, σε μία εικόνα με νόημα. Ο καθένας λοιπόν αξίζει το ίδιο με τους άλλους. Το θέμα είναι να εκπαιδεύσουμε τα αισθητήριά μας όργανα να συλλέγουν όλες τις πληροφορίες, να συγκεντρώνουμε με σεβασμό αυτά τα πολύτιμα ευρήματα και με μεγάλη προσοχή όπως τα κομμάτια ενός παζλ, να αναζητούμε την θέση τους.

Δεν είμαι ρομαντικός, αντιθέτως ρεαλιστής θα έλεγα. Ο χρόνος δεν είναι πολύς ώστε να τον σπαταλάμε συσσωρεύοντας και να μην στεκόμαστε σε κάθε πετραδάκι ώστε να εμβαθύνουμε λίγο περισσότερο στην παρατήρηση. Σε κάθε καρπό που πιάνω στα χέρια μου αναζητώ τον τρόπο να βγάλω το νέκταρ και όχι να μαζεύω σαν άρπαγας όσο περισσότερους καρπούς μπορώ μέχρι να πετύχω αυτό που είναι γλυκός.

Το forum έχει χάσει τον προσανατολισμό του κατά την γνώμη μου και ο λόγος είναι απλός πιστεύω. Προσπεράσαμε αβίαστα την αρχή του. Βρεθήκαμε εδώ με έναν πρωταρχικό σκοπό. Γιατί απολαμβάνουμε την ηδονή με τον δικό μας ιδιαίτερο τρόπο.

Ήρθαμε να μάθουμε το γιατί; Το συζητάει κανένας πια;
Ήρθαμε να βρούμε συντρόφους σε αυτήν την απόλαυση. Βρήκαμε;
Να βιώσουμε μία εικόνα. Την βρήκαμε; Ή μήπως έχουμε φτάσει στο σημείο να διαφωνούμε για το βιβλίο;

Πριν προλάβουμε να βιώσουμε και να αξιολογήσουμε 5-6 sessions μιλάμε με το ύφος του διατριβολόγου για το πώς πρέπει να είναι μία σχέση bdsm. Πριν προλάβουμε να αναγνώσουμε το μέσα μας και αυτό που θέλουμε, απορρίπτουμε τα θέλω των άλλων, κρίνοντας από μία και μόνο γραπτή τους έκφραση, από την ηλικία τους, από το φύλο τους, δίχως καν να τους έχουμε γνωρίσει. Και τώρα προκαλώ!

Ποιος από εδώ μέσα έχει το σθένος να μου αντιπαραθέσει τους λόγους για τους οποίους έχει τα σωστά κριτήρια, ώστε να κρίνει και να αξιολογεί την ορθότητα στα θέλω των άλλων. Όχι με βάση τι θέλει αυτός. Αλλά γιατί έχει βρει την αντικειμενική αλήθεια…

 

Εύγε βρε Ηλία. Ανακουφίζεις πολλούς ανθρώπους. Προχθές κάποιος έκλαιγε στον ώμο μου και έλεγε ότι θα φύγει από το BDSM γιατί του είπαν ότι δεν είναι υλικό για BDSM. Φοβερό. Και δεν υπάρχει μεγαλύτερος μαζόχας από αυτόν στη Θεσσαλονίκη!

Το φόρουμ σίγουρα μας βοηθάει να συζητήσουμε και ίσως και να κατανοήσουμε επιθυμίες, ελλείψεις, τις αιτίες τους, σεξουαλικές πρακτικές και απόψεις άλλων, τα όνειρά μας, τους εφιάλτες μας, την ιστορία του χώρου, και άλλα πολλά. Προσφέρει διασκέδαση, καυλίτσες, περνάμε την ώρα μας, μαλώνουμε μεταξύ μας, στηρίζουμε ο ένας τον άλλον. Κάνουμε γνωριμίες, φιλίες, σχέσεις, πάρτι, ενίοτε και sessions. Όλα μέσα είναι. Όποιος θέλει κάνει ότι μπορεί. Αν την βρίσκει κιόλας ακόμα καλύτερα.

