Τι θεωρείται/ε τιμωρία;

@Arioch @espimain από όσο καταλαβαίνω από τα posts σας (στο μεταξύ…είναι τόσο ταυτότητα του καθενός το στυλ γραφής…θα σας ξεχώριζα ότι τα γράφετε εσείς ανάμεσα σε δεκάδες χιλιάδες ποστς), συμφωνούμε ότι τίθενται όρια στην αρχή.

Άρα δεν υπήρχε λόγος να πούμε στον @KuonS ότι ένα πραγματικό Κ δεν θα έχει τις έννοιες ορια και συναίνεση στο λεξιλόγιο του.

 

Υπάρχει μία παρεξήγηση: Το να αναφερθούν όρια είναι ένα πράγμα, το να γίνουν αντικείμενο διαπραγμάτευσης είναι άλλο.

Εντός ή εκτός Κ/υ το υ είναι ελεύθερο να ζητήσει ό,τι του καπνίσει, το τι θα πάρει ωστόσο είναι άλλη συζήτηση. Αυτό ισχύει και για τα όρια.

Κοντολογίς αν πεις πχ "εγώ δεν τρώω μπάμιες" υπάρχουν δύο ενδεχόμενα:

1. Δε δίνει δεκάρα. Το είπες δεν το είπες, ένα και το αυτό.
2. Είναι παραγωγός μπάμιας. Αν σε δεχτεί τότε δεν υπάρχει κυριαρχία. Αν το δεχτείς εσύ μετά είναι πολύ αργά για κλάματα

Η τρίτη περίπτωση είναι υποπερίπτωση του #1.

Αρχικά δεν τον ένοιαζε γιατί ήταν χασάπης αλλά τελικά άλλαξε καριέρα και έγινε μανάβης και θέλει να τρως. Ή θα φας και θα μείνεις, ή δε θα φας και θα φύγεις. Αν δε φας και δεν σε φύγει, πέταξε το πουλί πάει στη στεριά την αντικρινή.

 

@Arioch
Θα συμφωνήσω με τα όσα αναγράφεις.
Κυριαρχία και διαπραγμάτευση δεν συμβαδίζουν. Η ολίγη υποταγή είναι αυτοαναιρούμενη.
Εδώ προκύπτει το κλασικό τουρλουμπούκι του να μπερδεύεται το συμφωνηθέν καυλιάρικο σαδομαζο(σ)χιστοπαίγνιο με τις Κ/υ σχέσεις.
Όποτε ακούω για όρια από υποτακτικό, πάω για βρούβες.
Στα samάκια είναι ένα στάνταρ αλισβερίσι που έχει τη χάρη του.

 

Πότε του είπα για συναίνεση;
Υποστηρίζω όχι μόνο ότι θα συναινεί η υποτακτική, αλλά θα παρακαλάει κιόλας.
Δεν δέχομαι όμως κάποιος να μιλάει για τοξικούς Κυριάρχους, όταν δεν ξέρει τι είναι Κυρίαρχος.
Είχαμε τα διάφορα κοριτσάκια που ψάχνανε γκόμενο στα μέτρα τους, τώρα έχουμε και αγοράκια.
Ποτέ δεν έχω δεχτεί τόσες προτάσεις να αναλάβω κάποιες γυναίκες, όσες δέχομαι τον τελευταίο καιρό από νεαρά αγόρια.
Όλα με τις απαιτήσεις τους. Έτσι θέλουν να με υπηρετήσουν, αλλιώς να τα χρησιμοποιώ και αλλιώς να τα ξεφτιλίζω.
Μοιράζω απογοητεύσεις όταν τους λέω ότι δεν με ενδιαφέρουν τ΄ αγοράκια.
 

Υ.Γ.
Δεν αναφέρθηκα σε πραγματικό Κ.
Είπα ότι κάποιος είναι ή δεν είναι Κυρίαρχος.

 

Στο D/s δεν γίνονται τα όρια αντικείμενο διαπραγμάτευσης; Δεν υπάρχουν οι έννοιες "μαλακά όρια" και "σκληρά όρια" ή μάλλον έχουν καταργηθεί; Γιατί στον καιρό μου, για το D/s υπήρχαν, για το M/s δεν υπήρχαν. Αλλά και στο M/s ακόμα, κάποια από τα λεγόμενα "ακραία" του βιτσιολόγιου μπαίναν σε συζήτηση, το blood play ας πούμε, διάφορα edge play και άλλα, μερικά από τα οποία μπορεί να είναι και εκτός κανονισμού φόρουμ  

Και πάλι, είναι άλλο πράγμα ένα πρόσωπο, έστω υ ή σ να γνωρίζει τα όριά του και όμως να τα υπερβεί υπό την επήρεια του Κ, που είναι το νήματος της @kinvara (εξ ου και η ουδέτερη λέξη εδώ   ) και άλλο να μη γνωρίζει τα όριά του και να μην ξέρει ή να μη μπορεί να τα εκφράσει είτε για διαπραγμάτευση, αν αυτό είναι the name of the game, είτε εφόσον του ζητηθεί. Τέλος πάντων, στον καιρό μου, στο στάδιο consideration ο Κ ασχολιόταν με αυτό το θέμα.

