Could You please fuck me harder?

Πρώτη Ιστορία ~

Πρώτη φορά ήμουν σε σχήμα με 5 άντρες και 2 γυναίκες, είχα τρακ κι είχε στεγνώσει το στόμα μου.
Άρχισα κάπως διστακτικά να προχωράω προς τον τριθέσιο καναπέ κι αισθάνθηκα τις γόβες μου να βυθίζονται μέσα στο παχύ χαλί.
Πίνω μία γουλιά από το ποτό μου κι ανασηκώνω το βλέμμα μου.
Μπροστά μου πάνω στην πολυθρόνα η Λακτα, όνομα και πράγμα, ήτανε στα τέσσερα και έπαιρνε βαθιά στο στόμα της τον Έρεβο κι έβγαζε πνιχτούς ήχους ευχαρίστησης, ο Πέρσης κατάλαβα πως την έκανε να χύνει εκείνη τη στιγμή στο στόμα.
Κοιτάζω στα δεξιά μου την ώρα που ανοίγει η μπαλκονόπορτα και μπαίνουν με τη σειρά ο Ρεντ, ο Κυανός, ο Σκοτεινός και η Μέδουσα έχουν στα μαλλιά τους νιφάδες χιονιού και τους χαμογέλασα.

Γονατίζω και τους γλείφω όλους έναν έναν με τη σειρά την Λακτα, την Μέδουσα, καθώς οι κύριες προηγούνται, τον Ρεντ, τον Έρεβο, τον Κυανό, τον Πέρση, τον Σκοτεινό και στο τέλος τα δάχτυλα μου.

Πιάστηκε το στόμα μου και η καύλα μου έχει χτυπήσει κόκκινο.
Κάθε φορά που θέλω να χύσω σκέφτομαι τα λόγια Του "Απόψε δεν είσαι τσουλάκι, απόψε είσαι μόνο στοματάκι και τίποτα άλλο. Αν είσαι καλό κορίτσι μπορεί και να σε χύσουν."

Τελικά δεν ήμουν καλό κορίτσι, αναστέναξα βαθιά και γύρισα πλευρό ενώ οι αλυσίδες έτριξαν.
Ελπίζω να μην Τον ξύπνησα σκέφτηκα και αφουγκράστηκα την ανάσα Του.
Δεν είχα καλή οπτική από τα κατωπόδαρά Του

Τέλος
Πρώτης Ιστορίας ~

 

Δεύτερη Ιστορία ~

Είμαι στημένος σε έναν πάγκο εδώ και κάποιες ώρες, έχω χάσει το μέτρημα των ωρών, των χτυπημάτων και των καυλιών που ρούφηξα και με γάμησαν από κώλο.
Όμως αυτό που βλέπω να συμβαίνει εδώ και ώρα στην Ν. μπροστά μου με έχει κατακαυλωσει κι έχω τρελαθεί.

Στην αρχή την γαμούσαν με τη σειρά 4 άτομα όλων η πούτσα ήτανε μεγάλη και χοντρή. Την γάμησαν τόσο πολύ μέχρι που την έχυσαν 2 φορές ο καθένας.
Ο Αφέντης της την χάιδευε κάθε φορά που κάποιος από τους γαμιάδες την έχυνε και της σκούπιζε το μέτωπο, σχεδόν στοργικά.

Τώρα έχει έρθει μία Κυρία, γνωστή τους καταλαβαίνω πως είναι και της κάνει fisting, μέχρι τον καρπό το βάζει και της παίζει την κλειτορίδα παράλληλα. Πότε με το στόμα πότε με το χέρι.
Δεν ξέρω τι με καυλώνει πιο πολύ, τα ουρλιαχτά της καύλας της Ν, το θέαμα της μουνότρυπας της ή το γύρισμα των ματιών της.

Σκύβει στο αυτί μου ο Αφέντης μου και μου λέει " Καύλωσες σκυλάκο;" και μου περνάει το φίμωτρο.

Τέλος
Δεύτερης Ιστορίας ~

 

Τρίτη Ιστορία ~

- Μπορείς να διαλέξεις αν θέλεις.
Η καρδιά μου βροντοχτυπάει στο στήθος μου, αχ αχ πόσο γρήγορα πρέπει να αποφασίσω.. Βίτσα ή καλώδιο, καλώδιο ή βίτσα, φωτεινή ένδειξη και τα δύο!! Όχι όχι να διαλέξω είπε, χμμμ
- Καλώδιο!
Μου χαμογελάει.
- Σταθερή αξία.
Του χαμογελάω.
- Ναι είναι!

