Σκέψεις και προβληματισμοί για τις BDSMικές συζητήσεις στο forum

Διευκρίνιση: Για τον Καραγκιόζη του θεάτρου σκιών έγραψα.

 

@Iagos το μέγα έλλειμμα (και αντίστοιχα η χαρά πολλών) είναι που από τα κείμενα του Αριστοτέλη διασώθηκαν εκείνα που αναφέρονται στην τραγωδία αλλά όχι και τα αντίστοιχα για την κωμωδία. Έτσι μπορεί ο καθένας να λέει ό,τι θέλει για την κωμωδία.

Παρόλα αυτά, η ηθογραφία του προσώπου που αγωνίζεται να διασωθεί με κάθε τρόπο μας είναι γνωστή από τον Αριστοφάνη, όπως και οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες κερδίζει κατά κράτος - και όχι αλλιώς - ο Άδικος Λόγος.

 

Είναι εκείνοι που φαντασιώνονται συνωμοσίες...

Δηλαδή εσύ που θεωρείς πηγή όλων τών κακών του κόσμου τον καπιταλισμό και την πατριαρχία δεν βλέπεις συνωμοσίες;;;; Όχι;;;

 

Λίγο έκλαψα.

 

+1

 

κριμα να φευγουν μελη . πολυ κρίμα.πολύ πιο πολύ πλήτεται το φορουμ παρα αυτος που εφυγε. κανενος μαγαζι δεν είναι. οσο πιό πολυ προσπαθουν να με "σμπρώξουν" να φύγω τόσο πιο πολύ "λυσσαω" να μεινω!

 

Το φόρουμ όπως και κάθε φόρουμ έχει ιδιοκτήτη. Είναι αυτός που καταβάλει το κόστος λειτουργίας, έχει την μέριμνα της λειτουργίας και επωμίζεται την όποια ευθύνη για την νόμιμη και ασφαλή λειτουργία του.
Αυτός είναι που παρέχει το προνόμιο σε όλους μας να χρησιμοποιούμε το φόρουμ, δεν το φέραμε από το σπίτι μας.
Την γενική πολιτική λειτουργίας και τους στόχους για την μορφή, το περιεχόμενο και την πορεία την ορίζει ο ίδιος.
Γεγονός είναι ότι αυτό το φόρουμ είναι το πρώτο και μακροβιότερο από όλα όσα λειτούργησαν από άτομα που συνήθως ξεκίνησαν σαν μέλη από αυτό.
Φυσικά και μπορούμε, οι συμμετέχοντες, να έχουμε προσωπική άποψη για το πώς λειτουργεί ένα φόρουμ και αν μας γίνει απεχθής η συμμετοχή μας, δεν μας κρατάει κανένας με το ζόρι.
Η κατεύθυνση που δίνεται κάθε φορά, μπορεί να εξυπηρετεί την όποια επιθυμία του ιδιοκτήτη, για παράδειγμα και μόνο, αν στόχος είναι η αύξηση ή η διατήρηση της επισκεψιμότητας, εκείνος βρίσκει με ποιον τρόπο θα τον επιτύχει.
Όσο το φόρουμ αντέχει, δικαιώνεται.
Οι συμμετέχοντες βλέπουν την συμμετοχή και το ενδιαφέρουν και ανάλογα συμμετέχουν ή όχι, σε συζητήσεις, αν το φόρουμ σιωπήσει θα είναι απλά ένα σιωπηλό φόρουμ και δεν ξέρω με ποιο τρόπο μπορεί να εξασφαλίσει την επισκεψιμότητα.
Αν δεν είχε εμφανιστεί πρόσφατα ένα συγκεκριμένο μέλος, (εσύ ειδικά) που γράφει συνεχώς και δέχεται και απαντάει τα σχόλια που του γίνονται, δεν θα κουνιόταν φύλλο.
Εύχομαι να μπορέσει το φόρουμ να αποκτήσει τον σφριγηλό BDSMικό του χαρακτήρα που έχει απωλέσει.
Υπάρχει η παροιμία «Το μοναστήρι να ‘ναι καλά, και από καλογήρους, χίλιους» που σημαίνει ότι εύκολα και γρήγορα μπορούν να βρεθούν αντικαταστάτες.
Αν όμως μείνει εντελώς χωρίς καλογήρους, τελικά γίνεται ιστορικό αξιοθέατο, ενίοτε και ένα απλό ερείπιο.
Στους υπόλοιπους πλην του ιδιοκτήτη δεν μας πέφτει λόγος, δικό του είναι ότι θέλει το κάνει. Μέχρι στιγμής φαίνεται οτι το κάνει καλά, εύχομαι να συνεχίσει.

 

Ναι του ιδιοκτήτη σίγουρα είναι. Και επειδή με φιλοξενεί και μόνο έδωσα το 20ρικο.να ανταποδώσω και μόνο την φιλοξενία και τίποτε άλλο. Η επισκεψιμοτητα δεν είμαι σίγουρος αν είναι ο αυτοσκοπός ενός χώρου, εκτός αν θέλει να βγάλει χρήμα. Ούτε η ποσότητα πρέπει να είναι αυτοσκοπός. Χάνεις την ποιότητα έτσι.

 

Για να το λετε κατι ξερετε.
Οπως κι εγω ξερω πως δεν ειναι δικη σας δουλεια τι ξερω και για τι μπορω να μιλαω.

Καταλαβαινω απο τα γραφομενα σας πως θαυμαζετε οσους θεωρειτε πως εχουν μεγαλη αντιληπτικη ικανοτητα. Ομως, ειναι μια φυσικη κατασταση και σε μερικους απο Ε/μας που ειμαστε σε θεση να την καταλαβουμε δεν προκαλει θαυμασμο. Ειναι απλα εμφανης, οπως και η απουσια της σε αλλες περιπτωσεις.

Δεν το γνωριζα πως συγγραφει, εχετε καποιο βιβλιο να μου προτεινετε;

Οχι απαραιτητα, εσεις παραδειγμα διαβασατε ενα ποστ του τιθον και το παραθεσατε χωρις να αντιληφθειτε τι λεει.

 

@kinvara

Ειλικρινά κατανοώ και το πένθος και ό,τι αυτό προκαλεί.

Είναι δύσκολο....

Έχει στάδια....

Βγάζει θυμό, θλίψη, απόγνωση...

Η ζωή όμως προχωρά μπροστά...

Λένε ότι χρειάζονται έξι μήνες...

Υπομονή θα περάσει...

Εκφράζω εμπράκτως τη συμπαράσταση Μου και ως ελάχιστο φόρο τιμής μοιράζομαι μαζί σας ένα απόσπασμα από το ποίημα του Νίκου Καρούζου

"Απολέλυσαι της ασθένειας σου"

Ἔβαλες μέσα μου πένθος χαρωπὸ
καὶ γύρω μου
ὅλα πιὰ ζοῦν καὶ λάμπουν.
Σηκώνεις τὴν πέτρα - καὶ τὸ φίδι
φεύγει καὶ χάνεται.

Καλή δύναμη, καλό κουράγιο και καλό καλοκαίρι Εύχομαι...

Iagos