Μια παρέα είμαστε. Έχεις δίκιο. Τείνουμε να το ξεχάσουμε. Και συζητάμε για βλακείες αντί να συζητάμε πράγματα που μας τσούζουν.

Τώρα το τι ακριβώς είναι το BDSM και γιατι μερικοί άνθρωποι επιλέγουν να το κάνουν αντί να κάνουν vanilla σχέσεις, νομίζω έχει συζητηθεί πολλές φορές και υπάρχουν πολλές αντικρουόμενες απόψεις. Πιστεύω πως στον πυρήνα του βρίσκεται ο έλεγχος. Μιλάς για την δαχείριση της σεξουαλικής έκφρασης ενός δέκτη από έναν πομπό. Ίσως για μερικούς να είναι ο έλεγχος και άλλων πραγμάτων πέρα από την σεξουαλική έκφραση. Ένας πιο ολοκληρωτικός έλεγχος. Και μερικοί (από ότι είδα σε παλαιότερα νήματα, πχ. D/s vs vanilla) δεν δέχονται ότι γίνεται με απώτερο σκοπό την καύλα. Όχι ότι δεν υπάρχει, αλλά απλά ότι το BDSM έχει άλλο σκοπό. Με λίγα λόγια δεν είμαστε εδώ απλά για να έρθει το σώμα μας σε οργασμό. Κάπου παίζει η ψυχή μας.

Αν για να συμπληρώσουμε την ψυχή μας πρέπει να βρούμε το κομμάτι που λείπει, τότε αυτός ο χώρος ενδείκνυται καθώς είναι πιο σαφώς θεσμοθετημένος από τον υπόλοιπο κόσμο εκεί έξω. Είναι το ταίριασμα στο οποίο αναφέρεσαι. Αυτό δεν σημαίνει ότι είμαστε ρομπότ και λειτουργούμε όλοι σύμφωνα με την ταμπέλα μας. Ούτε ότι ο ένας είναι πιο άξιος από τον άλλο. Και η ένταση ποικίλει και ο βαθμός καταβύθισης και η προσέγγιση του καθενός.

Η απάντησή μου στην τελική σου ερώτηση είναι ότι ο καθένας έχει τα δικά του κριτήρια και δεν μπορεί να αξιολογήσει την ορθότητα των θέλω των άλλων. Μπορεί μόνο να κρίνει αν οι άλλοι του ταιριάζουν ή όχι σαν ερωτικοί σύντροφοι. Θα ήταν πολύ βαρετό και το φόρουμ και η ζωή αν όλοι είμασταν τέλεια πλασμένοι ή εκπαιδευμένοι ώστε να πληρούμε κάποιες τάχαμου δήθεν προϋποθέσεις ώστε να φέρουμε επάξια την ταμπελίτσα που κολλήσαμε μόνοι μας κάτω από το όνομά μας. ΄

Γι αυτό παρά το γεγονός ότι αναφέρθηκα πολλές φορές απαξιωτικά σε πρώην συντρόφους μου που εγώ επέλεξα, ενώ δεν μου ταίριαζαν, έσπευσα πρόσφατα να διευκρινίσω ότι τους αγάπησα όλους (με τον τρόπο μου). Δεν τους κακίζω για κάτι. Εγώ επέλεξα κάτι που δεν μου ταίραζε. Ας πρόσεχα (κι ας πρόσεχαν κι αυτοί).

Η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή μετανοεί, με αφορμή τούτο δω το ποστ, και παραδέχεται ότι το BDSM τους χωράει όλους.

Από το Βιβλίο Κόλαση του Κάρλο Φραμπέτι: «Η ηθική, η αισθητική, δεν είναι παρά μια άλγεβρα της επιθυμίας. Μια άλγεβρα, που πάντα θα διαθέτει, σε όλα της τα παραδείγματα, ανομολόγητες κακίες και καλοσύνες».