Είμαστε στη ντουζιέρα και με κατουράει στα μπούτια, ήθελα να σκύψω να τα πιω αλλά ήθελε να με κατουρήσει εκεί που θα με χάιδευε.

Είμαι ξαπλωμένη πάνω στο τραπεζάκι του σαλονιού με ανοιχτά τα πόδια και τα χέρια ελεύθερα κι ανοιχτά δεξιά κι αριστερά από το σώμα μου.
Ακούγεται ο ήχος του ανέμου και τα ξύλα που τριζοβολάνε στην ξυλόσομπα.

1 2 3 4 5 φορές σκίζει τον αέρα
1 2 3 4 5 6 7 πέφτει πάνω μου
1 2 3 4 5 6 7 8 ζωγραφίζει πάνω μου

- Ανέπνεε, σου έχω πει να μην κρατάς την ανάσα σου.
- Συγγνώμη δεν το κάνω επίτηδες..

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 δάκρυα κυλάνε από τα μάτια μου
1 2 3 4 5 αντανακλαστικά κλείνω τα πόδια μου

- Θέλεις να σταματήσουμε μήπως;
- Όχι σε παρακαλώ μην σταματάς..
- Κράτα τα ανοιχτά τότε.

1 2 τα έκλεισα ξανά.

- Ντύσου.

Τέλος
Τρίτης Ιστορίας ~

 

Τέταρτη Ιστορία ~

Είμαστε στο εξοχικό της Κυρίας μαζί με τον Αφέντη.
Η Κυρία έχει πολλά κουτάβια εγώ είμαι σκυλίτσα πια.

Ενώ το μεσημέρι κυλούσε ήσυχα κι εμείς τα σκυλοπαιδα παίζαμε μεταξύ μας κατά λάθος σπάσαμε μία γλάστρα έτσι που τρέχαμε γυμνοκώλικα και βρεχόμασταν με το λάστιχο.

- Έλα εδώ Ν.
Πλησίασα στα 4 στην κυριολεξία με την ουρά στα σκέλια και τα μάτια χαμηλωμένα.
- Ολόκληρη σκυλίτσα και δεν προσέχεις καθόλου.
Αρχίζει να βγάζει τη ζώνη Του.
- Αν μου επιτρέπετε να προτείνω μία εναλλακτική τιμωρία που σκέφτομαι να εφαρμόσω στα κουτάβια μου κι είναι θαυμάσια η ευκαιρία αυτή, είπε η Κυρία.
- Παρακαλώ, ελεύθερα ούτως ή άλλως εμείς ευθυνόμαστε για τη ζημιά.
- Πήγαινε εδώ στο διπλανό χωράφι και περπάτα όπως σε έμαθε ο Αφέντης σου, όταν φτάσεις στο κέντρο τρίψε το μουνάκι σου στο έδαφος, δεν θα χύσεις, όταν το αποφασίσουμε θα σε φωνάξουμε να επιστρέψεις.
- Μάλιστα Κυρία. Της είπα.

Καθώς πηγαίνω στα 4.
- Τι έχει στο χωράφι; ρώτησε ο Αφέντης.
- Τσουκνίδες, είπε χαμογελαστά η Κυρία σερβίροντας τον δροσερή, σπιτική λεμονάδα.

Καθώς έφτασα στο ολάνθιστο χωράφι, άρχισαν να με τσούζουν οι παλάμες και τα πόδια μου καθώς πολλά μικρά αγκαθάκια με τσιμπολογούσαν όπως περνούσα από πάνω τους.
Μέχρι δε να φτάσω στο σημείο που μου είχε υποδείξει η Κυρία με ετσουζαν εκείνα τα σημεία.
Φτάνοντας πια τους είδα όλους τον Αφέντη, την Κυρία και τα κουτάβια να με κοιτάνε.
- Εμπρός λοιπόν! με παρότρυνε η Κυρία να ξεκινήσω να τρίβω το μουνάκι μου πάνω στο τσουκνιδοστολισμένο έδαφος.
Ξεκίνησα. Ο πόνος που με διαπέρασε τον αισθάνθηκα μέχρι το τελευταίο νευρώνα του εγκεφάλου μου κι άρχισα να ξεφωνίζω.
Μετά από δύο λεπτά αφόρητου τσουξιματος άρχισα να φωνάζω με όλη τη δύναμη των πνευμόνων μου " Συγγνώμη Κυρία χυυυνω!"