Είναι άλλο πράγμα ένα πρόσωπο, έστω υ ή σ, να γνωρίζει τι θέλει και να γνωρίζει να το ζητήσει και όμως να παραμερίζει αυτό που θέλει ή να μην το ζητά ή να το ζητά με τον τρόπο και στο βαθμό που του έχει οριστεί και είναι άλλο πράγμα να μη γνωρίζει τι θέλει ή να μη μπορεί να ζητά ή να ζητά ακατάσχετα.

 

προσωπικά, δε θυμάμαι να τα διαπραγματεύτηκα (υπό την έννοια, "αν το ξεπεράσεις έφυγα")... θυμάμαι όμως να τα Σ/συζητήσαμε μεταξύ τύρου και αχλαδίου... και ήταν Αυτός που έθεσε τα δικά Του αδιαπραγμάτευτα όρια (που τύχαινε να είναι και δικά μου αδιαπραγμάτευτα)... τα υπόλοιπα (aka soft limits) που είχα αναφέρει, συν τω χρόνω, έπεσαν ένα ένα σα χάρτινος πύργος  

 

Προφανώς και τα S/m παιχνίδια δεν είναι βουρ και στον πατσά και η εξερεύνηση των ορίων των αντοχών θεωρώ ότι είναι μέρος της εκπαίδευσης, εφόσον μιλάμε για Κ/υ

Αυτό ωστόσο είναι ένα πράγμα και το "διαπραγματεύομαι" είναι άλλο, η ίδια η λέξη "Κυριαρχία" αποκλείει τη διαπραγμάτευση.

Αν το Κ θέλει κάτι και το υ δεν μπορεί να το δώσει τότε η αποδέσμευση είναι μονόδρομος αλλιώς για ποια κυριαρχία μιλάμε; Στο παράδειγμα που έδωσες, αν το Κ θέλει bloodplay και το υ όχι, ποιος ο λόγος να σχετιστεί μαζί του και αν κάνει σκόντο στα θέλω του για ποια κυριαρχία μιλάμε;

 

Εδώ να επισημάνω κάτι.
Ένα Κ, παίρνοντας το ιατρικό ιστορικό ενός υ, ενδέχεται να βάλει φρένο σε κάποιες επιθυμίες του για να μην προκαλέσει ανεπανόρθωτη βλάβη στο υ λόγω ιατρικών θεμάτων. Αυτή η στάση ευθύνης δεν μειώνει την Κυριαρχία.

 

Και πολύ καλά θα κάνει, ωστόσο και πάλι δική του είναι η απόφαση. Το να πει "Προτιμώ την υπηρεσία του α από το παιχνίδι β" είναι fair στο βαθμό που το παιχνίδι β δεν τον καίει ή μπορεί να το πάρει από άλλο υ. Δεν είναι ωστόσο διαπραγμάτευση, είναι απόφαση του ίδιου του Κ.

 

Αφενός η διαπραγμάτευση, αν τα πράγματα είναι όπως τα ήξερα, γίνεται πριν εγκαθιδρυθεί η Κυριαρχία.

Αφετέρου δεν γνωρίζω Κ που να κολλάει στο ότι θέλει εξάπαντος κάτι συγκεκριμένο, διότι αυτό είναι ίδιον των φετιχιστών.

Και τέλος, συμβαίνει επίσης τα διάφορα ακραία να τα θέλουν τα υ και να μην τους γίνονται.

 

Και ξαναρωτάω, πώς μπορεί να είναι και κυριαρχία και να έχει υποχωρήσεις από τη μεριά του κυριάρχου, γιατί το "διαπραγμάτευση" σημαίνει αμοιβαίες υποχωρήσεις.

Το "Οκ, δε θα το ξεκινήσουμε τώρα, θα σου δώσω το χρόνο σου αλλά αν δεν μπορέσεις τότε αντίο και ευχαριστώ για τα ψάρια" δεν είναι διαπραγμάτευση, είναι δήλωση προθέσεων.

Τι απαγορεύει σε ένα Κ να είναι φετιχιστής;

Το "υ" μπορεί να θέλει πολλά, το τι θα πάρει ωστόσο είναι όπως έχουμε πει άλλη συζήτηση

 

Γιατί το συγκεκριμένο υ μπορεί να προσφέρει αλλα πράγματα που γουστάρει το Κ. Γενικά για αυτό θεωρώ ότι ειναι πολυγαμικο κάποιο Κ, γιατί ένα πρόσωπο είναι δύσκολο να του παρέχει απόλυτα όλες τις επιθυμίες του, όχι επειδή δεν θέλει ή επειδή δεν το κανει αλλά επειδή δεν είναι τόσο καλό όταν το κάνει όσο κάποιο άλλο υ. Που και αυτό με τη σειρά του σε κάποιον τομέα θα μειονεκτεί.

Για παράδειγμα αλλιώς αντιδράει ένα υ που γουστάρει τον εξευτελισμό και αλλιώς ένα που δεν τον γουστάρει. Και ο Κ μπορεί να προτιμάει κάποια συγκεκριμένη αντίδραση. Και γιατί να προσπαθεί και να χάσει τον χρόνο του να το εκπαιδεύσει στον συγκεκριμένο τομέα όταν μπορεί να βρει παράλληλα ένα κάποιο έτοιμο που θα του προσφέρει αυτό που θέλει χωρίς να προσπαθεί, που θα του βγει από την αρχή φυσικά.