Ηλία, ευχαριστώ για την ευκαιρία. Ωραία εμπειρία η αναγνώριση του σφάλματος. Πέρασα ένα υπέροχο μεσημέρι (ίδρωσα μέχρι να τα πω). Να, έτσι πρέπει να λειτουργεί το φόρουμ.

 

Ηλια, ψιλοαπογοητευτηκα, ομως τελικα θετικα.. Μολις τωρα τα αντιληφθηκες ολα αυτα? Ειδικα εσυ ???? Ειμαι θαυμαστης σου γιατι εισαι αυθεντικος και αυθορμητος, πραγματικα χρησιμος στο forum, κατα τη γνωμη μου παντα, και οχι την αντικειμενικη αληθεια  
Σχετικα με το θεμα που εθεσες, συμπληρωματικα θαλεγα οτι αποτι εχω καταλαβει, το φορουμ για αλλους αποτελει ενα ακομα σημειο επικοινωνιας με ομοιδεατες, και για αλλους το μοναδικο σημειο επικοινωνιας με το χωρο.

συμφωνουμε

Μ' αρεσε το "Αν". Νομιζω το συμπληρωμα το χανουμε μεσα μας , κι εκει πρεπει να το ψαξουμε, αλλιως γινομαστε δημοσιος κινδυνος για τη δικη μας η των αλλων ...συναισθηματικη ακεραιοτητα  

 

Ευχαριστώ. Τώρα θα πάω να αυτομαστιγωθώ (ψυχικά το έκανα πριν λίγο). Έτσι δεν θα κινδυνεύσει και κανένας. Γιατί εγώ θα ξέρω πότε να σταματήσω. Ή μήπως όχι;  

Ένας switch δηλαδή έχει ήδη μέσα του το κομμάτι που λείπει;

 

Το διασκεδαζεις βλεπω  
[/QUOTE]

Νιωθεις επικινδυνη? Προκλητικο αυτο  

Try me  

 

Αυτες οι 2 φρασεις νομιζω ειναι και το ''ζουμι''!

δεν μας αρεσει κατι..δεν παμε, μην τα θεωρουμε ολα ρομαντικα αλλα να τα βλεπουμε λογικα.

 

Δώρα έχω μία απορία.
Αν κάποιος δεν καυλώνει με τον έλεγχο γιατί να θέλει να ελέγχει;

Η ψυχή είναι για εμένα μία ψευδαίσθηση της οντότητας. Το ότι ακούμε τον αντίλαλο των σκέψεων δεν πάει να πει ότι εκεί υπάρχει μία μαγική σάλα. Μυαλό υπάρχει και όλα είναι τερτίπια ηλεκτροχημικών αντιδράσεων. Παίζεις με την "ψυχολογική" σου διάσταση σε εκείνο το σημείο, για να απελευθερώσεις χημικές ουσίες που θα σε κάνουν να νιώσεις πιο ηδονικά όμορφα. Άρα για την ηδονή είναι το πρώτο ζητούμενο.

Γιατί λοιπόν κάποιος να θέλει να ελέγχει αν δεν τον καυλώνει αυτό;

 

Το 1ο ποστ του Ηλία στο παρών θρέντ είναι ότι καλύτερο έχω διαβάσει τον τελευταίο καιρό εδώ.
Συμφωνώ

 

Ματαιοδοξία.

 

Υποτιμάς την ηδονή της ;  

 

ΛΟΛ και απο το αρχικο σου ποστ Ηλια φαινοτανε οτι δεν θα διυλιζαμε τον κωνωπα και εδω, αλλα δυστυχως τα ιδια παντελακη μου, τα ιδια παντελη μου. Καταδικασμενοι να αντιφασκουμε εδω μεσα ολοι φαινεται...
Τουλαχιστο η Δωρα αυτομαστιγωθηκε, εστω και ψυχικα ειχε και λιγη δραση. Φτου παει αλλο ενα Σωβρακοτοβραδο να ξημερωνομαι δουλευοντας..   .. και ακομα χειροτερα να ποσταρω εδω αντι για λιγη δραση  

 

Τέσσερις λέξεις γεμάτες νόημα...

4