Τέλος
Τέταρτης Ιστορίας ~

 

Και με τούτα και με τ' άλλα το πρωί θα ξυπνήσουμε σαδιστές με τις ιστορίες σου
Θα ψάχνουμε σκυλίτσες

 

Σαδιστικές καλημέρες..  

 

Αδέσποτες να φανταστώ  

 

Ωραίο μπασιμο κάνει το καλοκαίρι φέτος,
pet παγανιστικό

 

Αουουου!  

 

Αδέπωτες αλλά πρόθυμες να υπακούουν     

 

Πέμπτη Ιστορία ~

Περπατάω στη Σόλωνος και νιώθω σαν απλωμένο ρούχο με τόσα μανταλάκια που έχω πάνω μου 4 στα μουνόχειλα 2+2 αντίστοιχα, ένα μικραάκι στην κλειτορίδα κι από δύο μικράκια στις ρώγες.

Πιο συγκεκριμένα νιώθω σαν χεσμένο , απλωμένο ρούχο έτσι όπως περπατάω για να μην μου φύγουν και πέσουν στο έδαφος.
" Διότι τότε θα τιμωρηθείς" αυτολεξεί τα λόγια του Αφέντη.

Μπαίνω μέσα σε καταστήματα και ρωτάω τις γλυκούλες και συνάμα εξυπηρετικές πωλήτριες πού μπορώ να βρω ένα φίμωτρο σε νούμερο extra large γιατί έχω μεγάλο στόμα, εκείνες με κοιτάνε απορημένες λέγοντας μου είτε πως δεν πουλάνε παρόμοια προϊόντα, είτε πως είμαι σε λάθος κατάστημα, μία γέλασε και ούτε καν μου απάντησε και μία άλλη με έβρισε διώχνοντας με.

Μεταξύ ντροπής κι αμηχανίας φτάνω σε ένα που πουλάει κυνηγετικά είδη και μου λέει η πωλήτρια να περάσω στο υπόγειο. Κλειδώνει το μαγαζί και έρχεται κι εκείνη μαζί μου.

- Ποιός σας έστειλε παρακαλώ;
- Ο Αφέντης αποκρίθηκα.
- Γδυθείτε μου λέει

Γδύνομαι, με βάζει με την πλάτη στο τοίχο, μου σηκώνει τα χέρια δεξιά κι αριστερά κι αρχίζει να μου τοποθετεί 1 σειρά μανταλάκια που είναι δεμένα μεταξύ τους με σκοινί, σαν κολιέ από μανταλάκια, από την μέσα πλευρά των χεριών έως την μασχάλη , σε κάθε χέρι αντίστοιχα.

Αφού τελείωσε, εξετάζει τα ήδη τοποθετημένα μανταλάκια από το πρωί και διαπιστώνει πως λείπουν δύο, εκείνα που βρισκόντουσαν στο αριστερό μουνόχειλο.
Τη βλέπω πως κάτι σημειώνει σε ένα χαρτάκι και φεύγει.

Έρχεται ξανά, μου τοποθετεί ένα μεγαλύτερο και φαρδύτερο, είναι από αυτά που χρησιμοποιούμε για να πιάνουμε πολλά χαρτιά μαζί. Και πώς σφίγγει το άτιμο, αχ!

Καταπιάνεται ξανά με τη τοποθέτηση δύο σειρών μανταλακίων από τη δεξιά πλευρά κι από την αριστερή, αυτή τη φορά κάθετα από την πάνω πλευρά του κάθε στήθους αντίστοιχα, περνάει πάνω από τα πλευρά μου και κατευθύνεται προς την κοιλιά και τα τελευταία που τοποθετούνται είναι λίγο πριν από την αρχή της ήβης, πιο συγκεκριμένα της φαλακρής ήβης.
Τέλος από μία μικρότερη σειρά από την μέσα πλευρά των μηρών.
Δύο μανταλάκια στη γλώσσα, ένα σε κάθε βλέφαρο κι από ένα σε κάθε λοβό του αυτιού, έτσι για την πουτανιά!

Περιμένω...
Περιμένω.....
Περιμένω........

Μετά από μία ώρα που έχω μουσκέψει από ιδρώτα λόγω της προσπάθειας να μείνω με ανοιχτά τα χέρια κι ελαφρώς ανοιχτά τα πόδια αλλά κι από καύλα κι επίσης νιώθω πως φτάνω κοντά στην υπερχείλιση στα υδραυλικά.
Πριν ξεκινήσω από το σπίτι μου το πρωί είχα εντολή να πιω 3 ποτήρια νερό κι ένα φυσικό χυμό πορτοκάλι.

Ακούω βήματα στη σκάλα κατεβαίνει η πωλήτρια κρατώντας μία ξύλινη καρέκλα τη τοποθετεί απέναντι μου κι έρχεται ο Αφέντης και κάθεται σταυροπόδι κοιτώντας με λέγοντας.
- Ξεκινήστε παρακαλώ.

Η πωλήτρια δένει τους καρπούς μου με λουριά που είναι τοποθετημένα στο τοίχο ώστε να με κρατάνε σταθερή για αυτό που θα επακολουθήσει.

Ξεκινάει με το δεξί χέρι, ακαριαίο τράβηγμα κι ακαριαία κι η δική μου αντίδραση πέταξα το μανταλάκι απ'τη γλώσσα κι ούρλιαξα τόσο δυνατά.
Λέει ο Αφέντης στην πωλήτρια να μου βάλει ένα gag που αφήνει το στόμα σε ανοιχτό κι ολοστρόγγυλο όμικρον.

Ύστερα η πωλήτρια κατ'εντολή Του συνεχίζει με την αριστερή πλευρά του μηρού μου.
Άναρθρες κραυγές και δεν άντεξα να κρατάω άλλο τα τσισα μου και λίγες σταγόνες έτρεξαν.
Η καύλα μου έχει χτυπήσει κόκκινο.
Έχω λαχανιάσει και δεν σταματάω να Τον κοιτώ στα μάτια.

Τώρα έρχονται τα δύσκολα, την βλέπω να πιάνει τις άκρες κι από τις δύο σειρές που έχω μπροστά στο στήθος και φτάνουν πάνω από το μουνάκι μου.
- Πάρε βαθιές ανάσες μαζί με το μέτρημα μου, δεν θέλουμε να λυποθυμησεις.
Ένα
Βαθιά ανάσα
Δύο
Βαθιά ανάσα
Τρία
Βαθιά ανάσα
Τέσσερα
Βαθιά ανάσα
Πέντε
Βαθιά ανάσα
Και ταυτόχρονο τράβηγμα και των δύο σειρών.

Γουρλωσα τόσο πολύ τα μάτια μου που έφυγαν τα μανταλάκια από τα βλέφαρα μου, κατουρήθηκα πάνω μου, τα πόδια μου τρέμουν κι αισθάνομαι πως θα χύσω.

Ο πόνος είναι τόσο οξύς που δεν με αισθάνομαι.

Σειρά έχει τώρα το αριστερό χέρι, χωρίς ανάσες βέβαια κι εδώ μουγγρισα δυνατά.
Και τέλος, η δεξιά πλευρά του μηρού, έγινε αργά αργά κι όχι ακαριαία, ένιωθα σαν να μου έφευγαν κομμάτια από το κρέας μου.

Έτσι κόκκινη σαν αστακός και κατά τόπους με μελανιτσες ήμουν γυρισμένη στο τοίχο στηριζόμενη στα χέρια μου σαν να κάνω push-ups, τα πόδια στις μύτες και τα τσισα χρυσή λίμνη γύρω μου.

Τα αρχικά μανταλάκια βγήκανε προ ολίγου από το χέρι Του και λίγο έλειψε να χύσω δυνατά όταν έβγαλε εκείνα από τις ρώγες κι από την κλειτορίδα.

Έχει πάρει ένα single tale ο Αφέντης και με μαστιγώνει λέγοντας μου.
- Το γνωρίζεις πολύ καλά πως αυτή δεν είναι η τιμωρία σου, γιατί κοριτσάκια σαν και του λόγου σου καυλώνουν με το μαστίγωμα. Η τιμωρία σου είναι πως δεν θα χύσεις απόψε.

Τέλος
Πέμπτης Ιστορίας ~

 

Ξέρουμε πολύ καλά πως κατέληξε η εντολη με τις τσουκνίδες. Σε αυτό το σημείο γίνεστε εντελώς αναξιόπιστη,
να το ξέρετε!